tag:blogger.com,1999:blog-45720249671742463382024-02-07T04:20:39.511+02:00أميمة صبحيترجماتأميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.comBlogger113125tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-57498981386726506592019-01-24T17:22:00.001+02:002019-01-24T17:33:43.026+02:00فروغ فرخزاد.. شعلة إيرانية للتمرد والعناق<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"> نُشر في المنصة - نوفمبر 2018</span></div>
<blockquote>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">لقد كانت امرأة مُطلَّقَة، تكتب شعرًا صريحًا من منظور أنثوي بلا خجل، بجانب عملها السياسي وموقفها المناهض للسلطة، فأصبحت ولا تزال رمزا للثقافة المضادة.</span></div>
</blockquote>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;">كنت تجر العالم إلى النار</span></strong></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">وتقول.. من يعبد إبليس يحترق!</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>ومن خلق إبليس الملعون سواك؟</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>أنت الذي خلقه كغول يأتي إلينا</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>وأعطيته الوقت مادام العالم قائما</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>...</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>لِمَ تلهو بنا؟..</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>نحن خيط مسبحة تدور بين يديك</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>وأعيننا حين وقعت بعيون الحياة..</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أصبحنا نعرف الخطأ</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أصبحنا الخطأ نفسه</strong></div>
</span></strong><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">- قصيدة "تمرد العبودية"*</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">في هذا المقطع من قصيدتها "تمرد العبودية"، تضعنا الشاعرة الإيرانية المتمردة "فُرُّوغ فرُّخزاد" أمام أنفسنا، وتجعلنا ندرك أننا، وبخاصة النساء منّا، لم نبلغ الطريق الثوري بعد. ورغم تمرد بعضنا في الآونة الأخيرة؛ إلا أن تمردنا ليس كافيًا. ومن فعلن؛ يظلَّن قليلات، وقد دفعن ثمن ذلك التمرد من سمعتهن وأعمارهن، تمامًا كما <a data-cke-saved-href="https://arabic.mojahedin.org/i/%D9%85%D9%86%D8%B2%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%BA-%D9%81%D8%B1%D8%AE%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D9%8A%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%85-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%AE%D8%B1%D9%8A%D8%A8" href="https://arabic.mojahedin.org/i/%D9%85%D9%86%D8%B2%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%BA-%D9%81%D8%B1%D8%AE%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D9%8A%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AF%D9%85-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%AE%D8%B1%D9%8A%D8%A8">دفعت</a> هي: <a data-cke-saved-href="https://www.youm7.com/story/2017/8/20/%D8%A8%D8%B9%D8%AF-%D8%B5%D8%AF%D9%88%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D8%AA%D9%8A%D9%86-%D9%81%D9%89-%D8%A3%D8%B3%D8%A8%D9%88%D8%B9-%D9%88%D8%A7%D8%AD%D8%AF-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%D9%81-%D8%B9%D9%84%D9%89-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9/3375407" href="https://www.youm7.com/story/2017/8/20/%D8%A8%D8%B9%D8%AF-%D8%B5%D8%AF%D9%88%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D8%AA%D9%8A%D9%86-%D9%81%D9%89-%D8%A3%D8%B3%D8%A8%D9%88%D8%B9-%D9%88%D8%A7%D8%AD%D8%AF-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%D9%81-%D8%B9%D9%84%D9%89-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9/3375407">الشاعرة والمخرجة الإيرانية فروغ فرخزاد</a> (1934-1967).</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">كانت علاقة فروغ مضطربة بكل من حولها تقريبًا. أرهقها التمرد أكثر مما فعل مع المحيطين بها. طليقها الذي تزوجته وعمرها 16 عامًا، وابنها، ووالدها وأخوها الأقرب إليها "فريدون". كما لو أن وجودها كان مُتعبًا للوجود بأكمله، فكان عليها الاعتذار وتبرير موقفها طوال الوقت في رسائلها وفي قصائدها، وفي النثر القليل الذي كتبته بعيدا عن الشعر.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><img alt="" class="media-element file-embed" data-cke-saved-src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/Forughhusandson.jpg?itok=udTdutOd" data-fid="15450" data-media-element="1" height="331" src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/Forughhusandson.jpg?itok=udTdutOd" title="Forughhusandson.jpg" typeof="foaf:Image" width="480" /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">ففي رسائلها لوالدها الضابط السابق بالجيش الإيراني، تعتذر فروغ بشدة عن تأخرها في الرد على خطابه، ويبدو أنها تلقت تأنيبًا شديدًا؛ فهي تسعى بقوة لإثبات "أن من تحبهم من صميم قلبها لا تنساهم أبدا"، كما تقول له في رسالة أخرى "كنت أرغب في الكتابة لكم عن كل حياتي ومشاعري ومشاكلي، ولم أكن قادرة ومازلت عاجزة عن ذلك، إذ كيف يمكننا الوصول إلى تفاهم مشترك بيننا؛ عندما تكون قواعد أفكارنا وعقائدنا قد تشكلت في زمنيين ومجتمعين مختلفين من ناحية الشروط والمعطيات؟.. ألمي العظيم أنكم لا تعرفونني أبدا ولم ترغبوا يوما في ذلك، وربما لا زلتم عندما تفكرون بي؛ تعتبرونني مجرد امرأة فارغة الرأس حشت قراءة الروايات الغرامية والقصص التي نشرتها مجلة طهران مصور (طهران المصورة) رأسها بالأفكار الحمقاء. ليتني كنت هكذا، لكان باستطاعتي آنذاك أن أكون سعيدة".</span></div>
<blockquote>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">وجهت أسئلتها للإله مباشرة، وضغطت في تساؤلاتها وكأنها تريد إجابة فورية. ربما لهذا رغبت في موت مبكر، لأنها ضاقت من تساؤلات لا تجد لها إجابة هنا.</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">كانت تستجديهم ليسمحوا لها بنشر كتاب بدون ضغوط أو مشاكل، وتؤكد لهم أنها بالفعل تحبهم وتكترث لمشاعرهم، لكنها غير قادرة على كبح موهبتها وكتمان دخيلة صدرها. كما دافعت عن سمعتها التي ساءت بحكم إنها سيدة مطلقة أولا، وشاعرة ثانيا "من يستطيع أن يدعي أنني نمت ولو ليلة واحدة خارج المنزل؟ كلا، فأنا في غرفتي ليل نهار أنجز أعمالي، وغير راغبة حتى في الخروج. بعكس ما تتصورون فأنا امرأة تحب التجوال في الشوارع، بل أنا ذاتي، امرأة تحب الجلوس إلى الطاولة وتقرأ وتكتب الشعر وتفكر.. لو كنتم تسمحون لي وتعدون بعدم الاستياء مني لقلت أشياء كثيرة أخرى.. أما إن كنتم ستستاؤون مني فالأفضل أن تبقى شفاهي مطبقة كما كانت العادة دوما. يكفي أن تعرفوا أنني أحبكم مثل بقية أولادكم ولا أريد أن أقوم بما يزعجكم". ورغم كل هذا الاستجداء إلا أنها لم تتوقف يوما لتنظر خلفها، بل أن تمردها طال الإله نفسه، تمرد ناعم في شكل تساؤلات وعتاب حينا؛ وحينا آخر بصوت عال ومواجهة صريحة. كأن الإله كبش فداء لكل أسئلتها وروحها المتعبة التي لم تستطع بها مواجهة عائلتها بشكل مباشر.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">تنبأت الشاعرة الإيرانية -التي ستظل شابة لرحيلها قبل أن تتم الثالثة والثلاثين- بأنها سترحل صغيرة. قالت فروغ لأخيها الشاعر والموسيقي فريدون في رسالة؛ "على أي حال أول من سيموت في عائلتنا هي أنا، ومن بعدي يأتي دورك، أنا واثقة من هذا".</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">ولثقل الحزن واليقين بقرب الموت؛ اقترنت أشعار فروغ فرخزاد بهما، وحملتهما (الحزن والموت) راية عصيان ضد الحياة، وخاصة في دواوينها الأخيرة.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">عندما أخرج عباس كيارستمي فيلمًا حمل عنوان قصيدة لها "سوف تحملنا الرياح" <a data-cke-saved-href="https://www.imdb.com/title/tt0209463/" href="https://www.imdb.com/title/tt0209463/">The wind will carry us</a>؛ كان فيلمًا عن الموت وانتظاره، تسير أحداثه في قرية جبلية صغيرة، يحضر إليها شاب مجهول ويمكث في أحد بيوتها الصغيرة في انتظار موت السيدة ملك التي تجاوزت المائة عام بكثير، حتى أن أهل القرية توقفوا عن عد سنوات عمرها. الشاب ينتظر موتها يوما بعد يوم، بينما أهل القرية جميعهم يعملون على راحتها ويدعون لها باسترداد الصحة. الموت مقابل الحياة؛ حتى لو كانت حياة فقيرة استهلكت سنواتها ومضت ذروتها.</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div class="cke_widget_wrapper cke_widget_block cke_widget_selected" contenteditable="false" data-cke-display-name="figure" data-cke-filter="off" data-cke-widget-id="0" data-cke-widget-wrapper="1" style="text-align: right;" tabindex="-1">
<br />
<br />
<figure class="element element-video cke_widget_element" data-cke-widget-data="%7B%22embedCode%22%3A%22%3Ciframe%20allow%3D%5C%22autoplay%3B%20encrypted-media%5C%22%20allowfullscreen%3D%5C%22%5C%22%20frameborder%3D%5C%220%5C%22%20height%3D%5C%22360%5C%22%20src%3D%5C%22https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fembed%2Fxq1gXC3119A%5C%22%20width%3D%5C%22640%5C%22%3E%3C%2Fiframe%3E%22%2C%22classes%22%3A%7B%22element-video%22%3A1%2C%22element%22%3A1%7D%7D" data-cke-widget-keep-attr="0" data-cke-widget-upcasted="1" data-widget="mediaembed"><div class="media video-holder media-16by9" style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><iframe allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/xq1gXC3119A" width="640"></iframe></span></div>
</figure><span class="cke_reset cke_widget_drag_handler_container" style="background-image: url("https://almanassa.net/sites/all/libraries/ckeditor/plugins/widget/images/handle.png"); background: rgba(220 , 220 , 220 , 0.5); font-size: x-small;"><img class="cke_reset cke_widget_drag_handler" data-cke-widget-drag-handler="1" height="15" src="" title="إضغط و إسحب للتحريك" width="15" /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">في رسائل العتاب التي تبادلتها مع أخيها فريدون، الشاعر والفنان الذي كان يعيش في ألمانيا، كانت ترسل له النقود وتعتذر عن قلتها لأنها فقيرة، ولا يوجد أحد لتستند إليه في أيام فقرها الشديد. تشكو من الوحدة والتعاسة وتعنت الناشرين في نشر دواوينها ودفع مستحقاتها المالية، وترجوه ألا يلومها لعدم الكتابة بانتظام. كانت تحبه وتُدلِّله بـ"حماري الصغير"، وتؤمن بموهبته الشعرية. كما انتظرت منه أن يمد إليها يد العون، كونه أقرب أخوتها إليها، وأكثرهم إحساسا بمعاناتها، ولأنه كذلك يكتب الشعر ويدرك مخاطره. لكن يبدو أن هذا العون لم يأت أبدا.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">كان لفروغ ولد وحيد؛ كاميار "كامي كما كانت تدعوه"، أَُخذ منها بعد الطلاق دون رغبة منها، بعدما اتهمت بتعدد علاقاتها العاطفية. لكنها لم تحاول استعادته، لقد وهبت حياتها كلها للفن وضحت بكل شيء من أجل حريتها وقلمها. تقول عنه "أنا مقطوعة الصلة عن حياتي السابقة - عندما أرى كامي في الشارع، حيث يصل طوله اليوم إلى أكتافي، يبدأ بدني بالارتعاش وقلبي بالانفجار، ولكنني لا أريده لا أريده. ما الفائدة من هذه الروابط والعلاقات؟"</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">مدينتي أنا وأنت يا طفلي</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>منذ أمد وهي بيت للشيطان</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>سيأتي يوم وعيناك – بحسرة - ..</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>ستنزلقان على هذه الأغنية الموجعة</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>تبحثان عني بين كلماتها</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>وتقول مع نفسك.. هل كانت أمي هكذا؟</strong></div>
</span></strong><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">لكنها حملت مشاعر الأمومة بداخلها أينما ذهبت. فهي تهتم بأخيها وترسل له الأموال، وتقدم له نصائح تساعده في حياته الاجتماعية والزوجية، وتخبره برأيها في شعره وتشجعه على الكتابة والبقاء في ألمانيا وعدم العودة لطهران حيث الوسط الأدبي "متعفن ومناخه لا يشجع على النشر والتطور". كما تبنت طفلاً عانى والداه من مرض الجذام، وأخذته يعيش في منزل والديها. وكانت ترسل الرسائل لوالديه بانتظام لتطمئنهما عليه، وأخرجت فيلم<a data-cke-saved-href="https://www.imdb.com/title/tt0336693/?ref_=nm_knf_t1" href="https://www.imdb.com/title/tt0336693/?ref_=nm_knf_t1"> "البيت أسود</a>" عن مرضى الجذام ومعاناتهم.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><img alt="" class="media-element file-embed-align-last" data-cke-saved-src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/thehouseisblack.jpg?itok=6HUyClQQ" data-fid="15455" data-media-element="1" height="480" src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/thehouseisblack.jpg?itok=6HUyClQQ" title="thehouseisblack.jpg" typeof="foaf:Image" width="346" /></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">في طيات أشعارها؛ يسير اليأس والحب والتمرد جنبا إلى جنب. وكأن أحدهم هو من يدفعنا نحو الآخر ثم ينفرنا منه، علاقة طردية وعكسية في آن، فتقول في قصيدة "الخصام"</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">تركت جسدك في هذا العالم</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>فغايتي ليست جسدك</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>لو أنني ركضت لأجلك</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>فقط لأنني أعشق العشق لا الوصال بك</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>حتى ظلام ليلي الحالك</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>الحلم بالعشق أجمل من طيفك</strong></div>
</span></strong><br />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">وهي واحدة من قصائد قليلة، تمردت فيها على العاشق الذي تناجيه طوال كتابتها السابقة. إنها ترفع راية الخصام وتقولها بوضوح إن العشق هو المعشوق النهائي، أمّا شخص المحبوب؛ فما هو إلا وسيلة تصلها لغايتها. لكنها تعود، في قصائد أخرى وتعلن عن حبها الهائل، لكنه حب خائف أحيانا، ولا يكتمل أبدا. بعد انطلاقها في الحب لحد الابتذال في قصائدها الأولى. تقول في قصيدة "الخوف"</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">من غصن شجرة العزلة</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>في سرير العشب الطري</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>بقيت أنا وشعلة العناق</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أخشى من هذا النسيم أن يعانقني</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أخشى أن تفوح من جسدي بين الأغراب رائحة العشب الطازج</strong></div>
</span></strong><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">بدءًا من ديوانها الثالث "العصيان"، يمكننا أن نلمس تجربة شعرية حقيقية قادتها فروغ بحساسية وحيرة وتساؤلات وجودية فريدة، حتى أنها وجهت أسئلتها للإله مباشرة، وضغطت في تساؤلاتها وكأنها تريد إجابة فورية. ربما لهذا رغبت في موت مبكر، لأنها ضاقت من تساؤلات لا تجد لها إجابة هنا، كما رغبت في جسد آخر في زمن آخر. ربما كل هذا الضيق لتستطيع الحياة مرة أخرى وقد نحَّت الحيرة جانبا، وكرَّست وجودها لـ"الوصول". تقول فروغ "لا أعرف ما الوصول، إلا أنه بلا شك هدف يتجه كل وجودي نحوه".</span></div>
<blockquote>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">أتمنى أن أنتهي أو استمر هكذا. لا يهمني الصعود أو التقدم. أرغب فقط في النزول، الانحدار مع كل الأشياء التي أحبها، لأحل في كل [شيء] غير قابل للتبدل.</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">في رسائلها لحبيبها ابراهيم كلستان، كتبت الكثير من هواجسها وأفكارها. كان هو الوحيد الذي لم تضطر إلى الاعتذار إليه عن أي شيء، أو تبرير نفسها له. كانت تطلق يديها وتكتب له دون اكتراث لسمعتها التي تلطخت بأسباب عديدة، وعلى رأسها علاقتها به.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">قالت له في أحد الخطابات؛ "عندما كنت عائدة إلى المنزل كما الأطفال اليتامى، كنت أفكر بزهوري.. زهور عباد الشمس. إلى أي حد نَمَت؟ اكتب لي. عندما تتفتح الزهور بادر بالكتابة لي. من مكاني الذي أنام فيه أستطيع أن أرى البحر.. القوارب على سطح الماء ولا أحد يعلم أين نهاية البحر. لو كنت أستطيع أن أكون جزءًا من هذه اللانهاية، لاستطعت أن أكون حيثما شئت.. أتمنى أن أنتهي أو استمر هكذا. لا يهمني الصعود أو التقدم. أرغب فقط في النزول، الانحدار مع كل الأشياء التي أحبها، لأحل في كل غير قابل للتبدل. يبدو لي أن هذا هو المهرب الوحيد من الفناء والتدهور والضياع والاندثار".</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><img alt="" class="media-element file-embed" data-cke-saved-src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/f.jpg?itok=qr0Ja5_t" data-fid="15457" data-media-element="1" height="272" src="//almanassa.net/sites/default/files/styles/large/public/story-inline-images/f.jpg?itok=qr0Ja5_t" title="f.jpg" typeof="foaf:Image" width="399" /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">تعود أهمية فروغ وشهرتها العالمية لتجاهلها القيم المحافظة في عصرها، وهذا يعني الكثير. لقد كانت امرأة مُطلَّقَة، تكتب شعرًا صريحًا من منظور أنثوي بلا خجل، بجانب عملها السياسي وموقفها المناهض للسلطة، فأصبحت ولا تزال رمزا للثقافة المضادة. وقد كسبت معجبين ومنتقدين على نفس القدر من الحماسة. تقول في قصيدة "سألقي التحية على الشمس".</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;">أخذني إلى بستان الورود الحمراء</span></strong></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">وعلق على جدائلي المضطربة ورودا حمراء</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>وفي النهاية نام معي فوق ورقة من الورد الأحمر</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>أيها الحمام المشلول</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أيتها الاشجار الساذجة اليائسة</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أيتها النوافذ العمياء</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>تحت قلبي وفي أسفل ظهري الآن تنمو وردة حمراء</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>حمراء</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>كعلم في يوم المعاد</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>اه.. أنا حبلى.. حبلي حبلى</strong></div>
</span></strong><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">يقول المخرج الايراني مهدي جامي "في ثقافة أي بلد؛ هناك رموز ثقافية، مثل شكسبير في بريطانيا. فرخزاد كانت كذلك بالنسبة لإيران المعاصرة، فهي من شكلت الهوية الحديثة للشعر الإيراني. كانت تكتب بطريقة بسيطة وحميمة. لم تكن تتصنع لا في شخصيتها، ولا في شعرها... كانت آخر شخص يقول الحقيقة في بلادنا".</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">عاشت فروغ فرخزاد حياة بسيطة، للحد الذي جعلها تسافر أوروبا لأول مرة على متن طائرة بضائع، واستنكرت بشدة كل المظاهر الفارغة التي يتمسك بها البشر بلا قيمة حقيقة. كتبت الشعر وخاضت مختلف المجالات الفنية مثل التمثيل في أفلام ومسرحيات، والإخراج السينمائي والوثائقي. كما كتبت القصة القصيرة وعملت في الإنتاج والاعلانات والدوبلاج. تُرجِمَت أشعارها إلى العربية والإنجليزية والفرنسية والألمانية والإيطالية والكردية والنيبالية والروسية والتركية والأردية والأوزبكية. حاولت الانتحار مرتين ودخلت إلى مصحة نفسية للعلاج من الاكتئاب أكثر من مرة. كما اعتقلت مرات عديدة إثر اشتراكها في نشاطات سياسية ديمقراطية.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">عندما رحلت كانت مكتملة ومتوازنة بشكل كبير. لم ترحل قبل أوانها، كما يشير البعض، رغم إنها لم تكمل عامها الثالث والثلاثين.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">بنظرة سريعة على قصائدها نجدها في الدواوين الأولى "الأسيرة" و"الجدار" كأنها مراهقة في حالة عشق مع الحب ذاته. تتلون حالتها المزاجية ما بين الحب واليأس ولوعة الانتظار. وتنضج المراهِقة وترى الحياة من جوانب أخري، وتدرك قيمة التمرد في ديوان "العصيان"، وتوجه تساؤلاتها وحيرتها للإله ذاته، وترفع راية الثورة وتشفق على كل من عصى وتطلب له الرحمة. وتسير ببطء في رحلة ك<a data-cke-saved-href="http://mybook4u.com/2012-08-05-09-53-39/%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D8%A9/download/3969-%D8%AA%D8%AD%D9%85%D9%8A%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A1%D8%A9-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D9%82%D9%88%D8%AF-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%A7-pdf" href="http://mybook4u.com/2012-08-05-09-53-39/%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D8%A9/download/3969-%D8%AA%D8%AD%D9%85%D9%8A%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A1%D8%A9-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D9%82%D9%88%D8%AF-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%A7-pdf">الفردوس المفقود لميلتون</a>، لتحكي ثنائية الإنسان والشيطان، وتوهتهما في دروب الإله المختلفة.</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;">كيف يمكننا أن نأمر ذلك الذي يذهب الآن</span></strong></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">بصبر..</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>وثقل..</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
<div style="text-align: right;">
<strong>وضياع..</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أن يقف</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>كيف يمكننا أن تقول لذلك الرجل</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>أنه ليس على قيد الحياة..</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<strong>وهو لم يكن حيا أبدا</strong></div>
</span></strong><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">يضم ديوانها الأخير الذي نشر بعد موتها "فلنؤمن بطليعة الموسم البارد" قصائد كأنها كُتبت من العالم الآخر، من تحت التراب، كأنها لم تنس أن تكتب الرسائل التي سترسلها لنا من هناك لتؤكد على رحيلها ووجودها داخل الأرض الطرية وشعورها الدائم بالبرد "كأنها لم تدفأ أبدا". لكنها رغم ذلك لم تتوان عن إلزام الموت بالوقوف، أو على الأقل فكرت في هذا.</span></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;">أنا بعد موتي</span></strong></div>
<span style="font-size: x-small;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: right;">
<strong><strong><span style="font-size: x-small;">لم أجرؤ يوما على النظر في المرآة</span></strong></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong>
<div style="text-align: right;">
<strong><span style="font-size: x-small;"><strong>ومت بالقدر الذي لا أستطيع فيه أن أثبت موتي لأحد</strong></span></strong></div>
<strong><span style="font-size: x-small;">
</span></strong><br />
<hr style="text-align: right;" />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">جميع النصوص الواردة لفروغ فرخزاد. المصادر:</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">نصوص نثرية – ت: خليل علي حيدر – دار العين</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">الأعمال الشعرية الكاملة – ت: مريم العطار – دار المدى</span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-57693553331966668532018-06-30T00:35:00.000+02:002018-06-30T00:35:12.250+02:00اليوم المثالي لسمكة الموز<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">مثل الابن الأكبر لعائلة جلاس، تأثر سالنجر بعمق بتجربته كجندي مقاتل في
الحرب العالمية الثانية وطال هذا كتاباته. يقول كينيث سلاوينسكي أن سالنجر اعترف
"أن الشاب في سمك الموز لم يكن سيمور بل كان هو نفسه". بعد صدمة معركة الثغرة
ومعسكرات الاعتقال النازية وجد سالنجر أن "من المستحيل الاندماج مع مجتمع
يتجاهل حقيقة انه الآن يعرف". <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">اقتبس سالنجر بيت شعر من قصيدة أرض الخراب للشاعر تي إس إليوت في الحوار
الذي دار بين سيمور والطفلة سيبيل حين تحدثا عن المنافسة بينها وبين شارون
ليبشوتز. قال سيمور "أوه شارون ليبشوتز. كم يعيد هذا الإسم مزج الذكرى
بالرغبة". كتب إليوت في المقطع الشعري "دفن الموتى"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أبريل أشد الشهور قسوة</span></div>
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="text-align: right;">
يخرج زهور الليلاك من بطن الأرض الميتة</div>
<div style="text-align: right;">
يمزج الذكرى بالرغبة.</div>
<o:p></o:p></span></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">يبدأ مقطع "دفن الموتى" بمقتطفات من رواية الكاتب والسياسي
الروماني بترونيوس يقول "رأيت لمرة واحدة بعيني تعلق كيومن سيبيل بوعاء
وعندما سألها الأولاد "ماذا تريدين يا سيبيل؟" قالت "أن أموت"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">يرجح سلاوينسكي أن اختيار سالنجر لإسم سيبيل للطفلة الصغيرة جاء جليا بين
تصور إليوت لكيومن سيبيل في الأسطورة اليونانية وقصة سيمور في سمك الموز.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">يحتل الأطفال مكانة بارزة في أعمال سالنجر. وجودهم فارق فنجد مثلا تناقض بين
سلوك سيمور العاطفي مع الأطفال وبين سلوكه المتصنع والانعزالي مع البالغين. عقب حديثه
الطفولي مع سيبيل "قام سيمور بتصور استنتاجاته الخاصة فيما يتعلق بتكوين
البشرية والعالم من حوله".<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"اليوم المثالي لسمك الموز" هي قصة قصيرة لجي دي سالنجر. نشرت
لأول مرة في 31 يناير 1948 بمجلة ذا نيويوركر كما نشرت في مجلد "55 قصة قصيرة
من مجلة النيويوركر" عام 1949 وفي مجموعة سالنجر القصصية "تسع قصص"
عام 1953. وهي القصة الأولى من قصص عائلة جلاس التخيلية التي كتب عنهم سالنجر.
وعدل سالنجر في القصة عدة مرات بناءا على نصائح من فريق تحرير نيويوركر ووفقا لبول
ألكسندر، كاتب سيرة سالنجر، فأن القصة "غيرت مكانته بشكل دائم في المجتمع
الأدبي. فتعاونه لتطوير القصة يمثل تقدما في مسيرته وأدى لدخوله إلى مستوى الكتاب
النخبة في المجلة". تحولت القصة للعديد من الأفلام القصيرة. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">اليوم المثالي لسمكة الموز<br /><br /><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانوا 79 صحفي بالفندق قادمون من نيويورك. وبسبب احتكارهم للخطوط
التليفونية، اضطرت المرأة بالغرفة 507 الانتظار من الظهيرة حتى الثانية والنصف
تقريبا لتتلقى مكالماتها التليفونية. لكنها لم تهدر الوقت واستغلته في قراءة مقال
مجلة نسائية بعنوان "الجنس متعة أم جحيم". غسلت مشطها وصففت شعرها.
تخلصت من البقعة في تنورة بدلتها البيج. نقلت الأزرار من بلوزتها. نتفت شعرتين
نبتا حديثا في شامتها. عندما اتصل العامل بتليفون حجرتها أخيرا، كانت جالسة على
كرسي الشرفة وكانت قد انتهت للتو من وضع طلاء أظافر يدها اليسرى.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت امرأة لا تكترث كثيرا لجرس الهاتف. كأن الهاتف يرن بشكل متواصل منذ
مرحلة بلوغها.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بفرشاة طلاء أظافرها الصغيرة، بينما كان الهاتف يرن، مرت على ظفر أصبعها
الصغير وعدلته. أعادت غطاء زجاجة الطلاء ثم وقفت، وحركت يدها اليسرى، الرطبة،
للأمام وللوراء في الهواء. وبيدها الأخرى، الجافة، مسكت منفضة السجائر من فوق كرسي
الشرفة وحملتها معها إلى الطاولة حيث الهاتف. جلست على واحد من السريرين
المتطابقين المنظمين وكان الهاتف قد رن خمس أو ست مرات قبل رفعها للسماعة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت "ألو" وأبقت يدها اليسرى مفرودة وبعيدة عن فستانها الأبيض
الحريري، الذي كان كل ما ترتديه، ما عدا خفيها، كانت خواتمها بالحمام.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال العامل "لك مكالمة من نيويورك مدام جلاس"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "شكرا لك" وأفسحت مكان فوق الطاولة لمنفضة السجائر.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">جاء صوت امرأة "مورييل؟ أهذا أنت؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أبعدت المرأة الشابة السماعة قليلا عن أذنها وقالت "نعم يا أمي، كيف
حال؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد قلقت عليك للغاية. لماذا لم تتصلِ؟ هل أنت بخير؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد حاولت الوصول إليك بالأمس وأول أمس. الهاتف هنا.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هل أنت بخير مورييل؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أبعدت المرأة السماعة أكثر عن أذنها وقالت "أنا بخير. أشعر بالحر.
اليوم هو الأكثر سخونة في فلوريدا في.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لماذا لم تتصل بنا؟ لقد قلقت.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أمي، عزيزتي، توقفي عن الصراخ. أستطيع سماعك بوضوح" ثم أكملت
حديثها "لقد اتصلت بك مرتين بالأمس. مرة بعد.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد أخبرت والدك إنك ربما اتصلت بالأمس. لكن، لا، عليه أن.. هل أنت
بخير مورييل؟ أخبريني الحقيقة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أنا بخير، توقفي عن السؤال من فضلك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"متى وصلت عندك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا أعرف. الرابعة صباحا، مبكرا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"من الذي قاد؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "هو. لا تنفعلي، لقد قاد السيارة برفق. حتى أني كنت مذهولة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هو من قاد السيارة؟ مورييل، لقد وعدتني.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قاطعتها المرأة "ماما، لقد أخبرتك. قادها برفق. أقل من خمسين طوال
الطريق، في الحقيقة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هل حاول اللعب مع الأشجار؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سبق أن قلت إنه قاد بهدوء، رفقا من فضلك. كما طلبت منه البقاء بالقرب
من الخط الأبيض، وقد فهم ما أعنيه وفعله. يمكنك القول إنه لم يحاول حتى النظر
للأشجار. على أي حال، هل أصلح بابا السيارة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ليس بعد. يريدون أربعمائة دولار فقط ل.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماما، لقد أخبر سيمور أبي إنه سيدفع مقابل تصليحها. لا يوجد سبب
ل.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، سنرى. كيف يتصرف؟ في السيارة وفي كل مكان؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "كل شئ تمام"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هل مازال يناديك ذلك الإسم البشع.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا. لديه شئ جديد الآن"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ما هو؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"اوه، هل سيشكل فارقا يا أمي؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، أريد أن أعرف. والدك.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة ضاحكة: "حسنا، حسنا. ينادينِ بملكة جمال ترامب الروحية
لعام 1948"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هذا ليس مضحكا يا مورييل. ليس مضحكا أبدا. إنه رهيب وحزين. في الواقع
عندما أفكر كيف.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قاطعتها المرأة "اسمعيني يا أمي، هل تذكرين الكتاب الذي أرسله لي من
ألمانيا؟ تلك القصائد الألمانية. ماذا فعلت به؟ كنت أحاول التذكر.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"إنه هنا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "متأكدة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"بالتأكيد. إنه بحجرة فريدي. لقد تركتيه هنا، ولم يكن لدي مكان له..
لماذا تسألي؟ هل يريده؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا، لقد سأل فقط عنه، عندما كنا بالسيارة. أرد معرفة إذا كنت
قرأته"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"إنه بالألمانية!"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"نعم يا عزيزتي. لن يشكل هذا أي فرق" قالت المرأة واضعة قدم فوق
الأخرى "لقد قال أن القصائد كتبها أعظم شاعر في القرن. وقال أن علي شراء
الترجمة. أو أتعلم اللغة إذا أردت"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هذا بشع، بشع وحزين. قال والدك بالأمس.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "لحظة واحدة يا أمي" ذهبت لكرسي الشرفة من أجل
سجائرها، أشعلت واحدة، ثم عادت لمكانها على السرير. قالت "ماما؟" ثم
نفخت الدخان.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، اسمعيني"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أسمعك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"تحدث أبيك إلى دكتور سيفتسكي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"و؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد أخبره بكل شئ. أو كما أخبرني إنه فعل، لكنك تعرفين والدك.
الأشجار. وتلك الأمور المتعلقة بالشرفة. تلك الأشياء الرهيبة التي قالها لجدتك حول
خطط الرحيل. ما فعله بكل صور برمودا الجميلة وكل شئ"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، أولا قال إنها جريمة كبرى أن الجيش أخلى سبيله من المشفى. هذا
مؤكد. كما أكد لوالدك أن هناك فرصة كبيرة، كبيرة للغاية، أن سيمور سيفقد السيطرة
على نفسه تماما. هذا مؤكد"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "هناك طبيب نفسي هنا بالفندق"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"من؟ ما اسمه؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا أعرف. ريسير أو ما شابه. من المفترض أن يكون طبيب جيد"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لم أسمع عنه من قبل"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، يمكنه أن يكون جيد بالفعل، ما علينا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، لا تكوني ساذجة من فضلك. نحن قلقون عليك بشدة. أراد والدك إرسال
برقية لك بالأمس لتعودي للمنزل. لأهمية.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لن أعود للمنزل حاليا يا أمي. هوني على نفسك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل أؤكد لك أن دكتور سيفتسكي قال أن سيمور قد يفقد السيط.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد وصلت هنا لتوي يا أمي. وهذه أول اجازة لي منذ سنوات، ولن أحزم كل
شئ فقط لأعود للمنزل" قالت المرأة "لن أستيطع السفر الآن على أي حال. لقد
لفحتني الشمس وبالكاد أتحرك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هل أحرقتك بشدة؟ ألم تستخدمي البرونز الذي وضعته في حقيبتك؟ لقد
وضعته.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لقد استخدمته، وأحرقتني على أي حال"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هذا فظيع. أي جزء من جسدك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"كله يا عزيزتي، كله"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هذا فظيع"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سأنجو"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"اخبريني، هل تحدثت إلى ذلك الطبيب؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "نوعا ما"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"وماذا قال؟ أين كان سيمور حين تحدثت معه؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"في قاعة المحيط، يعزف على البيانو. لقد عزف عليه الليلتين اللذين
قضيناهما هنا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"وما رأيه؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لم يقل الكثير. تحدث معي في البداية. كنت جالسة بجواره أثناء لعب
البينجو بالأمس، وسألني إذا كان هذا زوجي الذي يعزف على البيانو بالقاعة الأخرى.
أجابته بالإيجاب. ثم سألني إذا كان مريض أو يعاني من أمر ما. لذلك قلت.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لماذا سأل هذه الأسئلة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا أعرف يا أمي. أعتقد بسبب شحوبه. على أي حال، بعد البينجو سألني
وزوجته إذا ما كنت أحب الانضمام إليهم واحتساء مشروب. فذهبت. زوجته مريعة. أتذكرين
ذلك الفستان الشنيع الذي رأيناه من شرفة بونويت؟ الذي قلت عنه أنك لابد أن تحصلي
على.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"الأخضر؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"كانت ترتديه رغم سمنتها. وظلت تسأل إذا كان سيمور يقرب لسوزان جلاس
التي تملك ذلك المكان بجادة ماديسون.. القبعات النسائية"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"وماذا قال؟ الطبيب؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لم يقل الكثير. أقصد أننا كنا بالبار وكان الضجيج لا يحتمل"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لكن هل اخبريته ما حاول فعله في مقعد جدتك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا يا أمي. لم أخوض في التفاصيل. ربما أجد فرصة لأتحدث معه ثانية.
إنه يقضي يومه كله بالبار"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هل ذكر أن هناك فرصة.. كما تعرفين.. أن يصبح غريب الأطوار أو ما
شابه؟ أن يؤذيك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ليس بالظبط. لابد أن يحصل على معلومات أكثر يا أمي. يعرف عن طفولته
وكل هذه الأشياء. أخبرتك إننا بالكاد تحدثنا والضجيج كان هائل هناك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، كيف حال معطفك الأزرق؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"جميل. أزلت بعض الحشوة منه"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"وما أخبار الموضة هذا العام؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سيئة. يمكن ارتدائها خارج هذا العالم، يمكنك رؤية الترتر وما شابه"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"وكيف هي حجرتك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"تمام، ليست سيئة. لم نجد الحجرة التي مكثنا بها قبل الحرب. الناس
مقرفة هذا العام. يجب أن تشاهدي من جلس بجوارنا في قاعة العشاء، بالطاولة
المجاورة. بدوا وكأنهم جاءوا في شاحنة لهنا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، إنهم في كل مكان. وما أخبار الباليرنا؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"إنها كبيرة للغاية، لقد أخبرتك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، سأسألك مرة ثانية، هل كل شئ على ما يرام؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "نعم يا أمي، للمرة المائة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ألا تريدي العودة للمنزل؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا يا أمي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"قال والدك الليلة الفائتة أنه ينوي تحمل التكاليف إذا رحلتِ بعيدا
لمكان ما وفكرت بالأمر مليا. يمكنك تجربة رحلة بحرية لطيفة. نحن نفكر.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا شكرا يا أمي" قالت المرأة وأرخت قدميها "هذه المكالمة
ستكلف.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"عندما أفكر كيف انتظرتِ ذلك الولد أثناء الحرب.. أقصد حين فكرت في كل
هؤلاء الزوجات الصغيرات المجنونات اللاواتي.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماما، علينا إنهاء المكالمة. سيمور قد يأتي في أي لحظة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أين هو؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"على الشاطئ"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"على الشاطئ؟ بمفرده؟ هل يتصرف بشكل لائق على الشاطئ؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماما، تتحدثين عنه كأنه مجنون غير واعي.."<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لم أقل شيئا من هذا يا مورييل"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، هذا ما ترمين إليه. كل ما عنيته إنه مستلقي. لن يخلع رداء
الحمام هناك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لن يخلع رداء الحمام؟ ولما لا؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا أعرف، ربما لأنه شاحب جدا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"يا إلهي! إنه بحاجة إلى الشمس. ألن تساعديه؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت الفتاة "أنت تعرفين سيمور" ثم وضعت قدم فوق الأخرى ثانية
وأكملت "قال إنه لا يريد أن ينظر لوشمه الكثير من الحمقى"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ليس لديه أي وشم! هل حصل على واحد بالجيش؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا يا ماما" وقفت المرأة "اسمعي، ربما أهاتفك غدا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، اسمعينني الآن"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"نعم يا أمي" قالت المرأة متكأة بجسدها كله على قدميها اليمنى.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"كلميني فورا إذا قال أو فعل أي شئ غريب.. تفهمين قصدي. هل
سمعتيني؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماما، لست خائفة من سيمور"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"مورييل، أوعديني"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا، أوعدك. مع السلامة يا ماما. أرسلي قبلاتي لأبي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وأغلقت السماعة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أرى المزيد من الزجاج" قالت سيبيل كاربينتر، التي تقيم مع
والدتها بالفندق "هل تري المزيد من الزجاج؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حلوتي، توقف عن قول هذا. إنه يقود أمك للجنون، واثبتي من فضلك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تضع مدام كاربنتر زيت الحماية من الشمس فوق أكتاف سيبيل، وتدهنه فوق جناحي
ظهرها الرقيقين. كانت سيبيل تجلس بغير ثبات على كرة شاطئ ضخمة منفوخة ووجها للمحيط.
مرتدية لباس بحر أصفر كناري من قطعتين، إحداهما لن تحتاج إليها قبل 9 أو 10 سنوات
أخرى.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت السيدة المسترخية على الكرسي الطويل بجوار السيدة كاربنتر: "لقد
كان مجرد منديل حريري عادي، يمكنك رؤيته حين تقتربين. أتمنى معرفة كيف عقدته هكذا.
لقد كان بالفعل جميل"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"كان حقا جميل" قالت السيدة كاربنتر "كفي عن الحركة يا قطتي
من فضلك" <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">سألت سيبيل: "هل تري المزيد من الزجاج؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تنهدت السيدة كاربنتر وقالت: "حسنا". أعادت الغطاء لزجاجة زيت
الحماية من الشمس. "الآن اذهبي لتلعبي يا حلوتي. ماما ستصعد الفندق لتشرب
المارتيني مع السيد هوبل. سأحتفظ لك بالزيتون"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">انطلقت سيبيل تجري نحو الجزء المسطح من الشاطئ ثم اتجهت لبيت الصياد
الصغير. توقفت فحسب لتغوص بقدميها في القلعة الرملية الرطبة المهدمة ثم انطلقت
ثانية لتكون خارج المساحة المخصصة لنزلاء الفندق.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">سارت أمتار كثيرة ثم فجأة ركضت على الرمال المبللة. ووقفت عندما وصلت لمكان
الرجل المستلقي على ظهره.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت: "ألن تذهب للماء لترى بعض الزجاج؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">رجف الشاب، واتجهت يده اليمنى لصدر رداء الحمام. استدار ليستلقى على بطنه،
وسقطت الفوطة الملفوفة من فوق عينيه، ونظر شذرا لسيبيل.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أهلا سيبيل"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ألن تنزل الماء؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"كنت بانتظارك" قال الشاب "ما الأخبار؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماذا؟" قالت سبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ما أخبارك؟ ما الجديد لديك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سيأتي أبي غدا على متن الطائرة" قالت سيبيل وهي تركل الرمال،
فقال الشاب: "لا تركلي الرمل في عيني يا صغيرتي" ووضع يده على كاحلها.
"حسنا، لقد اقترب موعد وصوله، لقد انتظرته طويلا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">سألت سيبيل "أين السيدة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"السيدة؟" نفض الشاب الرمال من خصلات شعره الرفيعة "صعب
التحديد يا سيبل. قد تكون في أي مكان من ألف مكان. في الكوافير مثلا لتصبغ شعرها
بدرجات البيج. أو بحجرتها تصنع العرائس لأطفال الفقراء" مازال مستلقيا لكنه
وضع قبضة يديه فوق بعضهما وأسند ذقنه عليهما. وقال "حدثيني عن شئ اخر يا
سيبيل. إنك ترتدي مايوه جميل، لو كان هناك شئ أحبه سيكون المايوه الأزرق"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">حدقت سيبيل به ثم نظرت لبطنها العارية ثم قالت "إنه أصفر، أصفر"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حقا! اقتربي هكذا" خطت سيبيل خطوة نحوه "أنت بالفعل على
حق، كم أنا غبي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ألن تنزل الماء؟" قالت سيبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أنا أفكر في الأمر مليا وأعطيه وقته يا سيبيل. ستسعدي بمعرفة
ذلك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">همزت سيبيل العوامة المطاطية التي يستخدمها الشاب أحيانا كوسادة لرأسه
وقالت "يجب أن ننفخها"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أنت على حق. إنها تحتاج لهواء كثير أكثر مما وضعته بها". أبعد
قبضتيه وترك ذقنه يستريح فوق الرمال. "سيبيل" قال الشاب "يبدو إنك
بخير وأنا سعيد برؤيتك. حدثيني عن نفسك" مد يديه وأمسك بكاحلي الفتاة ثم قال
"أنا من مواليد برج الجدي، وأنت؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"قالت شارون ليبشوتز إنك تدعها تجلس إلى البيانو بجانبك" قالت
سيبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أقالت شارون ليبشوتز ذلك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أومأت سيبيل بحيوية.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أفلت كاحليها، وأعاد يديه بجانب رأسه ثم أسند خده على ذراعه اليمنى
"حسنا، أنت تعرفين كيف تحدث هذه الأشياء يا سيبيل، كنت جالسا هناك أعزف. لم
تكون أنت هناك. ثم جاءت شارون ليبشوتز وجلست بجانبي. فلم أستطع صدها، أليس
كذلك؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"بل كنت تستطيع!"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أوه، لا، لم أستطع" قال الشاب "لكني سأخبرك بما
فعلته"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"ماذا فعلت؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"تظاهرت إنها أنت"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">انحنت سيبيل فورا وبدأت الحفر في الرمال وقالت "دعنا ننزل
الماء".<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"حسنا" قال الشاب "أعتقد إني أستطيع فعل ذلك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"في المرة المقبلة صدها بعيدا عنك" قالت سيبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"من هي؟" قال الشاب<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت سيبيل "شارون ليبشوتز"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أوه شارون ليبشوتز" قال الشاب "كم يعيد هذا الإسم مزج
الذكرى بالرغبة" قفز على قدميه ونظر للمحيط "سيبيل" قال الشاب
"سأخبرك بما سنفعله اليوم. سنرى إذا كان بوسعنا صيد سمك الموز"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سمك ماذا؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"سمك الموز" قال الشاب وفك رباط رداء الحمام ثم خلعه. كان كتفاه
أبيضين ضيقين وعروقه زرقاء ملكية. طوى ردائه مرة بالطول ثم ثلاث. ثم فرد الفوطة
التي كان يضعها فوق عينيه على الرمال ووضع الرداء فوقها. ثم أخذ العوامة وثبتها
تحت ذراعه الأيمن، وأمسك يد سيبيل بيده اليسرى وانطلقا للمحيط.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"اعتقد إنك لم تر حتى القليل من سمك الموز" قال الشاب<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">هزت سيبيل رأسها<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"أليس كذلك؟ أين تعيشي بالمناسبة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا أعرف" قالت سيبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"بالتأكيد تعرفين. لابد أن تعرفي. شارون ليبشوتز تعرف أين تعيش وهي
ثلاث سنوات ونصف فحسب"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">توقفت سيبيل عن السير وانتزعت يدها من يده. التقطت صدفة بحر عادية ونظرت لها
كأنها تدرسها ثم ألقت بها. وقالت "ويرلي وود، كونيتيكت" وسارت وبطنها
للأمام.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ويرلي وود، كونيتيكت</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ردد الشاب كلامها<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أصدفة أن هذا المكان بجوار ويرلي وود، كونيتيكت؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">نظرت سيبيل له وقالت<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أنا أعيش هناك</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالتها بنفاذ صبر "أنا أعيش في ويرلي وود، كونيتيكت"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ركضت خطوات قليلة أمامه، وأمسكت قدمها اليسرى بيدها اليسرى وقفزت مرتان
ثلاث.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال الشاب<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ليس لديك فكرة كيف اتضحت الأمور الآن</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تركت سيبيبل قدمها وقالت<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل قرأت (سامبو الأسود الصغير)؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لطيف أن تسألي ذلك السؤال. لقد انتهيت من
قرأته بالأمس.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">انحنى قليلا وأمسك بيد سيبيل وسألها<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ما رأيك به؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل جرت النمور حول تلك الشجرة؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">اعتقد إنهم لم يتوقفوا أبدا. لم أر هذا العدد
من النمور من قبل</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت سيبيل<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لقد كانوا ستة فقط</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال الشاب<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ستة فقط؟ أتسمين هذا فقط؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل تحب الشمع؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">نعم؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">الشمع</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أحبه كثيرا، وأنت؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: 18pt; text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أومأت برأسها وقالت<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل تحب الزيتون؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">الزيتون.. نعم. الزيتون والشمع. لا أذهب لأي
مكان بدونهما</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل تحب شارون ليبشوتز</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">نعم أحبها. خصيصا إنها لا تضايق الكلاب بردهة
الفندق. إنها لا تضايق ذلك البلدغ الذي بصحبة السيدة الكندية. لن تصدقيني، لكن بعض
الفتيات الصغيرات تحب نغز ذلك الكلب الصغير بعصى البالونات. لكن شارون لا تفعل
ذلك. إنها ليست مزعجة أو قاسية. لذلك أحبها كثيرا</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت سيبيل صامتة ثم قالت أخيرا<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أحب مضغ الشمع</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">من لا يحب ذلك؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بلل قدميه وقال<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">واو! أنها باردة</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وضع العوامة المطاط على ظهرها بالماء<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">انتظري دقيقة يا سيبيل، انتظري حتى نبتعد
قليلا.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">خاضا بالماء حتى وصلت لخصر سيبيل. رفعها الشاب ومددها على بطنها فوق
العوامة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ألا ترتدي قبعة أو أي شئ</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لا تفلتني، أمسكني الآن</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت سيبيل بلهجة آمرة<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">آنسة كاربنتر، أرجوك، أنا أعرف ما أفعله
جيدا. كل ما عليك فعله هو فتح عينيك جيدا لرؤية سمك الموز. إنه يوم مثالي لسمكة
الموز</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لا أرى أيا منهم</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">مفهوم. ذلك السمك لديه عادات غريبة</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">استمر في دفع العوامة حتى وصل الماء لصدره وقال<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أنهم يحيوا حياة مأساوية جدا، أتعرفين ماذا
يفعلوا يا سيبيل؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">هزت رأسها نفيا<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">حسنا، إنها تدخل في حفرة حيث الكثير من
الموز. يكونوا مجرد أسماكا حين يدخولنها. لكن بمجرد الدخول، يبدأوا في التصرف مثل
الخنازير. لماذا! أعرف سمك موز سبح داخل حفرة موز والتهم ثمان وسبعين موزة.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تقدم ببطء بالعوامة وسيبيل نحو الأفق وأكمل حديثه<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">طبعا بعد كل هذا الكم، يصبح السمك سمينا
للغاية ولا يستطع الخروج من الحفرة، لا تسعه فتحتها.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لا تدفعني أبعد من ذلك. ثم ماذا يحدث لهم؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ماذا يحدث لمن؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">سمك الموز</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أتعنين بعد أن تأكل كل هذا الموز ولا تستطيع
الخروج من الحفرة؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">نعم</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أكره أن أخبرك يا سيبيل بذلك، أنها تموت</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لماذا؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">حسنا، إنها تصاب بحمى الموز، إنه مرض خطير</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت سيبيل منفعلة "انتبه، إنها موجة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">سنتجاهلها، سنصدها.. نحن متعجرفان</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أمسك بكحلي سيبيل بيديه وضغطهما لأسفل وللأمام في نفس الوقت. حلقت العوامة
على سطح الموجة. وغمر الماء شعر سيبيل الأشقر لكن صرختها كانت مليئة بالسعادة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عندما استقرت العوامة على الماء ثانية، رفعت بيدها خصلة من شعرها المبلل من
فوق عينيها وقالت "لقد رأيت واحدة"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ماذا رأيت يا حلوتي؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">سمكة موز</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">يا إلهي! حقا؟ هل كان هناك موز بفمها؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">نعم، ستة</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">التقط الشاب فجأة أحد كاحلي سيبيل المبللان، المتدليان بنهاية العوامة،
وقبل قوسه. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">التفت صاحبة الكاحل وصاحت "هيه!"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"هيه أنتِ، سنعود للشاطئ، هل اكتفيت؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"لا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال "آسف" ودفع العوامة تجاه الشاطئ حتى نزلت سيبيل من فوقها. ثم
حمل العوامة بقيت الطريق.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت سيبيل "وداعا" وجرت نحو الفندق، غير آسفة، دون توقف. ارتدى
الشاب رداءه ثانية، وربط حزامه وحشر الفوطة بجيبه. ثم رفع العوامة الرطبة الثقيلة
وتأبطها. وسار بخطوات متثاقلة وحيدا على الرمال الرخوة والساخنة تجاه الفندق.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بالباب الجانبي بالفندق، المخصص لدخول المستحمين، كانت امرأة تضع دهانا على
أنفها دخلت المصعد مع الشاب.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال الشاب بينما المصعد يتحرك "أرى انك تنظري لقدمي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة "معذرة؟"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"قلت أني رأيتك تنظرين لقدمي"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"عفوا، لقد كنت انظر للأرض" قالت المرأة ووجها نحو باب المصعد.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قال الشاب "إذا كنتِ تريدين النظر لقدمي قولي هذا لكن كفي عن النظر
خلسة هكذا"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قالت المرأة لعاملة المصعد بسرعة "انزليني هنا من فضلك". فَتح
باب المصعد وخرجت المرأة دون النظر خلفها. قال الشاب "لدي أقدام سليمة، لا
أفهم لماذا يحدق الجميع بها هكذا" سحب مفتاح حجرته من جيبه وقال "الدور
الخامس من فضلك"<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">خرج من المصعد بالدور الخامس ومشى باتجاه الردهة ثم دلف لحجرة رقم 507.
كانت الحجرة معبقة برائحة جلود العجول الذي صنعت منه الحقائب ورائحة مزيل طلاء
الأظافر.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لمح المرأة النائمة على أحد السريرين. ثم اتجه لأحد الحقائب وفتحها. سحب من
أسفل مجموعة من السراويل القصيرة واللباس الداخلي مسدس أورتيجز أوتوماتيكي من عيار
7.65. فك مخزنه ونظر بداخله ثم ثبته بموضعه مرة أخرى. جهز المسدس. ثم جلس فوق
السرير الشاغر، نظر للمرأة النائمة، وجه المسدس، وأطلق الرصاصة تجاه صدغه الأيمن.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> نُشر في إبداع ديسمبر 2017</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-90814236055655628692018-06-30T00:30:00.001+02:002018-06-30T00:30:57.339+02:00العادات المطبخية والغربة وأشياء أخرى.. ماذا يخبرنا الطعام عن أنفسنا؟<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib7sfUmCzTmu6L_J87iORGrw95c1UCWbQR87QLmZ4hmkPWO7O3-DgDNJbxvyiUk8a2S0KkOX0c6cvRQQgAm_fdl_86T2pIkPfDB7nls1cwRkJQk3QfGxyk_hnfGAuIGWJgVvG0Gr5BM84/s1600/36498002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="318" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib7sfUmCzTmu6L_J87iORGrw95c1UCWbQR87QLmZ4hmkPWO7O3-DgDNJbxvyiUk8a2S0KkOX0c6cvRQQgAm_fdl_86T2pIkPfDB7nls1cwRkJQk3QfGxyk_hnfGAuIGWJgVvG0Gr5BM84/s320/36498002.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">انشغل الانسان بالطعام منذ خلقه كعامل من العوامل الأولى التي شكلت هويته وربما
حددت مصيره كذلك كما ذكر في جميع الأديان الإبراهيمية. والمطبخ المسيحي مميز بين
مطابخ الأديان الابراهيمية ويشكل هوية خاصة بكل ما أتيح له من طعام على عكس
اليهودية والإسلام الذين حرموا بعض الطعام والشراب. فليس هناك ما تم تحريمه في
المسيحية لذلك فالمسيحي الذي يعيش في مجتمع فاقد للتنوع الديني مثل المجتمع المصري
يأكل بشكل مختلف لكنه يحاول أن يبرر ويخفي ذلك الاختلاف.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هذا ما يناقشه شارل عقل ببراعة في كتابه "غذاء للقبطي" الصادر عن
الكتب خان. يبدو الكتاب لوهلة مجرد توثيق لعادات المطبخ القبطي المصري لكنه يتجاوز
الموائد القبطية ليتحول إلى دراسة أنثروبولوجية عن المجتمع القبطي ويمتد للمجتمع
المصري ككل. بطبيعة الحال لن يستطيع أحد أن يتحدث عن المطبخ القبطي دون الإشارة
للمجتمع المصري المسلم كما يقول عقل "يشعر القبطي بالذنب حين يبالغ في
استهلاك الكنافة والقطايف وسائر المنتجات الرمضانية، وذلك الذنب ناتج عن إحساس
المسيحيين بالندية بالرغم من قلتهم العددية ومقارنتهم الدائمة بين تأثرهم بالنظام
الغذائي الإسلامي وتأثير نظامهم على العائلة المسلمة. فلا تتأثر العائلة المسلمة
كثيرا إذا انعكس الوضع بالاعتبارات الغذائية المسيحية نتيجة لعدم ظهورها في الفضاء
العام بالقدر نفسه من الوضوح واللجاجة". <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">يقول عقل "أن المطبخ القبطي هو مطبخ المبالغات. المبالغة في التقشف أو
الزهد من ناحية أوقات الصيام، وفي الناحية الأخرى نجد المبالغة في الترف والإفراط
في أوقات الفطار" وهو ما يتحدث عنه الكتاب بالتفاصيل في كل فصل تقريبا. يبدأ
بالفول، الأكلة الأشهر في المطبخ المصري بشكل عام وفي المطبخ القبطي بشكل خاص باعتباره
الوجبة الأساسية في الصيام المسيحي الذي يمتد لحوالي مائتي يوم في العام. يحكي عقل
بحس فكاهي سليم كيف يتحول طبق الفول الذي تفتتح بإسمه المحلات في أوقات الصيام إلى
طبق بائس يناسب ثقافة المطبخ القبطي التي تقوم على التقشف ليصبح طبق بني اللون
ضارب إلى الرمادي منزو في ركن المائدة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ثم المخبوزات التي تتزين بمبالغة في وضع السمن والزبد واللبن والبيض في غير
أوقات الصيام. لكنها لا تعدو كونها فطائر بدائية الصنع في أوقات الصيام. لكن
"بين مبالغات التقشف والإفراط توجد منطقة رمادية واسعة" وهذه المنطقة
المتسعة تشمل الكثير من التحايلات على عادات الأقدمين أو المسلمين المعاصرين جيران
المجتمع على حد السواء. وهي المنطقة التي يدور في فلكها فصول الكتاب العشرة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تمتد التحايلات من الأكلات البسيطة مثل عمل البيتزا الصيامي التي تزداد
صعوبة أمام خلوها من السمن والدهون والإضافات الشهيرة مثل اللحوم والجبن بأنواعها.
والمنتجات الإشكالية أثناء فترة الصيام مثل الشيبسي بطعم الكباب الذي توقف أمامه
كثيرا المجتمع المسيحي ليتساءل تساؤلات لاهوتية، هل نكهة الكباب صناعية أم تحتوي
بالفعل على الكباب؟ حيث أن تلك النكهة هي الفاصل بين تنعم المسيحي في الجنة أو
احتراقه للأبد في الجحيم. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ويستمر التحايل أثناء شهر رمضان "مما قد يضطر المسيحي في هذه الحالة
إلى ممارسة طقوسه الغذائية والمزاجية في الغرف المظلمة المهجورة أو على سلم
الطوارئ أو تحت المكتب أو في الكابينيه" أما إذا تزامن مع فترة الصيام
المسيحي وهذا ما يحدث كثيرا، وما يترتب عليه "هو أن الأقباط سوف يصومون
صيامهم وصيام رمضان في الوقت نفسه. يتمنعون عن الطعام صباحا لساعات طويلة تربطهم
بالروتين المدرسي اليومي ثم يرجعون ليأكلوا خراء صيامي في الوقت الذي يأكل فيه
نظراؤهم من العائلات المسلمة ما لذ وطاب من المحمر والمشمر".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في هذا الفصل، مأكولات رمضانية للأقباط، تظهر ثورية عقل المبكرة. حيث قرر
أن يتناول ساندوتش الدجاج على طريقة الكوردون بلو بنهار رمضان في فسحة المدرسة.
كان يوم الرفاع وهو آخر أيام الإفطار قبل فترة الصيام الكبير الذي يمتد لخمس
وخمسين يوم. ظل الساندوتش في جعبته طوال اليوم لا يفكر إلا فيه وحين جاءت الفسحة
أخرج جريمته وأخذ يلوكه ببطء وتلذذ مستمتعا بتلك الثغرة الأخلاقية وغير عابئ
بالصيام الطويل الذي ينتظره. ويسجل شارل تلك اللحظة قائلا "لو لم أكن قد ولدت
في عائلة قبطية ولم أعتد الصيام وإذا لم أبالغ في الحرص الأخلاقي على مشاعر
الآخرين وإذا لم أجرب أكل الساندوتشات في الحمام وإذا لم أمتنع عن تناول الطعام
صباحا وأكل الخضروات القدريحي مساءا وإذا لم أشعر بالدونية وعدم المساواة وإذا لم
أكن قبطيا في مصر وكل زملائي من المسلمين الصائمين، لما تذوقت أفضل ساندوتشات
الدجاج".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في النصف الثاني من الكتاب يتطرق عقل إلى الأكلات الخلافية وهي الخنزير
والخمور، وهي الكاشفة عن صفة التسامح التي تسود المجتمع المصري والتي تروج
باعتبارها فضيلة، يقول عقل عنها "كلمة مفخخة بالعداوة والعنف والطائفية تتضمن
في مدلولها فكرة العفو وفكرة التحملومنها إلى منح ووهب الحرية. فهي تعني أنه يوجد
طرف أفضل من الآخر، طرف صحيح والآخر مخطئ". <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">يظهر الغضب مع بداية الفصل، عندما شرح عقل بالتفاصيل الكاملة طريقة تسوية
لحم الخنزير ولمست التلذذ في كل تفصيلة أشار إليها وكأنه يقصد أن يكون مستفزا لكل
قارئ يشمئز من ذكر الخنزير ولحمه. ثم يشير إلى فئة اجتماعية جديدة وهي الأقباط
المتأسلمون "أي الأقباط الذين ينظرون لأنفسهم بنظرة تقييم إسلامية"
ونشأت من طول المجاورة مع المسلمين في منطقة الشرق الأوسط حتى إنهم توقفوا مؤخرا
عن شرب الخمر وأكل الخنزير. يتحدث بتعجب عن حرص أمه من معرفة الجيران انهم يأكلون
لحم الخنزير ويقول "المشكلة أكبر من مجرد اختلاف في العادات الغذائية".
يظهر هنا بوضوح الضيق الذي يعيش فيه أقباط مصر واضطرارهم لتغيير هويتهم المطبخية
والتنازل عن حق شخصي لا يهم أحد سواهم في تناقض مع مثل مصري أصيل "كل ال
يعجبك وألبس ال يعجب الناس". فلقد توقف الأقباط عن أكل ما يعجبهم حتى يرضوا
الطرف الأكبر ويستريحوا من التساؤلات والهمهمات والنظرات الفضولية. حتى أسرته، ظلت
في كل مناسبة كلما سئلوا عن رأيهم في مذبحة الخنازير الوحشية التي تمت في مصر عام
2009، "يرددون الإجابات نفسها وكأنه خلل ميكانيكي قد أصاب أدمغتهم أو إنه من
فرط الضغط النفسي قد أصيبوا بلوثة عقلية ليقولوا بدون تفكير مكررين: بس احنا أصلا
مش بناكل خنزير.. حتى لا يبدوا في اعتراضهم على هذه المهزلة وكأنهم في سعي شهواني
للدفاع عن طاجن خنزير بالبطاطس وليس عن أحقية كل إنسان بتناول ما يحلو له أو على
الأقل بعدم قتل كائنات بهذه القسوة".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ترتفع حدة صوت عقل في الفصل الخاص بالخمور. فهو ليس غاضبا فحسب من الآخر
المسلم الذي يحشر نفسه فيما يأكله الناس وفيما يفضلونه، لكنه غاضب كذلك من بني
دينه الذي يؤكد دوما على قطيعته معه أو على الأقل على كونه "غير متدين"،
يقول "أصبحت الهوية القبطية المسيحية في مثل هذه الظروف رمادية، متواضعة،
منطوية، تنزع إلى عدم الصخب أو الاختلاف الظاهر الذي يجلب المساءلة والمشاكل...
وقد طور الأقباط على مدار التاريخ أسلوبا خطابيا خاص بهم ليكون غير حاسم في أي
موقف على الإطلاق. وتخصصوا في ردود مموهة لا يمكن الخروج منها بأي استنتاج"
ويقول في موضع أخر "شخصيات المسيحيين الانهزامية المتحفظة الخانعة الباردة،
المتجنبة للصدامات، غير السياسية، غير الاجتماعية، غير المكترثة، عديمة التذوق،
متبلدة المشاعر، مبتورة الأعضاء، التي لا تهتم بأكل ولا شرب ولا صحبة ولا
جنس". تخيل هذا الوضع عند عرض القبطي لموضوع خلافي مثل الخمر؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">يتحدث عقل في عدة مواقع عن المسيح الشغوف بالطعام والشراب والذي يحب اللمة
والجلسات الودية حتى أن معاصريه تعجبوا لإسرافه في الطعام والشراب. عن مشهد العشاء
الأخير الذي جمع فيه أصحابه ليأكلوا ويحتسوا الشراب ويوصي أصدقائه بألا يتوقفوا عن
المقابلة والاجتماع والأكل والشرب ولا ينسوا ذكراه، على عكس التراث المسيحي الذي
ينكر فكرة الفرح والاحتفال ويقرنها بالندم وتقريع الذات. ويبدو أن علاقة المسيحيين
بالخمور التي امتدت على مدار التاريخ في طريقها للانهيار في العقود الأخيرة نظرا
للاحتقان الديني المتزايد في الشرق الأوسط. ويستمر عقل في استفزازه للقارئ المسلم
المتدين المحافظ في فصل الخمور بدعوته لتناول كأس من الخمر في صحة كل الأمثلة التي
ذكرها لشخصيات اختفت من حياتنا ولم يعد لها وجود أو على أقل تقدير توارت عن
الأنظار ومارست أبسط حقوقها في الخفاء. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كل ما يحكيه شارل عقل في هذا الكتاب الساخر الواعي بالمجتمع المسيحي
وتغيراته المتعددة في ظل مجتمع مسلم أصبح متشدد بشكل غير مسبوق، لا يدل إلا على
غربة يعيشها الأقباط في وطنهم. رغم تنوع المطبخ المسيحي ليشمل كل أنواع الطعام
والشراب على عكس الديانتين اليهودية والإسلام المنتشران في منطقة الشرق الأوسط،
إلا أنهم، المسيحيين، يعيشوا غرباء. فليس من حقهم مثلا "أكل ما يعجبهم"
في الوقت المناسب لهم إلا بعد الأخذ بالمحاذير والتحايل على نظامهم الغذائي من
ناحية وعلى المجتمع المسلم من ناحية أخرى.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ذكرني الكتاب بشدة برحلة عابرة لمدينة أوروبية، زرتها وفي أحشائي جنيني
الثاني فكنت في حاجة للطعام وللكثير منه على مدار الساعة لسد جوعي المناسب لمرحلة
الحمل الأخيرة. كانت غربتي الغذائية غالبة على غربة اللغة والصحبة. حيث كنت أسير
في كل مكان أبحث عن ما هو حلال وسط الأرفف في السوبرماركتات وبين أطباق الأوبن
بوفيه في الفنادق. والنادلة التي سارت خلفي لتذكرني كلما هممت بتناول أحد قطع
اللحوم لأضمها لطبقي بأنها لحم خنزير فأتراجع عنها. سواء اتسع مطبخك ليشمل طعام
العالم أو ضاق ببعض الأطعمة وطردها خارجا، ستشعر بغربة طالما أنت أقلية في وسط
أغلبية تفرض نظامها عليك. فما بالك أن تكون في وطن لك ولست ضيفا عابرا بطائرة؟ </span><span dir="LTR" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-80935014848757184062018-06-30T00:24:00.000+02:002018-06-30T00:26:13.634+02:00الكتابة كخطيئة أصلية<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdXZKgEb3k833Q0rvLH4y1QNJKhu9oaIt_oeKMK_sZPPzx3JHbi8GcnDKmseo0yjiHjpFV12EEGPkWmjRBvotcTUp-husoJ6PGj8Hw9btd7dSf-4gAkmsv1rOrtOEnetVWfIyQ1qoSj8M/s1600/38596668.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="471" data-original-width="318" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdXZKgEb3k833Q0rvLH4y1QNJKhu9oaIt_oeKMK_sZPPzx3JHbi8GcnDKmseo0yjiHjpFV12EEGPkWmjRBvotcTUp-husoJ6PGj8Hw9btd7dSf-4gAkmsv1rOrtOEnetVWfIyQ1qoSj8M/s320/38596668.jpg" width="216" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
لنصوص المجموعة القصصية الثرية "مأوى الغياب" تعدد يضعك أمام تفسيرات مختلفة وقراءات متشعبة. اقتبست منصورة عز الدين في بداية المجموعة اقتباسا صغيرا من جاك دريدا لكنه يلقي بضفافه على النصوص بداخله، يقول "ذلك أن إله الكتابة هو أيضا، وبتلقائية، إله الموت". هكذا تلعب الكاتبة مع الكلمات لعبة سردية ممتعة، تكتب ثم تنفض ما كتبته وتحيله إلى موت مؤقت لتعيد إحيائه مرة أخرى في نص تال.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
اللعبة هنا ليست ثنائية، بل ثلاثية الأبعاد. يتبدل اللغز الذي حاكته اللغة ما بين الجبل والغابة والبحر أو ما بين العناصر الأرض والماء والهواء في عالم تحكمه ربة الطلاسم وتؤطره الطبيعة. يبدأ العالم كتاريخنا، سديم يستحيل إلى ضباب يتكاثف على مهل وكائن ينفصل عنه شئ ما كأن نواة دقيقة هي جوهره قد هجرته. كبدايتنا عندما نتلمس طريقنا للتعارف على عالمنا الجديد ومحاولة نسج حروف لنكون كلمات تصلنا بالاخر. </div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
لتحوت إله الحكمة ومخترع الكتابة في الميثولوجيا الفرعونية إهداء خاص وتمدد داخل قصص المجموعة. تحوت الذي خلق نفسه بقوة اللغة ترك أرق الكتابة والحكي خلفه، يقدم نفسه هنا كمنقذ من التماهي مع السراب والنسيان. على الرغم من مقاومة ربة الطلاسم وإقامتها صرح بطريقة مخالفة له "فاللغة قناع، والكلمات فخاخ، والمسميات خديعة" لكننا نعود للعبة التفكيك مرة أخرى وإحالة كل هذا للموت وعملية الميلاد من جديد. إلا انك ستتمكن من الرؤية شرط أن تكون غريبا "سيجود الحجر بأسراره على الأكثر غفلة عن كل مميزاته، على من سيبقى غريبا أينما حل... فوحده الغريب يقدر على الرؤية".</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
تقرأ "مأوى الغياب" بروح لاهثة، لكنك لن تصل إلى اليقين على طول الكلمات وكأن الكتابة هي الخطيئة الأولى وما تلاها هو محاولة تصحيح وطلب الغفران. فالزمن سائل لا يمكنك القبض عليه "لم أدرك ما الزمن، كما لم أعرف من أين واتتني هذه المفردة". نسير ونسير مع الشكوك ولا نصل لأصل الأشياء. شخصيات بلا أسماء تبحث عن كينونتها وأصلها في أعمق ما قد تصل إليه، فتحيل هواجسها إلى العناصر الأولية التي كونتنا وشكلت ماهيتنا. تبدو لي كقصة الإنسان منذ بدأ الخليقة وتصوير عذاباته وانتقالاته بين حالات متعددة ومتشعبة قد تختلط بروحه ذاتها. فيبدو العالم وكأنه اختراع طازج اخترع للتو داخل عقل كاتب يجتهد ليجد الكلمات المناسبة. سماء تظهر وتختفي وصخرة معلقة في الهواء يتسرب منها شلالات تخيف بحارة قراصنة عابرون على حافة العالم، تتجسد لهم أينما اتجهوا وحين يئسوا قرروا الاتجاه نحوها متوقعين أنهم هالكون، لكنهم فوجئوا بأنها وهم وعبروا من خلاله كما يعبرون بهواء. تقول منصورة "كلما صعدت للأعلى غامت رؤيتي للعالم. خيل إلى أن الأبعاد والظواهر الجغرافية يعاد تشكيلها. فالبحر في الأسفل ليس هو البحر، والغابة ليست بغابة، والسماء تختلف عن كل تخيل ممكن لها". كلما اقتربت، ابتعدت، في مطاردة لسراب لن تصل إليه أبدا.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
يتملكنا هاجس المراقبة على طول المجموعة. فالشخصيات مراقبة كما إنهم يتلصصون على بعضهم البعض وعلى أنفسهم "أشعر أن هناك من يراقبني، من يقترب مني" أو "أكثر ما يضايقني احساسي إنها تراقبني وتعد علي أنفاسي". كما إنهم يراقبون محيطهم فيجدوا جلبة غير مرئية لا يمكن تحديد كنهها ولا مركز انبعاثها. تتلاشى الطرق والمدن من خلفهم على الرغم من اتخاذهم لها سبلا للوصول لبقعة معينة. فتتقلص العوالم في زئبقية غامضة.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
تتفتح مغاليق السرد قرب النهاية كاشفة عن قطع اللغز الذي جمعت الكاتبة أجزاءه على طول المجموعة. في قصة "لا فريسة ولا صياد" تقول الشخصية "كانت كل قطع اللغز مفرودة أمامي وفي متناول يدي ومع هذا فاتتني الخلاصة البديهية الكفيلة بأن تقودني إلى سري الغائب عني". حيرتها وراء كينونتها خيلت لها أن البنايات طافية في الهواء لا راسخة فوق الأرض، فاعتقدت أنها أوهام بصرية. تبحث عن صورتها الحقيقية في انعكاسات الجداول والأنهار، لكنها تجد وجهها يرمقها من الأسفل فتفكر في إلقاء حجرا ليختفي وجهها خلف دوامات المياه المتحركة وتتأكد إنها الأصل وليس انعكاسا. </div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
تتلاعب ربة الطلاسم بذاكرتها كأنها تلهو ككل الأله العاطلون عن العمل فترى نفسها امرأة فوق جبل أو رجلا تائها داخل غابة أو مبحرا في سفينة. حتى تفيق من نوم عميق أو موت مؤقت، يُعاد ميلادها من جديد في ظل تجويف حجري وهاجسها الأوحد هو الهبوط إلى سفح الجبل. إنها النهر حيث بدأت الحياة وحيث ستنتهي.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
وتواصل الكاتبة لعبتها الجادة المحرضة على القراءة في "من خشب وهلاوس" تقول الشخصية "كنت أقطع الأشجار حين داهمني ذلك الشعور لأول مرة... شعرت أنني مخلوق من الخشب". هكذا يمارس رجل فعل اعتيادي ربما مارسه بشكل يومي منذ الأزل لكنه نفذ لعمق روحه وأستطاع الولوج للرائحة الطازجة الفاتنة فشعر أخيرا انه في موطنه. على عكس العنصر المائي، هنا الذاكرة حاضرة رغم قدمها. شجرة عجوز ترمز إلى الأرض ذاتها, الأم التي تطعم وتهتم بالبشر، فيقدم الطعام والشراب لرفيقيه قبل اختفائهما. كما يتذكر كل شئ، القصف، القنابل، والانفجارات المتتالية والزلازل. مسكون بأنقاض وصرخات فزع وجثث ملقاة في الشوارع.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
يتحد مع تحوت ويغرق نفسه فيه. ويستعيض عن فقدان صوته بالتدوين فيخط آلاف الكلمات في اليوم بلغة اخترعها بنفسه ويسجل على جسده التاريخ. واقفا يتأمل أفقا لا يبوح بشئ وسماء غائمة على الدوام "لم يعد الدوار يضايقني، تأقلمت معه". يقول "ما أكتبه يخيفني لأنه يثبت كل ما رأيت من أهوال، يحييه ويكرره بلا نهاية... أتذكر الشوارع الخاوية والبيوت المهدمة وآثار الحريق على المباني العامة. في الأيام الأولى كان المشهد صاعقا ثم بدأت اعتاد عليه بحيث تكاد الحياة السابقة عليه تخبو من ذاكرتي وكلما أنطفأت، ازدهر الخراب بداخلي". لكن حتى تلك الشجرة العجوز الصلبة لا تصل أبدا لليقين وتتشكك فيما تراه، تتساءل أهو الصواب؟ وكيف تعرف أن رؤيتها للواقع هي الأقرب للحقيقة والجوهر؟</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
وفي "طلسم أخير" تستمر ربة الطلاسم في خداعنا. تتلون وتغير ماهيتها فتقول إنها اختارت الحجر لكنها أقرب إلى اللامرئية فتقول "كان جسدي حروفي وحركاتي لغتي وأنفاسي متونا متروكة للعابرين... كنت فكرة خطرت للحجر وتسربت منه إلى العالم المحيط به". تنفتح على براح الكون ولا تكف رأسها عن الدوار عندما تشعر بالقيد. فراغ لكنها ليست فارغة إنما مليئة بالحياة. تخاف من قصف ما، وتجري في الدهاليز مختبئة وتخاف من فئران تشاركها ملجئها وتنقل المخطوطات والوثائق المهمة إلى القبو.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
تقول إنها تحب السيرك والسحرة وقد تحولت هي نفسها إلى ساحرة ربما اخفت كتاب "ألواح الزمرد" المنسوب لتحوت داخل متونها. كانت تنبهر بألاعيب السحرة وما أن تبدأ فقرة الساحر تتماهى معها بكيانها كله، ويسلب لبها سحر إخفاء الخداع كما صارت تجيده تماما. وتحيل كل هذا الدمار للساحر الذي استطاع قراءة عقلها وعرف إنها كتبت "ربة الطلاسم" في ورقة اخفتها عنه. "خيل إلي أنني لو نجحت في تضليل الساحر لما تمكن أحد اقرانه من إخفاء عالمي القديم... منذ ليلة الغارات رفضت سكنى البيوت، وتواءمت مع العراء". "ارتحلت مع الريح على طريق مهجور... لبرهة شعرت بالتحرر من أسر الحجر. عدت أثيريى من جديد".</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
إنها صاحبة الألف وجه، ربما تكون الشخصية الوحيدة التي تعرف منذ البداية كينونتها وتتلاعب بها وتتلون وتقدم السراب للعالم بخبث لتستمتع بالهواجس والشكوك التي تدور حوله. إنها الربة المعاقبة المنفية التي لا تعبأ بشئ ولا تكترث للذاكرة. رفضت التدوين والكتابة ولم تنحِ لتحوت. ربما ذهب عقلها خلال انتظارها بين الصخور وركودها في الطرقات الترابية بين بساتين الفاكهة، تقول إنها والنار شئ واحد وتغرق في الهلاوس والأسى. فقدت احساسها بالاتجاهات وتعطلت بوصلتها الداخلية، لكنها لا تكف عن هدم بنائها وإعادة البناء في صيرورة دائمة وتعدد لا نهائي "بحيث أبدو كمهلوسة تنقض ما سبق وغزلته، كملتاثة سحبت العالم معها إلى مستنقعات الجنون"</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
ثلاثتهم تائهون بطرق مختلفة، تسيطر عليهم الهلاوس ولا يقتربوا إلا ليبتعدوا من جديد. وكأن الغرق في الفوضى هو الطريق الأمثل للتعرف على ذواتنا والاستمرار في المزيد منها؛ "كنا في حاجة إلى التيه كي نعرف، والآن وقد فعلنا، لن يفيد الانتقال من مكان لآخر، فكل الأماكن سواء" </div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
نُشر في المدن أبريل 2018</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-50212674786079357582018-05-19T21:49:00.000+02:002018-06-30T00:42:42.921+02:00الطرق الفرعية الأخيرة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br />القاهرة - 2016<br /><br /><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لم تبدِ "نجلاء" رغبتها في قيادة
السيارة بالأمس، لم ترغب في الأمر برمته مؤخرًا، لذلك اندهش "رمزي".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">كان الوقتُ مبكًرا. ارتدت بنطلونًا جينزًا
مريحًا وبلوزة قطنية واسعة، وبحثت عن حذائها الرياضي المنسي. وفي حركة سريعة، قبل
أن يمد يده للمفتاح، احتضنته وقبَّلته قُبلة ساخنة طويلة، ثم سحبت مفتاح السيارة
وأعلنت بدلال أنها ستقود هذه المرة. قائلة: "ثق بي، فلن أهشم عظامك
اليوم".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">كان يعرف أن قُبلتها ليست حقيقية. قُبلة
ساخنة مدروسة بحِرَفية. فالقبلات الحقيقية مرتجلة، لكن قُبلتها واعية. دسَّت لسانها
بين أسنانه في عَجَلة ولَوَت شفته السفلى. يكاد يجزم أنها لم تكن مُغمضة العينين.
شعر بها تراقبه وتقيس مشاعره بقدر المسافة الصغيرة بين جفنيه.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">"لن نستخدم المصعد"، قالتها
"نجلاء" في حيوية وسحبته من يده تجاه الدَرَج. نزلت أمامه قافزة الدرجات
برشاقة كأنها فتاة صغيرة. لا مبالية بالالتهاب الغضروفي أو خشونة مِفصل ركبتها
اليسرى. كانا في بداية العِقد الخامس من عمريهما. لكنها ما زالت جميلة، ذات جسد
مشدود، فارع، مناسب لعارضة الأزياء التي كانتها طوال حياتها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">منذ أيام، كانت عارية تمامًا في سريرها.
تمطعت فوق فراشها بقوة، وكأنها تشد أوتار جسدها، ثم نهضت متكاسلة. كان الوقتُ
متأخرًا، خيوطٌ من الفضة تتسلل من نافذتها الطويلة وتنعكس على المرآة أمام السرير.
وقفت تتأمل البطن المشدود بإرهاق والردف العالي الصغير. كانت الخطوط البيضاء
الرفيعة تشق طريقها عليه، وخطوط السنوات أيضًا. تُقلِّب وجهها بين يديها لتشاهده
من كل زواياه. الأخاديد الصغيرة أسفل الجفون وفي زاوية فمها تناسب سنواتها
الكثيرة. استقرت قليلاً على زاوية جانبية، ونظرت متأملة وجهها. وجه طويل ذو وجنتين
عاليتين، وعينان صغيرتان كهِرَّة، وشفتان كبيرتان قليلاً لكنهما ممتلئتان وجميلتان.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لم يتبادلا حرفًا في السيارة. منتبهًا هو لها
بالكامل، أو للطريق. يحمل قَدرًا من وسامةٍ تزداد بازدياده، ووجه تشوبه سُمرة
خفيفة. ما أن انتهيا من زحمة المدينة وبدأ الطريق يتضح أمامهما حتى ملامسة السماء،
سألته عن عارضته الجديدة. نظر "رمزي" إلى الجهة الأخرى، أنزل وجهه أمام
مرآة السيارة الجانبية وعدل من وضع خصلات شعره الرمادية الناعمة. لم يجِب على
الفور. كان يتجنب إثارة ذلك الموضوع لأيام مضت، وأراحته هي بعدم سؤالها. لكن بعد
قُبلتها المصطنعة تلك عرف أن صمتها لن يدوم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">قال باقتضاب إنه اختبر أخرى، لكنه لم يختَرها
بعد لتكون العارضة الرئيسية في مجموعته القادمة. صمتت ثانية. كل منهما يحاول ألا
يثير العاصفة الموسمية، التي تهيج كلما أوشك على إطلاق مجموعة أزياء جديدة. لكن
كان عليه الاعتراف بينه وبين نفسه أن هذا الموسم هو الأهدأ منذ أن أبدى رغبته في
استبدالها بعارضة رئيسية أخرى أصغر سنًا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">كانت تقود بسلاسة. الطريق واسع خالٍ إلا من
بضع سيارات تختفي خلفها في مرآتها الأمامية. وبِرك مياه تلمع على الأسفلت في
الأفق، لكنها لا تبلُغها أبدًا. على عجلة القيادة أمامها، فوق البوق، مُلصق مصغَّر
للوحة "زهرات الصباح الذهبية". صغّرها خصوصًا لها رسام صديق. لصقتها قبل
تحركها لتكون أيقونتها أثناء القيادة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لوحة يمكنها توسُّط جدران ردهة كبيرة
بمفردها. تعود لمنتصف القرن التاسع عشر. في مركزها سيدة جميلة، تشبهها حد التطابق.
تجلس في غنج رافعة يديها قبالة وجنتها. وشعرها مرفوع لأعلى، بجانبها زهرات تغمرها
أشعة شمس جانبية. ورغم أن السيدة هي قلب اللوحة لكن الرسام تجاهلها وأعطى اسمها
للوردات.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">تتبَّعت "نجلاء" السيدة الموديل في
أكثر من لوحة لنفس الرسام. عرفت أنها كانت عشيقته. منحته روحها ليرسمها فوق كل
شيء. قيل إنها من أكثر السيدات اللواتي رُسمن. ثم انصرف عنها ليرسم غيرها بعد رواج
لوحاته.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لكنها لم تستطع تتبع كل شيء، لم تعرف مثلاً
عن نزهتهما الأخيرة في ذلك الصباح البعيد، قبل امتزاج الذهبي بالفضي. حين نهضت
"كريستينا"، السيدة الموديل، من سريرها. كانت مدللة كسولاً. ابنة لأحد
نبلاء ذلك العصر. عارية تمامًا سارت في ردهة منزلها الصغير. وحيث كان
"ألبير" الرسام نائمًا فوق الأريكة في نهاية الردهة العريضة، مقرفصًا من
شدة البرد. تفحَّصته "كريستينا"، نظرت إلى خصلات شعره الرمادية الناعمة،
إلى ركبتيه المربعتين البارزتين. لم تسحب الغطاء فوقه، إنما رقدت هي بجسدها الدافئ
بجانبه، واحتضنته بقوة لتدفئه. ناما كما لو أنه آخر يوم لهما على هذه الأريكة، في
ذلك المنزل، في تلك الحياة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">حين استيقظا، وملأت هي حوض الاستحمام الصغير
الأنيق وغمرت جسدها به. حاول "ألبير" دعكها بالصابون، لكنها رفضت بهدوء،
وطلبت منه ارتداء ملابسه للخروج.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">سارا معًا على مهل، يتأبط "ألبير"
ذراع "كريستينا"، ووهن ما أصاب جسده العجوز. لم يكن معها سوى حقيبتها
الصغيرة وذراعه. طويلة، فارعة الطول، تكاد تلامس الشجيرات الصغيرة. أخبرته أنها
تود التجوُّل في الغابة. تعجب لأنها لطالما خشيت الدخول إليها، لكنها طمأنته أنهما
لن يكونا طعامًا للذئاب اليوم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لكنها، "نجلاء"، قرأت عن لقائهما
الأول، عندما كان "ألبير" مشردًا على النواصي، في يده بضع لوحات متسخة
يعرضها للبيع أمام المارة. كانت "كريستينا" أحدهم في ظهيرة هادئة، وقفت
لتنظر. ودفعت له بعض النقود مقابل لوحة صغيرة، قبل أن تمضي في طريقها، قال
"ألبير" إنه يستطيع رسمها دون مقابل. لم تتردد وسألته متى، أجاب الآن.
فذهبا معًا إلى منزلها الصغير ولم يفترقا بعدها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">تضم الموسوعات اسمه، "ألبير
بوديل"، كأحد رسامي القرن التاسع عشر، مع صورة مُصغَّرة له. لم يُصوَّر سوى
مرتين فقط في حياته، حيث إنه رفض الجلوس أمام تلك الآلة العجيبة. ورفض تصوير
"كريستينا" نهائيًا، وهددها بحرق اللوحات التي رسمها لها أمام الجميع،
فتراجعت عن التجربة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">عرفت "نجلاء" أنهما لم ينجبا أي
أطفال، كما عرفت أن ميوله الجنسية تغيرت، لكنها كما الباحثين لم تعرف متى.
"ألبير" نفسه لم يعرف متى اشتهى "جاك" بُستاني حديقة
"كريستينا". كان قصيرًا لكنه مفتول العضلات، راقبه "ألبير"
وهو يجزّ العشب من حديقتها الصغيرة. يعمل في سرعة ويباعد ما بين فخذيه مقرفصًا فوق
الأرض الخضراء. باغته "ألبير" دون كلام، اعتلاه وانتهى. لم يمانع
"جاك"، ثبت ثم ارتدى بنطاله، وأكمل عمله بسرعة كالمعتاد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>-</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> هيا بنا نرسم شيئًا جديدًا.. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">بدأ "ألبير" اقتراحه هكذا، <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">- هيا بنا يا "كريستينا"، تشجَّعي
واتركي مساحة من اللوحة لكائن حي آخر يشاركك بها. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لم تفهم "كريستينا" في البداية،
رمقته ومضت في طريقها. لكنه لم يتأخر في التنفيذ، أحضر فتى صغيرًا وأمر الخدم
بتنظيفه وألبسه أحد قمصانه. وأجلسه بجوارها كأنهما حبيبان يروِّجان لإشاعة ما،
يمضغان علكة القيل والقال. كان يعمل في سرعة، لأنه، "ألبير"، أدرك من
نظرات "كريستينا" النارية أن الأمر لن ينجح إذا تباطأ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لكن "كريستينا" لم تمنحه الوقت
الكافي، حيث صفعت الفتى على وجهه بقوة عندما لمحته يتحسس عضوه ويغمز
لـ"ألبير"، وطردتهما من منزلها. عاد "ألبير" بالطبع بعد عدة
أيام، لكنه رجع بشروط. "سأرسم ما ومن يحلو لي"، قالها بحسم الرجال، ليس
لديه أي سلطة سوى أنه رجل. وانصاعت "كريستينا" كرهًا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">أمضت أيامها تراقبه من علو، أعلى السلم
الداخلي، وهو يرسم الفتيان الذين يحضرهم من الشارع لذلك المنزل، منزلها. يرسمهم
بتروٍّ ويطيل النظر إليهم. يُخلِّد هؤلاء الحمقى كما لو أنه يسخر من تخليدها هي
شخصيًا. كل صباح ينهمك "ألبير" في اغتسال طويل، يتأكد من نعومة ذقنه
أمام مرآته. تتأمله أثناء استعراضه لفحولته، وتزداد شكوكها حول انتهائه منها
للأبد. ورغم ذلك، أصبحت طقوسه اليومية جزءًا من حياتها، كأنه شاشة سينما وهي
المشاهِدة القديمة الوفية التي التصقت بالمقعد، ولم تعد قادرة على المغادرة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">سنوات تمضي ومضت، وخطوط الزمن تزحف على
لوحاتها بورشة العمل قبل زحفها على ملامحها. كان يبيع لوحاته الجديدة، خصوصًا
الموديل العاري. رفضت هي التعرِّي في زمن آخر، وقالت إنها ليست رخيصة. الآن تسير
في المنزل عارية، وأصبح من المألوف أن تُرى دون ملابس في الردهة أو في النافذة.
يمكنها سماع أصوات ضيوف "ألبير" المتهكِّمة خلفها، لكنها لم تكترث. كانت
تعرف أن "ألبير" يمنع أيهم من التعرُّض لها، وأن وجوده حماية لها من
تهكمات أخرى أكبر وأكثر إحراجًا. في أعماقها، ألقت اللوم على نفسها، كما سيفعل
الجميع. تقبَّلت الألم بصدرها وأفسحت له الزمن.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">لم يذكر التاريخ كل هذا. لم يتوقف أمام آلام "كريستينا"
وجموح "ألبير". حين تتبعت "نجلاء" حياتهما لم تتوصل للكثير،
لكنها كانت تعرف بطريقة ما عن ما مرَّا به ومر بهما. كانت تشعر أنها مركز تلك
الدائرة الضيقة على اتساعها. وأن لديها هنا مساحة خاصة بها لم تختفِ باختفاء
"كريستينا" و"ألبير". حيث تلاشا معًا دون أثر، ولم يبقَ منهما
سوى اللوحات التي حملت سعادتها بورشة عمل "ألبير". لا يعرف أحد كيف أو
أين تم الأمر، كما قرأت "نجلاء" جملة وحيدة مقتضبة في نهاية التحقيقات
عنهما، "قتلته وانتحرت". خططت للأمر جيدًا وأخفت الجثتين في مأمن، ونجحت
في إقصاء شذوذه أمام جريمتها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">في الغابة، وعلى الطريق، أغلقت كل منهما
الدائرة. صحبتا "ألبير" و"رمزي" في نزهة أخيرة، ثم اتخذتا
طريقين فرعيين. سمعتا سؤال الفنانيْن الأخير "إلى أين؟"، فقالتا بصوت
هامس:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: 18pt; text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">- سترى.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-34372352145376848822015-04-21T22:21:00.000+02:002015-09-09T15:37:19.042+02:00الأرض المنخفضة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">جزء من رواية جومبا لاهيري الأخيرة "الأرض المنخفضة"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">1</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">شرق نادي توللي، بعد تفرع طريق ديشبرن ساسمل لطريقين، هناك بالزاوية مسجد صغير. يؤدي المنعطف إلي مقاطعة هادئة، مكتظة بالأزقة الضيقة وبمنازل الطبقة المتوسطة البسيطة. يوما ما، تراكمت المياه مكونة مستنقعين مستطيلين متجاورين. تمتد خلفهما لعدة أفدنة أرض منخفضة. بعد الرياح الموسمية، ارتفع مستوي المياه بالمستنقعين، ولم يعد الجسر بينهما مرئيًا. كما امتلأت الأرض المنخفضة بمياه الأمطار، بعمق ثلاث أو أربع أقدام. بقيت المياه فترة طويلة حتي جفت. غطي ورد النهر الذي نما عشوائيا الأرض المنبسطة المغمورة بالمياه، وجعلت أوراقه السطح الخارجي يبدو متماسكا وصلبا. سطح أخضر في مقابل زرقة السماء. تقف الكهوف الفقيرة متراصة بمحاذاة المستنقعين. يجتازهما الفقراء ليجمعوا ما كان صالحا للطعام. في الخريف، وصلت طيور البلشون. اتسخ ريشها الأبيض من سخام المدينة، متربصة بهدوء في انتظار صيدها. في الطقس الرطب ل كلكتا، كان التبخير بطيئا. لكن في النهاية بخرت الشمس معظم المياه، كاشفة عن الأرض الرطبة مرة أخري. عبر سباشوأودين الأرض المنخفضة عدة مرات. إنها طريق مختصرة إلي الملعب بضواحي الحي، حيث يذهبان ليلعبا كرة القدم. يعبران حصائر ورد النهر الباقية بالمكان ليتجنبا التعثر في الوحل. يتنفسان الهواء الرطب. بعض الطيور تضع بيضها القادر علي تحمل الموسم الجاف. أما الآخرون فينجون بدفن أنفسهم في الطين، متظاهرين بالموت، في انتظار عودة الأمطار.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">2 </span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم تطأ أقدامهما أبدا نادي توللي مثل معظم سكان المقاطعة الذين مروا بجانب البوابة الخشبية والجدران المبنية بالطوب مئات المرات. اعتاد والدهما مشاهدة سباقات الخيل حول ميدان السباق من خلف الجدران حتي منتصف الأربعينات. كان يشاهدها من الشارع واقفا بين المراهنين والمشاهدين غير القادرين علي دفع ثمن التذكرة، أو دخول النادي. لكن بعد الحرب العالمية الثانية، في الوقت الذي ولد به سباش وأودين تقريبا، ارتفعت الجدران لذلك لم يعد العامة قادرون علي مشاهدة السباقات مرة أخري. كان جارهما بسم الله يعمل مساعد لاعب جولف بالنادي. كان مسلٌمًا بقي في توليجانش بعد تقسيم الهند. باعهما كرات الجولف الضائعة أو المتروكة في الملعب مقابل بيزات قليلة. بعضها به قطع يكشف عن الحشو المطاطي الوردي مثل جرح في الجلد. في البداية ضربا الكرة المدملة جيئة وذهابا بالعصيان. ثم باعهما بسم الله أيضا مضربًا ذا رأس معدني ملتويًا قليلا. أتلفه لاعب خاسر، ضربه بقوة في الشجرة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">علمهما بسم الله كيف ينحنيان للأمام، وأين يضعان أيديهما. فحفرا الحفر في الوحل، لتحديد أهداف لعبهما بحرية تامة، وحاولا إدخال الكرات بها. وبرغم أنهما كانا في حاجة لمضرب حديدي مختلف لضرب الكرات لمسافات أبعد، لكنهما استخدما نفس المضرب علي أي حال. لكن الجولف لم يكن مثل كرة القدم أو الكروكيه. ليس رياضة يستطيع الأخوان أن يرتجلاها بشكل يرضيهما. في طين الملعب، حفر بسم الله بأظافره خريطة لنادي توللي ثم محاها. أخبرهما أن بالقرب من المبني هناك حمام سباحة، اسطبلات، وملعب تنس. كذلك مطاعم، حيث يسكب الشاي من أباريق فضية، وحجرات بلياردو وألعاب الورق. الموسيقي تتصاعد من الفونجرافات. الجرسونات في سترات بيضاء يعدون عصائر تسمي السيدة الوردية وجن فيز. قامت مؤخرا إدارة النادي ببناء المزيد من الجدران الفاصلة، لتبعد المتطفلين. لكن بسم الله قال إن هناك بعض أجزاء من أسلاك السياج يمكن لأي شخص الدخول منها، بطول الجانب الغربي. انتظرا حتي حلول الغروب. الوقت الذي يتوقف فيه لاعبو الجولف عن اللعب ليتجنبوا البعوض ويعودون إلي مبني النادي ليحتسوا العصائر. احتفظا بالخطة لأنفسهما ولم يخبرا جيرانهما. مشيا حتي المسجد بملتقي الشارعين، حيث مأذنة مميزة باللونين الأحمر والأبيض من بين المباني المحيطة. ثم انعطفا للطريق الرئيسي حاملين المضرب الحديدي وصفيحتي كيروسين.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">عبرا الجانب الآخر من استوديو الفنانين. اتجها نحو حقول الأرز حيث جري نهر "أدي غانجا" في يوم ما. مصب نهر الغانجا المتفرع من الجنوب الشرقي حتي خليج بنجلاديش. كان راكدًا حينها، محاطًا بمستوطنات الهندوس الهاربين من دكا، وراجشاهي، وشيتاغونغ. قطاع من السكان المشرد الذي استضافته كلكتا ثم تجاهلته. منذ عقد، بعد تقسيم الهند، انتشروا بأجزاء من تولليجانج من ناحية الطريق المؤدي للأرض المنخفضة والذي حجبته الأمطار الموسمية. استلم بعض موظفي الحكومة منازل في برنامج التبادل. لكن الأغلبية كانت من اللاجئين، توافدوا في مجموعات، مطرودين من أرض أسلافهم. بدأ الأمر بموجات قصيرة ثم تكاثرت الأعداد كفيضان. تذكرههما سباش وأودين. مسيرة متجهمة. سرب بشري. الرضع مطوقون حول صدور آبائهم، القليل منهم فوق رؤوسهم.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بنوا عششًا للاجئين، سقوفها من الكتان أو القش، وجدرانها من الخيزران المربوط بإحكام. عاشوا بدون نظام صحي وبدون كهرباء. عشش قذرة بجانب كومات الزبالة، في أي مساحة صالحة للبناء. إنهم السبب في أن يكون أدي جانجا قناة مجاري لجنوب غرب كلكتا، حيث يوجد نادي توللي حاليا. كما أنهم السبب في بناء إدارة النادي المزيد من الجدران.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم يجد سباش وأودين سياجًا شائكًا، فتوقفا عند جدار منخفض يسمح لهما بالتسلق. كانا يرتديان سراويل قصيرة. جيوبهما محشوة بكرات الجولف. قال بسم الله إنهما سيجدان الكثير منها بالنادي، حيث الكرات علي الأرض، بجانب القرون الذابلة الساقطة من أشجار التمر الهندي.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قذف أودين بالمضرب الحديدي عبر الجدران ثم واحدة من علب الكيروسين. فالوقوف علي علبة الكيروسين الباقية سيعطي سباش الطول المناسب ليتخطي الجدار. لكن أودين حينها كان أقصر ببوصات. قال ل سباش:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- اعقد أصابعك.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">شبك سباش يديه. شعر بثقل قدميّ أخيه، النعل البالي لصندله، ثم جسده كله. ضغط نفسه لأسفل للحظة، ثم رفع جسده بسرعة عاليا وامتطي الجدار. سأله سباش:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هل أبقي لحراسة هذا الجانب حتي تستكشف المكان؟ هل المكان جميل؟ ماذا تري يا أودين</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- اقفز لتري بنفسك.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">دفع سباش علبة الكيروسين بالقرب من الحائط. صعد فوقها، وأحس بالعلبة المجوفة ترتعش تحت ثقل جسده. حثه أودين:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- اسرع يا سباش.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">عدل من جلسته وحرك جسده للجانب الآخر ولم يعد يظهر منه سوي أطراف أصابعه. ثم أفلت يديه وسقط. كان سباش يسمع لهاثه. سأله:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- أنت بخير</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- بالطبع. الآن دورك.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قبض سباش علي الجدار بيديه، متشبثا به بصدره، ومكوما ركبتيه. كالمعتاد لم يكن متأكدا إذا كان محبطا أكثر بسبب جسارة أودين أم بسبب افتقاده إياها. كان سباش في الثالثة عشر، يسبق أخيه بخمسة عشر شهرا. لكنه لا يشعر بأهميته بدون أودين. كل ذكريات طفولته، في كل خطوة، كان أخيه موجودا. فجأة لم يعودا موجودين ب تولليجانج. في إمكانهما سماع حركة السير مستمرة في الشارع ولكنه لم يعد في مجال رؤيتهما. كانا محاطين بأشجار الجوز والكافور والأشجار المزهرة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم ير سباش أبدا عشبًا مستويًا كسجادة مثل هذا، ممتدًا علي منحدرات الأرض المائلة. متموجًا مثل كثبان الرمال بصحراء، أو مثل موجات بحر هادئة. كان مقصوصا بعناية حول حفر الجولف، ملمسه كطحلب عند الضغط عليه. بدت الأرض ملساء كفروة رأس تنعكس الأضواء عليها.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم ير أبدا هذا العدد الكبير من طائر البلشون في مكان واحد، تحلق بعيدا كلما اقترب منها. تمتد ظلال الأشجار علي العشب الأخضر. يتخيل ابتعاد فروعها الرقيقة كلما نظر ناحيتها، مثل أعضاء حميمية لامرأة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كانا يشعران بالإثارة لدخولهما النادي، لخوفهما من أن يراهما أحد. لكنهما لم يريا أي حارس، سواء مرتجلا أو ممتطيا حصانًا، أو بستاني ليمسك بهما. بدآ في الاسترخاء والبحث عن الأعلام المغروسة بطول الملعب. تشير الحفر التي كانت مثل سرات في الأرض إلي حيث يجب أن تذهب كرات الجولف. هناك حفر ضحلة من الرمال منثورة هنا وهناك. البرك حول الحفر لها شكل غريب، مثل القطرات تحت الميكروسكوب.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بقيا بعيدا عن المدخل الرئيسي. لم يغامرا بالاقتراب من مبني إدارة النادي، حيث الأجانب المحبين يتنزهون وأذرعهم متشابكة، أو يجلسون علي كراسي الخيزران تحت الأشجار. أخبرهما بسم الله أنهم يقيمون أحيانا حفل عيد ميلاد لأطفال إنجليز مازالوا يعيشوا بالهند. يتناولون المثلجات ويركبون المهور، ويلتفون حول تورتة بها شموع مشتعلة. رغم أن نهرو كان رئيس الوزراء حينها، لكن كانت صورة الملكة إليزابيث الثانية تتصدر حجرة الاستقبال.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في ركنهما المهمل، بصحبة الجاموس الذي ضل طريقه للداخل، تمايل أودين بقوة رافعا ذراعيه فوق رأسه، متظاهرا باللعب وملوحا بالمضرب الحديدي مثل سيف. خرب العشب البكر، وقذف ببعض كرات الجولف في برك الماء. استقرت هناك في انتظار المضارب.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كان سباش حذرا، يسترق السمع لحوافر الأحصنة القريبة علي المسارات الحمراء الترابية العريضة. سمع صوت نقر عصافير. وصوت ضربات منجل بعيد، حيث يتم قص العشب في مكان ما بالنادي باليد.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قطعان من بنات آوي تجلس منتصبة في مجموعات، جلودها ذات اللون الأسمر المصفر أصبحت مبرقشة بالرمادي. حين انحصر الضوء، نهض القليل منها للبحث عن طعام. انتصبت هيئتها الهزيلة سريعا باستقامة. يتردد عواؤها الهائج في أنحاء النادي، في إشارة لتأخر الوقت، وحتمية عودة الأخوين إلي المنزل.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">تركا علبتي الكيروسين، واحدة في كل جانب، ليميزا المكان. وتأكدا أنهما أخفيا العلبة التي وراء السور خلف بعض الشجيرات.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في الزيارات التالية، جمع سباش الريش واللوز. ورأي النسور تسبح في البرك، ثم تبسط أجنحتها لتجف.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ذات مرة، وجد بيضة سليمة وقعت من عش أحد الطيور. حملها بحرص شديد لمنزله. وضعها في وعاء طيني اشتراه من متجر حلوي، ثم غطاه بفروع أشجار صغيرة. وعندما لم تفقس، حفر حفرة من أجلها في الحديقة خلف المنزل، أسفل شجرة المانجو.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ذات أمسية، ألقيا المضرب الحديدي من أعلي الجدار، وقفزا للجانب الآخر، لكنهما لم يعثرا علي علبة الكيروسين. قال أودين:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- شخص ما وجدها وأخذها.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">وبدأ في البحث عنها. كان الضوء ضعيف.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هل هذا ما تبحثا عنه أيها الأولاد؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كان شرطيًا ظهر فجأة، يقوم بدورية حراسة حول النادي. كان في استطاعتهما تمييز شموخه وزيه. كان ممسكا بعلبة الكيروسين بيديه. خطي بعض الخطي في اتجاههما، ونظر للمضرب الحديدي علي الأرض، ثم التقطه وفحصه. جلس فوق علبة الكيروسين وأضاء مصباحا يدويا ثم أداره نحو وجه كل منهما، نزولا لأجسامهما. سأل:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- أنتما أخوان؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- أومأ سباش.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- ماذا بجيوبكما؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أخرجا كرات الجولف وأعطياها له. شاهدا الشرطي يضعها في جيوبه. أبقي واحدة فحسب بيديه، يرفعها في الهواء ثم يلتقطها.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- كيف جئتما لهنا؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم يتكلما.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هل دعاكما أحدهم اليوم لتلعبا الجولف بالنادي؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">هزا رأسيهما نفيا.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- أنتما لستما في حاجة لأخبركما أن هذه الأراضي خاصة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أراح مقبض المضرب الحديدي قليلا فوق ذراع سباش. وسأله:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هل هذه زيارتك الأولي؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أجاب سباش::</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- لا.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هل كانت فكرتك؟ أليس أنت كبير بشكل كاف لتعرف أكثر؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قال أودين:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- كانت فكرتي أنا.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قال الشرطي لسباش:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- لك أخ مخلص. يريد أن يحميك. ويرغب في العقاب بدلا منك.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ثم أكمل حديثه:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- سأقدم لكما خدمة, لن أذكر ما حدث لإدارة النادي. طالما لن تحاولا العودة مرة اخري.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قال سباش::</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- لن نعود مرة أخري.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- جيد. هل أرافقكما إلي المنزل أم من الأفضل إنهاء محادثتنا هنا؟</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- هنا.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- إذن، استدر. أنت فقط.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أدار سباش وجهه للجدار. فقال له الشرطي:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- اخطو خطوة للأمام.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ثم شعر بالمقبض الحديدي يضرب فخذيه، وقدميه. الضربة القوية الثانية كانت علي يديه وركبتيه. أخذت التورمات عدة أيام حتي اختفت.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم يضربهما والداهما أبدا. لم يشعر بشئ في البداية، فقط بعض الخدر. ثم احساس مؤلم مثل ماء مغلي ينطلق في شرارات من مقلاة علي جلده.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">صاح أودين بالشرطي:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- توقف.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">وانحني بجانب سباش، ملقيا ذراعه علي كتفيه، محاولا أن يغطيه. ضغطا جسديهما معا، وحميا نفسيهما. كانت رأسهما منحنيين، وعيونهما مغلقة، بينما يترنح سباش من الألم. لم يحدث شئ آخر. سمعا صوت ارتطام المضرب الحديدي بالجدار، سقط لمرة أخيرة فوق أراضي النادي. ثم انسحب الشرطي، الذي لم يرد شيئًا آخر منهما.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">3</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">منذ طفولته، كان سباش هادئا. لم تضطر أمه أبدا للركض وراءه. كان يبقي بصحبتها، يراقبها وهي تطهو علي فحم الموقد، أو تطرز ثياب الساري والقمصان بتكليف من خياط السيدات بالحي. يساعد والده في زراعة زهور الداليا التي يزرعها في أصص في فناء المنزل. الزهور المتوردة تتلون بالبنفسجي والبرتقالي والقرنفلي، وتميل في بعض الأحيان للأبيض. كانت ألوانها الزاهية تترك أثرًا بجانب جدران الفناء الباهتة. كان ينتظر انتهاء ألعاب الفوضي وسكون الصيحات ليستمتع بالهدوء. وقته المفضل دوما عندما يكون بمفرده. مستلقيا بالفراش في الصباح، يراقب أشعة الشمس الوامضة كطائر قلق علي الجدار.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">يضع الحشرات تحت الشاشة المقببة ليفحصها. عندما تغسل أمه الأطباق علي أطراف المستنقع بالحي إذا لم تأت الخادمة، يقعر يديه في الماء العكر ليبحث عن الضفادع. يعيش في عالمه الخاص. حتي أن الأقارب في التجمعات الكبيرة كانوا غير قادرين علي استخراج رد فعل منه، أحيانا كان يتحدث معهم.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بينما يجلس سباش في وضع مرئي، كان أودين يختفي: حتي في حجرتهما الخاصة حين كان صبيا، كان يختبيء بشكل لا إرادي تحت الفراش، خلف الأبواب، في الصندوق حيث ألحفة الشتاء المخزنة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">يلعب تلك اللعبة بدون الاعلان عنها. يختفي بعفوية، يتسلل للحديقة الخلفية، يتسلق شجرة، ويجبر أمه عندما تنادي عليه ولا تتلقي إجابة، أن تتوقف عما تفعله. وبينما تبحث عنه، بينما تلاطفه وتصيح باسمه، يري سباش طيف هلع خاطف علي وجهها، خوفا من اختفائه للأبد. عندما كبرا بشكل كاف، سُمح لهما بالخروج بمفردهما. كانت التعليمات ألا يغيب أحدهما عن نظر الآخر. تجولا معا في الحارات المتعرجة للمقاطعة، خلف المستنقعين وعبر الأرض المنخفضة، وصولا للملاعب حيث يقابلا أحيانا الأولاد الآخرين. كانا يذهبا للمسجد في الزاوية ليجلسا علي أدراجه الرخامية الباردة، ويستمعان أحيانا لمباراة كرة قدم في راديو أحدهم. لم يكن حارس المسجد يكترث لهما.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أخيرا حصلا علي إذن بالخروج من المقاطعة والذهاب إلي المدينة الكبيرة. هناك ابتعدا قدر إمكانهما، وركبا الترام والأوتوبيسات بنفسهما. وبقي المسجد بالزاوية، مكان عبادة أصحاب الديانة الأخري، واجهة لذهابهما وقدومهما.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في مرحلة ما، بدآ التسكع حول ستوديو الفنانين، لأن أودين اقترح ذلك. حيث كان المخرج ساتياجيت راي يصور فيلم "أغنية الطريق القصير"، وحيث يقضي نجوم السينما البنغالية وقتهم. كانا يعرفان أحد العاملين بالتصوير، ساعدهما علي الدخول وسط كومة من الأسلاك والكابلات والأضواء الساطعة. بعد دعوة السكوت والكلاكيت، رأيا المخرج وطاقمه يصورون ويعيدون تصوير مشهد واحد عدة مرات لإتمام عدد قليل من أسطر السيناريو. يوم كامل من العمل مكرس لدقيقة من الرفاهية. خطف أبصارهما ممثلات جميلات يخرجن من غرف الملابس، مختبئات وراء نظاراتهن الشمسية، ثم دخلن سيارات في انتظارهن. كان أودين جريئا بشكل كاف ليطلب منهن توقيعًا. كان عاجزًا عن كبح عواطفه، مثل حيوان جامح. لكن سباش جاهد ليقلص وجوده، مثل الحيوانات الخجولة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">رغم اختلافهما لكن الخلط بينهما سهل. لذلك عندما يُنادي علي أحدهما، كانا كلاهما يستعد للإجابة. وأحيانا كان من الصعب معرفة من الذي أجاب، لتطابق صوتيهما. يجلسان حول رقعة الشطرنج كمرآه وانعكاسها: قدم مطوية والأخري ممدودة، والذقن مسنودة علي الركبة. كانا متشابهين في بنيتهما بشكل كاف ليجعلهما يرتديان نفس الملابس. لهما نفس اللون النحاسي الفاتح الموروث من والدهما. كانا متجانسين. مفاصل أصابعهما، وملامحهما الحادة، وشعرهما المتموج.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">تخوف سباش من طبيعته الهادئة وتساءل إذا رأي والديه أنها تعني نقص في الابتكار، ربما رأيا أنها خيبة. لم يكن علي والديه أن يقلقا عليه، لم يقوما بتمييزه. أصبحت مهمته طاعتهما، لم يكن من الممكن أن يفاجئهما أو يترك بصمته الخاصة لأن هذا من اختصاص أودين.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بالفناء الخلفي لمنزل العائلة، هناك أكبر قدر من ميراث أودين من الأخطاء التي لا تمحي. أثر طبعة قدمه. طبعها في اليوم الذي رصف فيه السطح الترابي. ذلك اليوم الذي تلقوا فيه تعليمات بعدم الخروج حتي يجف الأسمنت.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">طوال اليوم كانا يراقبان البناء أثناء اعداده الأسمنت في عربة يد، ثم يفرده ويصقله بأدواته. حذرهم البناء قبل رحيله ألا يخطو فوقه لأربعة وعشرين ساعة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أطاعه سباش. كان يشاهد من النافذة ولم يخرج للفناء. لكن بمجرد انشغال أمهما عنهما، جري أودينفوق اللوح الخشبي الطويل الذي وضع مؤقتا ليصل المنزل بالشارع. فقد توازنه في منتصف اللوح الخشبي تاركا دليل مروره بطبع باطن قدمه، مثل ساعة رملية بالمنتصف، ثم أصابع قدميه المنفصلة عن باطن القدم.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في اليوم التالي، بعث والدهما في طلب البناء مرة أخري. كان السطح قد جف، والأثر الذي تركه أودين أصبح دائما. كان الحل الوحيد لإصلاح ما حدث هو وضع طبقه أخري من الأسمنت. تساءل سباش إذا كان أخوه أخطأ خطأ كبير في هذه المرة. لكن البناء قال لوالديهما:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أتركه كما هو -</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ليس للتكلفة أو للمجهود المضاعف، لكن بسبب اعتقاده أن من الخطأ محو خطوات اتخذها ولده. بذلك صار هذا الخلل علامة تميز منزلهما. علامة يلاحظها الزائرون. وأول طرفة تحكيها الأسرة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كان من المحتمل ذهاب سباش إلي المدرسة قبل أخيه بعام. لكن لتحر الوقت المناسب وأيضا بسبب اعتراض أودين علي فكرة ذهاب سباش إلي المدرسة بدونه تأجل ذهابه للعام التالي. ذهبا سويا إلي نفس الفصل الدراسي بمدرسة بنغالية متوسطة للأولاد من العائلات المتوسطة، وراء محطة الترام، مرورا بالمقابر المسيحية.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في دفترين متطابقين، لخصا تاريخ الهند وتأسيس كلكتا. رسما الخرائط ليتعلما جغرافيا العالم. درسا أن تولليجانج قد بُنيت علي أرض محتلة. وأن مجري الخليج البنغالي عندما كان قويا منذ قرون مضت، كان ممتلئًا بأشجار القرم. المستنقعان وحقول الأرز والأرض المنخفضة بقايا كل هذا. </span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">رسما صور لأشجار القرم كجزء من دروس العلوم. جذورها المتشابكة علي سطح الماء، مسامها الإضافية للحصول علي الهواء. شجيراتها الممتدة تسمي براعم منفصلة، تشبه السيجار.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">تعلما إذا سقطت تلك البراعم في وقت انحسار الجذر تتكاثر بجانب آبائها، تغرز نفسها بالمستنقع المالح. لكن في المد المرتفع، تنجرف من منبتها، لمدة تزيد علي عام، قبل أن تنمو في بيئة ملائمة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أزال الإنجليز الغابة المغمورة بالمياه، ورسموا وخططوا الشوارع. في عام 1770، أسسوا ضاحية وراء الحدود الجنوبية لكلكتا، كان سكانها الأوائل من الأوروبيين. ضاحية حيث يمكن للغزال التجول، وللطائر الرفراف التحليق في الأفق.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">شق الرائد ويليام توللي، الذي سميت المنطقة تيمنا باسمه، فرعا من نهر أدي غانجا، وعرف باسم توللي نولا، جاعلا التجارة الملاحية ممكنة بين كلكتا وشرق بنجلاديش.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">تعود أراضي نادي توللي في الأصل إلي ريتشارد جونسن، مدير البنك العام الهندي. في عام 1785 بني فيلا علي طراز بالاديو، واستورد أشجارا إلي تولليجانج من كل أنحاء البلاد والجزر شبه الاستوائية.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في بداية القرن التاسع عشر، احتجزت شركة الهند الشرقية الإنجليزية أرملة السلطان تيبو وأبناءه في ممتلكات جونسون، بعد مقتل تيبو حاكم سلطنة مايسور الهندية في حرب الأنجلو مايسور الرابعة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">نُقلت الأسرة المعزولة من سيرنجاباتم بأقصي جنوب غرب الهند. وبعد إطلاق سراحهم، مُنحوا أراض في تولليجانج ليعيشوا بها. وفي الوقت الذي انتقل فيه الإنجليز إلي وسط كلكتا، أصبحت تولليجانج مدينة ذات غالبية إسلامية. بالرغم من أن التقسيم حوّلهم إلي أقلية مرة أخري، لكن بقي الكثير من أسماء الشوارع إرث سلالة تيبو النازحة: شارع سلطان علام، شارع الأمير بختيار شاه، شارع الأمير جولام محمد شاه وزقاق الأمير رحيم الدين.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بني جولام محمد المسجد الكبير في دارمات الله في ذكري وفاة والده. ولفترة سُمح له بالإقامة في فيلا جونسون. لكن بحلول عام 1895، عندما أخطأ الاسكتلندي ويليام كروكشانك طريقه ممتطيا حصانه إلي داخل الفيلا الضخمة باحثا عن كلبه المفقود، وجد الفيلا مهجورة، يعيش بها قطط الزباد وتغطي النباتات المتسلقة جدرانها.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">رمم كروكشانك الفيلا من جديد وحولها إلي النادي الريفي. أصبح أول مدير له. في بداية الثلاثينات، مد خط الترام حتي الجنوب من أجل الإنجليز. كان هذا لتسهيل رحلتهم إلي نادي توللي الذي يقصدونه هروبا من فوضي المدينة، وليكونوا في أملاكهم.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في المدرسة الثانوية درسا الأخوان علم البصريات، الأعداد الذرية للعناصر، خصائص الضوء والصوت. درسا اكتشاف هرتز للموجات الكهرومغناطيسية، وتجارب ماركوني مع الإرسال اللاسلكي. أوضح جاديش شاندرا بوس، العالم البنغالي، في تجربة بقاعة مدينة كلكتا، أن الموجات الكهرومغناطيسية قد تشعل البارود، وقد تجعل الجرس يرن من علي بعد.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كل ليلة، علي جانبي طاولة المذاكرة المعدن، يجلسا أمام كتبهما، دفاترهما، أقلامهما الرصاص والممحاة، وفي نفس الوقت معهما لعبة الشطرنج.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">يسهران لوقت متأخر ليعملا علي المعادلات والقوانين الرياضية. كان الليل هادئا لدرجة تمكنهما من سماع عواء أبناء آوي بنادي توللي. في بعض الأحيان يظلان ساهرين حتي تبدأ الغربان في العراك في انسجام، في إشارة إلي بداية يوم آخر.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">لم يكن أودين يخاف من معارضة معلميه حول الهيدروليات أو الصفائح التكتونية. كان يلوح بيديه ليفسر ما يقوله، ليؤكد آراءه. تبادل حركة يديه يشيرإلي أن الجزيئات والجسيمات في قبضة يديه. أحيانا كان يتم طرده من الفصل الدراسي. قيل إنه متأخر عن زملائه في حين إنه في الحقيقة كان متقدما عنهم.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في نهاية المرحلة الثانوية، عين والدهما مدرسا خصوصيا ليعدهما للعبور من اختبارات الجامعة. عملت أمهما ساعات إضافية لتغطي النفقات. كان رجلا جادا، له جفون مشلولة مفتوحة دوما ومشبك علي نظارته. يأتي كل ليلة للمنزل ليراجع ازدواجية موجة-جسيم، قوانين الانكسار والانعكاس. جعلهما يحفظنا عن ظهر قلب قاعدة فيرما: أقصر الأوقات لتعيين مسار الضوء بين نقطتين.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بعد دراسة أساسيات الدوائر الكهربائية، بدأ أودين اكتشاف النظام الكهربائي بمنزلهم بنفسه. حصل علي مجموعة من الأدوات، وبدأ في تصليح الكابلات العطلانة ومفاتيح الكهرباء وربط الأسلاك، وإزالة الصدأ الذي أصاب المروحة. أصاب أمه بالهلع حتي إنها كانت تغطي إصبعها باستمرار بقماش الساري لأنها كانت مذعورة من لمس مفتاح الكهرباء بأصبعها المجرد.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">عندما احترق فيوز، ارتدي أودين خفا مطاطيا غير ناقل للكهرباء. فحص الدائرة الكهربائية وفك الفيوز، بينما سباش ممسكا المصباح اليدوي له. في أحد الأيام، جاء إلي المنزل معه سلك وقرر تركيب جرس لباب المنزل من أجل الزوار. ركب المحول في صندوق الفيوز والزر الأسود الخاص بالجرس في الباب الرئيسي. طرق بالمطرقة في الجدار محدثا حفرة ليدخل الأسلاك من خلالها. بمجرد تركيب الجرس، قال أودين:</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">- لابد من استخدامه لممارسة شفرة مورس.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">حين وجد كتابًا عن التلغراف بالمكتبة، كتب أودين نسختين من النقط والخطوط الفاصلة تطابق الحروف الأبجدية، واحدة لكل منهما ليحفظاها.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">رنين الخط الفاصل أطول من رنين النقطة بثلاثة أضعاف. وكل من النقطة والخط الفاصل يتبعه فترة سكون. كما أن هناك ثلاث نقط بين الحروف، وسبع نقاط بين الكلمات. عرفا أنفسهما بالحروف الأولي من أسمائهما. فالحرف s الخاص ببسباش الذي استقبله ماركوني عبر المحيط الأطلنطي، كان ثلاث نقاط سريعة. أما U الخاص بأودين فكان نقطتين وخط فاصل.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">تبادلا الأدوار. وقف أحدهما بجانب الباب خارج المنزل، والآخر بداخله. يضغط من بالخارج الجرس للآخر الذي يحاول فك الشفرة. نجحا بشكل كاف في إرسال رسائل مشفرة لم يفهمها والداهما. اقترح أحدهما "سينما" لكن رد الآخر "لا، محطة الترام، سجائر".</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">ألفا سيناريوهات. تظاهرا بأنهما جنديان أو جاسوسان في مأزق. يحاولان التواصل خفية في ممر جبلي بالصين أو غابة روسية أو حقل قصب السكر بكوبا.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"مستعد"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"بوضوح"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"إحداثيات؟"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"مجهولة"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"الناجون"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"إثنان"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">"الخسائر"</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بالضغط علي الجرس، كانا يخبران بعضهما أنهما جائعان، وأنهما يجب أن يلعبا كرة القدم، وأن هناك فتاة جميلة تمر بجانب المنزل. كان الجرس أرجوحتهما الخاصة، الطريقة التي يقذف بها لاعبان الكرة بينهما بينما يتقدمان معا ليحرزا هدفًا. وإذا رأي أحدهما معلمهما قادمًا، يضغطان SOS. ثلاث نقاط، ثلاثة خطوط فاصلة، ثلاث نقاط.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">دخل إثنان من أفضل الجامعات بالمدينة. التحق أودين بجامعة برزندنسي ليدرس الفيزياء. أما سباش فالتحق بجامعة جي يو لدراسة الهندسة الكيميائية. كانا الشابين الوحيدين من الحي، والطالبين الوحيدين من مدرستهما العليا غير المميزة، لقد أنجزا بشكل جيد.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">من أجل الاحتفال، ذهب والدهما إلي المتجر واشتري كاجو وماء الورد لطهو أرز البيلاف، ونصف كيلو من أفخر أنواع الجمبري. بدأ عمله وهو في التاسعة عشر من عمره ليساعد عائلته. وكان عدم إلتحاقه بالجامعة أسفه الوحيد. عمل بمنصب كهنوتي بسكة حديد الهند، وعندما شاع نجاح ولديه في الحي، قال إنه لم يعد قادراعلي المشي خارج المنزل بدون أن يوقفه أحدهم ليهنئه.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">أخبرهم ألا يقوموا بتهنئته هو. فالفضل يعود لولديه اللذين عملا بشكل جدي، وميزا نفسيهما. وما وصلا إليه، حققاه بنفسيهما. سألهما ماذا يريدان كهدية، اقترح سباش أن يجلب لهما شطرنج رخامي بدلا من الشطرنج الخشبي الرث. لكن أودين كان يريد راديو قصير الموجات. كان يريد معرفة أخبار عن العالم أكثر مما يقدمه لهما راديو والديهما القديم المغطي بخزانة خشبية، أو ما كانت تقدمه جريدة بنغالي اليومية الملفوفة كغصن شجرة رفيع لإلقائها من فوق جدار فناء المنزل في الصباح.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">قاما بجمع أجزاء الراديو بأنفسهما، بحثا في متجر كلكتا الجديد ودكاكين الخردة، ووجدا أجزاء من فائض الجيش الهندي. اتبعا مجموعة من التعليمات المعقدة، ومخطط الدائرة الكهربائية المهترئ. وضعا القطع علي السرير: هيكل راديو معدني، المكثفات، المقاومات المختلفة، والسماعات. لحما الأسلاك، وعملا سويا لإتمام المهمة. عندما أتماها في النهاية وأغلقا هيكل الراديو، أصبح يشبه حقيبة سفر صغيرة، بمقبض مربع. مصنوع من المعدن، ولونه أسود.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كان الإرسال دوما أفضل في الشتاء عن الصيف. وبشكل عام أفضل أثناء الليل. كان هذا عندما تتوقف الفتونات الشمسية عن تفتيت الجزيئات في الغلاف الأيوني. عندما تنضم الجزيئات الإيجابية والسلبية معا بسرعة.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">كانا يتبادلان الأدوار بجانب النافذة، والراديو بأيديهم في أوضاع مختلفة، يضبطان الهوائي ويتلاعبان بأزرار تلقي الموجات. يديران إبرة الردايو ببطء قدر استطاعتهما. لقد نشئا مطلعين علي نطاقات/خطوط التردد. </span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">بحثا عن الإذاعات الأجنبية. نشرة أخبار من راديو موسكو، صوت أمريكا، راديو بكين، إذاعة بي بي سي. سمعا معلومات عشوائية آتية من علي بعد مئات الأميال، برزت من تداخلات متشابكة مهتاجة كأمواج محيط، ومرتعشة مثل رياح. حالة الطقس في وسط أوروبا، أغاني فولكورية من أثينا وخطاب لجمال عبد الناصر. تقارير من دول تمكنت من تخمين لغتها: فنلندي، تركي، كوري، برتغالي. كان هذا في عام 1964، معركة خليج تونكن سمحتلأمريكا بالتدخل العسكري في فيتنام، وهناك انقلاب عسكري في البرازيل.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">في كلكتا، تم إطلاق فيلم "الزوجة الوحيدة" في السينما. حدوث موجة جديدة من الشغب بين المسلمينوالهندوس وقتل أكثر من مائة شخص بعد سرقة أثر مقدس من أحد المساجد في سرينجار. هناك انقسام بين الشيوعيين الهنود حول الصراع علي الحدود مع الصين الذي حدث منذ عامين. المجموعة المنشقة التي تعاطفت معالصين، تطلق علي نفسها الآن الحزب الشيوعي الهندي أو الماركسيين.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">حزب الكونجرس الوطني الهندي لا يزال قيد الحكومة المركزية بدلهي. بعد رحيل "نهرو" أثر إصابته بأزمة قلبية في هذا الربيع، دخلت ابنته "انديرا" مجلس الوزراء. وفي خلال عامين ستصبح رئيسة الوزراء.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;">نُشر في أخبار الأدب - أبريل 2015</span></span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></span></div>
</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-57587610229558339362015-04-21T20:35:00.004+02:002015-04-21T20:35:59.732+02:00أرض مجهولة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وصلت الرواية الأخيرة لجومبا لاهيري للقائمة القصيرة لجائزة البوكر. تدور
أحداثها حول أخوين هنديين يعيشان بالهند بعد استقلالها. "سباش" و"أودين"
اللذان لم ينفصلا أبدا أثناء طفولتهما، ولكنهما يختارا طريقين مختلفين تماما عند
وصولهما إلى العشرينات من عمرهما. أصبح "أودين"، الأخ الأصغر والأكثر
مغامرة، عضو في حركة الناكسال الثورية بكلكتا، بينما غادر "سباش"، الأخ
الحذر المتحفظ، الهند ليتابع الدراسات العليا في رود آيلاند بالولايات المتحدة. أدت
مشاركة "أودين" في ثورة الناكسال إلى مقتله. حطم عائلته وهجر زوجته
الشابة "جوري" التي كانت حامل بطفله. تكشف الرواية عن طرق تحول حيوات من
تركهم "أودين" خلفه – "سباش"، "جوري"
و"بيلا"، الأبنة التي لن يعرفها أبدا. هذا حديث مع جومبا لاهيري حول
الرواية، والقراءة والكتابة التي تمارسها حتى انتهائها من الكتاب – خاصة تجربتها
في ايطاليا. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: تدور أحداث الرواية بين كلكتا ورود آيلاند، حيث نشأت. كانت كلكتا
خلفية للعديد من أعمالك الأدبية في الماضي، كما كانت رود آيلاند. أيهما أقرب لوصف
طفولتك؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">لاهيري: في هذه المرة عندما أفكر في رود آيلاند أجدها مثيرة للاهتمام لأني
أشعر إني لم أكتب عنها بوضوح سابقا. دارت أحداث بعض كتبي وبعض القصص في ولاية ماساتشوستس،
المكان الذي أعرفه أيضا وعشت به، لكني أبدا لم أشر إلى رود آيلاند بشكل خاص حتى
كتبت روايتي الأخيرة. لا أعرف لماذا. ربما شعرت أن من غير الملائم ذكر المكان الذي
نشأت به – شعور ما، لا أعرف، شعور غريب حيال الأمر بطريقة ما. امتدتني ماساتشوستس
بدرع مريح لفترة. أحداث رواية "السمى" تدور خارج بوسطن بولاية
ماساتشوستس. تخيلت أن بعض أحداث قصص كتابي الأول "مترجم الأوجاع" تدور
في رود آيلاند، ولكني لم أشر إلى ذلك، ربما تكون الأحداث في ولاية كونيتيكت، ربما
تكون ماساتشوستس، أو ربما تكون في رود آيلاند نفسها. ولكن هذه الرواية هي الأولى
التي أردت حقا أن تدور أحداثها في رود آيلاند. قرأت جزء من مجموعة مختارات أدبية
منذ عدة سنوات بعنوان "</span><span dir="LTR" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">State by State</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>"
قام بتحريرها شون ويسلي ومات ويلاند. أعتقد في الوقت الذي بدأت به كتابة
"الأرض المنخفضة". كتابة هذا النص ومواجهة حقيقة نشأتي برود آيلاند لأول
مرة بحياتي ساعدونني. ذلك المكان الذي لم أعرفه أبدا، وتلك التجربة التي لم تكتمل.
فكرت إني أود أن تكون أحداثها في رود آيلاند، ووضع عنوانها هكذا. وفعلتها، وأعتقد
إنها حررتني بطريقة ما لأفكر بها ولأكتب عنها وأتذكرها بالكامل.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: المناظر الطبيعية – ساحل الولاية بشكل خاص – كان ضروريا لـ"سباش".
هل بدأتِ في البحث في رود آيلاند وفكرتِ بها من نفس منظور "سباش"؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">لاهيري: في
الحقيقة لقد فعلت. بدأت في الذهاب إلى المعسكر حيث من المفترض أن يدرس، وحيث درس
بالفعل.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"> كنت أذهب إلى هناك وأتظاهر بأني هو. أسير بطول الشاطيء القصير. وانظر إلى
ما يرى. كانت زيارتي لرود آيلاند، جزء من محاولتي لمعرفة أي شخصية هو، والتفكير في
كيف تبدو حياته اليومية. على سبيل المثال، جذبت الكنيسة بالقرب من الشاطيء أنظاري وفكرت
إنها ستكون في نطاق رؤيته.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">المحرر: انخرط "أودين" في حركة الناكسال بكلكتا في نهاية
الستينات. كم من الوقت استغرقت في رسم صورة لتلك الفترة، سواء بالقراءة عنها أو
بالتحدث مع الناس الذين عاصروها؟ هل بدأتِ في كتابة هذه الأجزاء من الرواية مبكرا،
ثم غرقتِ في التفاصيل، أم شعرتِ أن عليك أن تفهمِ تلك الحقبة التاريخية قبل شروعك
في الكتابة عنها؟</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">لاهيري: لا، أردت أن أفهم تلك الفترة بشكل كامل واستيعابها قبل بدأي في
الكتابة. وشعرت إني لن أستطيع، وخيب هذا آمالي لفترة زمنية طويلة. استعرت كتابين
من المكتبة، من والدي. اعتقد إنهما بقيا بحوذتي لمدة سبع سنوات. قرأتهما بشكل
دوري، وسجلت ملاحظاتي، ثم ابتعد عنهما لفترة. ثم أعدت قرائتهما، وقمت بتسجيل
الملاحظات من جديد، ثم ابتعد عنهما مرة أخرى. وشعرت أن هذا سيستغرق سنوات، ولطالما
كنت قلقة. فكرت، هل حقا فهمتهما؟ هل هكذا تسير الأمور؟</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">ثم فكرت أن حل هذا اللغز وثلاث أرباع الطريق إلى تلك الرواية هو كلكتا،
فذهبت إلى هناك. في البداية تحدثت مع الناس طوال الوقت و سألت أصدقاء والداي
بأمريكا، الذين لم يجيئوا إلى الولايات المتحدة في تلك الفترة ويتذكرون تلك
السنوات، "أخبرني كيف كان الأمر، كيف كانت تلك السنوات، وماذا حدث؟". لكن
عندما سافرت إلى كلكتا وتحدثت مع الناس هناك بشكل مفصل أكثر لأعرف المزيد عن
الحركة – لماذا قامت، وكيف؟ - بدا لي إني وجدت حلا اللغز بالفعل. فجأة شعرت أن كل
الملاحظات التي سجلتها أصبحت ذات مغزى.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">وكان هذا المفتاح الأخير الذي جعلني أشعر بشكل مفاجيء بقدرتي على كتابة
الرواية بدون الحاجة إلى كل هذا البحث وهذه الكتب. وأدركت أن الشخصيات قوية بشكل
كاف وأن بواعثهم صارت أقوى بالنسبة لي ومرضية وسمحت لي بالتعمق معهم، وعرفت أن هذا
جزء من ماهيتهم وعالمهم. وكانت هذه أخر مرحلة. المرحلة الأولى تضمنت العديد من
الأبحاث، ولكنها بقت غامضة، رويدا رويدا أصبح التاريخ واضح أمامي، وكلما وضحت
الأمور، كلما شعرت بعدم حاجتي لها.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">المحرر: في "الأرض المنخفضة" تختلف كتابتك تماما عن الماضي.
الجمل أقصر في بعض الأحيان ومشذبة – تستخدمي شظايا الجملة أكثر، على سبيل المثال،
أكثر مما فعلتي من قبل – حتى أن السرد أكثرعمقا. هل فعلتِ ذلك بشكل واع؟</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">لاهيري: قليلا. أردت أن أكتب بطريقة مختلفة في ذلك الكتاب. لم أرد أن يكون
ثقيل، لأني شعرت بمدى ثقله وكثافة مادته، أوضاع الشخصيات، وظروفهم، كل هذا كان
ثقيل للغاية. ما أردته هو قول ما احتاجه بطريقة مقتصدة قدر الإمكان. أردت أن أحقق
شئ من الخفة. لذلك حاولت حذف الكثير أكثر مما أفعل في الطبيعي. كانت المسودات
الأولية مربكة وبها من الثقل ما يكفي وغير مرضية، لوجود الكثير من المعلومات،
والكثير من التاريخ، والكثير من العاطفة – شعرت بعبء وقررت إزالته.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">المحرر: واحد من التصنيفات التي صنفتها مكتبة الكونجرس لرواية "الأرض
المنخفضة" بعد أخذ الأخوان وحركة الناكسال في الاعتبار كان التثليث. المثلث
الرئيسي بالرواية بالطبع هو العلاقة بين "سباش" و"أودين"، أو
بالأحرى ذكرى "أودين"، وزوجته "جوري". ولكن هناك علاقات
مختلفة في الرواية، مثل التي بين "سباش" و"جوري" وإبنتها
"بيلا". ماذا أضافت عملية التثليث تلك لك ككاتبة؟</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">لاهيري: حسنا، عرفت منذ سنوات عندما درست الكتابة بجامعة بوسطن، أن تلك
العلاقات الثلاثية تساعد للغاية في بناء قصة، لأن المثلث شئ ثابت، وأفضل من المربع
عريض المساحة. هناك شئ ما حياله يخلق الدراما. وكنت بالتأكيد واعية لمتوالية
المثلثات، بشكل كلي، وأطلقت سراحها تدريجيا بطول الرواية. أعتقد أن هذا البناء
رائع لخلق عامل الجذب. كما أعتقد أن بعض الروايات والقصص الجذابة لديها نفس عوامل
الجذب، مثل شخصيتان تريدان شئ ما، وما هو الشئ الذي يريدنه، أو من هو الشخص الذي
يريدنه؟ يمكن للأمر أن يسير في اتجاهات مختلفة متعددة. غالبا أفكر أن الرواية لابد
أن تكون حول مغزى العائلة. ورغم أن العائلة يمكنها أن تضم عدد كبير من الناس، لكن
لابد أن تركز على ثلاث شخصيات فحسب. وإذا فكرت في العائلة، أكتب على الأقل عن
جيلين. وهذا عنصر أخر أساسي أقوم باكتشافه.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">المحرر: </span><span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">المقتطف الذي نشرناه في عدد القصة الصيفي انتهى عندما
قام "سباش" بسؤال "جوري"، الحامل بطفل "أودين"، إذا
كانت تود أن تنتقل معه لرود آيلاند. فأي شئ قد يحدث في أمريكا، وأحد السيناريوهات
هو أنهما قد يجدا بعض السعادة معا. هل كنتِ مدركة لاحتمالية حدوث ذلك؟ وهل كنتِ
دوما تعرفين أن الواقع أكثر تعقيدا؟.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: دائما كنت أعرف. أعني، حتى عندما وصلا لذلك الحل والذي كان ملحا
لهما في ذلك الوقت، كان حل خاطئ وغير خاطئ في آن. كان مجرد شئ شعرا إنه ضروري،
ولكنه ليس من الضروري أن يكون حل للمشكلة. فكرت في الحياة من هذا الاتجاه، عندما
تفعل شئ وأنت مدرك إنه ليس أفضل شئ يمكن فعله ولكنك تقوم به على أي حال لحتميته في
هذه اللحظة. لذلك عملت على هذا، ولكن لم يشغلني أبدا أن أجلب لهما السعادة في
النهاية. لم يخطر ببالي أي شئ سوى المزيد من التطور معقد ومعضل.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل عرفتِ أن حياتهما الزوجية ستصل لمنعطف خطر في رود آيلاند، أم
إنه شئ عرفته أثناء الكتابة؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: ليس بالضبط. عرفت إنهما سيحتفظا بالطفلة – وإنها ستولد ولكني لم
أعرف كيف سيؤثر ذلك عليهما. اعتقد أن الانقسام الحاد الذي شعرا به تجاه الطفلة
جعلني أفهم. من يشعر وبماذا وكيف. كان من المفترض أن تحصل "جوري" على
الطفلة وتحبها بشدة لأنها ذكرى لزوجها الراحل الذي عشقته، وتتفقد اهتمامها بـ"سباش".
قد يكون هذا أحد الطرق، صحيح؟ ولكن عندما بدأت أعمل على ما حدث فور ميلاد الطفلة،
كنت أحاول فقط أن أتتبعهم، ثم ذهبت إلى اتجاه أخر.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">المحرر: كانت
"جوري" هي أكثرهم تأثرا بموت "أودين"، رغم إنها لديها ما يمكن
استبداله به. فالطفلة "بيلا" لم تكن حقا بديل لخسارتها. </span><span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">وحتى عملها الذي شكل بعض
العزاء لها، كان غير مثمر بشكل ما. كان لديها أكثر المسارات الدرامية بالرواية،
ولكنها في النهاية رأت وميض أمل في الأفق أيضا. هل فكرتِ أن تدعيها تأخذ الخطوة
الأخيرة؟ الوثبة النهائية؟ خطوة الاكتمال؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: نعم. فكرت في هذا. فكرت في منح الرواية نهاية محبطة أكثر ما هي
عليه، ولكني تراجعت وقلت لا. شعرت أن الرواية أخذت حظها من الموت: ولديها الكثير
من الفقد. والأكثر من ذلك، لهؤلاء الذين لديهم حس أدبي، فكرت في "بيلا".
أصبحت أكثر اهتماما بشخصيتها وتطورها الشخصي، عندما بدأت في التفكير بها أكثر، من
تكون حقا، كيف ستشعر، كيف ستنشأ، كل الأسرار والكذبات والأشياء التي قد تحدث لها،
شعرت بالهلع فحسب. ها أنا سأنهي الرواية بعبء أخر ستحمله معها طوال حياتها. طريق
أبيها الثوري العنيف، الرب وحده يعلم ماذا فعل. لقد مات، تم إعدامه!. كنت أفكر في
انتحار أمها. لكن بدا لي هذا شئ غير محتمل وشعرت أني أريد حمايتها
"بيلا". وأن "جوري" مرت بما يكفي. لا أريد أن أتصرف نيابة
عنها، لكن أردت أن أترك الأمر مثل باب موارب على كل الاحتمالات.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: لقد قضيت العام الأخير في روما وغمرتِ نفسك بالأدب والثقافة
الإيطالية، هل تعملين على عمل أدبي آخر؟ وهل شعرتِ بتأثير اللغة والثقافة الإيطالية
في كتاباتك؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لقد تأثرت كتاباتي حرفيا، فكل الكتابة التي كتبتها في هذا العام
كانت بالإيطالية، أنا في تلك المرحلة المجنونة، المغامرة والتجريب بلغة أخرى. لا أعرف
لماذا أفعل ذلك. لا أعرف ما المغزى. ولا أعرف أيضا أين سأتوقف، أو إذا كان سينتج
هذا شيئا ذو قيمة. كل ما أعلمه إني جئت إلى ايطاليا منذ عام، وفي أيام قليلة تحولت
مذكراتي التي احتفظ بها منذ سنوات وأسجلها باللغة الإنجليزية فجأة إلى الإيطالية،
اللغة التي درستها لسنوات عديدة. بدأت بسرعة أصف ما أراه، وماذا أفعل. كما حولت
عداد الأيام للإيطالية. مازلت أردس اللغة؛ لأني مازلت أرتكب العديد من الأخطاء.
أتحدث بطلاقة ولكنها محدودة. أمامي الكثير والكثير لتعلمه، وشعرت أن الكتابة بها
هي طريقة أخرى للدراسة. قد يكون هذا جنون، لأن الكثير يظنون أن عليك أولا أن تتعلم
اللغة ثم تأتي الكتابة في المرحلة الأخيرة. ولكن في حالتي أحيانا أشعر بثقة زائدة
عندما أكتب بالإيطالية أكثر من التحدث بها، لأني في الكتابة على الأقل يمكنني أن
اتوقف لبرهة، واكتشف كلمات أخرى، ويمكنني إعادة بناء الجمل، أما في حالة التحدث،
سأقول الجملة ثم سأفكر بها، أخطئ الحدث أو أختار الكلمة الخطأ، لكن يبقى التصحيح
متأخرا للغاية لأني قلت ما قلته وانتهى الأمر.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ولكن ما أظنه هو إني وجدت الحرية في هذه المرحلة الغريبة التجريبية أو أيا
كان عنوانها، وإني أحب حرية الكتابة بشكل منقوص. شعرت ما شعرته وكأني طفلة، حين
كتبت القصص لأول مرة، فالتجربة الأولى ممتعة مثلا وضع الجمل على الورق والإثارة
التي تبعت ذلك. أعتقد إني كناضجة مازلت أشعر بتلك الإثارة ولكن بشكل مختلف.
الكتابة بلغة أخرى أمر ذليل، أمر صعب. كأني أقيد يدي اليمنى خلف ظهري وأكتب بيدي
اليسرى. لقد تعرفت على مدى غموض الأمر وخطورته، إنه بطريقة ما خارج عن السيطرة.
عندما أصف شئ ما بالإيطالية يكون لدي كم محدود من المصادر. فصندوق أدواتي مازال
صغير. لا أملك سوى القليل من المفردات اللغوية. أملك ناصية قواعد اللغة ويمكنني أن
أتحرك خلالها، ولكن هذا بالطبع ليس كاف. الأمر مختلف عن الكتابة بالإنجليزية، حيث
يمكنني أن أختار من بين الخمس وعشرين كلمة مختلفة تصف السماء. لا أستطيع فعل ذلك
بالإيطالية. ربما لدي كلمتين أو ثلاثة. لذلك فأن الكتابة بها أكثر مباشرة، لأن
هناك نقاء غريب حوله، حتى لو كان منقوصا.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل
تكتبين القصص بالإيطالية أيضا؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">لاهيري:</span><span lang="AR-SA" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;">كتبت واحدة فقط قد تصلح أن
تكون قصة، لها بداية ووسط ونهاية، ثم كتبت سلسلة من أربع أو خمس صفحات لوصف شخصية
أو لحظة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل تتغير الشخصيات عندما تفكري بهم بالإيطالية أم إنهم نفس
الشخصيات بنفس المحفزات؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">لاهيري: هذا هو
أكثر شئ </span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">عاصف بالأمر. عرضت واحدة من قصصي على بعض الأصدقاء الإيطاليين، الذين قرأوا
لي باللغة الإنجليزية، وجميعهم قالوا نفس الشئ، إني أبدو كاتبة مختلفة في
الإيطالية. كل ما أعرفه هو إني أكتب القصة – وأن هذا شئ غريب، قصة غريبة لم أكتب
مثلها أبدا بالإنجليزية. وهذا ما أثارني. وكأني أكتشف الغرفة الأخرى بأكملها. لا
أعلم إذا حلمت هذا الحلم قبلا – أعتقد إنه حلم قديم – أن لديك بيت وفجأة تجد غرفة
أخرى خلف المطبخ. تدرك أن مساحتك في الحياة زادت خمس وعشرين قدم إضافية. يعادل
هذا، ذلك الحلم، وكأنه تحول إلى حقيقة، لأني دخلت تلك الغرفة ووجدتها رائعة.
وكأنني أدرت ظهري للغة التي أعرفها والتي عبرت بها عن نفسي طوال حياتي، وفجأة أصبح
لدي تلك المساحة الأخرى، وأن ما أكتبه يبدو مختلفا.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">وقد جعلني هذا أفكر في اللغة بشكل عام. أفكر إذا كتب الكاتب بأكثر من لغة،
ستعرف حقا مدى خصوصية وتعقيد اللغة. فالكيانات مختلفة تماما. اللغات مختلفة في
روحها، حتى لو بدا إنها تعني نفس الشئ – يمكنك ترجمة شئ ويكون بنفس المعنى، ولكنه
ذو خصوصية بسبب اللغة المصدر. والآن ككاتبة أشعر برعب من اللغة بشكل عام، من
ماهيتها، وكينونتها، واعتقد أن ذلك التجريب في الكتابة جلب الكثير معه.</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;">المحرر: هل يمكنك تخيل عمل الدراسة التي أجريتها بكلكتا ورود آيلاند هنا في
ايطاليا؟</span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: هل سأكتب بالإيطالية إذا ذهبت إلى كلكتا؟ لا أعتقد إني سأفعل.
الأمر الغريب هو، إني عدت إلى أمريكا لمدة شهر. لقد ملأت دفتري في روما، فاشتريت
دفتر جديد قبل سفري للولايات المتحدة، وفكرت إني سأكمل هذا، سأكتب على الأقل بعض
الجمل بالإيطالية كل يوم. ولكني لم أكتب جملة واحدة. وعرفت إني عندما أعود إلى
روما سأعاود للكتابة بالإيطالية. وإني فقط لا أستطيع ان أحقق ذلك هنا. أحبطني هذا،
لأني الآن أشعر بالحب تجاه تلك اللغة ومستغرقة فيها. كما إني، تلقائيا، لم أقرأ أي
شئ باللغة الإنجليزية منذ عام. في اعتقادي، أن الكتابة دائما هي رد فعل غريزي لفعل
القراءة، هذا أمر حتمي. لقد قرأت كثيرا بالإيطالية، وبالطبع كل تلك القراءات دخلت
إلى عقلي، وبدأت أفكر بالإيطالية، فأنا أقرأ وأحاول استيعاب تلك اللغة، مفردات لغوية
جديدة، وإيقاعات مختلفة، طرق جديدة لقول شئ ما. وبمعرفة كم أنا حريصة على القراءة
بالإيطالية، فقد شعرت أن الكتابة بالإنجليزية سيكون أمر متعلق بالفصام وغير مرضي
لي بشكل كامل. سأشعر بذلك عندما أتوقف – لا أعرف متى سيحدث – ولكن عندما أتوقف
وأبدأ في مزج قراءاتي الإيطالية بالإنجليزية، كما كانت، من المحتمل أن تتحول
كتاباتي مرة أخرى. كتبت مقال لمجلة نيويورك تايمز منذ فترة حول تركيب الجمل، يوضح
أني إذا قرأت كطفل، فسينعكس هذا على كتاباتي. أشعر أن هذا يحدث مرة أخرى معي الآن.
لذلك أرى أن الأمر مشوق. وأريد ان أنفتح عليه. لا أريد أن أفكر به كثيرا. ومهما
كان ما أسطره، لا أريد له أن يكون تحت سيطرتي. وليس لدي أي توقعات محددة.</span></span><span lang="AR-EG" style="background: white; border: 1pt none windowtext; font-family: Times, serif; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عن ذا نيويوركر</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 1pt none windowtext; font-size: 12.5pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">نُشر في أخبار الأدب - أبريل 2015</span></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-84153756648022645522015-04-21T20:31:00.002+02:002015-09-09T15:59:15.605+02:00أشعر بالكمال<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 12.5pt; margin: 9.4pt 0cm; text-align: right; vertical-align: baseline;">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 12.5pt; margin: 9.4pt 0cm; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">منذ أن انتهت جومبا لاهيري من كتابة "الأرض المنخفضة"، التي كانت تتخيل أحداثها قبل كتابة أي من كتبها الثلاثة المنشورة، </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">نرى إنها قد تكون بالفعل متممة لحلقة سردية لها أسلوبها المتفرد. تقول لاهيري، التي نشرت روايتها الأخيرة في سبتمبر 2013، </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"يتراءى لي أن الرواية تسير في اتجاه مختلف بطريقة ما، إنها الرواية التي كنت أتوق لكتابتها منذ البداية".<o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 12.5pt; margin: 9.4pt 0cm; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">كل الكتب الثلاثة – مجموعتان قصصيتان "مترجم الأوجاع" و"أرض غريبة"، ورواية "السمي" – كانوا نتاج تجربة مهاجرين من</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">جنوب شرق آسيا إلى شمال شرق الولايات المتحدة الأمريكية. يغطي الكتاب الرابع، رواية "الأرض المنخفضة"، نفس المساحة </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">لكن بأساليب مختلفة. تحكي عن أخوان هنديان يعيشان في كلكتا ثم ينتقل احدهما إلى الولايات المتحدة، تدور الأحداث عن شبابهما</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> أثناء الانقسام الهندي السياسي في ستينات القرن الماضي، حتى الوقت الحاضر في أمريكا. بالكاد يكون الانتقال من أمة لأخرى أمر</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> يسيرا. في "الأرض المنخفضة"، تبدو شخصيات لاهيري مصممة على أن تجعل الأمر أكثر صعوبة. فالرواية حققت فكرتها </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">الرئيسية المتماسكة عن التفكك حتى تطرفها المنطقي.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 12.5pt; margin: 9.4pt 0cm; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">لاهيري نفسها تعيش حياة مفككة قليلا. مستقرة حاليا في روما. حازت على جائزة البوليتزر الأمريكية المعتبرة عن مجموعتها </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">القصصية الأولى "مترجم الأوجاع". ووصلت إلى أرفع الجوائز الأدبية في انجلترا وهي قائمة البوكر القصيرة عن روايتها </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">الأخيرة </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"الأرض المنخفضة". رغم مولدها بلندن، لكنها قضت معظم حياتها بالولايات المتحدة، وقالت إنها مثل العديد من شخصياتها: </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"الشعور إني أمريكية أو اعتبار نفسي مواطنة أمريكية، كان أمرا شاقا بالنسبة لي في معظم فترات حياتي".<o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 12.5pt; margin: 9.4pt 0cm; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: x-small;">لذلك فإن "الأرض المنخفضة" تبدو بطرق عديدة أوج تجربة مهنية طويلة عن التفكك. إنه الكتاب الأقل اهتماما بالحياة الأمريكية من</span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: x-small;"> بين جميع كتابها، حيث أن شخصياتها مشغولين بالتأمل بدرجة استثنائية حتى للاهيري نفسها، مستغرقين في أحداث وقعت منذ </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أعوام مضت.</span><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: أود أن أبدا من إقامتك في روما، عملك يدور في مساحة جغرافية هائلة، اتساءل إذا كنت تري عملك الآن في ضوء وجودك في دولة جديدة تماما.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: حسنا، يبدو أن الرواية تسير في اتجاه مختلف عن ما يمكن اخبارك به. ولكني عندما انتهيت من الأرض المنخفضة، شعرت إني في نهاية مرحلة محددة من حياتي المهنية. إذا كان بإمكاني إدعاء معرفة هذا بدون كتابة عمل جديد يسمح لي بالمقارنة. لكني أرى أن هذه الرواية هي ما كنت أود كتابته منذ فترة طويلة، وبدأت بالفعل في تخيل أحداثها منذ عام 1997، قبل أن أنشر أيا من كتبي، وتقريبا بعد كتابة واحد منهم.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">شعرت أنه الكتاب الذي انتظرت كتابته منذ البداية. وبعد أن فعلتها أخيرا، شعرت بالكمال، بشكل لم أشعر به من قبل حتى بعد انتهائي من أي من كتبي، من ناحية موضوعات تلك الكتب وشخصياتها ومن أين اتوا، حرفيا ومجازيا. ما أريد قوله أن فكرة الاغتراب مستمرة في جذبي للغاية، مع الأخذ في الاعتبار إني أعيش الآن في بلد كأجنبية بشكل كامل أكثر من أي وقت مضى. ولازلت مهتمة بتلك التجربة. ولكن الآن، كل المتغيرات تبدلت بالنسبة لي من حيث ما يحيط بي بشكل يومي.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هناك بعض الاستعارات التي يربطها القراء والنقاد بكتبك ضمن ما اطلقتِ عليه مرحلتك الأولى، تلك المرحلة التي بدأت بمترجم الأوجاع وختمت بالأرض المنخفضة. في اعتقادك ما المشترك بين كتب تلك المرحلة؟ وهل ترين أن بداية مرحلة جديدة يتطلب بالضرورة ترك أي عناصر للحبكة وراءك؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">لاهيري: حسنا، أنا لا أعرف ماذا يقول النقاد. ولكني أرى أن العمل نوع ما تجربة ثنائية الثقافة، تجربة هجرة شخصيات من الهند، </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">إلى الولايات المتحدة في وقت محدد وهو نهاية الستينات وبداية السبعينات، وفي مكان محدد وهو الشمال الشرقي. لذلك أعتقد أن </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">كتبي الأربعة يشتركون في هذا سويا. فجميعهم</span><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"> ينظروا ويعيدوا النظر إلى نموذج الهجرة</span><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">، من خلال ما يفعله الشخصيات. هذا أمر </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">لم أعد أهتم باكتشافه الآن. </span><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">أشعر إني أريد النظر إلى مكان آخر، وإلى شيء مختلف.<o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: الأرض المنخفضة ممتدة زمنيا، وتغطي مساحة شاسعة في كل الاتجاهات، كما إنها تختلف عن القصة القصيرة، ذلك النموذج الذي يسرد عادة فترة مميزة من الوقت. أي نموذج يعد أكثر طبيعية؟ وهل الهدف من كتابة أي رواية أن تكون ممتدة زمنيا مثل روايتك الأرض المنخفضة؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لا أعتقد ذلك أبدا. أرى أن الرواية يمكنها أن تكون على أي صورة ويمكنها أن تكون انسيابية للغاية، ولديها تركيز مؤقت كثيف وهذا يجذبني. وأحب أن أقرأ الروايات التي تركز على حدث أو زمن محدد للغاية. أما الأرض المنخفضة، فإنها كانت في حاجة للامتداد زمنيا لعدة أسباب. اعتقد إنها نتيجة مباشرة لمجموعتي القصصية السابقة "أرض غريبة"، التي كانت ممتدة لفترة زمنية أطول، كنت أشعر خلالها إني في حاجة لاكتشاف طرق لعبور الزمن بسرعة.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: بمعرفة إن فكرة روايتك الأخيرة راودتك منذ فترة طويلة، هل كنت بحاجة إلى كتابة "أرض غريبة" لتستعدي لكتابة "الأرض المنخفضة"؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: حسنا، لا أعرف. لا يمكنني قول هذا. عندما كتبت تلك المجموعة القصصية، كتبتها فحسب. لم أفكر إنها مادة تمهيدية لروايتي التالية. لم أكن أعرف من الأساس إني سأكتبها. راودتني فكرتها لعقد من الزمن، ولكني لم أكن أعرف أن بعد انتهائي من "أرض غريبة" إني سأعود إلى الفكرة التي تحولت مؤخرا للأرض المنخفضة. لقد كانت مجرد فكرة رئيسية. بالنسبة لي، عندما انخرط في العمل، لا أفكر فيما سيتبعه أو ما سبقه. أعني إني أغرق تماما في العمل وأواجه تحديات العمل قبل أن أفكر به، وأشعر أن هذا هو كل ما علي التفكير به. لذلك لا أملك إجابة على ذلك التساؤل.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: حصولك على جائزة البوليتزر شيء استثنائي – تلك الجائزة التي تعبر عن توجهات أمريكية – والآن وصلت لقائمة جائزة البوكر، الجائزة المخصصة للكتاب من دول الكومنولث. كيف تصنفين نفسك وفقا لجنسيتك وهل تفعلي؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">لاهيري: لا أعرف. لدي جوازان سفر، لأن كان علي أن أحمل على الأقل واحدا، ولا أعرف حقا كيف أعرَف نفسي. وكلما كبرت، </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">شعرت إني محظوظة للغاية لأني حاصلة على جنسية مزدوجة وفقا للأوراق الرسمية. فلقد كان </span><span lang="AR-EG">الشعور إني أمريكية أو اعتبار </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG">نفسي مواطنة أمريكية أمرا شاقا بالنسبة لي في معظم فترات حياتي<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">. إنه موضوع معقد يتطلب محادثة طويلة. وهذه إجابة مختصرة.<o:p></o:p></span></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لكني في نفس الوقت لم أشعر أبدا إني من جنوب الهند، أنا لم أعش هناك قط. أشعر إني مجموعة هوامش لهويات متعددة، وليس هوية واحدة أبدا. وهو أمر لم يعد يعنيني بشكل شخصي الآن. لكني أعتقد بشكل ما أن مسألة الهوية والنشأة، أو كون المرء لديه هوية محددة أو غير محددة، يمكننا أن نطلق عليها هوية منقسمة، لم تعد تشغلني على المستوى الشخصي والعملي. غير إني مازلت لا أعرف – رغم أنه امرا يسيرا الآن أن أقول عن نفسي إني أمريكية، لأني اعتقد أن أمريكا تطورت وفكرة أني أمريكية تطورت معها كذلك. أعتقد أن أثناء سنوات نضجي العصيبة، كان واضحا لي تماما إني لست أمريكية الهوية، لأني لم أك أُعتبر مثلهم، وقد نشأت على ألا أكون، لذلك كان الوضع كله بمثابة عبء.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل شعرتِ بمسئولية زائدة – وإنك متحدثة رسمية بشكل ما؟ لأنك ربما تكوني الكاتبة الأمريكية – الهندية الوحيدة التي لاقت أعمالها رواجا؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لا. أعني أن من الجنون أن يكون الأديب متحدث رسمي عن أي شيء بوجه عام. لم أفكر مطلقا هكذا. انا أحاول أن أعبر عن تجربة محددة لشخصيات محددة، وهذا كل ما أحاول تجريبه. لم أحاول كثيرا أن أفكر في تمثيل ثقافة ما، لأنه مستحيل، وسيعرضني للنقد. كما إن هذا لا يهمني فحسب. لم أفكر في العالم على هذا النحو ولم أتخيله كذلك أثناء عملي. أنا غير قادرة على التفكير في تلك الشروط العامة.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هناك نقاش مستمر في صحف الأدب الأمريكي حول نقاط القوة والضعف فيما يسمى الشخصيات المحببة. وبعض تلك المناقشات تستبعد شخصيات من روايتك الأخيرة. ما رأيك في حاجة الشخصية لجوانب محببة من عدمه لتجذب القاريء؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لا أعتقد في هذا. فأنا أكتب عن الشخصيات التي تجذبني بشكل خاص. ولا أرى كتاباتي مادة للتسلية. أنا لا أقرأ الكتب للتسلية والمتعة. أنا أقرأها لتعمق فهمي للظروف الإنسانية. أعتقد أن بعض الشخصيات معقدة للغاية. وأن البشر مخلوقات مركبة، لذلك لا أفكر على هذا النحو، ولن أفعل.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل تعتقدين أن لكتاباتك حس فكاهي؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لا، ليس كثيرا.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">المحرر: هل تتضمن أعمالك القادمة بعضا منها؟<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div style="line-height: normal; text-align: left;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لاهيري: لا يمكنني التأكيد. فأنا كقارئة أحب الأعمال الكئيبة. ربما لأن هذا ما أنا عليه. أعتقد أن روعة الأدب تكمن في إمكانية وجود العديد من الطرق المختلفة للتعبير، من الأخف والأكثر فكاهة حتى الأعمال الدرامية السوداوية. فالمساحة الخيالية واسعة تماما، وهذا ما شدني.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عن مجلة صالون</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">نُشر في أخبار الأدب - أبريل 2015</span></div>
</div>
</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-63905058736030486312015-04-21T20:28:00.000+02:002015-04-21T20:36:46.180+02:00عجزت عن الانتماء<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت الكتب وقصصها هم الشيء الوحيد الذي شعرت بإمكانية تملكه حين كنت طفلة.
ومع ذلك لم تك ملكية بالمعنى الحرفي؛ فلقد كان والدي أمين مكتبة. ربما لأنه آمن
بالملكية العامة أو ربما لأن والداي اعتبرا شراء الكتب ما هو إلا تبذير، أو ربما
لأن الناس بشكل عام كانوا يكسبون بشكل أقل مما يفعلون الآن، لهذه الأسباب لم أك
أملك الكتب. اتذكر شعوري بالشغف، عندما سُمح لي أخيرا بإمتلاك كتاب لأول مرة. كنت
حينها في الخامسة أو السادسة من عمري. كان كتابا مصغرا، حوالي أربع بوصات على هيئة
مربع، وكان عنوانه "لن تحتاج أبدا للبحث عن أصدقاء". كان مختبئا بين
الحلوى الصغيرة والأوراق اللاصقة الملونة بالمتجر القديم عبر الشارع، بجوار منزلنا
القديم في رود ايلاند. كانت حبكته تافهة، عبارة عن بطاقات ترحيب ممتدة أكثر منها
قصة. ولكني مازلت أتذكر حماسي عندما اشترته أمي من أجلي وجلبته معها للمنزل. داخل
الغلاف الأمامي، كان هناك خط أسفل الإعلان "هذا الكتاب خصيصا إلى"
لكتابة إسم الشخص المهدى إليه الكتاب. كتبت أمي إسمي عليه، ووقعت في النهاية بكلمة
"والدتك" ليكون إهداء منها إليَ، على الرغم من إني لا اناديها بوالدتي
بل ماما. كانت كلمة "والدة"
كأنها نائب لولي أمري. ولايزال ذلك الكتاب، الذي جائني منذ ما يقرب من 40 عام،
موجود في خزانة الكتب في غرفة طفولتي.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لم يك منزلنا يخلو من ما يمكن قرائته، ولكن العروض كانت شحيحة، وكانت غير
مهمة لي. كان هناك كتب عن الصين وروسيا التي قرأها أبي أثناء دراسته بالعلوم
السياسية. بعض أعداد مجلة تايم التي يقرأها في أوقات الاسترخاء. أما أمي فكانت
تحتفظ بالروايات ومجموعات القصص القصيرة وكومات من مجلة داش الأدبية، ولكنهم كانوا
باللغة البنغالية، حتى عناوينهم كانت عصية عليَ. كانت تحتفظ بهم على أرفف معدنية
بالدور السفلي، أو بجانب سريرها. أذكر المجلد الأصفر للشاعر نذر الإسلام، والذي
بدت أشعاره ككتاب مقدس بالنسبة لها، والقاموس الضخم المهتريء ذو الغلاف الكستنائي
الذي تستخدمه في ألعاب الكلمات المتقاطعة. في مرحلة ما، اشترينا المجلدات الأولى
القليلة من مجموعة موسوعات حيث كان أحد المتاجر يروج لهم، ولكننا لم نكمل المجموعة
أبدا. كان شرائنا للكتب يتم بشكل عششوائي وغير منظم، كما كان الحال في بعض جوانب
حياتنا المادية. وكنت أرغب في النقيض: منزل به كتب ذات حضور قوي، متراكمة فوق كل
شئ ومنظمة بمرح فوق الجدران. في بعض الأحيان، كانت جهود أسرتي لملأ منزلنا بالكتب
محبطة؛ كان هذا عندما بدأ أبي بتركيب القضبان والأقواس لعقد مجموعة من الأرفف
الزيتية اللون. وفي غضون أيام قليلة، تهشمت الأرفف لأن جدران المنزل القائمة منذ
فترة الإستعمار بالسبعينات، مصنوعة من الجص ولم تستطع تحملهم.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كل ما كنت أبح عنه هو طريق أفضل وأكثر تمييزا لحياة والداي الفكرية، مثل
دليل مطبوع وموثق لما يقرأون، ما يلهمهم ويشكل عقولهم. شئ يمثل اتصال بيني وبينهم
من خلال الكتب. ولكنهم لم يهتموا بالقراءة لي أو حتى بقصص القصص. لم يك أبي يقرأ
الأدب، والقصص التي ربما أثارت خيال أمي حين كانت طفلة بكلكتا، لم تورثها لي.
تجربتي الأولى في سماع الحكايات جهارا، كانت في المرة الوحيدة التي قابلت فيها جدي
لأمي، حينها كنت في الثانية من عمري، خلال زيارتي الأولى للهند. كان مستلقي على
فراشه. وضعني على صدره وبدأ في اختراع القصص. ما عرفته فيما بعد إننا بقينا ساهرين
بمفردنا بعد نوم الجميع، وتوسع هو في الحكايات لأني صممت إنها بلا نهاية.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت البنغالية لغتي الأولى، كنت أتحدثها وأسمعها بالمنزل. لكن الكتب أثناء
طفولتي كانت بالإنجليزية، وكانت موضوعاتها على الأغلب عن الحياة الإنجليزية أو الأمريكية.
كنت واعية بمشاعر الخطيئة، كنت مدركة أني لا انتمي لهذان العالمان اللذان أقرا
عنهما. فحياة أسرتي كانت مختلفة، طعام مختلف على مائدتنا، وأجازات مختلفة نحتفل
بها. كان والداي حريصان ومرتبكان تجاه الأشياء المختلفة عن مجتمعهما. ولكن عندما
أمسك كتاب بيدي وأقرأه، أتماهى معه. أدخل في علاقة صافية مع القصة وشخصياتها. حينها،
استقبلت العالم الأدبي كما لو كان عالما ماديا، سكنت به بشكل كامل، مغمورة وغير
مرئية في آن.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كفتاة صغيرة، كنت أخاف من المشاركة في الحياة الإجتماعية. كنت قلقة من تصرف
الأخرين معي وأتساءل كيف سيرونني. لكن عندما قرأت، تحررت من ذلك القلق. لقد علمت
الكثير عن أصدقائي الخياليين، مااذا يأكلوا أو يرتدوا وكيف يتحدثوا. عن الدمى
المتناثرة بحجراتهم، وكيف يجلسوا بجانب المدفأة في الليالي الباردة ليحتسوا أكواب
الشيكولاتة الساخنة. كما عرفت مواعيد أجازاتهم، ونوع التوت الذي يلتقطونه، ومربى
الفاكهة التي تقلبها أمهاتهم فوق الموقد. بالنسبة لي، كان فعل القراءة وسيلة
لاكتشاف الغرائز الأساسية – واكتشاف الثقافة التي كانت غريبة بالنسبة لوالدي. وبدأت
في تحديهم بهذه الطريقة، بدأت أفهم الأشياء التي لا يعرفونها من خلال الكتب. كانت
كل الكتب التي اشتريها على حسابي الخاص ملكية تامة لي. وهكذا شعرت إني لم أك على
خطيئة فحسب، ولكن بشكل ما، شعرت إني أخون الشخصين اللذين ربياني.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت الكتابة بمثابة وسيلة اتصال عندما بدأت في تكوين الصداقات. كانت
الكتابة في البداية مثل القراءة، محاولة للتواصل مع الآخرين أكثر من كونها سعي
انفرادي. لم أك أكتب بمفردي، ولكن بصحبة تلميذ آخر بنفس صفي الدراسي بالمدرسة. كنا
نجلس سويا، نحلم بالشخصيات الوهمية والحبكات، ونتبادل الأدوار في كتابة مقاطع من
القصة، ونمرر الورق ذهابا وإيابا بيننا. كانت
الكتابة باليد هي الشيء الوحيد الذي يفصلنا، الطريقة الوحيدة التي تحدد لمن هذا
المقطع. كنت دائما أفضل الأيام الممطرة أكثر من المشرقة، فيمكننا أن نجلس بالداخل
كمخبأ، في الرواق مثلا، ونشحذ تركيزنا. ولكن حتى في الأيام الجميلة، كنت دوما أجد
مكان ما لأجلس تحت شجرة أو على حافة صندوق الرمال مع هذا الصديق. في بعض الأحيان أجلس
مع عدد آخر من الأصدقاء، لنكمل كتابة قصصنا. كانت تلك القصص تكرار صريح لما كنت
اقرأه في ذلك الوقت: عائلات تعيش في المراعي، فتيات يتيمات يرسلن إلى مدارس داخلية
أو تقوم المربيات القاسيات بتعليمهن، وأطفال يتمتعوا بقوى خفية، أو لديهم القدرة
على الإنزلاق من خلال الخزانات إلى عوالم بديلة. كانت قراءاتي هي مرآتي، ولم أر أي
جوانب أخرى من نفسي.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قادني حبي للكاتبة إلى السرقة في تلك المرحلة المبكرة من العمر. كانت
الدفاتر الفارغة في الخزانة الخاصة بمعلمي مثل الألماس بمتحف. دفاتر مرصوصة في
صفوف أنيقة. خططت وكسرت القواعد للحصول
عليها، رغم إنها وزعت علينا لنكتب بها الجمل أو التمارين رياضية. كانت تلك الدفاتر
قليلة الورق، متشابكة معا، غير مميزة، وألوانها إما أزرق فاتح أو متمازج بين البني
والأصفر. كانت صفحاتها مسطرة، وأبعادها ليست ببالغة الصغر أو الكبر. أردت الحصول
عليها لأدون بها قصصي، وشحذت جرأتي لأطلب من معلمي واحد أو أثنان. ولكني حين علمت
أن خزانته لم تكن دائما مغلقة أو حتى مراقبة، بدأت في إعانة نفسي بإمدادات سرية.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">في الصف الخامس، فزت بجائزة صغيرة عن قصة عنوانها "مغامرات ميزان"،
كان الراوي يصف مجموعة مختلفة من الشخصيات والمخلوقات الأخرى التي تزور الميزان.
وأخيرا يصف مدى ثقل وزن العالم، وتهشم مقياس الرسم، وإلقائه في النفايات. كانت القصة
مزودة برسومات، في الحقيقة كانت كل قصصي كذلك، وكنت أجمعهم معا بالخيوط
البرتقالية. عُرض الكتاب بشكل مختصر في مكتبة المدرسة، وزود ببطاقة فعلية وغلاف. لم
يقم أحد باستعارته، ولكن لم يك هذا هاما. ففعالية البطاقة والغلاف كافيين بالنسبة
لي. كانت الجائزة تتضمن تذكرة هدية للمكتبة المحلية، لأشتري كل ما أريد من الكتب،
وأزعجتني حيرتي. لساعات، أو كما بدا لي، كنت أتجول بين الأرفف بالمكتبة. وفي النهاية، اخترت كتاب لم أسمع عنه من قبل،
هو "قصص روتباجا" للشاعر الأمريكي كارل ساندبيرج. أردت أن أحب مجموعته،
لكن أسلوب سردها القديم وقف حيال ذلك. فاحتفظت به كتميمة، ربما كاعتراف أولي. كنت
أشعر إنه يتحدث إليَ في صيغة أمر إلزامي مثل الرقعة التي اكتشفتها أليس فوق الكعك
والزجاجات تحت الأرض؛ كان الصوت في عقلي يقول: "أفعلي هذا".<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كلما كبرت أثناء مراهقتي وما بعدها، تقلصت كتاباتي. كأنها تناسب عكسي مع سنوات
حياتي. رغم أن الإلزام بكتابة القصص قد بقى، لكن أضعفته الشكوك الذاتية. لذلك قضيت
النص الثاني من طفولتي أشعر بتسرب المساحة الآمنة التي كنت أعرفها. تحول النشاط
الغزيري السابق وهو الكتابة إلى شيء شائك لا أستطيع لمسه. أقنعت نفسي أن الكُتاب
المبدعون هم الآخرون، وإني لست منهم. وأنتهى الأمر أن ما أحببته عندما كنت في
السابعة، أصبح في السابعة عشر أكثر ما يرعبني. بدأت أفضل العزف الموسيقي والتمثيل
المسرحي، أتعلم النوتة الموسيقية أو اتذكر خطوط مخطوطة ما. استمر العمل بالكتابة، لكني
وجهت طاقتي للمقالات، وأردت أن أكون صحفية. في الجامعة، حيث درست الأدب، قررت أن أكون
أستاذ في اللغة الإنجليزية. في الواحدة والعشرين أصبحت الكاتبة التي احتجزها
بداخلي قلقة كذبابة بالغرفة، كنت على قيد الحياة ولكني أشعر بالدونية وإني بلا
هدف. كان دائما هناك شيء ما يكدر صفوي، كلما نضجت كلما كنت أكثر وعيا به، وجعلني
كل هذا أشعر بالوحدة. لم أك على المسرح حتى أقلق من رفض الآخرين لي. كان عدم
الإستقرار هو السائد، وكنت على ثقة إني رفضت نفسي بالفعل قبل أن يأخذ أي شخص آخر
هذه الفرصة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قي أوقات كثيرة من حياتي وددت لو أكون أشخاص آخرين؛ وهنا المأزق الرئيسي والسبب
وراء ركودي الإبداعي أو هكذا أعتقد. كنت دائما لا أُشبع تطلعات الناس حولي: والداي
المهاجران، أقاربي الهنود، زملائي الأمريكان، وفوق كل هذا أنا. وأرادت الكاتبة
التي بداخلي أن تصحح مساري. لو فقط زاد أو قل شئ من هذا، لاختفت تلك العلامة
النجمية التي تصاحبني. لطالما أردت أن تكون نشأتي، تلك التوليفة المختلفة والمعقدة
لنصفي الكرة الأرضية، تقليدية وقابلة للإحتواء. أردت أن أكون مجهولة وغير مميزة،
حتى أبدو مثل الآخرين، لأسلك مسلكهم. لأتوقع مستقبل بديل، وأحصل على انطلاقة من
ماض مختلف. كان هذا إغواء للارتياح من فكرة محو هويتي واعتماد هوية أخرى. كيف
أمكنني التمني أن أصبح كاتبة، أقول ما يختلج بداخلي، بينما أتطلع لأكون شخص آخر
غيري؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لم أك على طبيعتي لأكون حاسمة. لقد اعتدت أن انتظر الاخرين لتوجيهي،
ليأثروا بي، وأحيانا لتلقي الإشارات الأساسية للحياة. في رأيي أن كتابة القصص هي
من أكثر الأفعال الحاسمة التي يمكن لشخص فعله. فالأدب هو فعل التعمد، جهد مدروس
لإعادة التخيل، وإعادة الترتيب، لإعادة تشكيل اللاشيء من واقع الحياة نفسها. حتى
بين أكثر الكُتاب ترددا وريبة، لابد لذلك التعمد أن يظهر. فكونك كاتب يعني أن تقفز
من فعل الاستماع إلى قول لمن أمامك: "استمع إليَ".<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كان هذا عندما تلعثمت، كنت أفضل الاستماع أكثر من التحدث، لأرى بدلا من
أكون مرئية. كنت خائفة من سماع نفسي أو من النظر إلى حياتي.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">افترضت أسرتي إني سأحصل على شهادة الدكتوراه. لكن بعد تخرجي من الجامعة،
والتوقف عن كوني طالبة لأول مرة، وترك الكيان والنظام الذي لطالما عرفته ورائي،
انتقلت إلى بوسطن. تلك المدينة التي لا أعرفها جيدا. هناك عشت في حجرة بمنزل به
أشخاص لا يربطني بهم شيء، من كان يهتم لأمري هو من يتلقى الإيجار. وجدت عمل
بمكتبة، حيث أقوم بفتح الشحنات وأدير السجل النقدي. صادقت فتاة تعمل هناك. كانت
أبنة شاعر يُدعى بيل كوربت. وبدأت في التردد على منزل كوربت، الممتليء بالكتب
والفنون. شعر مؤطر للشاعر شيموس هيني، ورسومات للرسام فيليب جاستون، ولوحة لضريح
عزرا باوند. ورأيت المكتب حيث يكتب بيل، مغمور بالمخطوطات الكتابية، الخطابات
والمطبوعات، في منتصف حجرة المعيشة. رأيت أن العمل الذي يجري على هذا المكتب كان
إلزاميا ولكن ليس لأحد، وليس على اتصال بمؤسسة ما. كان المكتب كجزيرة، وبيل يعمل
بها لصالحه. قضيت فترة الصيف في هذه المنزل، قرأت به أعداد من مجلة باريس ريفيو.
وعندما اختليت بنفسي في الحجرة الساطعة بالدور العلوي، نقرت المخطوطات والمقطوعات
على الآلة الكاتبة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بدأت أرغب في أن أكون كاتبة. في البداية، بدلت الصفحات مع شخص آخر سرا. كانت
لقائتنا المجدولة تجبرني على الجلوس وكتابة شيء ما. كنت اتسلل إلى المكتب حيث أعمل
في الأجازات الأسبوعية والليل، لأكتب القصص على جهاز الكمبيوترـ تلك الآلة التي لم
تك بحوزتي في ذلك الوقت. ابتعت نسخة من "سوق الكاتب" وأرسلت قصصي إلى
مجلات صغيرة كانت تعيد إرسالها إلي. في العام التالي، التحقت بالجامعة، ليس ككاتبة
ولكن لأدرس الأدب الإنجليزي. لكن وراء هدفي العلمي المعلن غرض مختلف. تعودت أن أمر
كل يوم على المكتبة في طريقي للقطار. كانت واجهة المتجر تعرض العشرات من عناوين
الكتب التي دائما أقف لأراهم. كان بينهم كتب لليزلي ابستين، ذلك الكاتب الذي لم
أقرأ له بعد ولكني سمعت إسمه، وهو مدير برنامج الكتابة بجامعة بوسطن. ويوم ما، على
سبيل المزاح، دخلت إلى قسم الكتابة الإبداعية وطلبت الإذن أن أحضر الصف.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كان تهور مني، تقريبا ما يعادل سرقة الدفاتر من خزانة معلمي قبل عقدين. فُتح
الصف للطلاب الكُتاب فحسب، لذلك لم انتظر استثناء من ابستين. بعدها عملت بجد لأحصل
على مكان رسمي في برنامج الكتابة الإبداعية بالعام اللاحق. عندما أخبرت والدي إن
تم قبولي، بمنحة جامعية، لم يدعمونني أو يثبطون عزيمتي. مثل الكثير من جوانب حياتي
الأمريكية، ففكرة الحصول على شهادة في الكتابة الإبداعية، الذي يمكن أن يكون طريق
قانوني للدراسة، ربما بدا لهم أمرا تافهة. ومع ذلك، فإن الشهادة تظل شهادة، لذلك
كان رد فعلهم إزاء قراري هو البقاء على الحياد. رغم إني صححت لأمي، في البداية، عندما
أشارت إليه ببرنامج الكتابة النقدية. أما والدي، فخمنت إنه يأمل أن يكون هذا مفيدا
لشهادة الدكتوراه.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت أمي أحيانا تكتب قصائد شعرية. كتبتهم في البنغال ونشرتهم بين الحين
والآخر في المجلات الأدبية بنيوانجلاند أو كلكتا. كانت تبدو فخورة بمجهوداتها،
ولكنها لم تدعي أبدا إنها شاعرة. وكلا من والدها وأخيها الصغير، كانا فنانان
تشكيليان. وكانا مشهوران بأعمالهما
الإبداعية، كما وصفتهما لي. كانت أمي تتحدث معهما بوقار. حكت لي عن اليوم الذي
اضطر به والدها إلى حضور امتحانه النهائي بالجامعة الحكومية للفنون بكلكتا، وكان
حينها مصاب بحمى وحرارته مرتفعة. لم يك قادرا سوى على إتمام جانب من بورتريه كان
مطلوبا منه أن يرسمه بالكامل. رسم الفم والذقن فقط ولكنه فعل ذلك بحرفية مكنته من
التخرج مع مرتبة الشرف. جلبنا ألوانه المائية من الهند، وضعنها في إطار، ونعرضها
على الزوار. مازلت إلى اليوم احتفظ بأحدى ميدالياته في صندوق مجوهراتي، واعتبره
منذ الطفولة تميمة تجلب لي الحظ السعيد. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قبل زيارتنا لكلكتا، كانت أمي تقوم بجولات خاصة لمتجر فني لتشتري فرش وورق
وأقلام واطارات لوحات طلبهم أخيها منها. كانا جدي وخالي يكسبان رزقهما عن طريق
الفن التجاري. كانت لوحاتهم لا تجلب سوى القليل من الأموال. توفي جدي عندما كنت في
الخامسة من عمري، ولكن لدي ذكريات قوية مع خالي. كان يعمل على طاولته في الركن في
شقته الصغيرة المؤجرة حيث ترعرعت أمي. يعد التصميمات لعملائه الذين يأتوا للمنزل
ليناقشوا أفكاره. كان يجلس طوال الليل حتى يتم عمله. واستنتجت أن جدي لم يكن ميسور
الحال أبدا، كما أن عمل خالي كان كذلك غير مستقر. أن تكون فنان، بالرغم من إنه أمر
نبيل ورومانسي، ولكنه لم يكن شيء عملي أو جاد لتقوم به.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">الميزان والساحرات والأيتام المهملة: كانوا جميعا مواضيع كتابتي أثناء
الطفولة. كطفلة، كنت أكتب حتى أتواصل مع نظرائي. لكن عندما بدأت في كتابة القصص مرة
أخرى، في العشرينات، كانا والداي هما من أناضل كي أصل إليهما. في عام 1992، قبل
بدء برنامج الكتابة بجامعة بوسطن مباشرة، ذهبت إلى كلكتا مع عائلتي. عندما عدنا إلى
أمريكا بنهاية فصل الصيف، استلقيت في فراشي، وشرعت فورا في كتابة أول قصة وسلمتها
في ذلك العام لورشة الكتابة. كانت أحداثها تدور في المبنى الذي ولدت به أمي، والذي
قضيت به معظم وقتي عندما كنت في الهند. في إمكاني الآن أن أرى دوافعي لكتابة هذه
القصة، وعدة قصص مشابهة تبعتها، كانوا لإثبات شيء ما لوالدي: أن في إمكاني فهم
العالم الذي أتوا منه، بطريقتي الخاصة، وبكلماتي الخاصة المحدودة لكنها دقيقة. لقد
ربياني، وعاشا معي يوما بعد يوم، لكني أدركت إني غريبة بالنسبة لهم، كنت طفلة
أمريكية. بالرغم من مدى قربنا، خشيت أن أكون كائن فضائي. كان هذا قلق مسيطر علي،
عانيت منه أثناء نضجي.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كنت الطفلة الأولى لوالدي. وعندما كنت في السابعة من عمري، أصبحت أمي حبلى
مرة أخرى، وأنجبت أختي في نوفمبر عام 1974. وبعدها بعدة أشهر، أخبرتها صديقة
بنغالية من أقرب صديقاتها، إنها تنتظر مولودا كذلك. يعمل زوج المرأة، مثل أبي،
بالجامعة. وبناء على توصيات أمي، ذهبت صديقتها إلى نفس الطبيب وخططت للولادة في
نفس المشفى حيث وُلدت اختي. وفي إحدى الليالي الممطرة، تلقى والداي مكالمة من
المشفى. كانت المرأة تبكي على الجانب الآخر من الهاتف وتخبر أمي إن طفلها ولد
ميتا. ولا يعرفون سبب ذلك. وأن هذا الأمر حدث ببساطة، كما يحدث أي شيء. أتذكر
الأسابيع التالية، كانت أمي تطهو الطعام وتذهب به إلى الزوجين الصديقين، واتذكر
الحزن الذي ملأ منزلهما بدلا من الطفل. إذا كانت الكتابة هي رد فعل على الظلم أو
البحث عن المعنى عندما يغيب، فلقد كانت هذه تجربتي الاستباقية. أتذكر تخيلي أن هذا
كان من الممكن حدوثه لوالدي ليس لأصدقائهما، وأتذكر احساس الخجل لأن هذا لم يحدث
لنا أيضا، كانت أختي حينها بلغت العام الأول من عمرها. ولكن على الأغلب، شعرت
بغياب العدل – وإحباط توقعات الزوجين التي لم تتحقق.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وانتقلنا لمنزل جديد أشرفنا على بنائه في حي مختلف. لاحقا، انتقل الزوجان
الصديقان لنفس الحي. واستخدما نفس المقاول لبناء منزل مجاور لمنزلنا، وبنوا
منزلهما بنفس المواد ونفس التخطيط، لذلك أصبحا المنزلين متطابقين تماما. وأشار
الأطفال الآخرين بالحي الذين يطوفون في الشوارع فوق درجاتهم وأحذية التزلج، إلى
التطابق بين المنزلين ووجدوه أمرا مضحكا. وتسائلوا إذا كان كل الهنود يعيشوا في
بيوت متطابقة. كنت أشعر بالامتعاض حيالهم، لأنهم لا يعرفون ما أعرفه انا حول خسارة
الزوجين. وفي نفس الوقت شعرت بالحنق تجاه الزوجين، لأنهم بنوا منزلهما بنفس
طرازنا، وادعائهما أن حيواتنا مماثلة بينما هذا غير صحيح. بعد سنوات قليلة، تم بيع
المنزل، وانتقل الزوجان الصديقان لمدينة أخرى، وبدلت عائلة أمريكية واجهته لذلك لم
يصبح مماثل لمنزلنا بعد ذلك الوقت. ونسى أطفال الحي التطابق الهزلي بين منزلي
الأسرتين البنغاليتين في روود ايلاند. ولكن أرواحنا لم تكن متطابقة. لم أستطع
نسيان ذلك أبدا.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عندما أصبحت في الثلاثين من عمري، كنت متعمقة في التركيبة المفككة لقصة
جديدة، كتبت قصة عن أول شئ مأساوي استطعت تذكره وعنونتها بـ "أمر مؤقت".
ليست قصة ما حدث بالظبط للزوجين، كما إنها ليست ما حدث لي أيضا. لكنها كانت انطلاقة
من طفولتي، جزء مني يعود ببطء إلى أكثر ما أحببته عندما كنت صغيرة. كانت هذه أول
قصة أكتبها كبالغة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">والدي الذي شارف الثمانين عام، لايزال يعمل أربعون ساعة بالأسبوع بالجامعة
بروود ايلاند. كان دائما يبحث عن الأمان والاستقرار في وظيفته. لم يك راتبه أبدا
ضخم، ولكن دعم أسرته التي لم تتطلع لشيء. كطفلة، لم أك أعي حينها المعنى الدقيق لـ
"التثبيت في العمل"، ولكن عندما ناله أبي استشعرت ما يعنيه ذلك بالنسبة
له. خططت لأمشي على خطاه، وأن أسعى لمهنة تمدني بأمان واستقرار مشابه. لكن في
اللحظة الأخيرة ابتعدت خطواتي، لأني أردت أن أصبح كاتبة بدلا من ذلك. كان من
الضروري الخطو بعيدا، وما كان أيضا محفوفا. حتى بعد استلامي جائزة البوليتزر،
ذكرني أبي أن كتابة القصص ليست العمل الذي نعتمد عليه، وأن لابد دائما أن أخطط
لكسب عيشي بطريقة أخرى مختلفة. سمعته ولكني لم أنصت، لقد تعلمت أن أهيم على وجهي
حتى الحافة ثم أقفز. وهكذا، بالرغم من أن وظيفة الكاتب أن ينظر ويستمع، حتى يصبح
كاتب، إلا إنني علي أن أكون صماء وعمياء.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أرى الآن أن والدي بكل تطبيقاته العملية، انجذب نحو حافته الخاصة جدا أيضا.
فلقد ترك وطنه وعائلته، وجرد نفسه من طمأنينة الشعور بالانتماء. في رد فعل، لمعظم
حياتي، أردت أن أنتمي إلى مكان ما، سواء المكان الذي أتى منه والداي أو أمريكا. وعندما
أصبحت كاتبة، أصبحت طاولتي هي وطني؛ ولست في حاجة إلى هوية أخرى. فكل قصة هي أرض
غريبة، احتلها أثناء عملية الكتابة ثم انبذها. أنا انتمي لعملي، لشخوصي، وحتى أخلق
آخرين أترك القدامى ورائي. أحاول بالكتابة أن اجتاز رفض والداي الذهاب أو الانتماء
لأي مكان في قلب كينونتي. أما رفضي الخاص فهو إني ولدت من رحم عجزي عن الانتماء.</span><span style="font-family: Times, serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span>
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عن ذا نيويوركر</span></span><br />
<span lang="AR-EG" style="background: white; font-size: 12.5pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">نُشر في أخبار الأدب - أبريل 2015</span></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-24757293422238293372015-04-08T19:40:00.000+02:002015-05-07T18:59:02.274+02:00علاج بيبي هالدار <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span><br />
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 115%;">من المجموعة القصصية "مترجم الأوجاع"</span></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<o:p></o:p></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">للكاتبة: جومبا لاهيري<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ت: أميمة صبحي<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">جومبا لاهيري، كاتبة أمريكية من أصل هندي. حصلت على جائزة البوليتزر عام
2000 عن مجموعتها القصصية "مترجم الأوجاع". رشحت لجائزة الأورانج للآداب
عام 2004. وصلت لقائمة البوكر القصيرة عام 2013 عن روايتها الأخيرة "الأرض
المنخفضة". تم تحويل روايتها "السمي" لفيلم يحمل نفس الإسم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عانت بيبي هالدار طوال سنوات عمرها التاسعة والعشرين من اعتلال أربك
عائلتها، أصدقائها، الكهنة، العرافات، العوانس، خبراء المعالجة بالأحجار الكريمة،
المؤمنيين، وحتى الحمقى أثناء محاولات علاجها. أحضر الجيران المكترثين لأمرها
الماء المقدس من الأنهار السبعة المقدسة من أجلها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">حين نسمع صراخها ونوباتها في الليل، حين يقيدوا رسغيها بالحبال ويضعوا
اللبخات فوقها، كنا نذكرها في صلواتنا. قام الحكماء بدعك صدغيها بدهان الكافور. بخروا
وجهها ببخار السوائل العشبية. لتقوية إيمانها، اُصطحبت ذات مرة بالقطار لتُقبل مقابر
القديسين والشهداء. وضعوا تعاويذ حارسة من عين الشيطان حول ذراعيها ورقبتها. كما زينت
الأحجار المبشرة أصابعها. العلاج الذي قدمه الأطباء جعل الأمر أسوأ. الطب البديل، الطب
التجانسي، الطب البديل الهندي. بمرور الوقت قاموا بإستشارة كل فروع الطب. كانت النصائح
لا نهائية. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعد الأشعة السينية، الفحوصات السريرية، الحقن، نصح بعضهم بيبي أن تزيد
وزنها، وبعضهم بخسارة وزنها. إذا منعها أحدهم من النوم بعد الفجر، يصر أخر على
بقائها بفراشها حتى الظهيرة. نصحوها بممارسة الوقوف على اليدين، كما نصحوها بترتيل
أيات من الفيدا في أوقات معينة من اليوم. اقترح أحدهم: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">خذوها إلى كلكتا للعلاج بالتنويم المغناطيسي.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">رحلات مكوكية من اختصاصي لأخر، تلقت خلالها بيبي نصائح بتجنب الثوم، احتساء
كميات كبيرة من خمر المر، ممارسة التأمل، شرب سائل جوز الهند الأخضر، ابتلاع بيض
البط الصافي مخفوق بالحليب.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في وقت قصير أصبحت حياة بيبي محاولات علاج فاشلة محاولة تلو الأخرى. طبيعة
مرضها والنوبات المفاجئة جعلت عالمها مقتصر على المبنى الباهت ذو الطوابق الأربعة
الخاص بعائلتها. استأجر ابن عمها الكبير وزوجته شقة بالطابق الثاني به. لم يكن مسموح لبيبي عبور الشارع أو ركوب الترام بمفردها لأنها معرضة في أي لحظة لفقدان الوعي
والدخول في هذيان مخز. شغلها اليومي كان الجلوس في المخزن على سطح المبنى الخاص
بنا. مكان صغير بالكاد يمكنك الجلوس به. يضم مرحاض مجاور، باب مزين بالستائر،
نافذة واحدة بدون قضبان معدنية، أرفف مصنوعة من ألواح أبواب قديمة. هناك، تجلس
القرفصاء فوق سجادة مربعة من القنب الهندي. تعد قائمة جرد لمتجر مستحضرات التجميل
الذي يملكه هالدار ابن عمها ويديره في مدخل الفناء. لم تتلق بيبي أجر لقاء عملها
ذلك. كان أجرها وجبات غذائية ومؤن وأمتار وفيرة من القطن تتلقها في اجازة أكتوبر
من كل عام لملأ خزانة ملابسها بثياب يصنعها لها ترزي رخيص. وفي الليل، تنام على سرير
نقال خاص بالمعسكرات قابل للطي في الطابق الأسفل من شقة ابن عمها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في الصباح وصلت بيبي إلى المخزن مرتدية خف بلاستيكي مشقوق وثوب يصل لأسفل
ركبتيها ببوصات قليلة، الطول الذي توقفنا عن ارتدائه منذ كنا في الخامسة عشر من
عمرنا. كانت قدميها غير مشعرة، مغطاة بعدد هائل من الكلف الشاحب. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ترثى لحالها وتنعي حظها بينما ننشر نحن الثياب وننظف الموازين من السمك. لم
تكن جميلة. كانت شفتاها العليا رفيعة، وأسنانها صغيرة للغاية. تبرز لثتها أثناء الحديث.
تقول: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اتساءل هل من العدل الجلوس هكذا طوال عمري؟
أرى سنوات شبابي تمر بإهمال، أدون الأصناف والأسعار بدون وعد بأي مستقبل؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">صوتها عال أكثر من الضروري، كما لو إنها تتحدث إلى شخص أصم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هل من الخطأ أن أحسدكم ، أحسد كل العرائس
والأمهات المشغولات بحياتهن ورعايتهن؟ هل رغبتي في تزيين عيوني بالمساحيق الملونة
أو تعطير شعري خطأ؟ تربية طفل وتعليمه تمييز الحلو من الحامض، والخير من الشر؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كانت تشكو حرمانها الهائل كل يوم، حتى أصبح من الواضح إنها في حاجة إلى رجل
في حياتها. تريد رجل يتحدث إليها، يحميها، يقرر لها مصيرها في الحياة. إنها مثل
معظمنا، تريد إعداد وجبات العشاء، توبيخ الخادمات، ادخار جزء من أموالها في خزانة
ملابسها لتنظيف حاجبيها كل ثلاث أسابيع في المركز الصيني للتجميل. رغت كثيرا حول
تفاصيل حفلات عرسنا: المجوهرات، الدعوات، رائحة نبات المسك المربوط فوق فراش
الزفاف. بعد إلحاحها نريها أحيانا صور زفافنا المزينة بالفراشات. تتأمل اللقطات
التي سجلت المراسم: سكب الزيت على النار، تبديل الأكاليل، السمكة المطلية
بالبرتقالي المائل للحمرة، صواني الأصداف والعملات المعدنية. تلقي ملاحظاتها:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عدد هائل من المدعويين.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تلمس بأصابعها الوجوه المحيطة بنا في فوضى. تقول:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عندما أتزوج سأدعوكم جميعا.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عذبتها تطلعاتها بضراوة. ففكرة الزوج التي علقت عليها كل آمالها كانت
تهددها بنوبات جديدة. وسط علب وصناديق دبابيس الشعر تتكور على الأرض وتتحدث في
تذمر بجمل غير مترابطة:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لن أضع قدمي في اللبن أبدا. لن يضعوا على
وجهي قناع الصندل. من سيمسد جسدي بالزعفران الهندي؟ لن يُطبع اسمي باللون القرمزي
أبدا على بطاقة دعوة.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كان مونولوجها مثير للغثيان. عواطفها جياشة. قلقها يتقاطر مثل حمى من
مسامها. وحين كان يصل سخطها لذروته، كنا نقوم بتغطيتها بشالات، ونغسل وجهها بماء من
صنبور الحوض، ونشتري كوب من الزبادي وزجاجة ماء الورد من أجلها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أما في الأوقات الأقل بؤسا، كنا نشجعها لتصحبنا إلى الترزي لتكمل بلوزاتها
وتنوراتها، لتخرج قليلا من سجنها. ولأننا فكرنا أن هذا قد يزيد احتماليات الزواج المنتظر،
أخبرناها:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لايوجد رجل يرغب في امرأة ترتدي مثل غسالة
الأواني. </span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تنهدت باستياء وتجهم. قالت محتجة:</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هل أترك كل هذه الأقمشة إلى العث؟ أين أذهب؟
من سأرتدي له؟ من سيأخذني للسينما، إلى حديقة الحيوان، من سيشتري لي صودا الليمون
والكاجو؟ عليَ الاعتراف أن هذه هي مخاوفي؟ لن أشفى أبدا، أو أتزوج!.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعدها وصف علاج جديد لبيبي. كان أسوأهم. في إحدى الأمسيات بطريقها للعشاء، سقطت
على منبسط درج الدور الثالث. أصابت كفيها وقدميها إصابة بالغة. تصببت عرقا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تردد أنينها في الدرج. هرولنا مسرعين خارج شققنا لتهدئتها. معنا مراوح اليد
ومكعبات الثلج وأكواب من الماء البارد لسكبها على رأسها. إلتصق أطفالنا بالدرابزين
وشهدوا نوبتها المفاجئة. أرسلنا الخادمات لإستدعاء ابن عمها. مر عشر دقائق قبل ظهور
هالدار من متجره، غير مبال رغم إحمرار وجهه. أخبرنا أن نكف عن القلق. ودون أي
محاولات ليخفي ازدراءه، كومها في الريكاشة واتجه إلى العيادة. هناك بعد إتمام
سلسلة من تحاليل الدم، غضب الطبيب المعالج لحالة بيبي وأنهى حديثه قائلا علاجها هو
الزواج. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">انتشرت الأخبار بين قضبان نوافذنا، عبر حبال غسيلنا، فوق فضلات الحمام التي
تلتصق على درابزين أسطح منازلنا. بحلول صباح اليوم التالي، ثلاث قارئات كف قرأن كف
بيبي وأكدن بدون شك أن دليل اقترانها برجل ما محفور على يدها. سرت همهمات فظة حول
مواعيد دورتها الشهرية وراجعت الجدات التقاويم ليحددن الوقت المواتي للزواج. امتدت
همساتنا لأيام تالية في الطريق بأطفالنا إلى مدارسهم، أثناء تنظيف منازلنا، وفي
طابور المؤن الغذائية. كان واضحا أن ما تفتقده الفتاة المسكينة هو بعض الحيوية.
للمرة الأولى نتخيل وجود بروز أنثوية تحت ثوبها المنزلي. حاولنا تقييم اللذة التي
قد تقدمها لرجل. للمرة الأولى نلاحظ صفاء بشرتها، طول وتراخ رموش عينيها، أناقة يديها
الملحوظة. تقول:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد قالوا إنه الأمل الوحيد. حالة من الإثارة
الكامل.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هنا صمتنا خجلا. أكملت:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">قالوا أن العلاقة الجنسية ستهدأ دمي.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ليس من الضروري ذكر سعادة بيبي بهذا التشخيص، حيث بدأت فورا الاستعداد
لحياتها الزوجية. طلت أظافرها ودهنت الكوعين ليكونا أكثر ليونة ببعض السلع التالفة
من متجر هالدار.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أهملت السلع الجديدة التي وصلت للمخزن. كما بدأت في مطاردتنا من أجل وصفات
الطعام، بودينج الشعيرية ويخنة البابايا. ودونتهم بحروف ملتوية في صفحات دفتر
الجرد. أعدت قائمات المدعوين، قائمة الحلويات، قائمة الأماكن التي تنوي قضاء شهر
العسل بها. وضعت الجلسرين لنعومة شفتاها. قاومت الحلوى لتقلل من وزنها. في مرة
طلبت من أحدنا اصطحابها للترزي الذي فصل لها سلوار قميص جديد فضفاض مثل المظلة،
كما كانت الموضة وقتها. في الشوارع كانت تسحبنا إلى كل دكاكين المجوهرات. تحدق في
الخزانات الزجاجية. تطلب أراءنا في تصاميم الأكاليل والقلادات المرصعة. وفي محلات
الساري، أشارت على ساري حرير أرجواني، وأخر تركواز، ثم ساري كان قطيفة كالزهور
المخملية. تقول:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في الجزء الأول من المراسم سأرتدي هذا، ثم
هذا، ثم ذلك.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لكن لهالدار وزوجته رأي أخر. في مأمن من أهوائها، غير مبالين بمخاوفنا، مارسا
أعمالهما كالمعتاد. محشوران معا في متجر مستحضرات التجميل الذي لا يفرق كثيرا عن
مجرد مخزن. ازدحمت جدرانه الثلاث بالحنة وزيوت الشعر وأحجار الخفاف ودهانات
الجمال. كان هالدار يجيب على من يتطرق لصحة بيبي قائلا:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ليس لدينا وقت للاقتراحات البذيئة. ما لم يتم
معالجته لابد من احتماله. لقد سببت بيبي قلق كاف، زادت من النفقات بشكل كاف ولطخت
سمعة العائلة بشكل كاف. </span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">زوجته تجلس بجانبه وراء المنضدة الزجاجية الصغيرة. جلد صدرها مبرقش وتومئ
بالإيجاب. كانت امرأة سمينة. تضع بودرة شاحبة لا تلائم لون بشرتها. تلطخ طويات
رقبتها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كما من الذي سيتزوجها؟ الفتاة لا تعلم أي شئ
عن الحياة. تتحدث كمعتوهة. بجانب إنها في عقدها الثالث وليس في إمكانها إشعال فحم
الفرن أو سلق الأرز. لا تستطيع التفرقة بين حبوب الشمر والكمون. تخيل محاولاتها لإطعام
رجل!</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لديهم وجهة نظر. بيبي لم تتعلم قط أن تكون امرأة؛ تركها المرض ساذجة في
أغلب الأمور الحياتية. زوجة هالدار واثقة أنها تحت سيطرة الشيطان نفسه. أبقتها
بعيدا عن النار واللهب. لم تتعلم ارتداء الساري بدون شبكه بدبابيس في أربع مواضع
مختلفة، ولا يمكنها تطريز المفارش أو عمل شالات من الكروشيه بمهارة فائقة. لم يكن
مسموحا لها مشاهدة التلفزيون لاقتناع هالدار أن خصائص الإلكترونيات ستثير نوباتها،
لذلك كانت تجهل الأحداث العالمية ووسائل الترفيهة. توقفت دراستها الأساسية بعد
المستوى التاسع. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لكننا تناقشنا من أجلها. ومن أجل العثور على زوج. قلنا:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هذا ما أرادته بيبي طوال الوقت.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لكن من المستحيل مشاركة هالدار وزوجته في الحوار. كان حقدهما تجاه بيبي
واضح على شفاهم، أكثر نحافة من الخيوط التي يعقدوا بها مشترياتنا. عندما أكدنا أن
العلاج الجديد يستحق فرصة، قال هالدار مدعيا:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بيبي تملك قدر غير كاف من الاحترام والتحكم
بالذات. إنها تبالغ في مرضها لتلفت الانتباه إليها. أفضل شئ هو إبقائها مشغولة،
بعيدا عن المتاعب التي تختلقها.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لماذا لا تزوجها إذن؟ لن تكون مسئولا عنها
على الأقل.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ونضيع مداخراتنا في الزفاف؟ نطعم المدعويين،
ونشتري الأساور والسرير، ونجمع المهر؟</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لكن تذمرات بيبي استمرت. في وقت متأخر من نهار أحد الأيام، ارتدت بيبي تحت
إشرافنا ساري شيفون أرجواني وخف فضي عاكس كمرآه. أقرضناها أياه من أجل تلك
المناسبة. أسرعت إلى متجر هالدار بخطى متفاوتة. أصرت على اصطحابها إلى ستوديو
التصوير الفوتوغرافي لإلتقاط صورة مثل كل العرائس المنتظرات. ثم إرسال الصورة لمنازل
الرجال المرشحين للزواج. كنا نراقبها من مصراع نوافذنا، كان العرق يترك أهلة سوداء
تحت أبطيها. تقول بغضب:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعيدا عن الأشعة السينية لم أتصور فوتوغرافيا
أبدا. حمواي المرتقبين في حاجة لمعرفة كيف أبدو. </span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لكن هالدار رفض. قال أن من يرغب في رؤيتها عليه ملاحظتها من تلقاء نفسه،
ويمكنه رؤية البكاء والعويل وصد العملاء. أخبرها إنها خراب لعمله، عائق وخسارة. مَن
بالبلدة يريد صورة ليعرف هذا؟ في اليوم التالي توقفت بيبي عن تسجيل قائمة الجرد
تماما وابهجتنا، عوضا عن ذلك، بتفاصيل متهورة عن هالدار وزوجته. قالت:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أيام الآحاد يقتلع الشعر من ذقنها. يحفظا
أموالهما بالثلاجة المغلقة جيدا.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تبخترت فوق أسطح الجيران المتجاورة، وتحدثت بصوت مرتفع. لذلك ازداد جمهورها
مع كل تصريح عنهما.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تضع
دقيق الحمص على ذراعيها أثناء الإستحمام، لاعتقادها إنه سيجعلهما أكثر بياضا.
الأصبع الثالث من قدمها اليمنى مفقود. السبب في طول قيلولتهما هكذا هو استحالة إرضائها.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لتهدئتها، نشر هالدار إعلان من سطر واحد في جريدة المدينة للعثور على عريس:
"فتاة، غير مستقرة، طولها 152 سم، تبحث عن زوج". <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">شخصية العروس المرتقبة لم تكن سرا على أباء شبابنا، ولا يوجد أسرة ستحمل
على عاتقها هذه المجازفة المزعجة. من في وسعه إلقاء اللوم عليهم؟ كانت هناك إشاعات
أن بيبي تتحدث مع نفسها في طلاقة لكن بلغة مبهمة تماما، ونومها بلا أحلام. حتى
الأرمل الوحيد ذو الأسنان القليلة الذي يصلح حقائبنا بالمتجر لن يقتنع بها ولن يتقدم
لخطبتها. ورغم ذلك بدأنا في تدريبها لتكون زوجة لنصرف انتباهها. قلنا:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">العبوس مثل وعاء أرز لن يصلك لشئ. الرجال
يحتاجوا للملاطفة.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">من ضمن تدريبات مقابلة العريس المحتمل، تشجيعها على الدخول في محادثات مع
رجال محيطين. عندما وصل حامل الماء إليها بعد انتهاء جولته لملأ الجرة، جعلناها
تقول:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كيف حالك؟</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عندما قام بائع الفحم بإفراغ سلاله على السطح، كانت نصيحتنا أن تبتسم وتعلق
على أحوال الطقس. حشدنا كل خبراتنا، وقمنا بإعدادها للمقابلة.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في الغالب يأتي العريس بصحبة أحد الوالدين،
جدة وعم أو عمة. سيحدقوا بكِ، سيسألوا العديد من الأسئلة. يفحصوا باطن قدميك
وكثافة ضفيرتك. سيسألونك عن إسم رئيس الوزراء، ويجعلونك تلقين شعر. تطعمين دستة من
الرجال الجائعين نصف دستة من البيض.</span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-EG;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عندما مر شهرين بدون أي رد على الإعلان، شعر هالدار وزوجته إنهم أبرياء. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">الآن، أرأيتم إنها غير مؤهلة للزواج؟ أرأيتم
إن لا يوجد رجل عاقل سيلمسها؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لم تكن الأمور بهذا السوء مع بيبي قبل وفاة والدها. (لم تصمد الأم بعد
ولادتها). في سنواته الأخيرة، صمم الرجل العجوز مدرس الرياضيات في مدرستنا
الإبتدائية، على تقفي أثر مرض بيبي وكل أمله أن يجد منطق في حالتها. كان يجيبنا
عندما نسأل عن ما وصل إليه:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">كل مشكلة لها حل.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كان يطمئن بيبي. لفترة زمنية كان يطمئنا جميعا. كتب خطابات للأطباء في
انجلترا. قضى لياليه يقرأ المراجع الطبية بالمكتبة. توقف عن تناول اللحم في أيام الجمع
ليرضي إلهه المنزلي. وأخيرا توقف عن التدريس أيضا، وألقى الدروس في حجرته فقط.
ليتمكن من متابعة بيبي طوال الوقت. برغم إنه حصل في شبابه على جائزة لقدرته على
استنتاج الجذور التربيعية من الذاكرة إلا إنه لم يستطع حل لغز مرض بيبي. وكنتيجة
لعمله، وصلته تسجيلاته إلى استنتاج ان نوبات بيبي تحدث بتكرار أكثر في الصيف أكثر
من الشتاء، وإنها عانت تقريبا من 25 نوبة عظيمة. رسم جدول للأعراض التي تنتابها مع
ارشادات لتهدئتها، ووزعه على الجيران، لكنهم فقدوا في النهاية. تحولوا إلى مراكب
شراعية في أيدي اطفالنا. أو استخدمنها في حساب ميزانية البقالة على الجانب الأخر.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بعيدا عن البقاء بصحبتها، بعيدا عن تخفيف ألام مصائبها، بعيدا عن إبقاء عين
من حين لأخر عليها، كان هناك القليل لنفعله لتحسين الموقف. لم يكن احد منا قادر
على فهم هذا الأسى. بعض الأيام، بعد القيلولة، مشطنا شعرها، ونتذكر من حين لأخر ان
نغير تسريحة شعرها حتى لا يكبر الفرق كثيرا. وبناءا على طلبها كنا نضع لها البودرة
أسفل شفتاها ورقبتها ونحدد حاجبيها بالقلم، ونتمشى معها حتى بركة السمك حيث يلعب
أطفالنا الكروكيت بالظهيرة. كانت لا تزال مصممة على إغراء رجل. تقول:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">بعيدا عن حالتي، لكن مازلت في تمام صحتي.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تجلس على مقعد على طول ممر حيث الرجال والنساء المتحبين يتجولوا بأيادي
متشابكة. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لم أصاب يوما بالبرد او الأنفلونزا. لم أصاب
باليرقان. لم أعاني أبدا من مغص أو سوء هضم.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أحيانا نشتري لها كوز ذرة مدخن مع عليه عصير ليمون، أو ندفع بيستين مقابل
الكراميل. نقوم بمواساتها، عندما كانت مقتنعة أن رجل ما سيولها اهتمامه كنا
نوافقها. لكنها لم تكن تحت مسئوليتنا، وفي أوقاتنا الخاصة كنا ممتنون لأجل هذا.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">في نوفمبر، عرفنا أن زوجة هالدار حامل. في هذا النهار بالمخزن، بكت بيبي.
قالت:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">قالت إن مرض معد، مثل الجدري. قالت إني سأعدي
الطفل.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كانت تتنفس بصعوبة، وعينيها مثبتة على بقعة مقشرة بالجدار.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ماذا سيحدث لي؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لم يكن هناك رد بعد على الإعلان بالجريدة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أليس هذا عقاب كاف أن أتحمل هذا الشقاء
بمفردي؟ هل لابد أن أُوبخ على عدوى أخرى؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">زادت الاحتجاجات داخل أسرة هالدار. بدأت زوجته، المقتنعة أن وجود بيبي
سيعدي الطفل، تلف الشالات الصوفية حول بطنها المنتفخ. وضعت لبيبي بالحمام صابون
ومناشف منفصلة. قالت الخادم التي تساعد في غسيل الأطباق أن أطباق بيبي لا تغسل مع
أطباق الأخرين. بعد ذلك في ذات ظهيرة، بدون انذار، حدثت نوبة أخرى. على ضفاف بركة
السمك سقطت بيبي على الرصيف. ارتجفت. اهتزت. عضت شفاها. حاوطها مجموعة من الناس في
الحال، متحمسون/متلهفون للمساعدة بأي طريقة ممكن. سمر/ثبت فاتح زجاجات الصودا
أعضائها المهتزة بعنف. حاول بائع شرائح الخيار أن يفك أصابعها. قمت أحدنا بغمرها
بماء من البركة. وأخرى بللت فمها بمنديل معطر. كما أمسك بائع الكاكايا برأسها التي
قاومت حتى تحركها من جانب لأخر. والرجل الذي يعصر قصب السكر في العصارة اليدوية،
قبض على مروحة يد يستخدمها عادة في طرد الذباب وحرك الهواء فوقها من كل زاوية
ممكنة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ألا يوجد طبيب في هذا الحشد؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">تأكد إنها لم تبتلع لسانها.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هل أخبر أي شخص هالدار؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">إن حرارتها مرتفعة أكثر من الفحم!</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">برغم جهودنا، استمرت النوبة. صارعت عدوها، عصفت بالكرب، صرت على أسنانها
وارتعشت ركبتاها. مر أكثر من دقيقتين. كنا نراقبها في قلق. وتساءلنا ما العمل.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">جلد!</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">صرخ أحدهم فجأة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">إنها في حاجة لشم الجلد.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وقتها تذكرنا؛ في المرة الأخيرة حدثت لها النوبة، وضعنا خف من جلد البقر
تحت خياشيمها وهو ما حررها أخيرا من قبضة العذاب. سألناها عندما فتحت عينيها:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ماذا حدث يا بيبي؟ أخبرينا عما حدث؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لقد شعرت بإرتفاع حرارتي، ثم ارتفعت أكثر.
ومر دخان أمام عيني. تحول العالم للون الأسود. ألم تروه؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">رافقها مجموعة من أزواجنا إلى منزلها. تكاثف الظلام، ونفخ في أصداف
المحارة، عبق الهواء ببخور المصليين. تمتمت بيبي وترنحت لكنها لم تقل شئ. كانت
الكدمات بوجنتيها، والجروح في كل مكان. تلبد شعرها، وكسا كوعيها الوحل، وكسرت قطعة
صغيرة من سنها الأمامي. كنا نتابعها خلفها، وافترضنا إننا على مسافة أمنة، ممسكين
أطفالنا بأيدينا. كانت تحتاج بطانية، كمادة، ودواء مهدئ. تحتاج لصحبة أحدهم. لكن
عندما وصلنا إلى ساحة دار هالدار وزوجته رفضا أن يستقبلوها. أصر هالدار قائلا:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">هناك خطر طبي عظيم على المرأة الحامل التي
تعيش بالقرب من شخص هستيري. </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">قضت بيبي ليلتها في المخزن.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ولدت إبنتهما على يد جراح في نهاية يونيو. حتى ذلك الوقت كانت بيبي تنام
بالدور الأسفل مرة أخرى، أبقا سريرها في الرواق ولم يسمحا لها بلمس الطفلة مباشرة.
كل يوم كانا يرسلاها إلى السطح لتدون الجرد حتى الغداء، ثم يحضر لها هالدار فواتير
بيع فترة الصباح وصحن من البازلاء الصفراء المشقوقة لغدائها. وفي الليل تشرب اللبن
وتأكل الخبز بمفردها على الدرج. انتابتها النوبات الواحدة تلو الأخرى بدون أن
يفحصها الأطباء.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عندما عبرنا عن قلقنا، قال هالدار إنه ليس من شأننا، ورفض مناقشة الأمر
معنا بحدة. ولنعبر عن استيائنا، بدانا في شراء احتياجتنا من متجر أخر: كان هذا
انتقامنا الوحيد. بعد أسابيع تكاثرت الأتربة فوق أرفف بضائع هالدار. ذبلت/شحبت
الملصقات وتحولت الكولونيا للرائحة عطنة. عندما نمر بالصدفة في الليل، نجد هالدار
جالسا بمفرده، يضرب البعوض بنعل خفه بعنف. بالكاد كنا نرى زوجته. وفقا لخادمة غسيل
الأطباق فإنها مازالت طريحة الفراش، كان جليا أن آلام مخاضها كانت قوية. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">جاء الخريف، اقترب موعد عطلات شهر أكتوبر، وانشغلت البلدة بالتسوق والتخطيط
لهذه المناسبة. أغاني الأفلام التي انطلقت من مكبرات الصوت المعلقة بالأشجار. كانت
المعارض والمتاجر تفتح أبوابها طوال اليوم. أبتعنا لأطفالنا البالونات والشرائط
الملونة واشترينا الحلويات بالكيلو، مكالمات مدفوعة الأجر بسيارات الأجرة للأقارب
التي لم نراهم خلال العام. أصبحت الأيام أقصر والليالي أكثر برودة. أغلقنا ستراتنا
وسحبنا الجوارب لنرتديها. البرودة التي جاءت جعلت أثارت الحكة في حلوقنا. جعلنا
أطفالنا يتغرغروا بماء مالح دافئ وقمنا بلف الكوفيات حول رقباتهم. لكن كانت إبنة
هالدار هي من سقطت مريضة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">استدعي الطبيب في منتصف الليل وإستطاع السيطرة على الحمى/ساعد في تقليل
الحمى. تضرعت له زوجة هالدار:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">اشفيها.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ايقظنا بكاءها الحاد. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">سنعطيك ما تريد، فقط عالجها.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كتب الطبيب على جلوكوز، أسبرين مطحون بالهاون، وأخبرهم أن يلفوا الطفلة
بالألحفة والأغطية. لم تتزحزح الحمى رغم مرور خمسة أيام. انتحبت الزوجة قائلة:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">بيبي هي السبب. هي من فعلتها، لقد عدت
طفلتنا. لابد أن نمنعها من العودة للطابق الأسفل. لابد أن نمنعها من العودة لهذا
المنزل.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وبدأت بيبي في قضاء لياليها بالمخزن مرة أخرى. تحت إلحاح زوجته، نقل هالدار
سرير المخيم الخاص بها إلى الأعلى، ومعه صفيحة من القصدير بها أمتعتها. كان يترك
وجباتها مغطاة بمصفاة في أعلى الدرج. تقول بيبي:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">أنا لا أكترث. من الأفضل أن أعيش بعيدا عنهم،
وأصمم منزلي بطريقتي.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">أفرغت محتويات العلبة الصفيح. بعض الأثواب المنزلية، صورة مؤطرة لوالدها،
أدوات خياطة، مجموعة من الأقمشة. رتبت أشيائها على الأرفف القليلة الفارغة. في
الأجازة الأسبوعية، تعافت الطفلة، لكنهما لم يسمحا لبيبي بالعودة إلى الطابق
الأسفل. قالت بيبي لنا لتهدئتنا:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">لا تقلقوا. إن الأمر ليس كأنهم احتجزوني هنا.
لقد بدأت حياتي من قاع الدرج، الآن أنا حرة في اكتشاف الحياة كما أرغب.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لكن في الحقيقة، توقفت عن الخروج تماما. عندما نسألها ان تخرج معنا لبركة
الصيد أو لترى زخارف المعبد كانت ترفض. تدعي إنها تخيط ستارة جديدة لتعلقها على
مدخل المخزن. بدت بشرتها شاحبة. تحتاج للهواءالمنعش. نقترح:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">ماذا عن البحث عن زوج؟ كيف تتوقعين ان تسحري
رجل وانتِ تجلسين هنا طوال اليوم؟</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">لكن لم يحركها شئ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">في منتصف ديسمبر، أزال هالدار كل البضائع التي لم تباع من فوق أرفف متجره،
وينقلهم بصناديق إلى المخزن بالأعلى. نجحنا في زعزعة تجارته. قبل إنتهاء العام انتقلت
الأسرة وتركت مظروف مغلق به ثلثمائة روبية تحت باب بيبي. لم نعرف عنهم أي أخبار
بعد ذلك. كان بحوذة أحدنا عنوان لأحد أقارب بيبي في حيدر آباد، فكتبنا له خطاب
نستفسر عن الوضع. عاد الخطاب إلينا دون أن يفتح، لم ستدل على العنوان. قبل حلول
الأسابيع الأكثر برودة، اصلحنا قفل مصراع نافذة المخزن ووضعنا لوح من القصدير على
إطار الباب، وبذلك يتوفر لها على الأقل بعض الخصوصية. تبرع أحدنا بمصباح كيروسين،
وأعطاها أخر ناموسية قديمة وزوج من الجوارب بدون كعوب.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">في كل فرصة نذكرها إننا حولها، وان عليها فقط ان تأتي إذا احتاجت لنصيحة أو
أي مساعدة. لفترة كنا نرسل أطفالنا ليلعبوا على السطح في أوقات الظهيرة، وبذلك
يحذرونا إذا انتابتها نوبة أخرى. لكن في الليل كنا نتركها بمفردها. مرت بضعة أشهر.
انسحبت بيبي في صمت عميق وممتد. كنا نتبادل الأدوار في تقديم صحون من الأرز وأكواب
من الشاي إليها. كانت تشرب القليل وتأكل أقل، بدأت في الاستسلام لتعبير لا يناسب
عمرها. في الغروب تدور حول الدرابزين مرة او أثنين. لكنها لم تترك السطح أبدا. وفي
المساء تبقى خلف لوح القصدير ولا تخرج لأي أسباب. لم نزعجها. تساءل بعضنا إذا كانت
رحلت عن الحياة. استنتج الأخرون إنها فقدت عقلها.<o:p></o:p></span></span></div>
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">في
أحد صباحات شهر أبريل، عندما عاد الحر مرة أخرى ليجفف رقائق العدس على السطح،
لاحظنا أن أحد ما تقيأ بجانب صنبور الحوض. كما وجدنا هذا في اليوم التالي أيضا،
فطرقنا باب بيبي القصديري. ولما لم نجد أي استجابة، قمنا بفتحه بأنفسنا. حيث لا
يوجد أقفال ليحكم إغلاقه. وجدناها ملقية على سرير المعسكرات. كانت حامل في الشهر
الرابع تقريبا. قالت إنها لا تتذكر ما حدث. لك تخبرنا من فعل هذا. أعددنا لها
السميد مع الزبيب المنقوع في اللبن الساخن، لكنها لم تكشف عن شخصية الرجل. عبثا
بحثنا عن أثار للاعتداء، بعض ما يشير على اقتحام، لكن الحجرة كانت منظفة بعناية.
على الأرض بجانب الفراش، دفتر قائمة الجرد، مفتوح على صفحات جديدة مدون بها قائمة
من الأسماء. حملت الطفل التسع أشهر كاملة. وفي إحدى ليالي سبتمبر، ساعدناها في
ميلاد الطفل. وضحنا لها كيف تطعمه، وكيف تهدئه لينام. اشترينا لها مشمع وساعدناها في خياطة الملابس وأغطية
للوسادات من الأقمشة التي حفظتها على مر السنين. في خلال شهر، استرددت بيبي
عافيتها بعد الولادة، وطلت المخزن باللون الأبيض من النقود التي تركها لها هالدار،
ووضعت أقفال على النافذة والأبواب. ثم نظفت الأتربة من على الأرفف ورتبت بقايا
مستحضرات التجميل، وباعت منتجات هالدار القديمة بنصف الثمن. طلبت منا أن نذيع خبر
فتح المتجر من جديد، وفعلنا. ابتاعنا منها الصابون والكحل، الأمشاط والبودرة.
عندما باعت أخر بضائعها، ذهبت بتاكسي إلى متجر البيع بالجملة، استخدمت ربحها في
شراء مستحضرات جديدة وإعادة ملأ الرفوف. وبهذه الطريقة ربت الطفل وعملت بتجارتها
بالمخزن، وفعلنا ما بوسعنا لمساعدتها. لسنوات بعد ذلك، تساءلنا من ببلدتنا ألحق
العار بها. استجوبنا بعض خدامنا، في أكشاك الشاي ومحطات الحافلات ناقشنا المشتبه
بهم وطردناهم. لكن لم يكن هناك أهمية لمتابعة التحقيق. على حد معرفتنا، لقد شفيت
تماما. </span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نُشر في موقع داما - أبريل 2015</span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-10304998562583863182015-04-08T18:53:00.000+02:002015-04-08T18:53:11.986+02:00وجه العنزة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div align="center" dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">عرض</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لكتاب</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الجنازة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لديانا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">آتهيل،</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فبراير</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">١٩٨٦<br />
د. أهداف سويف</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><span dir="RTL"></span> اللندن
ريفيو أوف بوكس في ٣ يوليو ١٩٨٦<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><br /></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><o:p><span lang="AR-SA" style="font-size: 11.5pt;">النص بالعربية</span><span lang="AR-SA" style="font-size: 11.5pt;">:</span><span class="apple-converted-space" style="color: black; font-size: small;"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-size: 11.5pt;">أهداف سويف وأميمة صبحي</span></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في
عام ١٩٦٤، قامت دار أندريه دويتش بنشر رواية وجيه غالي الرائعة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بيرة في نادي البلياردو</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، فجذبت الاهتمام
ونالت نقدا وعروضا متحمسة. وهذا ما حدث أيضا عند صدور طبعتها الثانية في سلسلة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Lucida Grande","serif"; font-size: 8.0pt;">Penguin</span><span dir="RTL"></span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 8.0pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><span dir="RTL"></span> </span></span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Lucida Grande","serif"; font-size: 8.0pt;">New</span><span dir="RTL"></span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 8.0pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><span dir="RTL"></span> </span></span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Lucida Grande","serif"; font-size: 8.0pt;">Writers</span><span dir="RTL"></span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 8.0pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><span dir="RTL"></span> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في عام ١٩٦٨. وفي مساء ٢٦
ديسمبر من العام نفسه كتب غالي في يومياته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"><span dir="RTL"></span>"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">سأنتحر الليلة. لقد آن الأوان.
أنا بالطبع ثمل. لو لم أكن لكان القرار صعبا جدا جدا.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أعترف
بأن هذه كتابة ثملة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. ولكن ماذا بوسعي أن أفعل يا
أعزائي؟ يا من أحبهم؟ لا شيء، فعلا لا شيء.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> <o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ابتلع
٢٦ قرصا منوما اختلسها من علبة دواء أحد الأصدقاء</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"><span dir="RTL"></span>“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">واللحظة الأكثر درامية في حياتي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">اللحظة الحقيقية الوحيدة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا ترقى إلى ما توقعت. لقد
ابتلعت موتي بالفعل، ويمكنني تقيؤه إن أردت. ولكن، وبكل الصدق والإخلاص</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حقيقة لا أريد. هذا من دواعي
سروري. لا أقوم بهذا الفعل بحزن أو تعاسة، بل بالعكس، في سعادة وحتى في<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حالة
وكلمة طالما أحببتهما</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">سكينة</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
نعم في سكينة.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كان
من حق وجيه غالي تماما أن يحب<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">السكينة</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">التي راوغته طوال الأربعين عاما
التي عاشها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">.</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وُلِد غالي مسيحيا في مصر
ذات الأغلبية المسلمة، وفي طبقة اجتماعية ثرية في زمن ثورة اشتراكية، وتعلم في
مدرسة إنجليزية في وقت صحوة قومية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أضف إلى ذلك أنه كان الفرد
الوحيد المعدم في أسرة شديدة الثراء.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">رام</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
البطل في رواية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بيرة في نادي البلياردو</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، يشارك مؤلفه في خلفيته وسيرته
الذاتية. شخصية مليئة بالتناقضات</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">شاب فقير يعيش حياة مرفهة على حساب عائلته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كون خالاتي ميسورات الحال جداً وأمي ليست كذلك لم يخطر
لي على بال. كنت أطفو على سطح ذلك التيار الثري، أرتدي ملابس فاخرة مثل بقية
الأطفال وأذهب إلى نفس المدرسة.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">منغمس في الثقافة الإنجليزية ويشارك في أنشطة معادية
لبريطانيا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">.</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يتظاهر ضد الاحتلال<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أهتف<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الجلاء</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">!</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الجلاء</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">!</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مع الجموع، دون أن أفهم بدقة
أهمية الجلاء</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وتتطور المظاهرات إلى رحلات
للسويس للإشتباك مع القوات البريطانية المتمركزة هناك. يعتمد مادياً على أسرته
ويمقت الوسائل التي كونوا بها ثروتهم، يجيب، مثلا، على صديقة قديمة للأسرة تسأله
إن كان قد دخل<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">عالم
الأعمال</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بأنه اكتشف<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">طريقة
مبتكرة لاستغلال الفلاح؛ كل ما أحتاج إليه الآن هو رأس المال.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تحذره</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">السيدة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">: “</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا تمزح في هذه الأمور يا حبيبي</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، وهو بالفعل لا يستطيع التمادي في المزاح لأن الأسرة
والتربية غرستا فيه إدمان الحياة المرفهة بما فيها من ملابس ماهرة التفصيل، ونبيذ
جيد، وبعض المقامرة. ومع ذلك حين تأتي الثورة في ١٩٥٢ يندمج</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فيها</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بكل</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">قلبي
وبتلقائية تامة، بدون أي تعصب ولا هدف منظور .. الإشتراكية، الحرية، الديمقراطية..
نعم، هذا ما كانته الثورة المصرية. كل ما نأمله من خير ستقوم به الثورة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. وفي نفس الوقت، كان تعليمه في
إحدى المدارس الإنجليزية بالقاهرة، وقراءاته الواسعة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وهنا
يكمن اختلافه الأساسي عن طبقته الاجتماعية</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يؤديان لشعوره بعدم الاستقرار،
بالرغبة في الحركة.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كان عالم الشتويات
ذات الثلج والجليد، عالم الأسقف الحمراء المائلة، قد بدأ ينادينا. عالم المثقفين
وقطارات الأنفاق والشوارع المرصوفة بالبلاط والريف الأخضر، ذلك العالم الذي لم نكن
قد رأيناه بعد كان يشير لنا أن نأتي. العالم الذي يسكن فيه الطلاب في غرف</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ذات</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">طابع</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ومسميات</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">خاصة،
ويتصادقون على فتيات الآلات الكاتبة ويشربون البيرة في أكواب ضخمة وينشدون الأغاني
كان يصيح لنا أن تعالوا. عالم تخيُّلي كامل. مزيج من كل مدن أوروبا؛ تتداخل فيه
حانات بريطانيا ببارات باريس ويؤدي شارع بيكاديللي فيه إلى الشانزليزيه؛ فيه عمال
المناجم شيوعيون ورجال البوليس فاشيون؛ فيه شئ إسمه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">البرجوازية</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وشخص يُطلق عليه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">صاحبة
البيت</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">؛ فيه فنادق الـ</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">جراند
هوتيل</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ومصانع سيارات الفيات ومصارعة الثيران؛ فيه تعرف
الأمريكي من شكله المختلف والأناركيون يطلقون لحاهم وتجد شيئا إسمه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">اليسار</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">؛
وفيه تعيش أسرة كريستوفر إشروود الألمانية ويحظى المواطن السويدي بأعلى مستوى
معيشي ويسكن الشعراء في غرف فوق الأسطح وتوجد حمامات سباحة بداخل</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">البيوت</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">والمباني</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هذا
العالم الذي يصفه رام هو العالم الذي تخيلته أعداد كبيرة من المثقفين المصريين
أصحاب التعليم الأجنبي، فتاقت إليه وبحثت عنه منذ بدء القرن العشرين وحتى عام
١٩٥٦. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لم
تكن حرب السويس وحدها هي ما نزع الغمامة عن عيني رام، هي في الواقع أكملت ما بدأته
ساعات الانتظار في وزارة الداخلية البريطانية</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"><span dir="RTL"></span>“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كنا نقول<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هذا
ليس كريكيت</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أى ليس من أخلاق الرياضة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
ولا ندخن ونحن نرتدي زي المدرسة لأننا وَعَدنا ألا نفعل. زرعوا فينا توقع النزاهة
من الإنجليز، وكانت هذه ظاهرة غريبة فينا، أن نتوقع النزاهة من الإنجليز في الوقت
الذي بَعُدَت فيه تصرفاتهم تماما عن النزاهة. وربما<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في احتجاجاتنا اللاحقة ضدهم<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كان يكمن الاعتقاد بأنهم لو
علموا أن ما يفعلونه ليس من<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أخلاق
الرياضة</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في شئ لكفوا عنه. فبالرغم من كل
الكتب التي قرأناها، والتي تبين<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">المرة تلو المرة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">خبث وقسوة السياسة الخارجية
لبريطانيا، كانت تجربة حرب السويس هي التي أقنعتنا في النهاية. وبالطبع فشعوب
إفريقيا وآسيا مرت بخبرات<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">السويس</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الخاصة بها من قبلنا، وأكثر من
مرة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Lucida Grande","serif"; font-size: 11.5pt;"><span dir="LTR"></span>“</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"><span dir="RTL"></span>.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> <o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لم
يحزم رام أمتعته ويعود إلى الوطن كما فعل الكثيرون، ظل في لندن وانضم إلى الحزب
الشيوعي</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">إذا قرأ شخص كمية ضخمة من الأدب .. وكان شخصاً منصفاً وحنوناً
ويهمه أمر البشر من جميع الأجناس، ولديه الوقت الكافي للتأمل، كما أنه صادق ومخلص،
فإن هناك أمران ممكن أن يحدثا له</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ينضم إلى الحزب الشيوعي ثم يتركه ويظل يشكو من نواقصه،
أو يُجَنّ</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. ترك رام الحزب، ولم يشكُ من
نواقصه، وعاد إلى مصر آملا أنه يستطيع أن يشارك<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعمل مفيد. أن أقوم بالتدريس أو شيء مشابه، أو حتى
أساعد بشكل ما في القرى</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.
لكنه يجد أن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الحياة هنا لم تتغير بالمرة .. أعني كيف أذهب للعمل في
الظروف الصعبة للقرى بينما<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هو</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يتنقل في يخت فاروق الذي تتكلف
صيانته فقط الملايين؟ وكل عمليات التأميم هذه مثيرة للضحك .. فالمال يذهب لذلك
الجيش عديم الفائدة. حتى سد أسوان، عندما يتم بناؤه سيكون عددنا قد ازداد عشرة
ملايين</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ينضم
رام إلى منظمة سرية. مهمته أن يحصل على صور لضحايا التعذيب من معسكرات الإعتقال
ويرسلها إلى الصحف القومية. الصحف، خاضعة للرقابة، لا تنشر الصور أبدا، ويمر رام
بلحظة تنوير مرعبة يدرك فيها أن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعض الصور لن تكون بهذه الوحشية
لو لم نكن ندفع فيها</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مالا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في
عام ١٩٥٨ يستسلم رام ويتزوج الشابة الجميلة الثرية، ديدي نخلة، التي كانت دائما
تحبه. ومعها يجد<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الطمأنينة التي بالكاد يصادفها
أحد مثلي أو حتى يعرف بوجودها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. يريدها، يقول، أن
تضفي على بيتهم<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">السكينة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وفي
عام ١٩٥٨، غادر مؤلف رام مصر للمرة الثانية، وفي الأغلب أن عائلته، بوضعها
الاجتماعي وصِلاتها، تلقت معلومات أنه على وشك أن يُقبض عليه بسبب نشاطه السياسي.
جاء إلى انجلترا التي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بالرغم من تحفظاته السياسية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ظلت البلد الوحيد، إلى جانب مصر<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الذي يتصور الحياة فيه، البلد
الوحيد التي تصور أنه يمكنه أن يشعر فيه بالانتماء. لكنه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حين انتهت صلاحية جواز سفره<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وجد نفسه في ورطة، فقد رفضت
السلطات المصرية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كما تفعل في مثل هذه الحالات<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن تجدد له الجواز وأعطوه</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كارنيها</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يصلح فقط للعودة إلى مصر، وفي
مصر كان على الأرجح سيعتقل.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">اختار
غالي ألا يعود، ورفضت السلطات البريطانية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كما تفعل أيضا في مثل هذه
الحالات<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن تسمح له بالبقاء في
بريطانيا. أما الألمان، الذين كانوا في أوج برنامج إعادة إعمار بلادهم بعد الحرب،
فلم يدققوا. وجد غالي عملا في ميناء هامبرج وبدأ في كتابة روايته. لكنه لم يرتح في
التعامل مع الألمان؛ لم يجد مكانا للـ</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">قفش</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">والسخرية المصرية، ولا للفهلوة
والابتكار، ولا لمفهوم الجدعنة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في الشتاء الذي أنهى فيه روايته كان يعيش في غرفة بدروم بلا تدفئة،
إلى أن اكتشف وسيلة تمكنه من مد سلك كهرباء من المنزل المجاور إلى غرفته ..
والمدفاة التي ارتجلها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وكان يفتخر بها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كانت لفة عنكبوتية من السلك
ممدودة بين تكوينين بسيطين من الطوب. وبعد أن نجح في بيع روايته دق الباب على
جيرانه وأخبرهم بما فعل وعرض عليهم أن يدفع ثمن الكهرباء<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فاستدعوا
الشرطة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. في عام ١٩٦١، دخل في مراسلات
مع دار أندريه دويتش للنشر. ستصبح ديانا آتهيل المحررة المسؤولة عن روايته في
الدار، وسيستكمل كتابها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد الجنازة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">قصة وجيه غالي بدءا من حضوره
حفلا في بيتها في عام ١٩٦٣ حيث كان في زيارة قصيرة إلى لندن.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أسلوب
ونغمة آتهيل واضحان من الصفحة الأولى</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تنظر للمؤلف من عليّ من قبل أن تلتقيه</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">صديقٌ
ألماني وصفه بأنه كائن متواضع ورقيق كالغزال .. كنت منحازة للأجانب المضطهدين،
وبالتالي فإن أجنبي مضطهد يشبه الغزال، ويتغاضى عن المعاناة ليرى الأمور بسخرية
وفطنة كما ظهر في كتابه، سيعجبني طبعا.. سيكون صديقا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.
وسرعان ما نجد آتهيل تناظر نفسها حول ما إذا كانت ستقع في هوى هذا الصديق الجديد
أم لا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بالطبع لن أحب وجه العنزة الصغير هذا أكثر من حبي للوك</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حبيبها القاطن معها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لكن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الوقوع
في الغرام</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا علاقة له بالحب</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. المناظرة تنتهي على يد<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وجه
العنزة الصغير</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الذي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">استجاب
بدفئ لصداقتي .. وأوضح بما لا لبس فيه أنه لا يريد أكثر من ذلك</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">خلال
العامين التاليين زادت حالة غالي النفسية واستقراره العاطفي اضطرابا وهشاشة، وكان
مقتنعا أن هذا بسبب حياته بألمانيا، وأنه إذا<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">استطعت أن أبقى في لندن لثلاثة
أو أربعة أشهر فبالتأكيد سأجد طريقة ما للتعامل مع موضوع تصريح العمل. سأجد عملا
وسأكون بخير.</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هذا المكان يقتلني</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. تحصل له آتهيل على تأشيرة دخول وتسجل بدقة إنها ورطت نفسها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أكثر مما كنت أتوقع، لكني اعترف أنني أنا التي ورطت نفسي. فـديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الإسم الذي أطلقته على غالي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حين شعر أنه يستطيع أن يثق بي، أخذ بشغف ما عرضته، هو
لم يطالبني بشيء، فقط قَبِل ما أردت أن أعطيه</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. لم تتضمن تأشيرة الدخول حق العمل، فاضطر غالي أن يقنع بـ</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أعمال متناثرة <span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مرة في الترجمة، ومرة في
النقاشة، ومرة كجليس أطفال</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أعمال يؤجر عليها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بدون علم الحكومة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وبالطبع
يجد هذا النوع من الوظائف محبطة وصعبة، وأجرها لا يكفي ليعيش عليه، وبالطبع لا
يكفي للشراب والمقامرة اللذان صارا لزاما. لم يمض وقت طويل حتى أصبح مدينا يشعر
بالعار. أن يعيش المرء على حساب الأسرة والأصدقاء كان سهلا نسبيا في مصر</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تخلف فاتورة في جروبي أو في
النادي ويسدد أحدهم الحساب بهدوء لاحقا. أما هنا، في انجلترا، فكان من الضروري أن
تطلب المال صراحة، والكل يعرف أن لا أمل حقيقي في إعادته. ما بقي من احترام غالي
لنفسه كان في تدني مستمر. إحساسه الحاد بوضعه المالي المهين، ورغبته<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حتى النهاية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في أن يكون الـ</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">جنتلمان
الحقيقي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الذي تربى على صورته يظهران
بوضوح في الحسابات الدقيقة التي ظل يدونها، وفي الرغبة الأخيرة التي صرح بها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن أي مبلغ مالي تأتي به
كتاباته بعد موته يستعمل لتسوية ديونه. وكون هذه الديون لم تصل إلى الألف جنيه
يزيد من مأساوية وضعه. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد
حرب ١٩٦٧يقرر غالي زيارة اسرائيل. لا توضح مذكراته سوى أنه اتخذ القرار و</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يا للعجب<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مُنِح تأشيرة الدخول، وهناك
عاصفة من علامات التعجب بعد هذا الخبر، وشرح موجز</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ستكون تقليعة ذكية</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مصري يجري أحاديث صحفية مع
إسرئيليين</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. باع فكرته لجريدة التايمز،
فتكفلت بمصاريف الرحلة كمبلغ مقدم من أجر المقالات التي سيكتبها. كانت المقالات<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وكانوا
مقالين</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">التي كتبها عقلانية ومتوازنة،
بل كانت أكثر توازنا من أن ترضى أياً من الطرفين، وأُغلِق الباب إلى الأبد أمام أي
إمكانية للعودة إلى الوطن؛ فزيارة اسرائيل<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أو حتى دخول سفارتها في أي مكان
بالعالم<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">خيانة وفقا لقانون وقت الحرب
المصري، وتستوجب عقوبة الإعدام. كما أنها عمل مضاد تماما لمشاعر الناس في بلد
يعاني آثار هزيمة كارثية. هذه الزيارة هي الشيء الوحيد الذي بقى من وجيه غالي في
ذاكرة المصريين القليلين جدا الذين لا زالوا يذكرونه.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وجد
غالي صعوبة بالغة في كتابة المقالين. ولا بد أنه رأى أنه لن يكمل روايته الثانية،
ولن يحصل على تصريح عمل، ولن يستطيع أن يكسب قوت يومه. سيغرق أكثر وأكثر في
الديون. سيبقى في حالة ذُل وهزيمة، ولن يستطيع أبدا العودة إلى الوطن. هو الآن في
عامه الأربعين ولا يرى لنفسه طريقا. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">عندما
قرأت<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد الجنازة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تحيرت</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لماذا كتبت ديانا آتهيل هذا الكتاب؟ حسب ما نراه هنا،
فإن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ببساطة لا يستحق أن يُكتَب عنه
كتاب<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حتى وإن كان كتابا سيئا. تعرض
الكاتبة أمامنا سكيراً زنّانا، أنانياً يعيش على حساب من حوله، يجرحهم ويهينهم،
ويضجرهم ويضجرنا بلا حدود. والشيء الأكثر بؤسا في هذا الكتاب البائس هو أنه،
وبالرغم من إصرار آتهيل على سحر غالي وذكائه وكياسته وخفة دمه ويقظته، لا يُظهِر
هذه الصفات أبدا. فإن حاولنا تقييم حياته القصيرة وجب علينا أن نشيح بوجوهنا عن
شخصية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وننظر إلى رام<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الصورة الشخصية التي رسمها غالي
في روايته<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">التي لن تجدها في الأسواق اليوم</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بيرة في نادي البلياردو</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لماذا
اختارت آتهيل إخفاء هوية صديقها؟ ولماذا اختارت إسم الدلع<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">إسم الفتاة الثرية التي يتزوجها
رام بنهاية الرواية<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ليكون إسمه المستعار؟ أرى في
هذا استصغارا له. هي لم تأخذ الرجل بجدية أبدا، ونرى هذا في تكرار جُمَل مثل<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي الصغير المسكين</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
و</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هذا الكائن الصغير المسكين المخبول</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، و</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كان</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يستحق</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن
أضربه</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">على</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مؤخرته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
ولا بد أنه خبر هذا الاستصغار خلال سنواته معها. ربما كان لكل هذا علاقة بغريزة
الأمومة المحبطة التي تسهب آتهيل في تحليلها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">والتي لا بد أن غالي وجدها
تضعفه أكثر وأكثر. تتبنى آتهيل حالته فيسكن في غرفة للإيجار في بيتها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> يريد</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يدفع</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">إيجارا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لكنه</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يستطيع</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فتضاف</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">قيمة
الإيجار</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">إلى</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">قائمة</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مديونياته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لم</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يطمئن أبدا لزوال تهديدها بأن
تقع في غرامه، لكن آتهيل كانت قد رضيت بدور الأم. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا
نستطيع أن نلوم عليها رصانتها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">/</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ثباتها الإنجليزي
البرجوازي، لكننا نستطيع أن نرى تأثير تصرفاتها واستجاباتها على ذلك الشرقي
المتقلب المضطرب الموحود الذي وضعه حظه تحت رعايتها. حين تطلب آتهيل من<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،
بعد سنتين، أن يرحل<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فستستأجر له غرفة في بيت آخر</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تتضح<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حقيقة
الموقف</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وتتحصل على الاعتراف الذي طالما
انتظرته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وقف وأشاح بوجهه بعيدا، ورفع
ذقنه عاليا، وعيناه محجوبتان<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لحظة انتزعها بعنف من نفسه
ليُبدي تماسكا متكبرا حاد العاطفية، ثم، وبدون إنذار، جرى متخبطاً عبر الغرفة ورمى
بذراعيه حولي وبرأسه على كتفي وأخذ ينشج .. كان طفلاً في الثامنة يبكي في حضني.
ظهرت حقيقة الموقف.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وتتعامل آتهيل مع هذا بأن تتجه
إلى المطبخ لتعمل لهما فنجانين من الشاي بينما<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ينتظر هو في ألفة واستسلام، وقد انهارت خطوط دفاعه
تماما.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">من
المحتمل بالطبع أن يكون<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">التزام<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بالعواطف</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هو الذي دفع راعيته أكثر وأكثر
إلى ذلك الإتزان المتبلد.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">عائلة ديدي ناس يعبرون عن عواطفهم بقوة .. فالمشاعر
القوية تبَرَر بقوتها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. أدركت آتهيل<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تدريجيا
أن تحكمه في مشاعره ما هو إلا تحايل</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">من</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أجل</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الاتزان.
هو يُقَدِّر التحكم في النفس، لكنه كثيرا ما يترك نفسه لقوة الجاذبية في ارتياح
متحدّي</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. ولكن، ألم يكن هذا جزءاً مما
جذبها إليه أصلاً؟ بالرغم من محبتها في نفسه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في رسالته الأخيرة لها قال إنها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الشخص
الذي يحبه أكثر</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”)</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">،</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لنا
أن نتصور كم عانى غالي مما استشعره من ثقل في شخصية آتهيل. وبما أنه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كما تؤكد هي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">كان يجدها مُنَفِّرَة جسدياً،
لنا أن نتصور أيضا كم استبشع تلك الضبابية العكرة في مشاعرها الأمومية</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بما أنني لم أنجب أبداً فلست متأكدة إلى أي مدى قد
تُلَوِّن المشاعر الجنسية الأمومة، ولكن، وبما أنني أرى الآن مدى تداخل مشاعر
الأمومة في علاقاتي الجنسية مع أى شاب أنجذب إليه، فأعتقد أنها كانت لتؤثر فيها
بقوة<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أى</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أنني
كان عندي الاستعداد لأكون جوكاستا حقيقية لو سنحت لي الفرصة.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وقد
سنحت الفرصة أخيرا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وجد ديدي الثمل طريقه لمخدع
ديانا الثملة. وتحملته بغيرية لاهية، كريمة ومسيطرة، أُمٌ إلى النهاية</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">حَجَّم السُكْر نطاق وعيي، لكنه لم يفقدني إياه. وحين
وَسَّعَت الممارسة تدريجيا نطاق ما أدركه، كنت أنا التي أدرك، وعرفت أنه سيكون من
الخسارة أن نُفسِد ما يحدث بأن نتركه يستمر طويلاً. الحنان سيطفؤه ضجر جسدي الغير
مستثار، فعليّ الآن إنهاء وصلة ممارسة الحب هذه بتصنع بلوغ قمة اللذه ومساعدة ديدي
في الوصول إلى ذروته</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. لم تتكرر الواقعة أبدا. ولكن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لماذا حدثت؟ ولماذا انتهى<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في فراش راعيته بعد أن تجنبه
بأدب لمدة أربعة سنوات؟ وما هو موقع هذا الفعل في عملية مسيرة الذات التي مشى
فيها؟ لا تتعامل آتهيل مع هذه الأسئلة، بالرغم من أنها قرأت تلك الفقرات في
مذكراته التي يصف فيها نفورة الجسدي منها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فقرات تعرضها علينا بحماس</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لقد بدأت أكرهها.
أجدها لا تطاق .. ردود أفعالي ناحية ديانا يشعلها نفوري الجسدي من ديانا. أجد من
شبه المستحيل أن أعيش في بيت واحد مع شخص وجوده الجسدي يدفع بجسدي للإنكماش
نفوراً، ولذلك أجدني أبغض كل ما تفعله أو تقوله أو تكتبه. أحاول جاهدا أن أفهم
بشاعة هذا الموقف الذي أتخذه، وفي الحقيقة لا أستطيع تفسيره إلا بقبول حقيقة أني
مريض، مُعتَل، غير سوي.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أجلس
في غرفتي أشاهد برنامجا غبيا في التلفزيون، غاضب على نفسي لأني لا أطفؤه وأجلس
للعمل .. ومن غرفتها أسمع الآلة الكاتبة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تك تك تك تك تك، أقول في نفسي<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ها
هي تطقطق تلك الزبالة التي لا قيمة لها<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تغرف جملة غبية مملة بعد جملة
غبية مملة، وتفكر<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا، تتظاهر<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بأن هذه كتابة</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.
ويمسك بي مزاج ردئ. </span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ثم
أتذكر كل ما فعلته ولا تزال تفعله من أجلي، فأدق بابها</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فنجان
من الشاي يا صديقتي؟</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هي مستغرقة تماما<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تتظاهر</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فبالكاد تسمعني. تنهي جملة،
تنظر إليَ<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">–<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لا تعي تماما ما حولها</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">لأنها غارقة تماما في<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فنها</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.
ثم</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">نعم،
فنجان من الشاي ياصديقي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘.</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعدها أعود إلى غرفتي.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أنا
فعلا وغد</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، أهمس مكررا،<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أنا
فعلا وغد</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">.</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ربما
كان وغداً، لكنه كان كاتباً. وكان على حق في تقديره السلبي لأسلوب كتابة محررته
ديانا آتهيل. ربما كان في كل هذه القصة ما يستحق المعاناة لو أن التركيز على جنوح<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أنتج كتابا جيدا. ولكن، وبالرغم
من الفحص الذاتي الجارح<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">(</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">سطحيا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">)</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">، وبالرغم من
الإصرار على تراكم التفاصيل، فإن<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد الجنازة</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">يمكن أن يصنف كتدريب على كيف لا
تكتب السرد</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">:</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بعد أن جلسنا لتناول وجبتنا
بفترة قليلة قال أحدهم شيئا مثيرا للانتباه، له علاقة مباشرة بخبرة المتحدث، وتغير
وجه العنزة المتهكم في الحال. بدت عيناه وكأنها فعلا أضيئت. حلت الحيوية محل
الاكتئاب. بدأ يصف شيئا تناغم مع ما قيل، وكان فكاهيا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فأضحكنا</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تقرأ</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">الكتاب</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">فتجد</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">تلخيصا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">مليئا</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">بالكليشيهات،
تلخيص يبسط الأحداث والمشاعر. وضع <span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في الخارج يعَرَّف بخفة سريعة
بأن</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">عبد الناصر قام بنفيه</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">”</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">وهذا بمثابة إسدال ساتر على
عالم من من الخداع والمواربات. تتلخص كل مشاكل <span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">’</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">ديدي</span><span lang="AR-SA" style="color: #323333; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: Georgia; mso-hansi-font-family: Georgia;">‘</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">في احتياجه لحنان الأم، وفي هذا
تجاهل للشق الأكبر من شخصيته وتاريخه، وفيه أيضا عذر لرغبة آتهيل في إمداده بكميات
من الحنان المشبوه. هي تقول</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أنها كتبت<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">“</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">هذه
الوثيقة من أجله ولأولئك الذين ينوون إنجاب الأطفال</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">"</span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">. كان العمل الأفيد<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">والذي سيرضى هو عنه<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">-</span><span class="apple-converted-space"><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";"> </span></span><span lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Geeza Pro"; mso-hansi-font-family: "Geeza Pro";">أن تنشر مذكراته.</span><span dir="LTR" style="color: #222222; font-family: "Geeza Pro","serif"; font-size: 11.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">*****</span></div>
<div align="center" dir="LTR" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";"><br /></span></div>
<div dir="LTR" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="color: #222222; font-size: 11.5pt; mso-ascii-font-family: "Lucida Grande"; mso-hansi-font-family: "Lucida Grande";">نُشر في أخبار الأدب - فبراير2015</span></div>
<div dir="RTL" style="background: white; direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-70429017791923561902015-04-08T18:43:00.000+02:002015-04-08T18:44:35.235+02:00د. جلين جوردن: لا أريد أن أكون خبيرا ثقافيا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ولد جلين جوردن بولاية كاليفورنيا. وكان ناشط
في حركات الدراسات السود والأمريكان من أصل أفريقي في نهاية الستينات وبداية
سبعينات القرن الماضي. درس بجامعة ستانفورد حيث كان باحث مساعد لبروفسيور سانت
كلير دراك، الشخصية المفتاحية في تطور دراسات الشتات الأفريقي. ثم أكمل دراسته
بجامعة إلينوي حيث عمل مع البروفيسور ستيورات هول، الذي اطلقت عليه مجلة </span><span dir="LTR">The Observer</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span> البريطانية "واحد من رواد
النظريات الثقافية في بريطانيا".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ثم انتقل إلى كارديف بمقاطعة ويلز منذ عام
1987. ويعمل الآن كمحاضر للدراسات الثقافية والفوتوغرافيا بجامعة جلمورجان. ساهم
في تأسيس مركز بيوتون للتاريخ والفن، وهو مركز يسمح للسكان المحليين من الجنسيات
المختلفة بوصف وتقديم تاريخهم الخاص عن طريق التصوير الفوتوغرافي وحكي قصص حياتهم
في كل من ويلز وايرلندا. بدأ المركز نشاطه عام 1988 وبحلول عام 2000 كان قد حصل
على عدة مئات من الساعات المسجلة كتاريخ شفهي للسكان المحليين، وتم نشر عدة كتب في
المجالات الثقافية والسياسية والتعليمية. كما عقد عدة معارض في بريطانيا والولايات
المتحدة والدول الأوربية لعرض الصور الفوتوغرافية </span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المصاحبة لقصص من حياتهم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn9ZdItf11UiKhyiyCIwx7weTlpMtBNCo6v4nOKHdf3E6wvnLpJ0_ZDN1BKmABJMWtWGfRiiX5jNZhcER80UnX-clUqW5qHVfkjmmdv7iuWjK7izWHmKNo3L5Uqd9iLuVc36mb0IsnwqQ/s1600/blog2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn9ZdItf11UiKhyiyCIwx7weTlpMtBNCo6v4nOKHdf3E6wvnLpJ0_ZDN1BKmABJMWtWGfRiiX5jNZhcER80UnX-clUqW5qHVfkjmmdv7iuWjK7izWHmKNo3L5Uqd9iLuVc36mb0IsnwqQ/s1600/blog2.jpg" height="301" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في البداية حدثنا عن طفولتك.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد وُلدت عام 1952 وانتهت العبودية في
الولايات المتحدة الأمريكية بإقرار الدستور الثالث عشر عام 1865. وهكذا وُلد جدودي
في نهاية القرن التاسع عشر بعد إقرار الحرية ولكن هناك العديد من عائلتي كانوا
بالطبع عبيد. أما أمي فإنها تنحدر من نسل الهنود الحُمر. رحلت جدتي قبل مولدي ولكن
والدتها كانت لاتزال على قيد الحياة، كانت هندية، مازلت أتذكرها. كانت قصيرة مائلة
للبدانة ولديها شعر طويل أحمر. لقد كانت جميلة. في النهاية كانت عائلتي تعتبر من
الأقليات في ولاية كاليفورنيا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">صرحت لجريدة الجارديان البريطانية: "لقد
كافحنا كثيرا للحصول على معلميين من السود، ولنمنع المعلميين من ذوي البشرة
البيضاء من منادتنا بألقاب مثل نيجرو أو الأسود". بجانب إنك كنت ضمن الجيل
الأسود الأول الذي استطاع أن يدرس بجامعة ستانفورد بولاية كاليفورنيا. كيف كانت
تلك الفترة بداية لدراساتك في شؤون الشتات الأفريقي؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> لقد
وُلدت كما ذكرت من قبل عام 1952 وهذا يعني إني أصبحت مراهقا في نهاية الستينيات
وهو الوقت الذي ألتحقت فيه بالجامعة. وبالطبع كانت فترة مليئة بالحروب والجدالات
المستمرة وانتشر الهيبز ودعاة السلام وحركات الدفاع عن السود والدراسات الأفريقية.
وبالمصادفة كنت الشاب المراهق في وسط هذه الأحداث الهامة في الولايات المتحدة. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فعندما كنت في الخامسة عشر من عمري، اندلعت
حرب فيتنام، وكطفل في ذلك الحين، كنت ضد الإشتراك في هذه الحروب. وهكذا بدأت أفكر
بشكل جدي أن أترك الولايات المتحدة الأمريكية. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عندما ذهبت إلى جامعة ستانفورد عام 1970، كنت
بالفعل جزء من أول جيل أسود استطاع أن يدرس بالجامعة. فبعد اغتيال مارتن لوثر كينج
في أبريل عام 1968، قررت الجامعات الكبيرة مثل يال وهارفارد وستانفورد السماح
للطلاب السود بالانضمام إليها كما لم يحدث من قبل. فقبل ذهابي للجامعة كان عدد الطلاب
السود لا يتجاوز 30 طالب، ولكن في جيلي كان عددهم يتجاوز 500 طالب أسود، ولذلك
فأنا اعتبر نفسي محظوظ وكنت من ضمن الجيل الذي شهد التغيير الحقيقي.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في بداية دخولي إلى الجامعة، درست الكيمياء،
أردت بشدة ان أصبح مهندس كيميائي. ولكن اتجهت اهتمامتي إلى دراسة التاريخ
الأفريقي، ودراسة الأمريكان من أصل أفريقي. ولم أستطع التوقف بعدها. ولم أعود
بالطبع لدراسة الكيمياء.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كيف أثر العمل مع البروفيسور دراك
والبروفيسور ستوارت هول على أفكارك ومشاريعك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد قابلت سانت كلير دراك في بداية السبعينات
وكنت مساعد له لمدة 5 سنوات، وهو من الشخصيات الفعالة في الدراسات الأفريقية
بالولايات المتحدة في ذلك الوقت. وقد انتشرت هذه الدراسات حينها في الولايات
المتحدة وأمريكا الجنوبية والكاريبي. وبالطبع جذبني هذا أكثر للتعمق في حركات
الدفاع عن السود ودراسة الشتات الأفريقي.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ثم جاء ستوارت هول بعد ذلك في بداية
الثمانينات، كان يلقي سلسلة محاضرات في الدراسات الثقافية بجامعة إلينوي بالدروس
الصيفية، واستمرت المحاضرات لمدة 6 أسابيع. ثم أصبح هو المشرف على رسالة الدكتوراه
الخاصة بي، ومن هنا أصبحنا أصدقاء مقربين.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5FzarA1QpyTvJCCc2j9OT7Nk-F0DPoO61tuoKh0vATJDgqUqJ59qIilNFDhjwEHA3sZUtQ2hPugsZzC0ZFeZyNQ0oLmtBqqqiA7ZgpoPiY13MGC9zHU_xUBfApB89acpPyo8-sUZUPPI/s1600/SufiaLal.GIF" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5FzarA1QpyTvJCCc2j9OT7Nk-F0DPoO61tuoKh0vATJDgqUqJ59qIilNFDhjwEHA3sZUtQ2hPugsZzC0ZFeZyNQ0oLmtBqqqiA7ZgpoPiY13MGC9zHU_xUBfApB89acpPyo8-sUZUPPI/s1600/SufiaLal.GIF" height="320" width="265" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لم تتعلم التصوير الفوتوغرافي، ولكنك الآن
مصور محترف. في رأيك كيف أفادتك دراستك للأنثربولوجي والسيكولوجي في هذه المجال؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لم أدرس التصوير الفوتوغرافي بالفعل أبدا،
ولكني أمضيت العديد من السنوات في قراءة الكتب والعمل مع مصوريين آخريين. وتعلمت
بنفسي كيفية التعامل مع آلات التصوير المحترفة. لم أتعلم استخدام آلات التصوير
الخاصة بصناعة الأفلام، استخدم دائما الكاميرات الديجيتال وهي أسهل كثيرا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أما دراستي لمجالات علوم الإنسان وعلم النفس،
فإن علوم الإنسان تهتم في المقام الأول بدراسة الثقافات الأخرى وهذا بالطبع أثار
اهتمامي ولكني لست مهتما بدراسة نفس الثقافة لسنوات عديدة، وهذا ما يقوم به
الأنثروبولوجي عادة حتى تصبح خبير في ثقافة ما. أنا لا أريد أن أكون خبير ثقافي،
بل أريد أن أدرس العديد من الثقافات والحوار معها والإنتقال بين ثقافات متعددة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هل هذا هو ما لفت نظرك تجاه ويلز؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نعم بالطبع، فتعدد الأعراق في ويلز وفي
كارديف بشكل خاص هو ما أبقاني بها واعطاني فكرة مركز بيوتون للتاريخ والفن.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">من مؤلفاتك كتابين أحداهما عن الشيوخ
الصوماليين والآخر حول المجتمع اليهودي بويلز. بالكتابين العديد من الصور ذات
الحجم الكبير لشخصيات تحكي تاريخها الشخصي أثناء اقامتها هناك. ظهرت تلك الشخصيات
بأريحية شديدة أمام عدسات تصويرك.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أخبرنا عن وسائلك في التصوير وكيف تجعلهم يبدو
طبيعيين هكذا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أنا رجل أسود ومتقدم في العمر وأعيش في
كارديف منذ ما يقرب من 20 عام، وربما جعلني هذا محل ثقة لكثير من أهل ويلز حتى
الوافدين الجدد منهم. في البداية أجلس مع الشخص المراد تصويره لعدة دقائق ومعي
الباحث الذي يسجل القصة، ثم أبدأ في إلتقاط العديد من الصور له أثناء الحديث وأنا
جالس أمام الشخص مباشرة. وبذلك يظهروا في الصور بنظرات وابتسامات طبيعية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد ساهمت في إنشاء مركز بوتون للتاريخ
والفن، هل يمكننا القول إنه امتداد لعمل بروفيسور دراك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لا أخذ الأمر بهذه المحمل، ولكنه نعم بطريقة
ما. لقد ذهب البروفيسور دراك إلى ويلز عام 1947 وأجرى بعض الدراسات على عائلات
البحارة الأفارقة، ولكن الأمر لم يكتمل. ثم ذهبت أنا إلى هناك ومشيت على خطاه. وما
كان يتطلب 20 عام، أخذ مني فقط عامين وهو إنشاء المركز والبدء في العمل به.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هل فكرت في إنشاء مراكز أخرى في دول مختلفة،
خاصة بعد ثورات الربيع العربي؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لا أعرف، ربما أفعل ذلك يوما ما. أعتقد أن
لابد أن يدعوني أحد. الأمر بالطبع سيكون صعبا. فأنا لا أعرف طبيعة المجتعات وقد
يستغرق الأمر مني طويلا حتى أحققه. ولكني فكرت في السودان. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لماذا السودان تحديدا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لدي العديد من الأصدقاء السودانيين الذين
يعيشون في كادريف كلاجئين ومنهم من سافر لهولاندا وألمانيا. كما لدي زوجة ويلزية
لصديق سوداني، تعمل معي في المركز، بحثت معها أمر إنشاء مركز آخر في دارفور لتسجيل
وحفظ التاريخ الشخصي للسكان المحليين لهذا الأقليم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد ذهبت إلى معسكر لاجئيين بدارفور من قبل
بصحبة آلات التصوير، وحاولت أن ألتقط العديد من الصور وأن أجري بعض الأحاديث لأسجل
الحكايات. ولكني لم أستطع سوى إلتقاط القليل من الصور فقط لسوء الأوضاع هناك. وقلت
لنفسي إذا عرفتهم بشكل أقرب واستطعت أن أبقى لعدة أسابيع فربما يمكنني التصوير
ولكني لم أستطع حينها. لذلك اعتقد إن الأمر قد يستغرق الكثير من الوقت.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ما رأيك إذا قام أحدهم بإنشاء مركز، يسير على
نفس نهج مركز بيوتون ومستخدما نفس أساليب العمل، في بلده.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لا يوجد مشكلة أن يتعاون معنا أحد من بلد آخر
وأعتقد إننا سندعم هذا، ولكن لابد ان أعرفه جيدا وأثق به أو بها. <o:p></o:p></span><br />
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نُشر بأخبار الأدب - نوفمبر 2014</span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-80680519200635999092015-04-08T18:23:00.000+02:002015-04-08T18:23:26.425+02:00الجارديان تعتبر فوز موديانو فضيحة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">إعلان جائزة نوبل في الآداب هي مناسبة سنوية
للنظر إلى الأدباء والروائيين الأمريكيين وكأنهم هوامش في روايات رومانسية. حتى
فيليب روث، ذلك العملاق ذو المكانة التي تجاوزت الخمسين عاما، أصبح أكثر المبتهجين
المتحدثين عن خاسر العام.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعد أن حسم السويديين المناقشات حول فوز
الكاتبة الكندية أليس مونرو بأعلى جائزة أدبية في العالم في العام الماضي، واصلوا
توزيع الآمال على الأسماء من كل العالم حتى صباح يوم الخميس، عندما منحوا الفرنسي
باتريك موديانو مكالمة صباحية ذهبية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هناك العديد من النظريات حول
"تحييزات" نوبل، القليل منها يتضمن احتمالية فوز الروائيين من الدول
الغير ناطقة بالإنجليزية، والذين لا يعرفهم الكثير من القراء في الغرب أو حتى
سمعوا عن أسمائهم، وأن هذا ربما يكون أمرا تفضله الأكاديمية السويدية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وقد أشار قضاة الأكاديمية الملكية السويدية
أنفسهم إلى إنهم لا يستسيغوا تأثير برامج الكتابة الإبداعية على مشهد الكتابة في
نيويورك. وبشكل أوسع، فإن نوبل تُعرف بإنها أفضل منصة تواجه هيمنة الثقافة
الأمريكية؛ كما أن هناك فكرة قائلة أن قضاة نوبل المنتفخين الأوداج لا يحبون
مكافأة الروائيين الذين يحققون المبيعات.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ويرى الناقد الأمريكي دوايت جارنر أن النقطة
العمياء عند القضاة السويديين في الأدب هي الضحك. ولكن هناك احتمالية واحدة غامضة
وهي أن القضاة في الحقيقة، مرحيين للغاية، حتى إن كان ذلك على الطريقة السويدية،
ويرتكز اختيارهم حول استفزاز سنوي واحد هو منح فيليب روث شيء يقوله عن فشله الأبدي
في الفوز.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لسنوات عديدة، تدور القصة كالتالي، يقوم روث
برحلة إلى نيويورك وينتظر في مكتب وكيله المكالمة المنشودة، بينما لائحة الإعلان
الخطير معدة للطباعة والتفعيل. وهناك يجلس، في حجرة الإجتماعات المجهزة بالمرطبات،
طويلا، وفي نهاية اليوم يقوم برحلة طويلة، حزينة، عائدا إلى كونيتيكت. يمكن للمخرج
تشارلي كافمان أن يحصل على فيلم رائع من وراء هذا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ومن الأمور المحيرة التي تعتبر لغز، لماذا
يلفت فشل روث الانتباه بهذا الشكل المتكرر، من بين حفنة من الروائيين الأمريكيين
العظام الذين يتطلعون لنوبل كذلك؟. على سبيل المثال، فإن توماس بينشون ودونالد
ريتشارد (دون ديليو) هما في المقام الأول للترشيحات. إلا إن فيليب روث يقدم نفسه كشخص
عاجز بإبتهاج عن التوقف عن الإنتظار، فإذا سأله أحدهم عن نوبل، فإنه يجيب بكلمات
غاضبة مضحكة حول استبعاد نوبل له. لقد فاز بكل الجوائز الأدبية المرموقة، حيث حصل
على البوكر العالمية وجائزة بري مديسيس الفرنسية والبوليتزر وجائزة الكتاب الوطني.
ولكن المهيمن على صورته، إنه تماشيا مع الصورة النمطية الأوروبية التي يتم تصورها
حول وطنه بشكل عام، لا تترك له سوى الرغبة في المزيد من الجوائز.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المرأة الأمريكية الوحيدة التي رشحت لنيل
نوبل هذا العام كانت جويس كارول أوتيس، مما خيب أمالنا لعدة أسباب، ماذا سنفعل،
على سبيل المثال، بإنتاجها الإشتركي الطابع والغير مشوق/ مفتقد للسحر، كما أن
الجوانب المتثاقلة تحتل جانب كبير من أعمالها. بالطبع أفضل مارلين روبنسون التي لا
تكترث للأمور التجارية في الأدب. فقد عادت في روايتها الأخيرة (ليلى) للمرة
الثالثة إلى المدينة التي كتبت عنها في روايتيها "البيت"
و"جلعاد"، تلك المستعمرة الصغيرة في أيوا حيث العجوز ذو 76 عاما الذي
يحكي عن حياته الفانية والروحية، وهذا بالطبع لن يجذب قضاة نوبل.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في الحقيقة، فإن روبنسون كاتبة ماكرة هزلية،
تكتب عن مدينة صغيرة نشطة ومقروءة ولكنها أيضا تعتبر روائية جادة بشكل كاف للدرجة
التي لا تحصى معها باختيارا شعبيا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">على أي حال، في النهاية، لقد فاز موديانو.
تحية كبيرة له ولعشاقه حول العالم. والآن نطرح أهم تساؤلاتنا: من سيكون فيليب روث
القادم، الروائي البطل الذي سيصبح خاسر العام ويمكننا جميعا أن نقف وراءه؟<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هل يوجد أي شخص هناك، أبيض اللون، رجل روائي،
على الجانب الآخر من تلقي التعليقات الحادة بشكل متكرر، ومفرط في استيعابه لنفسه
ومتضخم الذات بشكل عام، والذي ربما، لمدة عشر سنوات من الآن، ينتظر توقعات الإحباط
السنوي لفوزه بجائزة نوبل؟ </span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نُشر بأخبار الأدب - أكتوبر 2014</span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-36991157870869431942015-04-08T18:20:00.000+02:002015-04-08T18:20:17.521+02:00"ستونر" لجون ويليامز<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<strong><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">أعظم رواية أمريكية لم تسمع عنها من قبل!<br /></span></strong></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<strong><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">في حوار بين الكاتبين الأمريكين ويليام جيرلدي وتشارلز ج. شيلدز عن جون
ادوارد ويليامز، قال جيرلدي: "قيام جون ويليامز من المجهول لايزال أمرا مدهش.
أرتاب دائما من الحركات الأدبية التي تحتفي بالأذواق الباهتة، ولكن إعادة إحياء
ويليامز يعد شيء ممتع لأقصى درجة، مثل الشعور، أخيرا، بتحقيق عدالة لم يشهدها من
قبل. وبمجرد دخولك في عالمه الروائي وخاصة رواية أغسطس، تجد بناء سردي لخبير محترف
غير عابيء بالمواجهة مع آلام وخلاص الحياة البشرية". <o:p></o:p></span></strong></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<strong><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">وبادله شيلدز الرأي قائلا: "أتذكر ما حدث لملفي كمثال، لقد رحل وهو
مجهول تماما حتى أن أكثر من صحيفة من نيويورك كتبت في نبأ وفاته "جيل القراء
الحالي لن يكون مُطلع على إسم هرمان ملفي، ولكن مر وقت كانت أعمال الكاتب مشهورة
على نطاق واسع". ولم تحدث إعادة إحياء لأعمال ملفي إلا بعد مرور 45 عام على
وفاته. لم يكن ويليامز مجهول تماما عندما رحل عام 1994 ولكنه لم ير شيء خلال حياته
مثل الإهتمام الحالي برواياته. ولقد استحضرت الصلة بين ويليامز وملفي الآن لسبب
آخر؛ أنت ذكرت شيء عن البناء السردي لخبير محترف، لقد قمت، على سبيل التجريب، بتنظيم
أقصر فصول موبي ديك في شعر حر وكم كان هذا رائعا. لقد كان ويليامز ضمن ذلك النوع
من المحترفين أيضا. وأخبرتني الكاتبة الأمريكية روكسي مونرو تلك النكتة: في مساء
ما أثناء تناولنا العشاء، سألت ويليامز: "كيف كان يومك، جون؟". وكانت
إجابته: "كان يوما عظيما، لقد كتبت ثمان جمل مثالية". وهذا يلخص بطريقة
ما سبب انعزال ويليامز بدلا من خوضه الحياة".<o:p></o:p></span></strong></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-SA" style="background: white; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Garamond; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Garamond;">في واحدة
من الحالات النادرة الشيقة لتحقيق العدالة الأدبية المتأخرة، أصبحت رواية ستونر
للكاتب الأمريكي جون ويليامز في أعلى قائمة الأعلى مبيعا في أوروبا بعد أن قدمتها وقامت
بترجمتها الكاتبة الفرنسية أنا جافلدا. وكذلك كتبت الناقدة موريس ديكستين مقال عنها
في جريدة نيويورك تايمز ولكنها، رغم ذلك، لم تحظ بالإنتشار الواسع في الولايات
المتحدة.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-SA" style="background: white; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Garamond; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Garamond;">رواية
ستونر بلا أدنى شك هي رواية عظيمة، ولكن يمكننا أن نتفهم لماذا هي ليست المفضلة لدى
الأمريكين. يمكنك ببساطة وصفها على إنها المقابلة لجاتسبي. فرغم أوهام جاتسبي
ونهايته السيئة إلا إننا جميعا نعتقد، بسرية، في جماله. لم يراه الأمريكان حقا
كشخص مقابل للبطل أو كشخصية تراجيدية، ولكنهم رأوه كمجرم لديه كاريزما مثل الذين
يشاهدونهم على شاشة التلفزيون. فقصة جاتسبي الناجحة تتلخص في إنه كون ثروته التي
بلغت ملايين الدولارات وامتلك قصر وأقام به الحفلات الضخمة كما أستطاع أن يحصل على
فتاة أحلامه ولو لفترة قصيرة. أما ستونر، بطل رواية ويليامز، غير وسيم، أكاديمي
يعمل بكد ويسير زواجه بشكل سيء، وتم ابعاده عن طفلته، وكدح في حياة وظيفية بلا
مستقبل ثم مات وتم نسيانه: إنه الفشل. إنها ليست رواية تقع في مدينة الأحلام
ولكنها تقع في قلب العفن. كما إنها تبدو ظاهريا رواية أكاديمية، كيوميات تاريخية
حصريا للأكاديميين. وذات قيم قديمة الطراز، مثل قيم ما قبل الحرب وتتمسك بالضمير
كأعظم الفضائل والثواب في الحياة. أما نثرها، فبالمقارنة مع غنائية فيتزجيرالد،
فإنه صارم ومنضبط ودقيق؛ حيث طلاءه أقل بهرجة، وتوهجه أكثر بقاءا من خشب صلب
مصقول، فبنائها لا تشوبه شائبة مثل هذا النوع من المنازل الذين لا يعرفون كيف
يبنون مثله مرة أخرى.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-SA" style="background: white; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Garamond; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Garamond;">تستهل
ستونر بمقدمة صغيرة تصف بإقتضاب حياة وموت أستاذ مساعد في اللغة الإنجليزية غير
محبوب بإحدى الجامعات المحلية. والدليل الوحيد على وجوده هو مخطوطة من القرون
الوسطى تبرع بها زملائه إلى المكتبة بإسمه. وتختتم المقدمة:<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">"قد يتساءل الطالب
الغير نظامي، متفرجا، الذي صادف الإسم عن من كان ويليام ستونر، ولكنه نادرا ما
اهتم بإتباع فضوله أبعد من مجرد سؤال عابر. زملاء ستونر الذين لم يمنحوه تقدير خاص
أثناء حياته ، نادرا ما يتحدثون عنه الآن؛ كبار السن يرون إنه تذكير للنهاية التي
تنتظرهم، أما الشباب فيعتبرونه فحسب صوت لا معنى له من الماضي، حتى إنه لا يمثل
تلك الهوية التي تستحق ربط أنفسهم أو وظائفهم بها". <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">وبهذا جعلنا ويليامز
نتساءل عن ماذا سيكون الكتاب؟ فطموحه يتجلى في تواضع موضوعه: مثل رباعية الكاتب
الأمريكي جون أبدايك "رابت"، إنها ليس شيء أقل أو أكثر من قصة حياة. كما
إن هناك شيء ما في تلك الفقرات الأولى، نثر غير متعال، مثل الملاحظات الإفتتاحية
الناعمة لفنان مبدع، وهذا يخبرنا إننا في صحبة كاتب عظيم أو أكثر، إنه شخص يعرف
الحياة، أو بالأحرى يفهمها. إنه نفس الأمر الذي قد تستشعره من قرائتك لجميس سالتر:
حضور الحكمة. والحكمة بالطبع ما هي إلا موضة قديمة. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">وبالرغم من سهولة النص،
إلا أن ستونر ليست رواية سهلة القراءة. ليس بسبب إنها مكثفة ومبهمة ولكن لإنها
مؤلمة. فلقد نجح ويليامز في حرمان بطله بالقوة من السعادة في زواجه ومع ابنته ومع حبيبته
وحتى في وظيفته. وكان هذا قسوة مفرطة مثل نزوة مهلكة للآلهة في أعمال المسرحي
اليوناني يوربيديس.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">تم تجاهل ستونر عند نشرها
عام 1965، ولكن أبقاها المتحمسون على قيد الحياة بإعادة النشر كل عشر سنوات تقريبا
في محاولة لإعادة اكتشافها، مثلما فعل الكاتب الأمريكي ارفينج هو في مجلة
الجمهورية الجديدة عام 1966، والكاتب البريطاني تشالز برسي سنو في جريدة فاينانشال
تايمز عام 1973، والكاتب الأمريكي دان واكفيلد بمجلة بلاوشيرز عام 1981 وستيف
ألموند بمجلة تن هاوس عام 2003. وطالما تساءلوا لماذا لم يسمع أحد عن هذه الرواية
من قبل؟ واستمر سنو في التساؤل لوقت طويل. والآن بجانب رواية ستونر، فإن روايته
الثانية، تقاطع بوتشر التي نُشرت عام 1960، متوفرة كذلك في طبعة جديدة أنيقة
نشرتها مجلة نيويورك ريفيو بوكس. كلا الرواتين تستحقان القراءة على نطاق واسع،
ولكن ظلاميتهما ورؤيتهما الضبابية تثيران التساؤلات حول إذا كان من الممكن توقع
هذا.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">ولكن إلى أي مدى كان
ويليامز مجهولا؟. عندما نشرت ستونر عام 1965، كالعادة تأرجحت بين مخاوف الروائي
وآماله. حينها تم استعراضها بإحترام، لم تكن الأعلى مبيعا ولكنها باعت عدد معقول،
ونفدت كل طبعاتها. وفي عام 1972 فازت روايته الرابعة أغسطس بنصف الجائزة الوطنية
للكتاب (والنصف الآخر ذهب إلى رواية الوهم للكاتب جون بارت). وقد كان هذا الوقت من
أكبر نجاحاته ومع ذلك لم يحضر حفل التكريم، ربما كان مرتابا، كما لو أن المدح الذي
يعلن ما هو إلا استخفاف به. بعد ذلك التكريم بعشرين عام، بدون نشر أي أعمال أدبية
أخرى له، نشرت نيويورك تايمز خبر موته ونعته كشاعر وكمعلم بجانب إنه روائي. ولكن
نأتي للعامل الذي خافه ويليامز كثيرا وكتب عنه في خطاب لناشره، وهو الوقت. فبعد
مرور الكثير من الوقت، بعد خمسين عام من تاريخ كتابة ويليامز لهذا الخطاب، أصبحت
ستونر من أعلى الكتب مبيعا عبر أوروبا. وهذا ما لم يكن متوقعا أبدا، وهذا ما لا
يفهمه الناشرون أنفسهم. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">ولد ويليامز في شرق تكساس
عام 1922 ووقع في غرام الأدب أثناء دراسته الثانوية. كان أجداده مزارعين، وكان زوج
أمه يعمل حارس في مكتب البريد المحلي. عمل بأعمال كثيرة مختلفة بعد سقوطه
بالجامعة، ثم خدم في الجيش الأمريكي في الهند وبورما بالحرب العالمية الثانية،
وأثناء تلك الفترة كتب رواية مبتدئة في وقت فراغه. ثم سمح له برنامج حكومي، يقدم
امتيازات للجنود الأمريكان العائدين من الحرب، أن يلتحق بالجامعة في دنفر والحصول
على الدكتوراه من جامعة ميسوري حيث بدأ في كتابة روايته الثالثة ستونر. لقد كان
عالم وشاعر بجانب كونه روائي، وأسس برنامج الكتابة بجامعة دنفر حيث درس هناك لأكثر
من ثلاث عقود. وتقاعد عام 1985 ورحل عن الحياة 1994.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">وبالتمعن في روايته
الأشهر، نجد أن كثير من الأمور الجيدة حدثت في حياة ستونر ولكنها دائما تنتهي
نهاية سيئة. فإنه يستمتع بتعليم الطلاب ولكن حياته المهنية في وضع حرج بسبب رئيس
القسم الحاقد. كما إنه يقع في الحب ويتزوج ولكنه يعرف في غضون شهور إن تلك العلاقة
فاشلة. ويحب ابنته بشدة ولكنها تتحول ضده. ثم يقع في حب جديد مفاجيء يمنحه حياة
جديدة ولكن تعترضه أسباب خارجية. وعندما يصل لعمر 42 عام، عبر قائلا: "لا أجد
شيء أمامي تمنيت الاستمتاع به، كما إني أرى خلفي القليل الذي حرصت أن أتذكره".
<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<b><span lang="AR-EG" style="background: white; border: none windowtext 1.0pt; color: #444444; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">في واحد من الحوارات
النادرة التي قام بها في حياته، قال ويليامز: "اعتقد إنه بطل حقيقي. الكثير
من الناس الذين قرأوا ستونر، اعتقدوا أنه حظى بحياة حزينة وسيئة فحسب. أنا اعتقد
إنه حظى بحياة جيدة جدا. حظى بحياة أفضل مما حظى بها الكثيرين، لقد كان لديه مشاعر
تجاه ما كان يفعله.. كان الجزء الأهم في الرواية بالنسبة لي هو احساس ستونر بعمله
وشعوره بالمسئولية.. فعمله أعطاه شكل خاص لهويته وشكل كيانه كما كان".<br /><br />نُشر في أخبار الأدب - ديسمبر 2014<o:p></o:p></span></b></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-5610515345754843522014-10-23T23:13:00.000+02:002014-10-23T23:13:50.452+02:00عالم موديانو بعد الحرب العالمية الثانية<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تصدر لجنة نوبل بيانات غامضة كتتويج للفائزين،
ولا تختلف كثيرا عن اختيارتها المبهة في كثير من الأحيان. فتصل بتصريحاتها لأعلى
مراتب اللغة الشعرية كما لو إنها مرتبة شرف تتمم كمال الكاتب. أما نحن، القراء
العاديين، فنعكف على تلك التصريحات مثل </span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;">حجاج يذهبون لملاقاة الآلهة في دلفي
اليونانية القديمة لعلهم يلقوا علينا خبرا، ثم نعود بثروة بخسة.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كان البيان الخاص بالشاعر الفرنسي لو كليزيو،
الفائز بنوبل عام 2008، إنه "كاتب الإنطلاقات الجديدة، وصاحب المغامرة
الشعرية والنشوى الحسية، ومستكشف الإنسانية فيما وراء الحضارة السائدة". وكوتزي
الفائز عام 2003، فقد قيل عنه "إنه ذلك الرجل الذي استعرض وبطرق لا تحصى،
المفاجآت التي يقدمها الآخر". أما هارولد بنتر الذي فاز بنوبل عام 2005، فعبرت
عنه لجنة نوبل بأنه "يكشف في مسرحياته مدى الإنقياد لثرثرة الحياة اليومية
ويقتحم مواطن الظلم الخفية". وكان من المريح أن نعلم أن بيان العام الماضي عن
أليس مونرو كان موجزا وأفاد بأنها "سيدة القصة القصيرة المعاصرة".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هذا العام، ذهبت الجائزة إلى الروائي الفرنسي
باتريك موديانو، وقال البيان "بسبب تمكنه من فن الذاكرة وانتاجه أعمالا تعالج
المصائر البشرية العصية على الفهم وكشف العوالم الخفية للاحتلال". موديانو
الذي يبلغ من العمر 69 عام، بدأ في نشر رواياته منذ عام 1968، وتعتبر روايته
الأخيرة "حتى لا تضيع في الجوار" والتي صدرت الأسبوع الفائت، مقروءة في
فرنسا، ولكن عمليا، لا نعرف عن موديانو شيئا. فلقد نشرت جامعة يال مجلد يضم ثلاث
من قصصه، ولكن القسم الأكبر من أعماله مازال غير متاح بالإنجليزية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ولكن من هو هذا الروائي؟ وما هي المصائر
الخفية العصية على الفهم التي كشف عنها؟ ولد موديانو بالقرب من باريس في يوليو عام
1945، لأم بلجيكية وأب يهودي تعود جذوره إلى سالونيك. درس في مدرسة ليسيه هنري الرابع
وهي من أرقى المدارس التمهيدية بفرنسا، ولكنه توقف عن الدراسة في عمر 17 عام. وبعد
خمس سنوات من منحه شهادة الثانوية، بدأ في الكتابة كما صرح لمجلة </span><span dir="LTR">Les Inrockuptibles</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span> عام 2012. ثم ابتعد عن عائلته
وتجول في باريس، يبيع الكتب ليجني المال؛ كما تعلم أن ينسخ أعمال الكتاب
المشهوريين مثل بول فاليري وأليان روب جريلي ويزيف إهداءات صفحة العنوان. يقول
موديانو "لقد كانت فترة استثنائية ومشوشة". كانت الحرب الجزائرية
الكارثية، التي استغرقت أفضل جزء من خمسينات القرن الماضي، قد انتهت للتو. وقد كان
هذا، بالنسبة لموديانو، "فترة غير اعتيادية، واجهت بها كبار السن، الذين
غرسوا في نفسي شعور دائم بالخطر".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مثل تصور رواية سلمان رشدي "أطفال منتصف
الليل"، فإن الأوربيون من مواليد عام 1945 يتميزون بالحدية. فلقد هربوا من ساحة
الحرب وظل العار يلاحقهم، ولدوا في وقت الحرية ولكن طاردتهم الاضطرابات؛ فلقد
كبروا وهم يترقبوا في خوف. في عام 1969، قام الرسام والنحات الألماني، أنسيلم
كيفير الذي ولد قبل موديانو بشهرين، بإنتاج ما أطلق عليه "الاحتلالات"،
وهي عبارة عن مجموعة صور فوتوغرافية له، حيث يتظاهر برفع يده بالتحية النازية
بأكثر من مكان في إيطاليا وسويسرا وفرنسا. قام كيفير بزيارة أماكن القصف النازي،
في دعوة للشعب الألماني ألا ينسى جنون الرايخ الثالث. وقد كانت رواية موديانو الأولى،
التي نشرت قبل مجموعة الاحتلالات بعام، تتضمن إسقاط مشابه للماضي الذي نجا
بأعجوبة. ولقد نشرت في عام 1942 في باريس السيريالية (في وقت تألق كل من بروست،
فرويد، هتلر ودرفيوس)، تحت إسم "ساحة النجمة". كإشارة للساحة الدائرية
على رأس شارع الشانزلزيه التي تحيط قوس النصر، وأيضا تشير إلى النجمة الصفراء التي
فرضها هتلر على اليهود أثناء الاحتلال.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ظهرت "ساحة النجمة" في الوقت الذي
بدأ فيه انهيار صميم الهوية الفرنسية بعد الحرب العالمية الثانية، أو كما قالت
الروائية الفرنسية كليمانس بولوك، عندما قمت بدعوتها لمناقشة فوز موديانو، "إنها
ظهرت في الوقت الذي بدأت فرنسا، كأسطورة المعارضين، في السقوط". نشر الكتاب
في مايو، 1968، في نفس الشهر الذي ثارت فيه احتجاجات الطلاب، وفر شارل ديجول، رئيس
فرنسا حينها والبطل المحارب، إلى قاعدة عسكرية بألمانيا في انتظار انتهاء كل شيء.
واقترب موديانو من الحقيقة القذرة عن كثب. فلقد رفض والده ارتداء النجمة ولم يخضع
عندما اجبروا اليهود على الترحيل إلى معسكرات الإعتقال؛ بل قضى فترة الحرب في
إدارة الأعمال بالسوق السوداء والتسكع مع الجستابو المرابطة في منطقة لرويستون.
</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أخبرتني بولوك، وهي زميل ما بعد الدكتوراه في الدراسات اليهودية بجامعة بنسلفانيا،
إنها تعود بقراءة روايات موديانو لنفس الثيمات: تأثير الماضي، والتهديد بالتلاشي،
وضبابية الحدود الأخلاقية، والجانب المظلم للروح. وقالت أن موديانو يعتقد أن
"الروائي لديه واجب أخلاقي ليسجل آثار الذين غابوا، والذين تلاشوا".
وبالطبع لا يغيب عن انتباه أعضاء لجنة نوبل أن فوز موديانو جاء في الوقت الذي زاد
فيه معاداة السامية بفرنسا، كما ارتفع معدل هجرة اليهود الفرنسيين إلى اسرائيل،
لخوفهم وعدم شعورهم بالأمان في وطنهم، حيث أن ثقافتهم ربما تكون في طريقها
للاندثار، وهذا شيء واضح وحقيقي. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كتبت بولوك أطروحة الماجستير عن موديانو،
وساعدها هو في وقت لاحق في نشر كتابها الأول. وتعتبر موديانو أعظم الروائيين
الفرنسيين الذين على قيد الحياة. وقالت: "لقد قفزت عندما علمت بفوزه بنوبل،
وبكيت من الفرحة".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وكان رد الفعل في فرنسا، احتفالي على نطاق
واسع. وكما نعلم فإن فرنسا ليست بعيدة عن نوبل؛ فموديانو هو الفائز الفرنسي الخامس
عشر. ولكن بعد فوز الشاعر لو كليزيو عام 2008، بدا فوز فرنسي آخر قريبا شيء بعيد
المنال. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وصفت جوسيان سافنيو، محررة بمجلة لاموند
الفرنسية، في إيميل إلكتروني، كتابات موديانو بأنها "مرهفة، بارعة
ومكبوتة". وأشادت بالرجل نفسه قائلة إنه "حذر وسخي، وبمعزل عن وضعه
الأدبي المتميز. في الحقيقة، إنه لم يبدع سيمفونيات أو أوبرات، ولكنه عازف بيانو
ممتاز". ثم أضافت "ولكني ساخطة، كالمعتاد، لأنهم تجاهلوا فيليب
روث".<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif;">عن </span><span dir="LTR">The new yorker</span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-65215985562666526032013-11-17T03:42:00.000+02:002017-03-12T17:27:07.523+02:00مونرو: لن أكتب رواية حقيقية أبدا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; line-height: 20px; text-align: left;">حوار الكاتبة الكندية أليس مونرو مع مجلة باريس ريفيو عام 1994</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; line-height: 20px; text-align: left;">الجزء 2</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: كيف قابلت جيري؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد عرفت جيري عندما كنا بالجامعة معا. كان الأكبر سنا وكنت لا أزال
طالبة مبتدئة. كان جنديا عائدا من الحرب العالمية الثانية، مما يعني أن هناك سبع
سنوات بيننا. وكنت مفتونة به حين كنت في الثمانية عشر من عمري لكنه لم يلاحظني
أبدا. كان يلاحظ أشخاص آخرين. كانت جامعة صغيرة لذلك فأنت تعرف الجميع هناك. لقد
كان عضوا في تلك المجموعات الصغيرة المكونة من الأشخاص الذين – اعتقد كنا نطلق
عليهم البوهيميون، حين كان هذا التشبيه لايزال موجودا، كانوا يكتبون الشعر ويقوموا بإرساله إلى المجلات الأدبية،
وكانوا مثيرين للاهتمام حيث يتناولون الشراب لحد الثمالة وهكذا. اعتقد إنه كان على
اتصال مع المجلة، وعندما كتبت قصتي الأولى، كان جزء من خطتي أن أعرض عليه
مخطوطاتها. وحينها من المحتمل إجراء محادثة، وقد يقع في حبي، ومن هنا يبدأ كل شيء.
وبالفعل أخذت القصة إليه، فقال لي:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">يعمل جون كايرنز محرر، إنه بالأسفل في
الردهة.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span dir="RTL"></span><span style="line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-EG">هذا بالكاد يُسمى محادثة، وقد
كانت الوحيدة بيننا. <o:p></o:p></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هل كانت هذه هي المحادثة الوحيدة التي تمت بينكما خلال دراستك
بأكملها؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: نعم، لكن لاحقا، بعد نشري للقصة، كان قد غادر الجامعة. كنت أعمل
كنادلة ما بين عامي الأول في الجامعة والثاني، حين تلقيت خطاب من جيري. كان حقا
خطاب رائع عن القصة. لقد كان أول خطاب أتلقيه من معجب. لكنه لم يكن عني بأي حال من
الأحوال، ولم يُشير إلى جمالي، لم يقل إنه من الجميل أن نكون سويا أو أي شيء مشابه
لذلك. لقد كان ببساطة تقدير أدبي. لذلك قدرته ربما بشكل أقل من أي خطاب آخر لأني
كنت آمل أن يكون أكثر جرأة. لكنه كان خطاب لطيف. ثم، بعد عودتي إلى لندن وعملي
في ويسترن، استمع إلى بطريقة ما في الراديو حيث أجريت حوار. لابد أني ذكرت أين
أعيش وأعطيت انطباع اني لم أعد سيدة متزوجة، لأنه أتي ليراني. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: وقد كان هذا بعد حوالي عشرون عام؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">مونرو: بعد أكثر من عشرين عام، ولم نر بعضنا خلال كل تلك الفترة. لم يبدو
كما توقعته. لقد هاتفني قائلا، أنا جيري فرملين. أنا في كلينتون، وكنت اتساءل إذا
ما كان في إمكاننا تناول الغداء معا في وقت ما. كنت أعرف أن بيته في كلينتون وفكرت
أنه ربما جاء ليرى والديه. كنت اعتقد في هذا الوقت إنه يعمل في اوتاوا، كما سمعت
عن ذلك من شخص ما. واعتقدت أن زوجته وأطفاله قد عادوا إلى اوتاوا، بينما هو في
وطنه ليزور والديه، ثم فكر في تناول الغداء مع أحد معارفه الشخصية القدامى. هذا هو
ما توقعته حتى جاء وأخبرني أنه لا يزال يعيش في كلينتون وأنه غير متزوج وليس لديه
أطفال. ذهبنا إلى نادي الكلية واحتسينا ثلاث كؤوس من المارتيني أثناء الغداء. كنا
نشعر بتوتر. لكننا تداركنا الموقف بسرعة. وبحلول الظهيرة اعتقد أننا كنا نتحدث عن
الانتقال والعيش معا. كان هذا سريعا للغاية. أظن أني انتهيت من تدريس هذا الفصل
الدراسي بويسترن ثم توجهت إلى كلينتون، وانتقلنا للعيش معا هنا في المنزل حيث يعيش
هو ليعتني بوالدته. </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> لم تقرري أن تأتي هنا للكتابة؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لم أتخذ أبدا قرار فيما يخص الكتابة. ولم أفكر قط في اني قد أتوقف
عنها. اعتقد أن هذا بسبب أني لا أؤمن بتوافر بعض الشروط للكتابة والتي قد تكون
أفضل من شروط أخرى. الشيء الوحيد الذي يجعلني أتوقف عن الكتابة هو العمل – عندما
كان يتم تقديمي كشخصية عامة وكاتبة ثم يتم اعطائي مكتب لأعمل به.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هذا يذكرنا بقصتك "المكتب": السيدة التي استأجرت مكتب
لتكتب به ثم قام مالك المكتب بإلهائها حتى اضطرت في النهاية إلى الانتقال. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: كتبت هذه القصة بناءا على تجربة حقيقية. لقد استأجرت مكتبا، ولم اكن
قادرة على الكتابة به إطلاقا – لم أكتب سوى تلك القصة. فلقد أخذ المالك في ازعاجي
طوال الوقت، لكن حتى بعد توقفه عن ازعاجي لم أستطع الكتابة. يحدث هذا في الوقت
الذي لا أحدد به نظام للكتابة، فضلا عن وجود مكتب. عندما اشتركت ببرنامج الكتابة
بجامعة كوينزلاند بأستراليا، كان لدي مكتب هناك، في القسم الانجليزي. كان مكتب
أنيق وجميل. لم يسمع عني أحد، لذلك لم يأت أي شخص لرؤيتي. ولا أحد هناك كان يحاول
أن يكون كاتب بأي حال. كان الأمر مشابه لفلوريدا؛ كانوا يتجولوا طوال الوقت بلباس
البحر. لذلك كان الوقت كله ملكي، وكنت أجلس في هذا المكتب أفكر فحسب. لن أصل إلى
شيء؛ وهذا يعني العجز. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هل كانت فانكوفر أقل فائدة بالنسبة للمادة الرئيسية؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد عشت في الضواحي، في البدء كنت في شمال فانكوفر، ثم انتقلت لغربها.
في شمال فانكوفر، يخرج جميع الرجال في الصباح ولا يعودوا إلا بحلول الليل. طوال
اليوم لا يوجد سوى ربات البيوت والأطفال. كان هناك وحدة شعبية، وكان من الصعب أن
تكون وحدك. هناك الكثير من الحوارات حول التنظيف بالمكانس الكهربائية وغسيل
الأصواف، لقد كنت مهتاجة إلى حد بعيد. عندما كان معي طفلتي الأولى فحسب، كنت أضعها
في عربة الأطفال وأمشي لأميال لأتجنب حفلات تناول القهوة. كان ذلك أكثر ضيقا وصداما
من الثقافة التي نشأت بها. لذلك كان هناك الكثير من الأشياء الممنوعة – مثل أخذ أي
شيء على محمل الجد. كانت الحياة بشكل محدود مرتبة مثل سلسلة من التسليات المسموح
بها، الآراء المسموح بها، الوسائل المسموح بها لكوني امرأة. وقد فكرت أن المخرج
الوحيد هو مغازلة الأزواج أثناء الحفلات. في الحقيقة، كان هذا هو الوقت الوحيد
الذي تشعر أن هناك شعور حقيقي، لأنه الاتصال الوحيد لك مع الرجال. إن كان هناك
واقع لهذا، فلقد بدا لي انه جنسي. ومن ناحية أخرى، لا يتحدث الرجال إليك عادة،
وإذا فعلوا فإنهم يتحدثون من أعلى لأسفل. لقد قابلت أستاذ جامعي، وعندما أظهرت
معرفة بشيء ما هو يعرفه، اعتبر المحادثة غير مقبولة. فالرجال لا يحبوا أن تتحدث
السيدات، والسيدات لا يحبوا ذلك أيضا. لذلك فإن عالمك متمركز حول الأحاديث
النسائية عن أنسب طرق لعمل الحمية، أو أفضل الوسائل للحفاظ على الأصواف. كنت مع السيدات ذوي الرجال المتسلقين. لقد كرهت ذلك بشدة ولم أكن قادرة أبدا على
الكتابة عنه. ثم انتقلنا إلى غرب فانكوفر، التي كانت ضاحية مختلطة أكثر، وليس كل
الشباب من الأزواج. هناك كونت صداقات رائعة. تحدثنا حول الكتب والقيل والقال
وسخرنا من كل شيء مثل فتيات المدرسة الثانوية. هذا شيء كنت أود الكتابة عنه لكني
لم أفعل، حيث المجتمع المُفسد للسيدات الشابات، اللاتي من خلاله يبقين بعضهن البعض
مليئات بالحياة. لكننا انتقلنا مرة أخرى إلى فيكتوريا وقمنا بفتح المكتبة والتي
كانت أكثر الأشياء الرائعة التي حدثت. كانت جيدة لأن الأشخاص المخبولون بالبلدة
كانوا يأتون إليها ونجري الأحاديث معهم. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> كيف جاءت إليك فكرة المكتبة؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: كان جيم يرغب في ترك المتجر الكبير بالبلدة. وتحدثنا حول إذا ما كان
يريد أن يقوم ببعض الأعمال المشابه. قلت له:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="line-height: 115%;">-<span style="font-stretch: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">حسنا، إذا كان لدينا مكتبة فقد استطيع
المساعدة.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">وتوقع الجميع أننا سنفشل، وبالطبع، كنا على وشك الفشل. لقد كنا فقراء
للغاية، لكن في تلك الأثناء كان ابنتاي الكبيرتان في المدرسة، لذلك كان في مقدوري العمل
كل الوقت بالمكتبة، وقد فعلت ذلك. كان ذلك من أسعد أوقات زواجي الأول. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> هل انتابك احساس أن الزواج لن يستمر؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد كنت مثل ابنة فيكتورية – كان هناك ضغوط عظيمة حتى أتزوج، وقد
شعرت أن هذا وسيلة للخروج من هنا: حسنا، سأتزوج، ولن يستطيعوا ازعاجي حول هذا، ثم
سأصبح انسان حقيقي وحياتي ستبدأ. اعتقد أني تزوجت لأكون قادرة على الكتابة، حتى
استقر وأعطي كل انتباهي للشيء المهم. أحيانا عندما أنظر الآن خلفي لتلك السنوات،
أفكر في أني كنت فتاة صغيرة ذات قلب قاس. الآن أنا شديدة البُعد عن السيدة
التقليدية أكثر مما كنت حينها. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور: أليس كل فنان شاب، في بعض المستويات، يضطر أن
يكون له قلب قاس؟</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: يكون الأمر أسوأ إذا كنت امرأة. لقد أردت أن أحيط بأطفالي واستمريت
في التفكير حول إذا ما كنت بخير! لم أكن أقصد أن أكون فقط مثل... ذلك في وسعه أن
يجعلهم بالطبع غاضبين لأن هذا يفترض ضمنا أنهم عبارة عن متاع تالف. فبعض مني كان
غائبا عن هؤلاء الأطفال، وهم قادرون على اكتشاف الأمور من هذا النوع. لم أكن
مهملة، لكني لم أكن مستغرقة في الأمومة بالكامل. عندما كانت ابنتي الكبرى في حوالي
الثانية من عمرها، جاءت حيث كنت أجلس منكبة على آلتي الكاتبة، كنت أحاول إبعادها
بيد، بينما كنت أكتب باليد الأخرى. وأخبرتها بهذا. وقد كان أمر سيء جعلها خصم لأهم
ما أمارسه في حياتي وهو الكتابة. وشعرت أن كل شيء فعلته قد تراجع: كانت الكتابة حين
كانوا صغار أمر استحواذي تماما. والآن، بينما لم يعدوا في حاجة إلي، أشعر بحب جارف
ناحيتهم. أطوف بالمنزل وأفكر، لقد اعتدنا على أكثر من مجرد عشاء عائلي. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: لقد حصلت على جائزة الحاكم العام عن كتابك الأول، وهي موازية
تقريبا لجائزة بولتيرز في أمريكا. ومن النادر في الولايات المتحدة الأمريكية أن
يحصل كتاب أول على جائزة كبيرة كهذه. عندما يحدث هذا، يكون لأن الكاتب قام بمهمة
شاقة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">مونرو:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> حسنا، لم أكن حديثة السن حينها. لكنه كان أمرا صعبا
بالتأكيد. لقد قضيت حوالي عام لم أكتب أي شيء لأني كنت مشغولة تماما في التفكير في
حتمية كتابة رواية. لم يكن لدي الفكرة الرئيسية التي قد تنتج الكتاب الجبار الأكثر
مبيعا الذي سيتحدث عنه كل الأشخاص، مثل ما فعلت الكاتبة الأمريكية إيمي تان مع كتابها الأول، على
سبيل المثال. فبالكاد تم بيع الكتاب، ولم يسمع به أحد – بالرغم من إنه حاز على
جائزة الحاكم العام. قد تذهب إلى المكتبات لتسأل عنه، ولن تعثر عليه.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> هل يعني النقاد كثيرا لك؟ هل تعلمتي منهم يوما شيء ما؟ هل
شعرتي بإساءتهم إليك؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: نعم ولا، لأن في الحقيقة لن يمكنك تعلم الكثير من النقد، ومع ذلك
يمكنك أن تشعر بإساءة بالغة. فهناك احساس بالخزي العام إزاء النقد السيء. حتى إذا
لم يكن الأمر يعنيك، كان من الممكن تحيتك بدلا من صيحات الاستهجان التي قد تنزلك من على
المسرح. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هل نشأتي كقارئة كبيرة؟ وأي عمل كان له تأثير؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: كانت القراءة هي حياتي حتى وصلت إلى الثلاثين من عمري. كنت أعيش بين
طيات الكتب. كُتاب جنوب أمريكا كانوا أول من استطاعوا تحريكي لأنهم وضحوا لي ان في
امكاني الكتابة عن البلدات الصغيرة، والريفيين، وهذا الجانب من الحياة الذي أعرفه
جيدا. لكن هناك شيء ما حول كُتاب جنوب أمريكا لفت انتباهي، بدون أن أكون واعية له،
كان أن كل كُتاب الجنوب الذين أحببتهم كن من السيدات. لم أستسيغ كتابات فوكنر
كثيرا. أحببت يودورا ويلتي، فلانري أوه كونر، كاثرين أن بورتر، كارسون ماكللرز.
كان هناك شعور أن السيدات في إمكانهم الكتابة عن الأمور الغريبة ذات النزوات
الهامشية. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> تلك الأمور التي كتبتي عنها دائما أيضا.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: نعم. لقد بدأت أشعر أنها كانت منطقتنا، في حين أن الرواية الكبيرة
الدارجة حول الحياة الحقيقية كانت منطقة الرجال. لا أعرف كيف حصلت على هذا الشعور
كوني على الهامش، لم يكن هذا ما دُفعت نحوه. ربما حدث هذا بسبب نشأتي على الهامش.
أدرك أن هناك شيء ما حول الكُتاب العظماء أنا بعيدة عنه، لكني لم أعرف تماما ماهيته.
لقد كنت مضطربة للغاية عندما قرأت لأول مرة للكاتب الانجليزي ديفيد هربرت لورانس.
لطالما كنت ارتبك عادة من رؤية الكُتاب للنشاط الجنسي الأنثوي. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هل تستطيعي وضع يدك على ما كان يزعجك بالضبط؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد كان: كيف يكون في استطاعتي الكتابة وأنا المادة الرئيسية
للكُتاب الآخرين؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: ما رأيك في الواقعية السحرية؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد أحببت مائة عام من العزلة للغاية. أحببتها بالفعل، لكن لا يمكن
تقليدها. إنها تبدو عمل سهل لكنها ليست كذلك. كان رائع حين حمل النمل الطفل، وعندما
صعدت العذراء إلى السماء، وعندما مات البطريرك، وعندما أمطرت أزهار. لكن هناك
صعوبة لإنجاز تلك الرواية بنجاح كما أنها لا تقل إدهاشا عن رواية ويليام ماكسويل
"إلى اللقاء، أراك غدا"، حيث كان الكلب هو الشخصية. وتعامله مع المادة
الرئيسية التي ربما كانت تافهة لكنه استطاع أن يجعل منها شيء رائع. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: بعض قصصك الحديثة يبدو بها تغيير في الاتجاه.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: منذ حوالي 5 سنوات، عندما كنت لازلت أعمل على القصص التي كانت في
"صديق شبابي"، أردت أن أكتب قصة مع وقائع متعاقبة. وقاومت ذلك لأني شعرت
بالقلق حيال أن ينتهي بي الأمر إلى شيء ملتبس بين أمرين مختلفين. أتعرف، حقا شيء
سخيف. لقد أصبت بهلع من ذلك. لكني كتبت "الرحيل بعيدا"، ولقد واصلت
العبث معها وكتبتها بنهاية سحرية. ربما هذا شيء يحدث مع التقدم بالسن. تغيير
التصورات حول ما يكون ممكنا، حول ما حدث – ليس فقط ما يمكن أن يحدث لكن ما حدث
بالفعل. لدي كل هذه الوقائع المنفصلة في حياتي الخاصة، وأراهم في حياة الأشخاص
الآخرين. وهذا كان أحد المشكلات – لماذا لا أستطيع أن أكتب رواية، لم أر أبدا
الأشياء المرتبطة بشكل جيد جدا. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: وماذا عن إيمانك وثقتك؟ هل تغير على مدار السنين؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: في الكتابة، كان دائما لدي الكثير من الايمان، مختلط مع رهبة من أن
هذا الايمان/الثقة كليا ليس في محله. أعتقد بطريقة ما أن ثقتي أتت فحسب من كوني
مغفلة. لأني عشت بعيدا عن الأمور السائدة، لم أدرك أن السيدات لا يصبحن كاتبات
بسرعة مثل الرجال، وكذلك الأشخاص من الطبقات الأدنى. في البلدات، بإمكانك الكتابة
جيدا وبالكاد تقابل شخص ما يقرأ مثلك أيضا، فتشعر بالتأكيد أنه هدية نادرة. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> انتِ خبيرة في تجنب العالم الأدبي. هل تقومي بذلك بشكل
واع أم بشكل عرضي؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: كان هذا بشكل عرضي لفترة زمنية طويلة، ثم أصبح الأمر اختيار. أعتقد
أني الشخص الودود غير الاجتماعي جدا. بشكل أساسي لأني امرأة، وربة منزل، وأم، أردت
ان أوفر الكثير من الوقت. وقد ترجم هذا على إني فزعة منه. قد أكون فقدت ثقتي. قد أسمع الكثير جدا من الكلام
الذي لن أفهمه. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> لذلك فإنك سعيدة لكونك بعيدة عن الكتابة السائدة؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: ربما يكون هذا ما أحاول قوله. من المحتمل ألا أكون نجوت على خلاف
ذلك. ربما كان ذلك خسارة لثقتي حين كنت مع أشخاص في مقدورهم الاستيعاب أكثر مني فيما
يخص عملهم. وحديثنا الطويل عن هذا. والثقة في نهجهم حيث وجود أرضية صلبة لعملهم
أكثر من خاصتي. لكن، من الصعب التحدث حول الكُتاب – من الواثق؟. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> هل تسامح المجتمع الذي نشأت به مع مهنتك؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: كانوا يعرفون هنا أن هناك قصص نُشرت هنا وهناك، لكن كتاباتي لم تكن
فاخرة. ولم تلق استحسانا جيد في بلدتي. الجنس، اللغة السيئة، الغموض... وطبعت
الجرائد المحلية افتتاحية عني: الرؤية المنطوية الفظة للحياة... ومشروع تشويه
الهوية الذاتية حول... كان والدي قد مات بالفعل عندما حدث ذلك. لما كانوا يجرأوا
على كتابة ذلك لو بقى والدي على قيد الحياة، لأنه كان محبوب من الجميع. كما كان
يحظى بإحترام الجميع. لكن بعد وفاته، أصبح الأمر مختلف. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: لكن هل أحب عملك؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لكنه أحب عملي، نعم، وكان فخور للغاية به. لقد كان يقرأ كثيرا، لكنه
كان دائما يشعر ببعض الحرج فيما يخص القراءة. ثم ألف كتاب قبل رحيله مباشرة ونُشر
بعد وفاته. كانت رواية حول عائلات رائدة في جنوب غرب البلاد، وتقع أحداثها في
الفترة قبل ميلاده، وتنتهي وهو لايزال في طفولته. لقد كان حقا كاتبا موهوبا. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: هل يمكنك اقتباس فقرة لنا؟ <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: وصف في أحد الفصول هيئة المدرسة بالنسبة للصبي الذي عاش في وقتا
أبكر مما عاش هو: "على الحوائط الأخرى كان هناك بعض الخرائط البنية الباهتة.
وأماكن مثيرة للاهتمام مثل مانغوليا واضحة للعيان، حيث المواطنون المبعثرون الذين
يتجولون في معاطف من جلد الغنم على المهور الصغيرة. كان قلب أفريقيا فراغ رُسم
عليه فحسب التماسيح الفاغرة فمها والأسود التي تصطاد الزنوج بحوافرها الضخمة. في
مركز كل هذا كان السيد ستانلي يلقي التحية على السيد ليفنجستون، وكلاهما يرتديان
قبعات قديمة" <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> هل تعرفت على أي شيء يخص حياتك الخاصة في روايته؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: ليست حياتي الخاصة، لكن تعرفت على الكثير من أسلوبي. زاوية الرؤية
التي لم تذهلني لأني عرفت أن لدينا شيء مشترك.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> هل قرأت والدتك أيا من أعمالك قبل وفاتها؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لم تكن أمي لتحب أعمالي. لا أعتقد ذلك – خاصة الجنس والكلمات
السيئة. إذا كانت مازالت على قيد الحياة، كنت سأضطر إلى خوض صراع عنيف وإحداث فجوة
بيني وبين العائلة حتى استطيع نشر أي شيء.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> وهل تعتقدي أنك فعلتي ذلك؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: اعتقد ذلك، نعم، لأن كما قلت آنفا كنت حينها قاسية القلب وعنيدة.
الحنان الذي أكنه اليوم نحو أمي، لم أشعر به منذ فترة طويلة. لا أعرف كيف سأشعر
إذا قامت واحدة من بناتي بالكتابة عني. إنهن الآن في العمر حيث في إمكانهن كتابة أول
رواية لهن حول طفولتهن. أن تكون مجرد شخصية في كتاب كتبه أحد أطفالك، لابد أنها
تجربة مرعبة لتمر من خلالها. يكتب الناس بلامبالاة عن الأمور الجارحة لاستعراض
الماضي مثل، حسنا، هذا والدي الذي كان مزارع ذكي بائس، وأشياء مثل هذه، تنعكس على
الفقر. قامت كاتبة نسوية بتفسير شخصية "أبي"، في قصة "حياة الصبايا
والنساء"، تفسير ذو طابع السير الذاتية الموثقة. فلقد حولتني لشخص آخر آتى من
هذه الخلفية البائسة، لأن لدي "أب عاجز". كانت أكاديمية في جامعة كندية،
وكدت أجن، وحاولت أن أعرف كيف اقاضيها. كنت أستشيط غضبا. لم أكن أعرف ماذا أفعل ثم
فكرت أن الأمر سيان عندي، لدي كل هذا النجاح، وفوق كل هذا فإن أبي يبقى أبي. لقد
رحل الآن. هل سيُعرف بأنه أب عاجز بسبب ما فعلته به؟ ثم أدركت إنها نشأت في جيل أصغر من الأشخاص
الذين تربوا في مناخ اقتصادي مختلف تماما. فلقد عاشوا في حالة رفاهية إلى حد ما وحصلوا
على التأمين الصحي. أنهم ليسوا واعيين للضرر مثل المرض الذي قد تعاني منه أسرة.
ولم يمروا أبدا بضائقة مالية. فينظرون للأسر الفقيرة ويفكرون أن هذا اختيارهم.
فعدم الرغبة في تحسين نفسك هو استهتار، غباء أو ما شابه. لقد نشأت في منزل ليس به
باب في المرحاض، وهذا أمر مروع بالنسبة لهذا الجيل، شيء جدير بالازدراء. في
الحقيقة لم يكن الأمر كذلك، لقد كان ساحرا. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور: لم نسألك عن يومك أثناء الكتابة. فعليا، متى
تكتبي وكم يوم بالأسبوع؟ </span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: أنا أكتب كل صباح، كل أيام الأسبوع. أبدأ في الكتابة في الساعة
الثامنة صباحا وانتهي حوالي الحادية عشر ظهرا. ثم أمارس يومي بعمل أشياء أخرى، إلا
إذا كنت بصدد مراجعة كتاباتي بشكل نهائي أو إذا كان هناك قصة أريد العمل عليها، في
تلك الحالات قد أعمل طوال اليوم مع استراحات قصيرة.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور: هل أنت صارمة بشأن هذا الجدول، حتى إذا كان
هناك زفاف أو مناسبات اجتماعية أخرى؟</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لدى احساس قهري شديد فيما يخص عدد الصفحات. فإذا علمت أني سأذهب
لمكان ما في يوم محدد، سأحاول كتابة عدد أكبر من الصفحات حتى لا يتأثر هذا اليوم.
إنه أمر قهري جدا ومخيف. لكن الأمر لم يكن سهلا، وكأني سأخسر يوما ما. إنه شيء
يتعلق بالشيخوخة. فالأشخاص يشعروا شعور قهري تجاه تلك الأشياء. الآن وسواسي القهري
حول كم من الوقت أمضيه في المشي كل يوم. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: وكم تمشي كل يوم؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: أمشي ثلاث أميال كل يوم، وعندما أعرف اني سأفقد يوم، اضطر إلى قضاؤه.
رأيت والدي يجرب نفس الشيء. فأنت تحمي نفسك، فإذا كان لديك كل هذا الطقوس والروتين
فلا يوجد شيء قد يزعجك.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: بعد قضائك خمسة أشهر أو أكثر لتنهي قصة، هل تأخذي استراحة بعدها؟<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: أمضي فورا للقصة التالية. لم أكن أفعل هذا عندما كان لدي اطفال ومسؤوليات
أخرى، لكني في تلك الأيام مصابة بالهلع من مجرد فكرة التوقف – كما لو أن، إذا
توقفت، فلابد أن أتوقف من أجل شيء أفضل. فلدي مخزون من الأفكار غير المنجزة. إلا
إنها ليست الأفكار التي قد تحتاجها، وليست تقنية أو موهبة. فلابد من وجود نوع من
الإثارة والإيمان لا استطيع أن أعمل بدونهم. هناك وقت حيث لم أفقد ذلك أبدا، وقد
كان أمرا لا ينضب. الآن أحيانا يحدث بعض التغيير البسيط عندما أدرك ما سيكون عليه
الأمر إذا فقدت هذا الإيمان ولا يمكنني حتى وصف ذلك. اعتقد أن وجود مثل هذا
الإيمان يكون حيوي تماما لماهية تلك القصة. حتى أني لا أملك الكثير لأفعله حول ما
إذا كانت القصة ستنجح أم لا. ما يحدث في الشيخوخة يمكنه أن يكون فحسب استنزاف
للاهتمامات بطريقة أو بأخرى بشكل لا تتوقعه، لأن هذا في الأغلب يحدث مع الأشخاص
الذين ربما لديهم الكثير من الاهتمامات والالتزامات بالحياة. أنه أمر مشابه أن تعيش
لتنتظر الوجبة التالية. فعندما تسافر فإنك ترى ذلك في كثير من وجوه أشخاص في منتصف
أعمارهم في المطاعم، الناس في نفس عمري – في نهاية منتصف العمر وفي بداية مراحل
الشيخوخة. ترى ذلك، أو تشعر به كحلزون، هذا النوع من الضحكات الخافتة الذي يمكنك
ملاحظاته خلال رؤيتك للمشهد. الشعور بأن إمكانية الاستجابة للأشياء تتوقف بشكل أو
بآخر. أشعر الان بإمكانية الإصابة بإلتهاب مفاصل، لذلك لابد من ممارسة التدريبات
ومن ثم لا أفعل. الآن أنا أكثر وعيا لإمكانية أن يضيع كل شيء، قد تفقد كل ما كان
يملأ حياتك من قبل. ربما الاستمرار، من خلال المحفزات، يكون بالفعل هو السبب في
منع ذلك من الحدوث. هناك أجزاء من القصة التي تُضعف القصة. ليس هذا هو ما أتحدث
عنه. فالقصة تفشل لكن إيمانك بأهمية كتابة تلك القصة لا يضعف. وربما يكون هذا مكمن
الخطر. وخاصة في الشيخوخة وهو فقد تلك الأشياء التي تستحق. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: والمرء يتعجب من ذلك، لأن الفنانين يبدو أنهم يعملوا حتى النهاية.
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: اعتقد أن من الممكن ألا تتوقف أبدا. ربما يجب أن تكون أكثر حذرا.
الأمر الذي لم استطع أبدا التفكير في فقده خلال العشرون عام الماضية هو الايمان
والرغبة. افترض أن هذا يشبه عدم الوقوع في الحب مرة أخرى أبدا. لكن يمكن أن تؤمن رغم
ذلك، لأن الوقوع في الحب لا يكون بنفس ضرورة التحلي بالإيمان. أخمن أن هذا ما
جعلني استمر. نعم، لم أتوقف ليوما واحد. مثل ممارستي للمشي كل يوم. فجسدي يفقد
انسجامه إذا توقفت لأسبوع فحسب. لذلك لابد أن أكون حذرة طوال الوقت. بالطبع لن
يكون أمرا هاما إذا استسلمت وتوقفت عن الكتابة. وهذا ما لم أكن أخشاه. بل كنت أخشى
التوقف عن الإثارة، عن الشغف الذي جعلني أكتب. وهذا ما اتساءل حوله: ماذا يفعل
الناس عندما تنتهي ضرورة عملهم؟ حتى الأشخاص المتقاعدون الذين يحصلون على دورات
تدريبية ولديهم هوايات يبحثون عن شيء ما يملأ هذا الفراغ. أشعر بالرعب من الوصول
لهذه المرحلة وأن تكون هذه هي حياتي. فالشيء الوحيد الذي لن يجعلني اضطر إلى ملأ
حياتي هو الكتابة. لذلك لم أعرف كيف أعيش حياة بها الكثير من التنوع. الحياة
الأخرى الوحيدة التي قد أتخيلها هي الحياة الجديرة بأحد العلماء، التي ربما تجعلني
مثالية. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: حياتهم مختلفة تماما أيضا، حياة ذات ممارسة مهنية واحدة بدلا من
التسلسل. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: أذهب وألعب جولف واستمتع به، ثم قم للعمل في البستنة، ثم دع الناس
للعشاء، هكذا يكون التسلسل. لكني أفكر في بعض الأحيان ماذا لو توقفت عن الكتابة؟
ماذا لو نفذت؟ حسنا، اعتقد أني حينها سأبدأ في تعلم شيء آخر. لن يمكنك التحول من
كتابة الأدب إلى كتابة المقالات وما شابه، لا أعتقد هذا. فكتابة أي شيء بخلاف
الأدب أمر في غاية الصعوبة ومن متطلباته تعلم أمر جديدا كاملا، لكن ربما سأحاول
ذلك. لقد حاولت عدة مرات تأليف كتاب، تلك الكتب التي يكتبها أي شخص حول عائلته. لكن
لم يكن لدي أي إطار لذلك أو محور. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;">المحاور:</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> ماذا عن مقال "العمل من أجل العيش"، الذي ظهر
في كتاب "قارئ الشارع النبيل"؟ يمكن قراءته كمذكرات.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: نعم. أود أن أكتب كتابا مؤلفا من مقالات وأضمه به.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">المحاور: حسنا، ويليام ماكسويل كتب عن عائلته بهذه الطريقة في كتاب
"الأسلاف" <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">مونرو: لقد أحببت هذا الكتاب، وسألته عنه. كان لديه الكثير من المادة
الرئيسية ليكتبه. لقد فعل الشيء الذي عليك فعله، حيث حصل من تاريخ الأسرة على شيء كبير
حدث في تلك الأيام. كما في حالته، إعادة احياء الأحدث الدينية الكاملة في أوائل
القرن التاسع عشر، التي لا أعرف أي شيء عنها. لم أكن أعرف أن أمريكا بشكل عملي
دولة ملحدة، ثم فجأة في جميع أنحاء البلاد بدأ الناس يسقطون بشكل غير منتظم. هذا
كان رائعا. إذا حصلت على شيء من هذا القبيل، ثم وجدت الكتاب، قد يأخذ مني الأمر
برهة. ومع التفكير سأفعل شيء ما مثل هذا. لكن تأتي فكرة قصة أخرى، وتبدو دائما
أكثر أهمية، بالرغم من إنها مجرد قصة بالنسبة للأعمال الأخرى. لقد قرأت الحوار الذي جرى مع ويليام تريفور في نيويوركر، عندما قال شيء ما مثل، قصة قصيرة أخرى جاءت وكشفت
صورة عن كيف تكون الحياة.</span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-22927057998817239072013-11-17T03:35:00.000+02:002017-03-12T15:43:20.094+02:00مونرو: لن أكتب رواية حقيقية أبدا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: -0.05pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; line-height: 21px;">حوار أليس مونرو مع باريس ريفيو - 1994</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: -0.05pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; line-height: 21px;">الجزء 1</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: -0.05pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: -0.05pt; text-align: right;">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-right: -.05pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">لا يوجد طيران مباشر من مدينة نيويورك إلى
كلينتون، اونتاريو الكندية، حيث تعيش مونرو مونرو معظم أوقات العام. تركنا لاجوارديا
مبكرا في أحد صباحات شهر يونيو، واستأجرنا
سيارة إلى تورنتو، وقودنا لمدة ثلاث ساعات في طرق أخذت تضيق بنا وتتحول للريفية. بقرب
الغسق، وصلنا إلى منزل مونرو الذي تعيش فيه مع زوجها الثاني، جيري فرملين. للمنزل ساحة
خلفية كبيرة وحديقة ذات أزهار غريبة الأطوار وكما وضحت لنا، فإنه المنزل الذي ولد به
جيري. في المطبخ، كانت مونرو تعد وجبة خفيفة بأعشاب محلية عبقة. غرفة المعيشة مبطنة
من الأرض للسقف بالكتب. في الجانب طاولة صغيرة فوقها آلة كاتبة يدوية. هنا تعمل مونرو
مونرو.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">بعد
برهة من الوقت، اصطحبتنا مونرو إلى بلدة جودريتش الكبيرة، مركز المدينة، حيث أقمنا
في فندق بيدفورد في الميدان المقابل للمحكمة. مبنى الفندق يعود إلى القرن التاسع عشر
وغرفه مريحة (سريرين ولا يوجد مكيف). بدا لنا أنه ضم شخصيات من قصص مونرو مثل أمين
المكتبة أو المعلم. خلال الأيام الثلاث التالية، تحدثنا في منزلها، لكن بدون شريط مسجل
إطلاقا. فلقد أجرينا الحوار في غرفتنا الصغيرة بالفندق، لأن مونرو أرادت أن تبقى "العمل
خارج المنزل". كلا من مونرو وزوجها نشآ على بعد 20 ميل من هذا المنزل الذين يعيشون
به الان. يعرفا تقريبا تاريخ كل مبنى عبرنا من أمامه، أو أشدنا به أو تناولنا طعامنا
بداخله. سألنا عن أي نوع من المجتمع الأدبي متاح في تلك المنطقة. بالرغم من وجود مكتبة
هناك في جودريتش، إلا أنها أخبارتنا أن أفضل مكتبة قريبة كانت في ستراتفورد، على بعد
حوالي 30 ميل. وعندما سألنا سواء كان هناك أي كُتاب محليين هنا، قادتنا مونرو إلى الوراء
حيث منزل آيل للسقوط. هناك وجدنا رجل يجلس عاري الصدر منحنيا فوق آلة كاتبة، ومحاط
بالقطط. قالت: "إنه هناك كل يوم، سواء كانت ممطرة أو مشمسة. أنا لا اعرفه، لكني
سأموت فضولا لأكتشف ماذا يفعل".</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">في صباحنا
الأخير بكندا بحثنا كثيرا عن المنزل الذي نشأت به مونرو مونرو. لقد بنى والدها المنزل
وربى به حيوانات المنك. وبعد الكثير من الطرق المسدودة، استطعنا الوصول إليه. كان منزلا
جميلا بُني بالقرميد في أقصى نهاية طريق المدينة في مواجهة حقل مفتوح حيث يقبع مطار به طائرة وحيدة يبدو إنها هبطت بشكل مؤقت. يمكنك من زاويتنا أن تتخيل بسهولة مدى إغواء النسيم، الطيار
الذي أخذ الزوجة الريفية بعيدا، كما في "النفاية البيضاء"، أو رجل مخاطر
الطيران الشاب الذي هبط في حقل مثل هذا في "كيف قابلت زوجي".</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مثل
ذلك المنزل، مثل مناظر انتاريو الطبيعية الشبيهة لوسط غرب أمريكا، لم تكن مونرو
مهيبة. إنها لطيفة وفكاهية للغاية. كتبت سبع مجموعات قصصية، ومجموعة لم تنشر بعد
بعنوان "الأسرار المشاعة"، ورواية واحدة هي "حياة الصبايا والنساء".
حصلت على جائزة الحاكم العام (جائزة أدبية رفيعة بكندا). كما أن قصصها نُشرت بإنتظام
في كتاب أفضل القصص القصيرة الأمريكية حيث قام الكاتب الأمريكي ريتشارد فورد مؤخرا
بضم أثنان من قصصها إلى المجلد الذي قام بتعديله. وتم نشر قصصها في مجموعة القصص الفائزة
بجائزة أوه. هنري. وتكتب دائما لمجلة نيويوركر. بالرغم من تلك الإنجازات الهائلة، إلا
أن مونرو مازالت تتحدث عن الكتابة ببعض المهابة وعدم الاستقرار الذين يسمعهم
المرء من خلال أصوات المبتدئين. فليس لديها براعة أو ثرثرة الكُتاب المشهورين، ومن
السهل نسيان إنها هي مونرو . عندما تتحدث عن كتاباتها، تجعلها تبدو غير سهلة،
لكن ممكنة. كما لو أن في إمكان أي شخص كتابة ما تكتبه إذا عمل بشكل كاف فحسب. عندما
رحلنا، شعرنا أن عدوى الإمكانية انتقلت إلينا. تبدو كتاباتها سهلة لكنها تملك بساطة
كاملة قد تأخذ العديد من السنوات والمسودات فقط لتستطيع ترويضها. وكما قالت الكاتبة
الأمريكية سينتيا أوزيك "إنها تشيكوف الخاص بنا وفي مقدورها الصمود أكثر من معاصريها" </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لقد ذهبنا إلى المنزل الذي نشأت به هذا الصباح، هل قضيت هناك طفولتك بالكامل؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
نعم. عندما توفى والدي، كان لايزال يعيش في ذلك البيت في المزرعة، التي كانت مزرعة الثعالب وحيوان المنك. تغيرت كثيرا الآن. تحولت لصالون تجميل اسمه "التدليل الكامل".
أعتقد أنهم أقاموه في الجزء الخلفي، لقد هدموا المطبخ بالكامل.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل كنتي هناك حتى حصول ذلك؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو: لا، لكني كنت أود رؤية غرفة المعيشة. كان هناك مدفأة بناها والدي وكنت
أود رؤيتها. في بعض الأحيان أفكر في حتمية الذهاب إلى هناك وطلب وضع طلاء الأظافر. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لقد لاحظنا طائرة على الملعب عبر الطريق وفكرنا في قصصك "نفاية بيضاء" و"كيف
قابلت زوجي" </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
نعم، كان هذا مطار لبعض الوقت. الرجل الذي كان يملك هذه المزرعة كان لديه هواية تحليق
الطائرات، وكان يملك طائرة صغيرة. لم يكن يحب العمل بالزراعة أبدا لذلك ابتعد عنها
وأصبح مرشد طيران. مازال على قيد الحياة، وفي صحة جيدة وواحد من أكثر الرجال وسامة
الذين قابلتهم يوما ما. تقاعد من مهنة مرشد الطيران عندما بلغ عامه الخامس والسبعون.
بعد ثلاثة أشهر من تقاعده، ذهب في رحلة طيران وأصيب ببعض الأمراض الغريبة التي قد تصيبك
من خفافيش الكهوف.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
قصص مجموعتك القصصية الأولى، "رقص الظلال السعيدة"، كانت صدى لتلك المنطقة،
عالم طفولتك. في أي مرحلة من مراحل حياتك كتبت تلك المجموعة؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
امتدت فترة كتابة تلك القصص إلى أكثر من 15 عام. وتعتبر "يوم الفراشة" هي
أقدمهم. من المحتمل أن أكون كتبتهم عندما كنت في الواحدة والعشرين من عمري. أستطيع
تذكر كتابة "الإمتنان للتوصيلة" جيدا لأن طفلتي الأولى كانت نائمة في سريرها
بجانبي. لذلك أتذكر عمري وقتها. أما القصص المتأخرة الأخرى كتبتها حين كنت بالثلاثينات.
"رقص الظلال السعيدة" واحدة، "السلام في أوترخت" واحدة أخرى.
"خيالات" هي آخرهم. "الأخوة واكر رعاة البقر" كتبت أيضا بعد بلوغي
الثلاثين. لذلك فإن مدى كتابتهم طويل للغاية.
</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كيف يبدو صمودها الآن؟ هل حاولتي قراءتهم مرة أخرى؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
هناك قصة كتبت في بداية هذه المجموعة تُسمى "المنازل المتألقة"، اضطررت
إلى إعادة قراءتها في هاربورفرونت بتورنتو منذ عامين أو ثلاثة، حيث كنت بصدد حضور احتفالية
خاصة بتاريخ المجلة الأدبية الكندية </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Tamarack Review</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>. كانت قد نُشرت في
أحد الأعداد الأولى لهذه المجلة. كان الأمر في غاية الصعوبة. أعتقد أني كتبت تلك القصة
عندما كنت في الثانية والعشرين من عمري. وظللت أعدل بها كلما قرأت. أمسكت بكل الحيل
التي استخدمتها في ذلك الوقت والتي تبدو الآن قديمة للغاية. حاولت إصلاحها بسرعة. وتثب
عيني على المقطع التالي بينما أقرأ، لأني لم لأقرأ منذ زمن. لم يسبق لي أبدا قراءة
قصص قديمة. عندما أقرأ قصة كُتبت منذ زمن، أرى أشياء لم أعد أمارسها الآن، أشياء كان
يفعلها الأشخاص في الخمسينيات.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل قمت من قبل بتعديل قصة لك بعد أن تم نشرها؟
فلقد قام (بروست) قبل وفاته بإعادة كتابة المجلدات الأولى من "البحث عن
الزمن المفقود".</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
نعم. كما قام هنري جيمس أيضا بإعادة كتابة كتابات له بسيطة ومفهومة فباتت ملتبسة ومعقدة. في الحقيقة، لقد فعلت هذا مؤخرا. في قصة "الرحيل بعيدا" التي
كانت ضمن أفضل القصص الأمريكية القصيرة في عام 1991. أعدت قراءتها مرة أخرى في مجموعة
مختارات أدبية لأني أردت معرفة ما كانت تبدو عليه ووجدت مقطع اعتقدت إنه لزج للغاية.
كان مقطع قصير لكنه في غاية الاهمية، ربما كان جملتين فقط. أخذت قلمي وأعدت كتابته
على هامش المجموعة وبذلك احتفظت به لأتذكر معالجتها حين أنشر القصة في هيئة كتاب. لقد
قمت دائما بعمل تعديلات في المرحلة التي أستطيع فيها رؤية الأخطاء لأني لم أعد داخل
إيقاع الق<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>صة. فأرى جزء صغير من الكتابة لا يبدو إنه كُتب كما
يجب أن يكون عليه العمل، وفي النهاية أكون متحمسة بطريقة ما. لكن أخيرا عندما أقرأ
القصة مرة أخرى تبدو لي مزعجة قليلا. لذلك أشعر ببعض الحيرة. ربما يكون الحل أن
نتوقف عن هذا السلوك. لابد أن يكون هذا كما لو أن الطريقة التي تتبعها مع طفل ما، لم
تعد مجدية بعد الآن.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لقد ذكرتي أنك لا تسمحي للأصدقاء أن يروا أعمالك قبل انتهائها. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لا، أنا لا اسمح لأحد أبدا بالاطلاع على أعمالي قبل انتهائها.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
إلى أي مدى تعتمدي على المحررين؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كانت مجلة نيويوركر هي أولى تجاربي مع المحررين الجادين. قبل ذلك، كان هناك تعديلات مع اقتراحات قليلة – ليست ذو أهمية. كان هناك اتفاقية بيني وبين المحرر حول
التعديلات التي يمكن اجراءها. لكن عندما أصادف محرر يعتقد أن قصص ويليام ماكسويل، على
سبيل المثال، تافهة، لن يكون ذا أهمية بالنسبة إلي. لابد أيضا أن يكون لديه أعين ثاقبة
ليرى الطرق التي قد أُضل بها. كان شيب ماجراس من مجلة نيويوركر أول محرر أعمل معه،
كان جيد للغاية. لقد كنت مندهشة من قدرة شخص ما على النظر بعمق داخل ما أردت قوله.
في بعض الأحيان لم نفعل الكثير، لكن من آن لآخر كان يعطيني توجيهات كثيرة. أعدت ذات
مرة كتابة قصة بعنوان "موسم الديك الرومي"، التي قام بشرائها من قبل. اعتقدت
انه سيقبل ببساطة النص الجديد لها لكنه لم يفعل. قال لي: "حسنا، أفضل بعض الأجزاء
في النص الجديد، وأفضل بعض الأجزاء في النص القديم أيضا، لماذا لم نبحث التعديلات
سويا؟" بعدها وضعنا التعديلات معا وحصلنا على قصة أفضل بهذه الطريقة، على قدر
اعتقادي.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كيف كان هذا الإنجاز؟ عبر الهاتف أو بالبريد الإلكتروني؟ هل ذهبتي يوما إلى مجلة نيويوركر
وتقابلتما. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كان عبر البريد الإلكتروني. نحن بيننا علاقة هاتفية خصبة، لكننا لم نرى بعضنا سوى مرات
قليلة. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
متى نشرت في مجلة نيويوركر أول مرة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كانت قصة "هزائم ملكية" أولى قصصي التي نشرتها هناك، كان هذا في عام
1977. لكني أرسلت جميع قصصي الأولى إليها في الخمسينات. ثم توقفت عن الارسال لفترة
طويلة وأرسلت فحسب لمجلات بكندا. أرسلت لي نيويوركر ملاحظات مهذبة بالرغم من إنها
– مبدئيا، غير رسمية، فإنهم لم يقوموا أبدا بتوقيعها. ولم تكن مشجعة للغاية. مازلت
أذكر واحدة منهم: الكتابة أنيقة جدا، لكن الفكرة الرئيسية مألوفة قليلا. كانت قصة حب
بين شخصين عجوزين. العانس العجوز التي أدركت أن كل هذا الحب من أجلها عندما عرض مزارع
عجوز عليها الزواج. لدي في قصصي الكثير من العجائز العوانس. كانت تُدعى "يوم تورد
أزهار النجمية". كانت حقا مروعة. ولم أكتب هذا عندما كنت في سن المراهقة؛ لقد
كنت في الخامسة والعشرين من عمري. تساءلت لماذا كتبت عن العوانس العجائز. لم أعرف أبدا. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لقد تزوجت في سن صغيرة. إذن لم تكوني متوقعة أن تمضي في حياتك كعانس عجوز. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أعتقد أني أدركت من صميم قلبي أني عجوز عانس.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل كنتي دائمة الكتابة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
منذ وصولي للصف السابع أو الثمان. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل بدأتِ في الكتابة بجدية بعد ذهابك إلى الجامعة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مورنو:
بالطبع، لم يكن لدي فرصة أن أكون أي شيء آخر لأني لم أكن أملك المال. لقد عرفت أني
سأكون فقط في الجامعة لمدة سنتان لأن المنحة المتاحة في ذلك الوقت كانت تدوم لعامين
فحسب. كانت هذه عطلة حياتي ووقت رائع. لقد كنت مسئولة عن المنزل في الوطن عندما كنت
في فترة مراهقتي، لذلك كانت الجامعة هي الوقت الوحيد في حياتي بأكملها الذي لم أكن
مضطرة به أن أقوم بالأعمال المنزلية.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل تزوجت مباشرة بعد هذان العامان؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مورنو:
لقد تزوجت مباشرة بعد العام الثاني. كنت في العشرين من عمري. ذهبنا إلى فانكوفر بكندا.
كان أمرا عظيما أن تكون متزوجا – مجازفة وخطوة كبيرة. أكثر ما يمكننا الحصول عليه والمكوث
في الوطن. لقد كنا فقط في بداية العشرينات. وقمنا على الفور بتتبع شكل مناسب للغاية
لأسلوب حياة الطبقة الوسطى. فكرنا أن نبتاع منزلا وإنجاب طفلا، وقد فعلنا هذا بدون
إبطاء. لقد أنجبت طفلي الأول وأنا لا أزال في الواحدة والعشرين من عمري.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
وكنتي تكتبين خلال كل هذا؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كنت أكتب في عجالة طوال فترة حملي لأني اعتقدت أني لن اكون قادرة أبدا على الكتابة بعد
ذلك. كل حمل حفزني لأن أنجز شيء ما ضخم قبل حضور الطفل. لكن في الحقيقة، لم انجز أي
شيء كبير بالفعل. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
في "الإمتنان للتوصيلة"، قمت بالكتابة من وجهة نظر صبي من المدينة قاسي القلب
حيث كان يلتقط فتاة فقيرة من البلدة لمدة ليلة ويقيم معها علاقة وبنجذب إليها بالتبادل
ويشمئز من فقر حياتها. يبدو هذا لافت للنظر أن تأتي مثل هذه القصة أثناء الوقت الذي
تكون فيه حياتك مستقرة ومناسبة. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أتى صديق لزوجي ليزورنا في الصيف أثناء فترة حملي في طفلتي الأولى. وبقى معنا شهر أو
أكثر. كان يعمل لدى المجلس القومي للسينما. كان يشارك في صنع فيلم هناك. أخبرنا بالكثير
من الأشياء – لقد أجرينا حديثا كما تفعل الآن، بشكل شيق عن حيواتنا. حكى قصة عن التواجد
في بلدة صغيرة بخليج جورجيان والذهاب في نزهة مع فتاة محلية. كان هذا صادم لصبي من
الطبقة الوسطى. كان شئ مألوفا تماما لي لكنه على العكس بالنسبة له. لذلك أردت التوحد
بشدة مع الفتاة ومع أسرتها ومع موقفها، وأعتقد اني كتبت تلك القصة بعد ذلك بفترة قليلة
لأن طفلتي كانت تنظر إلي من سريرها. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كم كان عمرك عندما نُشر أول كتاب لك؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كنت في السادسة والثلاثون تقريبا. لقد كتبت هذه القصص عبر السنين وأخيرا قام محرر من
</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Ryerson Press</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>، دار النشر الكندية التي اندمجت في ماكجرو-هيل لاحقا، بالكتابة
لي وسؤالي إذا ما كان لدي قصص كافية لطباعة كتاب. لقد كان في طريقه لوضع قصتي في كتاب
مع كاتبين أو ثلاثة آخرون. فشل هذا، لكنه ظل محتفظا بعدد من قصصي. ثم استقال ومررني
لمحرر آخر، الذي قال "إذا استطعت كتابة ثلاث قصص أخرى، سيكون لدينا كتاب".
وبذلك كتبت "خيالات" و"الأخوة واكر رعاة بقر" و"بطاقة بريدية"
أثناء العام الأخير قبل نشر الكتاب.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل قمت بنشر تلك القصص في المجلات؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
معظمهم تم نشرهم في مجلة </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Tamarack Review</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>. كانت مجلة صغيرة
أنيقة وجريئة للغاية. أخبرني المحرر إنه كان المحرر الوحيد في كندا الذي عرف كل قراءه
بأسمائهم الأولى. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل خصصت يوما وقت محدد للكتابة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
عندما كان الأطفال صغارا، كان الوقت المتاح هو وقت ذهابهم للمدرسة. لذلك عملت بكد في
تلك السنوات. امتلكنا أنا وزوجي مكتبة لبيع الكتب. حتى أثناء عملي هناك، كنت أمكث في
المنزل حتى فترة الظهيرة. كان من المفترض أن أقوم بالأعمال المنزلية، ثم أكتب بعد
الانتهاء. في وقت لاحق، عندما توقفت عن العمل بشكل يومي بالمكتبة، كنت أكتب حتى عودة
الجميع إلى المنزل من أجل الغداء، ثم بعد خروجهم مرة أخرى ربما حتى الثانية والنصف. كان لدي فسحة من الوقت لاحتساء كوب من القهوة والبدء في الأعمال
المنزلية، في محاولة للانتهاء منها قبل حلول الأصيل.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
وماذا عن الوقت الذي كانت فيه الفتيات أصغر من عمر الذهاب للمدرسة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
كنت أقوم بالكتابة أثناء نومهم في القيلولة. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
تكتبي وهم في نوم القيلولة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو
: نعم، من الواحدة حتى الثالثة بعد الظهر. كتبت العديد من المقاطع التي لم تكن جيدة،
لكني كنت أنتج بغزارة مقبولة. في العام الذي كتبت فيه كتابي الثاني، "حياة الصبايا
والنساء"، كنت أنتج بشكل هائل. كان لدي أربع أطفال لأن إحدى صديقات بناتي كانت
تعيش معنا، وكنت أعمل بالمكتبة ليومين في الأسبوع. اعتدت أن أعمل حتى الواحدة صباحا
وأستيقظ في السادسة. أتذكر أني كنت أفكر إني على وشك الاحتضار. كان التفكير في
احتمالية إصابتي بأزمة قلبية أمر مفزع. كنت حينذاك في التاسعة والثلاثون من عمري، لكني
بقيت أفكر في هذا. ثم قلت لنفسي دعيني أكتب العديد من الصفحات الآن ثم نرى كيف ستكون.
كان هذا سباق متهور نوعا ما. لم يعد لدى هذه الطاقة الآن.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
ما كان نهج كتابة هذا الكتاب؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أتذكر اليوم الذي بدأت فيه كتابة هذا. كنا في يناير، يوم الأحد. خرجت إلى المكتبة،
التي لم تكن تفتح أبوابها أيام الآحاد، وحبست نفسي بداخلها. ثم قال زوجي انه سيحضر العشاء، لذلك لم يكن لدي سوى فترة الظهيرة. أتذكر نظرتي إلى كل الأدب العظيم
حولي وفكرت، أنتِ حمقاء! ماذا تفعلين هنا؟ بعدها توجهت إلى المكتب وبدأت كتابة جزء
تحت عنوان "الأميرة أيدا"، التي كانت حول أمي. الفكرة الرئيسية التي
تدور حول أمي هي الفكرة الرئيسية للحياة. اعتبرت أن هذا من أكثر الأمور سرورا بالنسبة
لي. قلت لنفسي إذا استرخيت فحسب، ستقومِ بإنتاج شيء عظيم. لذلك، بمجرد شروعي في كتابة
ذلك، انفصلت تماما عن ما حولي. ثم ارتكبت خطأ فادح. حاولت أن أجعله رواية مرتبة، رواية
اعتيادية من ذلك النوع من المراهقة الطفولية. بحلول شهر مارس وجدت أن هذا لا يجدي نفعا.
لم أكن استشعره، وفكرت أن علي التخلي عن ذلك. كنت محبطة للغاية. ثم جاءتني فكرة أن
ما عليَ فعله هو تجزئته ثم وضعه في إطار قصصي. ثم سأستطيع أن أتعامل معها. وبذلك تعلمت
أني لن أكتب رواية حقيقية أبدا لأني لا أفكر على هذا النهج.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
تعتبر قصة "المتسولة العذراء"، أيضا، شكل من أشكال الرواية لإنها تربط العديد
من القصص ببعضها البعض.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لا أريد أن ننتقد الأشياء بشكل مبالغ به هكذا، لكن غالبا أردت أن أكتب سلسلة أخرى من
القصص. في كتابي الجديد، "الأسرار المشاعة"، هناك بعض الشخصيات التي تعاود
الظهور. بي دود في قصة "الفنداليين" تم ذكرها كفتاة صغيرة في "الرحيل
بعيدا"، وهي القصة الأولى التي كتبتها للمجموعة. بيللي دود هو ابن أمين المكتبة،
تم ذكرهم في "هبوط السفينة الفضائية". لكن علي ألا أترك هذا النوع من الخطط
يُلحق بالقصص نفسها. فإذا قمت بكتابة قصة ما تناسب واحدة أخرى، فاعتقد اني أقوم بشيء
خاطئ. لذلك لا أعرف، لن أعود لكتابة هذا الشكل من السلاسل القصصية مرة أخرى أبدا، بالرغم
من اني أحببت الفكرة. قالت الكاتبة كاثرين مانسيفلد شيء ما في إحدى خطاباتها مثل،
"أوه، أتمنى أن أكتب رواية، أتمنى ألا أموت تاركة كل هذا الفتات والأجزاء".
من الصعب بشدة أن تفصل نفسك بعيدا عن تلك الفتات والأجزاء وتشعر أن كل ما ستتركه ورائك
قصص مبعثرة. أنا على يقين أن في إمكانك التفكير في تشيكوف لكن يبقى كل شيء كما هو.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
وتشيكوف نفسه كان دائما يريد كتابة رواية. كان ينوي أن يطلق عليها "قصص من حياة
أصدقائي"</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أنا على علم بذلك، وأعرف ماهية الشعور الذي قد يجعلك تعتقد بأنه يمكنك أن تقوم بمثل
هذا الإنجاز عن طريق وضع كل شيء في سلة واحدة.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور: عندما تشرعت في كتابة قصة هل كنتِ على علم بالفعل بأحداثها كلها؟ هل كانت مخططة كلها بالفعل؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
ليس تماما. أي قصة تبدو جيدة، غالبا يتم تعديلها. حاليا بدأت في كتابة قصة ضعيفة.
كنت أعمل عليها كل صباح، إنها لزجة للغاية. فأنا حقا لا أحبها، لكن ربما، في نقطة ما،
سأستغرق بها. عادة أكون على دراية بالكثير من المعلومات عن القصة قبل أن أشرع في كتابتها.
عندما لا يتوفر لدي الوقت المستقر لأعطيه للكتابة، تقوم القصص بالعمل في رأسي لمدة
طويلة حتى عندما أبدأ في الكتابة أغرق بداخلهم. الآن، أقوم بهذا بملأ الدفاتر
بأفكاري.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل تستخدمين الدفاتر؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لدى كومات من الدفاتر التي تحتوي على الكتابات غير المصقولة التي قمت بتسجيلها بشق
الأنفس. في وسعها أن تحبطني تماما. دائما أتساءل، عندما أرى تلك المسودات الأولية،
إن كان هناك غاية من وراء كل هذا. أنا في الاتجاه المقابل للكاتب ذو الموهبة الرشيقة،
الشخص الذي يمكنه تحويل فكرته لكتابة. ليس في مقدوري استيعاب ذلك بسهولة. فأنا أفعل
ذلك حين أبدأ في العمل. وغالبا ما اتجه الاتجاه الخاطئ ثم اسحب نفسي لطريق العودة.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كيف تعرفين انك في الاتجاه الخاطئ؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
قد أكتب بدون تردد في يوم ما ثم أفكر اني فعلت حسنا؛ لقد كتبت العديد من الصفحات أكثر
من المعتاد. ثم أصحو في اليوم التالي أكتشف أني لم أعد أريد أن أعمل على تلك الصفحات
مرة أخرى. عندما أجد نفسي أشمئز منهم، عندما أدفع نفسي دفعا لأستطيع الاستمرار، أعرف
بشكل عام أن هناك شيء ما سيء قد حدث. غالبا، في حوالي ثلاثة أرباع ما أقوم به، أصل
إلى نقطة ما، في وقت مبكر نسبيا، إلى الشعور إني على وشك أن أهجر تلك القصة. وأُدخل
نفسي لمدة يوم أو يومين في اكتئاب مؤذ، وأتذمر في كل مكان. أفكر في شيء ما آخر لكتابته.
إنه شيء ما يشبه العلاقات الغرامية: تحاول أن تخرج نفسك من كل خيبات الأمل والتعاسة
فتخرج مع رجل لا تحبه على الإطلاق، لكنك لم تعرف ذلك بعد. ثم، فجأة تحضرني فكرة حول
القصة التي تخليت عنها؛ وأرى كيف سأتعامل معها. لكن هذا يبدو إنه يحدث فحسب بعد قولي،
"لا، لن يعمل هذا، أنسي الأمر تماما".</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل في مقدروك دائما فعل هذا؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
في بعض الأحيان لا أستطيع وأقضي يومي بأكمله في مزاج سيء. هذا هو الوقت الوحيد الذي
أصبح به حادة الطباع. إذا تحدث إلي جيري أو استمر في الذهاب والمجيء عبر الغرفة أو
أحدث ضجة في الجوار كثيرة، أشعر اني سأنفجر من الغضب. وإذا دندن أو فعل شيء مشابه،
يكون الأمر مروعا. فأنا أحاول ان أفكر في شيء من البداية للنهاية، و لقد جريت لتوي
داخل جدار من القرميد ولم أعبره. بشكل عام، سأفعل ذلك لبرهة من الوقت قبل أن أستسلم.
وقد تستمر هذه العملية بالكامل لأسبوع. الوقت الذي تحاول التفكير به، وتحاول أن تسترد القصة،
ثم تستسلم وتفكر بشيء آخر، ثم تعود إليه مرة أخرى، غالبا يأتي بغتة حين أكون في متجر
الخضروات أو بالخارج أثناء القيادة. سأفكر في تعديل وجهة نظر فلان وفلان، وفي
حتمية إزالة إحدى الشخصيات. وبالطبع يكون تغيير جذري.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
وهل هذا يخدم القصة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لا أعرف حتى إذا كان هذا يجعل القصة أفضل. لكن ما تفعله هو جعلي قادرة في الاستمرار
بالكتابة. هذا ما كنت أعنيه حين أخبرتك بإعتقادي أني لا أملك هذا الأمر العاطفي الذي
يأتي ويُملي علي أوامره. أنا فقط أقوم بإمساك ما أرغب في كتابته بصعوبة بالغة وبالكاد.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل قمت قبل ذلك بتغيير المنظور أو الأسلوب؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
بالتأكيد، في بعض الأحيان أكون مترددة، وأقوم بنقل البطل الأول ليكون الثالث مرارا
وتكرارا. هذه أحدى مشاكلي الرئيسية. فأنا دائما أخلق بطل أول لأدخل نفسي في القصة ثم
أشعر لأسباب ما أن هذا لن يُفيد. كما أني سريعة التأثر بالنقد تجاه ما تخبرني به شخصياتي
حول ما يجب فعله في مرحلة ما. لا يحب وكيل أعمالي البطل الأول في "عذراء ألبانيا"،
وجعلني أقوم بتعديلها. لكني عدت وعدلتها مرة أخرى ليصبح البطل الأول ثانية.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كيف تدركين ما تفعلينه بوعي على مستوى الفكرة الرئيسية؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
حسنا، لا يكون الأمر واعيا للغاية. بإمكاني رؤية الطرق الخاطئة التي تسلكها القصة.
أرى الجوانب السلبية بشكل أسهل أكثر من الجوانب الإيجابية. فبعض القصص لا تعمل بشكل
جيد مثل الاخرين، والبعض الآخر يكون أكثر مرحا في التصور أكثر من قصص أخرى.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
مرحا؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
إنهم يبدو مرحين بالنسبة لي. لم أشعر بإلتزام كبير ناحيتهم. لقد قرأت السيرة الذاتية
للكاتبة الاسكتلندية موريل سباركس. وفي اعتقادها، لأنها مسيحية كاثوليكية، أن الخالق
مؤلف عظيم. ومن الضروري لنا ألا نتولى السلطة، وألا نحاول كتابة الأدب الذي يتحدث عن
معنى الحياة، إنما نحاول فهم ما يرمي إليه الرب. لذلك يكتب المرء للترفيه. اعتقد أن
هذا ما ذكرته. أنا أكتب القصص أحيانا بهدف التسلية والترفيه.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
أيمكنك إعطاء مثال؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أفكر أن قصة "فندق جاك راندا" الذي أفضلها كثيرا، تعمل بشكل ترفيهي. أنا
أريد ذلك أيضا، على أية حال. بالرغم من أن قصة مثل "صديق شبابي" ليست ترفيهية.
فإنها تعمل بطريقة أخرى. ومكانتها لدي في أعمق المستويات.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل شعرت بالمعاناة أثناء كتابة تلك الكتابات التي تعتبريها "ترفيهية" كما
شعرت أثناء مادتك الخام الرئيسية؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
نعم، هذا حقيقي.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل هناك قصص لم تواجه أي صوبات إطلاقا أثناء كتاباتها؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
في الحقيقة لقد كتبت "صديق شبابي" بسرعة كبيرة. واستوحيتها من قصة فكاهية.
كان هناك شاب أعرفه كان يعمل بمكتبة في جودريتش وقام بالبحث عن شيء من أجلي. كان في
منزلنا في ليلة ما وبدأ في الحديث عن جيران عائلته، الجيران الذين يعيشون في المزرعة
التالية على الطريق. ويتبعون ديانة تمنعهم من لعب الورق. فيلعبون </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Crokinole</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>، وهي عبارة عن لعبة ألواح. أخبرني عن ذلك، ثم سألته عن العائلة، وديانتهم،
وكيف يبدون. فقام بوصفهم ثم أخبرني عن فضيحة الزواج: ظهر شاب وكان عضوا في كنيستهم
وقام بخطبة الإبنة الكبرى. ثم يا للهول، أصبحت الإبنة الصغرى حبلى، لذلك تغير الزواج
وتزوج الشاب الإبنة الصغرى. وعاشوا جميعا في نفس المنزل. الحكايات حول الأدوات لتصليح
المنزل ودهانه كانت حقيقية أيضا. قام الزوجان بدهان النصف الخاص بهما، ولم تشارك الإبنة
الكبرى وبذلك لم يُدهن سوى نصف المنزل فقط.
.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل كان هناك حقا ممرضة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لا، لقد اختلقتها، لكني أخذت الإسم كمنحة. كان لدينا مناسبة لجمع الأموال بمسرح بلايث،
على بعد حوالي 10 أميال من هنا. وساهم كل الأشخاص بشيء ليكون مزاد علني ونزيد الأموال.
اقترح شخص ما فكرة أن في إمكاني المزايدة بشكل علني على حقي في الحصول على إسم صاحب
العطاء الفائز ليكون إسم لأحد شخصيات قصتي الجديدة التالية. وقامت سيدة من تورنتو بدفع
أربعة دولارات ليكون إسمها هو الفائز. كان اسمها أودري اتكينسون. وجاءتني الفكرة بغتة،
إنها الممرضة! لم أسمع منها قط بعد ذلك. آمل إنها لم تمانع.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
ماذا كانت فكرة تلك القصة؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
عندما بدأت في كتابة القصة، كنا في واحدة من رحلاتنا من أونتاريو إلى كولومبيا البريطانية.
ننتقل إلى هناك كل عام في الخريف ونعود مرة أخرى في الربيع. لذلك لم أكن أكتب، لكن
كنت أفكر في هذه العائلة في فنادق الطريق في الليل. ثم غلفتها قصة أمي الكاملة.
ثم حكيت أنا قصة غلفت قصة أمي كذلك. وأدركت ما وصلت إليه من أحداث في النهاية. أود
أن أقول أن هذه القصة جاءت بسهولة. لم تكن هناك أي صعوبات. فلقد اختلقت شخصية لأمي
أحيانا، وعبرت عن مشاعري تجاهها، لم أكن في حاجة للبحث عنها. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لديك أمهات كثيرات في أعمالك. تلك الأم الاستثنائية ظهرت في قصص أخرى، وقد بدت حقيقية للغاية.
لكن كذلك فعلت فلو زوجة والد روز في "المتسولة العذراء".</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لكن فلو لم تكن شخصية حقيقية. إنها شخصية شديدة الشبه بأشخاص أعرفهم، لكنها كانت واحدة
من الشخصيات المركبة التي يتحدث عنها الكُتاب. اعتقد أن فلو كانت طاقة قوية لأني كتبتها
عندما عدت للعيش هنا بعد ابتعاد دام ثلاث وعشرون عام. كل الأجواء الثقافية هنا صدمتني
صدمة كبيرة. فلقد شعرت أن العالم الذي اعتدته، عالم طفولتي، قد اختف بمجرد عودتي ومواجهة
الواقع، رغم إنه كان يكسو ذاكرتي بطبقة ملساء. كانت فلو تجسيد لهذا الواقع، جافة وفظة
أكثر مما أتذكر. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
تسافري كثيرا كما هو واضح، لكن يبدو أن عملك مطلع بشكل أساسي على الوعي القروي. هل
تجدين هذه القصص التي تسمعيها هنا من حولك هي رجع صدى لك، أم قمتي باستخدامها مثل مادة
رئيسية كثيرة من حياتك في المدن؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
عندما تعيش في بلدة صغيرة تسمع الكثير من الأشياء، عن كل أنواع الناس. أما في المدينة
فإنك تسمع قصص حول أشخاص مماثلين لك. لو أنت امرأة فهناك دائما الكثير من أصدقاءك.
حصلت على قصة "بشكل مختلف" والكثير من "النفاية البيضاء"من حياتي
في فيكتوريا. كما حصلت على قصة "انفجار" من حادث حقيقي ومريع حدث هنا – جريمة
انتحار قام بها زوجان في عقدهما السادس. في المدينة، كنت سأقرأ عن ما حدث فقط في الصحف؛
ولم أكن لأعرف كل هذه التفاصيل. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
ما الأسهل بالنسبة لك، أن تختلقين الأشياء أم تؤلفي بينهم؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
أنا أكتب الكتابات الشخصية بشكل أقل الآن أكثر مما اعتدت لأسباب بسيطة ظاهرة. فأنت
تستغل طفولتك، إلا إذا لم تعد قادرا، مثل ويليام ماكسويل، على العودة للوراء واكتشاف
مستويات رائعة جديدة بها. فالمادة الخام العميقة الشخصية للنصف الثاني من حياتك هي
طفولتك. يمكنك الكتابة عن والديك بعد رحيلهما، لكن أطفالك مازالوا هنا، وتنتظر منهم
أن يأتوا ويقوموا بزيارتك في دار الشفاء. لذلك ربما من الأفضل أن تنتقل لكتابة القصص
الأكثر تأملية. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
بخلاف قصصك العائلية، يعتبر عدد من قصصك تاريخي. هل بحثت يوم عن هذا النوع من المادة الرئيسية،
أم تنتظري ظهوره أمامك؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
ليس لدى أي مشكلات في إيجاد المعلومات. أنا أنتظر حتى يأتوا. ويعد هذا إدارة للمعلومات
التي تغمرني بجانب طرح المشكلة. أما بالنسبة للأجزاء التاريخية، فلقد اضطررت للبحث
بعيدا عن الحقائق. أدركت منذ أعوام رغبتي في الكتابة حول إحدى الكاتبات الفيكتوريات،
واحدة من مبدعات هذا المكان. لكني لم أستطع إيجاد مقطع شعري لهن كما أردت؛ كان كل هذا
سيء لدرجة مثيرة للسخرية. كنت أريد شعرا بشكل أفضل مما هو عليه. لكن عندما لم
أجد، قمت أنا بكتابته. عندما كنت أكتبه، اطلعت على العديد من الصحف التي جاءني بها
زوجي من حولنا. كما ساعدني في إجراء بحث تاريخي حول مقاطعة هارون، الجزء الخاص بنا
في اونتاريو. إنه عالم جغرافي متقاعد. وبذلك تكونت لدى صور جيدة جدا للبلدة التي أسميتها
والي. حصلت أيضا على صور جيدة من قصاصات الصحف. وعندما احتجت للمزيد من الأبحاث، كنت
أحيانا أكلف العامل بالمكتبة بجلبها من أجلي. كنت أطلب منه اجراء أبحاث حول السيارات
القديمة أو شيء من هذا القبيل، أو شيء عن الكنيسة البروتستانينية في خمسينيات القرن
التاسع عشر. إنه شخص رائع ويحب القيام بذلك.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
ماذا عن هؤلاء العمات الرائعات اللائي يظهرن؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو: أم عمتي الرائعة وجدتي كانوا في غاية الأهمية في حياتنا. أخيرا، عاشت أسرتي مغامرة مزرعة فرو الثعلب والمنك المتدهورة في منزل لطيف في أسوأ جزء بالبلدة. أما هم فلقد عاشوا في بلدة حقيقية ومنزل لطيف وواكبا الحضارة.</span></span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"> لذلك كان هناك دائما توتر بين منزلهم ومنزلنا، لكن كان من المهم
أن يكون لدي هذا. فلقد أحببت هذا عندما كنت فتاة صغيرة. ثم عندما وصلت لسن المراهقة،
شعرت إنه حمولة أُلقيت عليَ. لم تكن أمي السيدة القائدة في حياتي في ذلك الوقت، بالرغم
من إنها كانت تحظى بمكانة ذات أهمية كبيرة؛ إلا إنها لم تعد ذلك الشخص الذي يضع المعايير.
لذا تحرك السيدات الأكبر عمرا ليأخذن هذا الدور، ومع ذلك لم يضعن أي معايير مثيرة لاهتمامي،
كان هناك توتر دائم هناك وكان ضروريا لي. </span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
وهذا يعني أنك لم تنتقلي إلى البلدة كما فعلت الأم والأبنة في "حياة الصبايا
والنساء"</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لقد فعلنا ذلك في شتاء واحد فقط. قررت أمي استئجار منزل في البلدة لمدة شتاء واحد،
وقد فعلت. أقامت حفل غداء للسيدات هناك، حاولت الانخراط في المجتمع الذي كان مبهم تماما
بالنسبة لها. لكنها لم تستطع. فليس هناك تفاهم. أذكر عودتي إلى منزل المزرعة الذي احتله
الرجال، والدي وأخي، ولم يعد في مقدورك رؤية الرسومات الفنية على مشمع الأرضية. كما
لو أن الوحل قد فاض في أرجاء المنزل. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
أهناك قصة أحببتها على عكس الآخرين؟ أهناك قصص لم يحبها زوجك؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لقد أحببت "القمر يتزلج في الشارع البرتقالي" كثيرا، لكن جيري لم يفعل. لقد
كانت مستوحاة من حكايات سردها لي عن طفولته، لذلك أعتقد انه توقع أن تخرج القصة
مختلفة تماما. ولأني خمنت أنه قد يحبها، فلم أعاني وخزا في ضميري. ثم قال لي، حسنا،
ليست أفضل قصصك. وكانت هذه المرة الوحيدة التي واجهنا بها مشكلة بسبب كتاباتي. منذ
ذلك الحين أصبح حريصا ألا يقرأ أي شيء من كتاباتي إلا إذا كنت في مكان ما بعيدا، وإذا
أحبها سيخبرني، أو ربما لا يذكر أي شيء أمامي إطلاقا. أعتقد أن هذا هو النهج الذي لابد
من اتباعه لإدارة الزواج.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
جيري من هذه المقاطعة، على بعد أقل من 20 ميل من المكان الذي نشأت به. هل كانت حكاياته وذكرياته أكثر نفعا من حكايات جيم، زوجك الأول؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو: لا، جيم كان من مكان ما بالقرب من تورنتو. لكنه
كان من خلفية مختلفة تماما. لقد عاش في بلدة ذات مستوى اجتماعي مرتفع حيث كان معظم
الرجال يعملوا في تورنتو وكانوا محترفين. كتب الكاتب الأمريكي تشيفر عن بلدات مثل هذه
حول نيويورك. لم أعرف أي شخص من هذه الطبقة الاجتماعية من قبل، لذلك كانت الطريقة التي
يفكرون بها في الأشياء مهمة لي بشدة، لكنها لم تكن حكايات. اعتقد أني كنت شخص غير ودي
لفترة طويلة جدا حتى استطعت تقديرها؛ كنت حينها يسارية. حيث الأشياء التي أخبرني بها
جيري امتداد إضافي لكل الأشياء التي اتذكرها من نشأتي – رغم وجود اختلافات جوهرية بين
حياة الصبي في البلدة وحياة الفتاة في المزرعة. أعظم جزء في حياة جيري قد يكون بين
عمر السابعة والرابعة عشر، عندما طاف الصبية البلدة في هيئة عصابات. لم يكونوا مجرمين،
لكنهم أشبعوا أنفسهم، مثل ثقافة المجتمع هناك. لم تكن الفتيات جزء من هذا، لم أفكر
حتى في الأمر. لقد كنا دوما في حلقات صغيرة من الصديقات، لم نحصل على حريتنا إطلاقا.
لذلك كنت راغبة في تعلم كل هذا. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
كم عشت بعيدا عن تلك البلدة؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لقد تزوجت في نهاية عام 1951، وانتقلت للعيش في فانكوفر، ومكثت هناك حتى عام 1963.
ثم انتقلت مرة أخرى إلى فيكتوريا حيث بدأنا مكتبتنا (مكتبة مونرو). ثم عدت مرة أخرى،
اعتقد كان ذلك في صيف 1973. لقد مكثت في فيكتوريا عشر سنوات فحسب. وتزوجت لمدة عشرين
عام.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل عدت مرة أخرى للشرق لأنك قابلت جيري أم من أجل العمل؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
من أجل العمل، وكذلك لأني بقيت مع زوجي الأول في فيكتوريا لعشر سنوات. كان الزواج متوترا
لمدة عام أو عامين. إنها مدينة صغيرة وفي مثل تلك المدن يكون لديك حلقة من الأصدقاء
الذين يعرفون بعضهم البعض. وقد بدا لي أن إذا انهار الزواج، سيكون من الصعب العيش في
نفس المحيط. اعتقدت أن هذا سيكون أفضل لنا. لكن بقى زوجي من أجل المكتبة. ثم حصلت على
عرض عمل لتدريس الكتابة الإبداعية في جامعة يورك خارج تورنتو. لم أبق هناك كثيرا، لقد
كرهت هذا العمل. وعلاوة على ذلك لم أكن أملك المال، لذلك استقلت. </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
لأنك لم تحبي تدريس الأدب؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
لا، لم أحبه! لقد كان مريعا. كان هذا في عام 1973. كانت جامعة يورك واحدة من أكثر الجامعات
الكندية تطرفا، وكان فصلي الدراسي كله من الشباب ماعدا فتاة واحدة بالكاد تتحدث. كانوا
يفلعون ما كان موضة وقتها، أن تكون مبهما ومبتذل على حد السواء؛ كما إنهم كانوا غير
متسامحين تجاه أي شيء مختلف. كان مناسبا لي تعلم كيف أصرخ مرة أخرى وأعبر عن بعض الأفكار
حول الكتابة التي لم أعمل على تطويرها من قبل، لكني لم أعرف كيف أتواصل معهم، وكيف
لا أكون عدوا لهم. ربما أعرف الآن. لكن بدا لي أنه شيء ليس له علاقة بالكتابة – مثل
التدريب الجيد للظهور في التلفاز أو ما شابه، والارتياح بشدة للكليشيهات. كان من
المفترض أن أكون قادرة على تغيير ذلك، لكني لم أستطيع. كان لدي طالبة واحدة لم تكن
في فصلي الدراسي أحضرت لي قصة. أتذكر يومها الدموع التي انهمرت من عيني لأنها كانت
بالفعل جيدة، ولأني لم أر قطعة بهذا الجمال كتبها طالب منذ الكثير من الوقت. وقد سألتني،
كيف أستطيع أن انضم لفصلك الدراسي؟ فقلت، لا تفعلي! لا تقتربي من فصلي، فقط أحضري لي
كتاباتك. أصبحت كاتبة في النهاية. كانت الوحيدة التي فعلت ذلك.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
هل هناك تكاثر لمدارس الإبداع الأدبي في كندا كما في الولايات المتحدة؟</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
ربما ليس بالكم الكبير تماما. لا يوجد لدينا هنا شيء مثل برنامج (أيوا) للكتابة. لكن
زادت مهن التدريس في أقسام الكتابة. لبرهة من الوقت شعرت بالأسف تجاه هؤلاء الأشخاص
لإنهم لم ينشروا أعمالهم. حقيقة إنهم يكسبون من المال ثلاثة أضعاف ما تحصلت عليه يوما
لن تؤثر فيَ.</span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">المحاور:
يبدو أن الأغلبية الكبيرة من قصصك تدور في اونتاريو. هل تختاري أن تعيشي هناك الآن،
أم إنها كان ظرف؟ </span><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="line-height: 115%;">مونرو:
الآن إذا كنت هناك، كنت سأختار البقاء. ما نعيش فيه الآن هو منزل والدة جيري، وقد عاد
لهنا ليعتني بها. كما عاش أبي وزوجته في المنطقة أيضا. لقد شعرنا أن كل هذا لن يستغرق
سوى فترة محدودة من الوقت نقضيها في خدمة هؤلاء الطاعنون في السن، ثم سننتقل. وبالطبع،
لأسباب مختلفة، لم يحدث هذا. لقد رحلوا منذ وقت بعيد، لكننا مازلنا هنا. أحد أسباب
بقاءنا هو هذا المنظر الطبيعي الذي أصبح ذو أهمية خاصة لنا. هذا بالطبع شيء عظيم. لم
يسبق أن تملكني أي منظر طبيعي أو ريفي أو بحيرة أو بلدة بهذا الشكل. لذلك فأنا
ممتنة لجيري. لا اعتقد أني سأغادر أبدا.</span><span lang="AR-EG" style="line-height: 115%;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-50897609769835731392013-10-22T13:59:00.000+02:002013-10-22T13:59:28.882+02:00.. الحلوات<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
السيدات، اللاتي يبدأن يومهن مع السًحَر. يتلمسن طريق الشرفات الخلفية لشققهن الصغيرة سيئة الحال، ويتدلن بنعومة منها بقمصان نومهن التي بلا أكمام. يفتحن أزرارها المحكمة ويستنشقن الهواء بعنف واشتياق. يسمحن له بالتدفق بين ثنيات الملابس ليلامس الجسد المحروم. يتركن شعورهن الطويلة الشاحبة تنسل من تحت قطع قماش قديمة ربما يحمله النسيم لمكان آخر أفضل. ينتظرن بزوغ شعاع شمس ليدفئهن غير مباليات بعيون الفتى الشاب الذي يختلس النظر من وراء خشب نافذته. ربما يقمن بإغراءه في متعة ليعوضن أنفسهن عن إحساس أنوثتهن المفقود. وعندما ترن منبهات البيوت وتنطلق أصواتها الكريهه بين الشرفات الخلفية، ينظرن بيأس للسماء . ويدركن أن الشمس تأخرت اليوم فيقفلن الأزرار ويحكمن القماش حول رأسهن ويخرجن منحسرات لقضاء حاجة أهل البيت. السيدات المقهورات المغصوبات، هؤلاء هن الحلوات. </div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-85646542277870960322013-10-19T15:41:00.001+02:002013-10-19T15:44:39.078+02:00المراكز الرئيسية للجنون: متلازمة كليرامبو <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">كتاب: عقول مريضة</span><br />
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">دوي درايسما</span><br />
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">ت: أميمة صبحي</span><br />
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">هيستيريات، باردات جنسيا، منحرفات، منحطات</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">أثناء إستجواب السيدات الأربعة، وجميعهم في
عقدهم الرابع، وتم حبسهن لسرقتهن الحرير. جميعن كن معتادات الإجرام، وواحدة منهن
تم إحتجازها عشرات المرات، دائما بسبب سرقة الحرير. ولكن لماذا الحرير؟ السيدة
الأولى (ف.ب.) البالغة من العمر 40 عام، تم إحتجازها بسجن فرين للنساء، وبقيت هناك
5 أيام.ثم تم نقلها إلى المصحة لإجراء الإستجواب. وبعد إلحاحات متكررة، ومقاطعة
كلامها ببكاء وعويل، وضحت السيدة إنها تستخدم الحرير في ممارسة العادة السرية. إنها
حتى لم تخبر محاميها الخاص، خوفا من إنه قد يعلن عن هذا أثناء الجلسة. السيدة الأخرى كانت تسرق الحرير لنفس السبب. فشهوة الحرير كانت قوية بشدة لدرجة شديدة
الإغواء. إنهن يدخلن متجرا للأقمشة وينتزعن مادة مصنوعة من الحرير، ثوبا من الحرير
أو فستانا لفتاة أو صدار – وينطلقن بداخل غرفة القياس أو المصعد، حيث يفركن الحرير
بأعضائهن الخاصة حتى يصلن للذروة. هناك عدد من الملاحظات المتشابهه بين الأربع
حالات. إنه عنصر الدغدغة الذي يحصلن عليه. كانت
إحداهن خياطة ولديها الكثير من أثواب الحرير المتاح كما تريد ولكنها لا تستمع أبدا
بالتجربة إلا بمصاحبة الشعور بالإثارة الذي ينتابها عند السرقة. تحدث العادة
السرية بينما تختبر السيدات الأربع ذروة الحماسة للسرقة. بعضهن يأخذن وقتا للبحث عن
زاوية هادئة بالمتجر، لكن واحدة منهن قامت بالممارسة في منتصف المتجر. وبعد الوصول
لذروة النشوة الجنسية، تفقد السيدات كامل إهتمامهن بالحرير، ببساطة يقمن بإلقاءه
أو إسقاطه خلف الباب. أثنتان منهن سرقتا الحرير وهما تحت تأثير الأثير. شربت واحدة
الأثير وتبعته بمشروب الرم لتُخفي رائحة
الأثير، ثم إحتست نبيذ أبيض لتتخلص من رائحة الرم. للأثير تأثير تحرري، فأصبحت
السيدة متيقظة، وافرة بالحياة وعدوانية، وعندما يرتفع حافز سرقة الحرير، لا يمكن
منعه.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">تزوجن السيدات الأربع لمرة واحدة فقط،
ولكنهن الان بدون رجل. وجميعهن لم يستمتعن بالممارسة الجنسية الطبيعية. من البداية
كانت (ف.ب.) تشمئز من نخر وتكشيرات زوجها. كانت تنتظر حتى يذهب لعمله في الصباح ثم
تمارس العادة السرية. كان تفضيل العادة السرية عامل مشترك بينهن. حتى عندما لا
يمارسوها فإنهن يشعرن بالسعادة بلمس الحرير، وتركه ينزلق من بين أصابعهن. أثنتان
منهن مازلتا تشعران بالبهجة عندما تقومان بإلباس عرائسهما، وخاصة بالحرير.</span><span dir="LTR" style="font-family: "AdvTT5843c571","serif"; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">ما فاجأ (كليرامبو) كان التفضيل للحرير
بالتحديد. فلا واحدة من السيدات أبدت إهتمام بسيط بالأقمشة الأخرى، مثل الفرو أو
القطيفة أو الفانيلي أو الساتان. بالنسبة لهن، هناك شئ مثير في لمس الحرير، وفي
الصوت الذي يصدر منه. إنهن جميعا يختبرن الحفيف والخشخشة التي تصدر عنه كدغدغة قد
تؤدي بهن إلى البكاء. السيدة (ف) البالغة من العمر 46 عام، إحتُجزت في أكتوبر
عام 1902، وتحدثت بصراحة شديدة، وها هي شهادتها بإختصار:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" dir="RTL" style="text-align: right; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%; text-indent: -18pt;"><br /></span>
<span style="line-height: 115%; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> "</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%; text-indent: -18pt;">الشعور بالحرير أفضل من النظر إليه، لكن تجعده أفضل كثيرا. إنه محفز، يمكنك
الشعور بالإبتلال، لا يوجد شعور جنسي يضاهي ذلك. ولكن الأفضل من كل هذا هو عندما
أسرق الحرير. فسرقته شئ شهي. ولا ينتابني ذلك الشعور إذا قمت بشرائه. أنا يائسة من
مقاومة الإغواء. عندما ألمسه بيدي، أغضنه بين أصابعي ثم أجرب السعادة التي تحس
أنفاسي. إنه شئ يشبه الثمالة، وأرتجف.. ليس من الخوف، إنما من فرط اللذة. بمجرد
حصولي على الحرير، أُمدد ساقاي، وبذلك أستطيع أن ألمس نفسي. وهكذا رآني الناس.
وعندما تنتهي اللذة، أكون مجهدة وأنفاسي متلاحقة وذراعاي وساقاي متيبسين. فسرقة
الحرير هو لذتي الخاصة. حاول أطفالي أن يعالجوني بلا جدوى بشراء العديد والعديد من
أثواب الحرير. إذا كنت على وشك السرقة وإبتاع أحدهم حرير لي، فهذا لن يسعدني
إطلاقا. في الحقيقة، قد يُدمر هذا الفعل متعتي."</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">كما تحدث مع السيدة (ف) – بشكل مجهول – تحدث
إلى الثلاث سيدات الآخريات، وفي تحليله تحدث (كليرامبو) مع طبيب نفسي فرنسي. وكان
تشخيصه لاذع. لنبدأ بجميع السيدات اللاتي كن ‘هيستيريات’. عند هذه النقطة، لم
يُنمق (كليرامبو) كلماته. لقد وضعهن بقسوة في فئة ناقصات العقل، بنظام عصبي قابل
للإثارة المفرطة، خاصة تجاه إحساس اللمس. بالإضافة إلى أن جميعهن ‘باردات جنسيا’.
هذه الصفة تدل على إنهن لسن مؤهلات للممارسة الجنسية (الدغدغة) الطبيعية. في رأي (كليرامبو)، فإن ممارسة العادة السرية بشكل دوري تؤكده برودهن الجنسي. أثنتان منهن تتخيلان وجود سيدات آخريات أثناء الممارسة، وهذا – بجانب تفضيل العادة السرية – كان
سبب كاف للتصريح بإنهن ‘منحرفات’. ولم يكن هناك أدنى شك حول الصفة الرابعة
‘منحطات’. وقد عزز هذا الحكم خلفياتهن. فالسيدة (ف. ب.) لديها جدة ماتت مخبولة،
وكذلك خالتها التي كانت تمارس العادة السرية.</span><span dir="LTR" style="font-family: "AdvTT5843c571","serif"; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">وكان والدها وأخيها، المتوفيان، كانا ‘شديدا
العصبية’. وأبن أخيها الذي يبلغ من العمر 18 عام كان كذلك يمارس العادة السرية.
وعندما إستدعى (كليرامبو) الزوج السابق للسيدة (ب) ليستجوبه، كانت نظرة واحدة
كافية: كان الرجل دليل حي على ‘الجاذبية المشتركة للإنحطاط’. وكان للسيدات
الآخريات تاريخ عائلي فاسد. كانت مناقشاته الدورية قاسية وحاسمة. والجزء الأهم، هو
الهيستيريا والبرود الجنسي والإنحراف والإنحطاط
تم تعريفهم في كل المصطلحات الأخرى. فالعادة السرية تُشير إلى البرود
الجنسي والإنحراف وكلاهما شذوذ يدلا معا على الإنحطاط. وبالرغم من أن (كليرامبو)
ربما يعتبر السيدات مريضات نفسيا – إنه دائما يشير إليهم بوصفهن مريضات – إلا أنه لم يجد
ظروف مخففة في حالتهن المرضية. لا يوجد أي مؤشرات جعلته يحاول أن يمنع وصولهن
للسجن. وعلى النقيض: الإنطباع المأخوذ إنه يعتبرهم مرضيات ومنحرفات، بجانب
اضطرابهن الميئوس منه، مع الشذوذ الممتد جذوره في المصير الجيني الذي لا مفر منه.</span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"> </span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">عند حبس السيدة (ف. ب.) مدة 26 شهر بتهمة
السرقة، دون (كليرامبو) حكم المحكمة بدون إبداء أي رأي حوله. حقيقة أن بعض السيدات
خائفات أن يتم ترحيلهن لحبس جزائي جعله يرسل تحذير شديد اللهجة لزملائه ليكثفوا من
حمايتهم للمتمارضين. كما إنه لاحظ ان هؤلاء السيدات ‘فاقدات للحس الأخلاقي’. حقيقة
أن إنهن تحدثن بصراحة شديدة حول أدق تفاصيل حياتهن الجنسية تدل على ذلك.</span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">هل ممكن لشهوة الحرير أن تنتقل ل(كليرامبو)
نفسه؟ في عام 1919، العام الذي كتب فيه عن</span><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"> سارقات الحرير للمرة الثانية، كشف عن
عشق للملابس والبراقع الشرقية وذلك خلال مكوثه في تونس. أثناء الحرب العالمية
الأولى، تطوع لعمل جولة عسكرية في المغرب، كانت حينذاك تحت الحكم الفرنسي، ووقع في
حب البلد. أصبح طليق اللسان في اللغة العربية وعاد إلى هناك بعد الحرب ليصور
الملابس المغربية. المجموعة التي قام بتصويرها كانت واسعة النطاق بشكل تدريجي –
حوالي 4000 صورة مبتذلة في مضمونها – وأخذت شكل الجذب من طرف واحد: فلا وجود
للمناظر طبيعية أو مدن أو أي مظاهر إنسانية، فقط مجموع أبدية من رجال وسيدات
وأطفال مرتدين براقع. تلك الصور السرية لم تُعرض قط أثناء حياة (كليرامبو)، ولم
يُشير إليها قط خلال سلسلة محاضراته حو<span style="background-color: white;">ل ثنيات القماش</span> التي أعطاها في المدرسة الوطنية للفنون
الجميلة إبان العشرينات. بعد وفاته، ظهرت مجموعة أخرى إكتشفها أحد اصدقاؤه وهو
يقوم بتنظيف منزله. لقد بدا أن (كليرامبو) كان متيم بالأقمشة النادرة: كان في
منزله أثواب وأثواب من الفرو والحرير والقطيفة والساتان والتفتة والترلاتان
والقطن. كما وُجد تماثيل عرض الملابس التي كان يضع فوقها القماش. </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">ليس هناك شك أن
(كليرامبو) كان أيضا يستمد سعادته من شعوره بالقماش ينزلق من بين أصابعه.</span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxUqgKjDOBFbMCHL7LRGmJbJaHPZ-aTSNHnwsUPS6neIHkpzLAJ-bcvHHbUE6LFQRGgh2canKUhUQj7s_JItV7dTOWOY4xO7aExRMkLNc_RPO8VIZiZgdqNiaBxvHoYB1G7dZ-vS9VLfo/s1600/1377098_10151615211037003_449256716_n+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxUqgKjDOBFbMCHL7LRGmJbJaHPZ-aTSNHnwsUPS6neIHkpzLAJ-bcvHHbUE6LFQRGgh2canKUhUQj7s_JItV7dTOWOY4xO7aExRMkLNc_RPO8VIZiZgdqNiaBxvHoYB1G7dZ-vS9VLfo/s1600/1377098_10151615211037003_449256716_n+(2).jpg" width="216" /></a></div>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><br /></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-13825149208716640092013-08-31T02:07:00.000+02:002013-10-20T03:49:04.340+02:00شرفة ضيقة محملة بالأتربة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
تلك الفتاة التي تسترق النظر بحذر إلى الداخل، وتتحدث بهمس في تليفونها حتى لا تطير الكلمات. تقف بخدود متوردة في شرفة حجرتها، تجتر التنهدية تلو الآخرى. </div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
تلك الفتاة تحديدا التي استرق إليها النظر أنا أيضا بحذر من الجانب الآخر من الشارع.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
وذلك الأنين المتواصل لجهاز التكييف الصادر من البنية المجاورة.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
وتلك الناموسة الحقيرة التي تمتص دماء قدمي التي صادف أن تكون ناتئة من بين ملابسي الكثيرة التي تراعي وجودي بالشرفة ليلا بمفردي.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
القادمة من الخمسينات بترو. <a href="http://www.youtube.com/watch?v=RonA9odx_Qc&list=PLA86C142C2C48924C">Born too late</a> وأغنية</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
بذكروني بحلم ما:</div>
<div style="text-align: right;">
جائتني دعوة للسفر لباريس مقدمة من جامعة النيل، وهناك ذهبت لزيارة كنيسة نوتردام وصعدت لأعلى مكان فوق سطحها مع كاهن لأستكشف المكان، وهناك رأيت البناية المقابلة للكنيسة. كانت البناية التي ولدت وتربيت بها بحي قديم ما.. شعرت بوهلة بحنين له وبجانب البناية كان ‘محل عم سمير’ المجاور لتلك البناية في الواقع، كان يعرض سجاجيده على السائحين بسخط من الكنيسة المجاورة، وأخذ يردد:<br />
لا يريدوا شيء سوى ايقونات للعدرا والمسيح، ينظروا لبضاعتي بلا اكتراث ثم يديروا وجوههم شطر الصليب</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
كانت الدعوة مستمرة لعدة أيام، ولكني عدت للقاهرة في نفس اليوم، وقد عقدت عزمي أن أعود لباريس في اليوم التالي. وقضيت يومي التالي هذا أبحث عن من يصلني إلى المطار وأنا نادمة بشدة على عودتي، وبكيت لفتاة تملك سيارة حتى الثمالة حتى تقوم بتوصيلي للمطار.. عدت فقط من أجل تلك البناية وعندما وصلت إليها، جف ينبوع الحنين واشتقت لغربتي.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
لست ممتنة لغربتي لمجرد اني ساهرة بمفردي في شرفة في مكان غريب وأراقب فتاة نحيلة سمراء جميلة تسرق لحظات الحب في شرفتها. لست سعيدة برفاهية الحس والقلب المثقل بشئ ما لا أستطيع تميزه.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
ولن أكتب الشعر، لأني لا أملك ناصيته، فلأكف إذن عن المحاولة. الآن.</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-89164374304229403552013-07-10T18:36:00.000+02:002014-10-27T17:17:08.621+02:00تمنيت أن أكون مالك ماخور<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkUz6bibIhOUhIQM9QSy6zgqgUYzHNL_eHXR5U9-8NStbKyCRuzZTv78qUx13okUaR4PnxFTwlZaZUtz_4Otkw-NsRwNSjM3zfQXInTMKqDTgYrZGDUFX-Ojd7Ta5OV1OjxKciAcPbWeg/s1600/images+(5).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkUz6bibIhOUhIQM9QSy6zgqgUYzHNL_eHXR5U9-8NStbKyCRuzZTv78qUx13okUaR4PnxFTwlZaZUtz_4Otkw-NsRwNSjM3zfQXInTMKqDTgYrZGDUFX-Ojd7Ta5OV1OjxKciAcPbWeg/s1600/images+(5).jpg" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;">ولد ويليام فوكنر بإسم ويليام كوثبرت فوكنر في شهر سبتمبر عام 1897 في نيو ألباني بولاية مسيسيبي ثم انتقلت عائلته الى مقاطعة اكسفورد بنفس الولاية حيث قضى بقية حياته واستمد منها جيفرسون عاصمة مقاطعته المُتَخْيّلة. قال عن روايته "الصخب والعنف": ‘</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;">إنها رواية بنت عاهرة..إنها أعظم ما سأكتبه يوما’. </span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;">كتب فوكنر ‘البعوض’ عام 1927، و‘سارتوريس’ عام 1928، و‘الصخب والعنف‘ و‘أجر جندي’ عام 1929، و‘بينما أرقد محتضرا’ عام 1930،</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.8125px;"> </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.8125px;">و‘الملاذ’ عام</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.8125px;"> 1931، و ‘ضوء في أغسطس’ عام 1932، و‘أبشلوم أبشلوم!’ عام 1936، و‘النخيل البري’ عام 1939، و‘اهبط يا موسى’ عام 1942، و‘حكايةآ عام 1945. وغيرهم من القصص القصيرة. فاز فوكنر بجائزة نوبل للآداب عام 1949</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;">كما حصل على جائزة بوليترز عن روايتيه اللاتين نُشرا بعد وفاته "حكاية" و"اللصوص" عام 1962.</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.8125px;"> </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;"> </span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;">المحاور: لقد ذكرت مسبقا انك تكره الحوارات
الصحفية؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: السبب وراء ذلك ان الاسئلة عادة ما
تكون شخصية وليست متعلقة بالعمل، اذا كانت شخصية فربما اجيب وربما لا افعل وحتى
اذا اجبت اليوم على سؤال شخصي وتم سؤالي نفس السؤال في الغد فمن المحتمل ان تكون
الاجابة مختلفة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: اذا حدثنا عن ويليام فوكنر الكاتب.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: اذا لم يولد فوكنر كان سيقوم بدوري
كاتب اخر مثل هيمنجواي، ديستويفسكي، اي كاتب منا. والدليل على ذلك ان هناك ثلاث
كتاب نشك في ان احدهم هو الكاتب الاصلي لمسرحيات شكسبير. والمسرحيات الاهم هما "هاملت"
و"حلم منتصف ليلة صيف" من كتابات شخص اخر. فالفنان ليس له قيمة
ولكن ما يفعله هو ما يكون ذو معنى وأهمية، حتى يجف نبع كتاباته. شكسبير وبالزاك
وهومر جميعهم كتبوا حول نفس القيم ولو كانوا عاشوا مائة او مائتين سنة اخرى، كان
الناشرون توقفوا عن نشر اعمالهم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ولكن حتى اذا وصل الكاتب لمرحلة ان
لا جديد ليقال، أليس شخصية الكاتب مهمة؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: مهمة فقط لنفسه. فيجب على القارئ ان
يهتم بالعمل الفني اكثر من الفنان.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: وماذا عن معاصروك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: جميعنا فشل في تحقيق حلمه بالكمال.
لذلك اقوم بتقييمنا على اساس فشلنا النبيل في فعل المستحيل. في رأيي، اذا استطعت
ان اكتب اعمالي مرة اخرى فانا على يقين اني سأكتبه بشكل أفضل وهي حالة صحية جدا
بالنسبة لأي فنان. لذلك هو دائم العمل والمحاولة مرات اخرى ومعتقد ان هذه المرة
سيفعلها ويحقق الكمال وينجح. بالطبع لن
يفعل ولذلك هي تعتبر حالة صحية. وعندما يحقق ذلك، عندما يطابق احلامه بالصورة التي
تبلبل ذهنه وبالحلم الذي يؤرقه لن يبقى شئ اخر سوى الفناء، القفز الى الجانب الاخر
من ذروة الخيال الى الانتحار. انا كشاعر فاشل، من المحتمل ان كل روائي اراد ان
يكتب الشعر اولا ولكنه يجد نفسه لا يستطيع ثم يحاول مع القصص القصيرة والتي هي
اكثر اشكال الكتابة المرغوبة بعد الشعر. وبعد الفشل ايضا يبدأ في كتابة اولى
روايته.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: أيمكن للكاتب ان يتبع وصفة معينة
ليكون كاتب روائي جيد؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: 99% موهبة..99% التزام..99% عمل. لابد
ان لا يكون راضيا تماما عن ما كتبه. لن يكون العمل ابدا جيدا حتى يستطيع اتمامه. احلم دائما وإرفع سقف طموحاتك فوق قدراتك. ولا تزعج نفسك بالمنافسة مع معاصريك او
اسلافك. حاول ان تكون افضل من نفسك. فالفنان مخلوق تسوقه الشياطين. هو لا يعرف
لماذا قاموا باختياره وهو في المقابل مشغول جدا لا وقت لديه ليتساءل. فهو يخشى بشدة
انه سوف يضطر الى السرقة والدَّين وترجي اي شخص وكل شخص حتى يتم عمله.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل تعني ان الكاتب لابد ان يكون
قاس، عديم الرحمة؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: الكاتب مسئول فقط عن عمله، وسيكون قاس
فقط اذا اتم عمله على اكمل وجه. فهو لديه حلم يزعجه كثيرا حتمية تجاوزه والتخلص
منه، ولن ينعم بالسلام حتى يحققه. فكل شئ، السعادة، الفخر، الاحترام، الامن، يهون
في مقابل اتمام العمل. فالكاتب اذا اضطر الى اغتصاب امه فلن يتردد، فقصيدة مثل </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>"Ode
on a Garecian Urn"</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span> او قصيدة على غرة أغريقي تحتاج
الى عدة سيدات طاعنات في السن.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: اذا فأنت تعتبر ان نقص الامن
والسعادة والاحترام مهم بالنسبة لابداع الكاتب؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا، انهم فقط مهمون من اجل سلامته
وقناعته الشخصية، فالفن لا شأن له بدون السلام والقناعة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما هو انسب مناخ للكاتب؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: الفن غير مرتبط بمناخ بعينه، فهو لا
يهتم بالمكان. اذا كنت تعنيني انا بالسؤال فأفضل عمل قدم لي كان لأصبح مالك ماخور،
في اعتقادي، انه المناخ المناسب لاي كاتب. فانه سيعطي للكاتب اقتصاد حر فلا يحمل
هما للديون او الجوع، لديه سقيفة في الاعلى كل ما عليه فعله هو عمل عدة حسابات
مصرفية والذهاب مرة شهريا لدفع الضريبة. المكان هادئ في ساعات النهار وهو افضل وقت
للكتابة خلال اليوم. وهناك حياة اجتماعية كافيه له في المساء اذا احب ان يشارك حتى
لا بشعر بالملل. فهذا يعطيه الاستمرارية الاجتماعية. كما ان جميع سكان المنزل من
النساء اللاتي سيشيرن اليه بلقب "السيد" قبل اسمه وايضا سيفعل الجيران،
وبالطبع سيتحدث هو الى رجال الشرطة باسماءهم الاولى.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لذلك فان المناخ المناسب للكاتب هو ما يحقق
السلام والعزلة والسعادة التي لا تكلف الكثير من المال. بالنسبة لي كل ما قد احتاج
اليه للكتابة هو الورق والتبغ والطعام والقليل من النبيذ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: تقصد نبيذ امريكي؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا..ليس تحديدا، احبذ الاسكوتش أكثر.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: لقد ذكرت ان الكاتب يحتاج الى
اقتصاد حر، هل الكاتب في حاجة اليه فعلا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا الكاتب ليس في حاجة الى رأس مال،
كل ما يحتاج اليه هو قلم رصاص وورق. انا لا اعرف كتابة جيدة تأتي من وراء المال
الوفير القادم بدون جهد. فمثلا الكاتب الجيد لا يستطيع ان يخصص وقته لمؤسسة ما،
لانه حتما مشغول بالكتابة. فالكتابة الجيدة تأتي من وراء اللصوص والمهربين
والمهمومين. الناس الذين يخشون بالفعل اختبار مدى تحملهم للمشقة والفقر، مدى
خشونتهم. تأكد ان لا شئ يستطيع ان يدمر الكاتب الجيد سوى الموت. فالكُتاب الجيدين
ليس لديهم وقت ليزعجوا انفسهم بالنجاح او الغنى. فالنجاح امر أنثوي يشبه النساء،
اذا تذللت امامها سوف تتخطاك لذا لابد ان تتعامل معها بظهر يدك وبالتأكيد ستزحف
اليك.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل تحويل اعمالك الى افلام سينمائية
في امكانه الضرر بها؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا شئ يمكن ان يضر بروايات اي كاتب
اذا كان هو من الدرجة الاولى. ولكن لو ليس كذلك فلا شئ سيفيده.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل من الافضل ان يقبل الكاتب بحل
وسط ويكتب للسينما بشكل مباشر؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: بالطبع، لان السينما بطبيعتها تختلف
عن الرواية فلابد من التعاون واي تعاون يعتبر حل وسط وهذا ما يعنيه "هات
وخد".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما الفيلم الذي تود كتابته للسينما؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: اود كتابة تحفة جورج أورويل الادبية
1984، فلدي فكرة لنهاية تثبت الاطروحة التي طالما توصلت اليها وهي ان المرء خالد
فقط لرغبته البسيطة في الحرية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: قلت ان الكاتب عليه ان يقبل بتسوية
بشأن كتاباته للسينما. ماذا عن التزامه امام القارئ؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: التزامه يكون في تقديم عمله على افضل
صوره، عليه ان يتجاوز ذلك الالتزام ويمضي في الطريق الذي يحب. فأنا عن نفسي منشغل
جدا عن متابعة العامة. ولا وقت لأتساءل لماذا يقرأوني. انا لا اهتم كثيرا برأي اي
شخص في اعمالي او اعمال غيري من الكتاب، فالمعيار الذي لابد ان اواجهه، هو ماهية
شعوري وانا اقرأ لوحة "اغراء سانت انطوني او العهد القديم" انهم
بالتأكيد يجعلوني سعيد. كذلك تفعل مشاهدة الطيور، اذا كان بإمكاني ان احيا في جسد آخر فأنا أفضل أن أصبح صقر، فلا احد يكرهه او يحسده او يريده او حتى يحتاج اليه.
فهو لن يشعر ابدا بالازعاج او انه في خطر كما انه يمكنه ان يأكل اي شئ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما هو التكنيك الذي تتبعه لتصل الى
معيارك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا توجد طريقة ميكانيكية لاتمام اي
عمل، لا اختصارات. فالكاتب الشاب سيبدو كأحمق اذا اتبع نظرية بعينها. تعلم بنفسك
من اخطاءك، فالناس تتعلم فقط بالخطأ. الفنان الجيد يعتقد ان لا احد جيد بشكل كافي
حتى يقدم له النصيحة. فهو يشعر بالخيلاء. لا يهم الى اي مدى أعجب بفن اسلافه، فهو
دائما يريد ان يكون افضل منهم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;">المحاور: إذن انت تنكر اهمية وجود تكنيك؟</span></div>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">فوكنر: على الاطلاق، في بعض الاحيان يستهلك التكنيك حلم الكاتب ويجعله كمن يجري في
المكان. ان الابداع والعمل المنتهي هو ببساطة كالبنيان المرصوص، من المحتمل ان
يعرف الكاتب كل كلمة صحيحة سيكتبها حتى النهاية قبل حتى ان يضع اولى كلماته. وهذا
ما حدث معي في "بينما ارقد محتضرا" ولم يكن هذا هينا. كان الامر بسيطا
لان المادة الخام كلها بين يدي. فلقد استغرق الامر مني حوالي 6 اسابيع في وقت
الفراغ، تقريبا احدى عشر ساعة في اليوم. لقد تخيلت مجموعة من الناس وأدخلتهم في
كوارث طبيعية عالمية، مثل الفيضان والنار، مع وجود حافز طبيعي لتوجيههم نحو
الافضل. ولكن اذا لم يطرأ التكنيك فان الكتابة تصبح سهلة ايضا. لان عند الوصول الى
منحنى ما تقوم الشخصيات نفسها بصنع الاحداث وانهاء العمل. عندما اتذكر الصفحة 275،
في الحقيقة لا اعرف ما قد يمكن ان يحدث اذا انهيت العمل عند 274، فالجودة التي
لابد ان يتحلى بها الفنان ان يحكم على عمله بموضوعية بجانب الصدق والشجاعة حتى لا
يعذب نفسه بها. حتى اذا لم يصل ايا من اعمالي الى المستوى الذي انشده فلابد ان
حكمي يكون على اساس ما سبب لي اكثر حزن ومعاناة، مثل ام تحب ابنها الذي صار لص او
قاتل اكثر من من الاخر الي اصبح كاهن.</span></span></div>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
</span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<o:p></o:p></span>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: عن اي رواية تتحدث؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: "الصخب والعنف". لقد كتبتها
خمس مرات منفصلة، في محاولة لاروي الحكاية، لاحرر نفسي من الحلم الذي استمر في
ازعاجي حتى كتبت. انها تراجيديا عن امرأتين تائهتين: كادي وابنتها، ديسلي واحدة من
شخصياتي المفضلة لانها تتحلى بالشجاعة والصدق والنبل أكثر مني.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: وكيف تبدأ "الصخب
والعنف"؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: تبدأ بصورة ذهنية. لم اتميز رمزيتها
في البداية. كانت الصورة لمؤخرة فتاة صغيرة ترتدي سروال تحتي موحل تسلقت شجرة
الكمثرى لتستطيع ان تشاهد جنازة جدتها وتحكي لاخيها القابع فوق الارض عما تراه.
بعد ذلك شرحت مَن هؤلاء وماذا كانوا يفعلون وكيف اتسخ سروالها التحتي بالوحل، ولقد
ادركت ان هذه الاحداث قد تدور في قصة قصيرة ثم تنتقل الى رواية. ثم ادركت رمزية
السروال الملطخ بالوحل واستبلدت هذه الصورة بفتاة صغيرة يتيمة تزحف عبر انبوب
التصريف حتى تهرب من بيتها حيث انها لم تكن ابدا تتلق ايا من الحب او الاستيعاب او
العطف. لقد بدأت بالفعل في تلي القصة من خلال اعين طفل احمق ولكني شعرت انها ستكون
مؤثرة اكثر اذا حكيتها على لسان شخص في كامل قواه العقلية فقط ليكون مدرك ماذا حصل
ولكن ليس لماذا حصل. فلقد رأيت اني في المرة الاولى لم ارو القصة بعد لذا انا في
حاجة الى روايتها مرة اخرى، نفس القصة من خلال اعين اخ اخر. ولكنها بقيت ناقصة
فحكيتها مرة اخرى من خلال اعين اخ ثالث. ولكني لم اشعر بالاكتمال بعد فحاولت جمع
الشظايا معا وملأ الفجوات وجعلت نفسي الراوي في الجزء الاخير. ولكني لم أرض بعد،
ليس بعد خمسة عشر عام من النشر عندما كتبت ما يشبه الملحق لكتاب اخر وهو المحاولة
الاخيرة لحكي هذه القصة وطردها من ذهني. انه الكتاب الذي اشعر نحوه بالضعف فلم
استطع ان اتركه وحيدا ولم استطع ايضا ان احكيه بالشكل الصحيح، رغم محاولاتي
الجهيدة وكنت أود أن أحاول مرة أخرى رغم إني قد أفشل مرة أخرى.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما العاطفة التي اثارها بنجامين
بداخلك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: العاطفة الوحيدة التي اثارها بنجي هي
الحزن والعطف على كل الرجال الذين يعانون من التوحد. لا تستطيع أن تشعر أي احساس
حياله لإنه هو نفسه لا يشعر بأي شئ. الشئ الوحيد الذي اشعره تجاه هو القلق حول اذا
كان شخصية ذات مصداقية بالنسبة لشخصية مبتكرة. لقد كان ديباجة مثل حفار القبور في
الدراما الاليزابيثية. وجاء لهدف معين ثم ذهب. فهو غير قادر على فعل خير او شر
لانه ليس لديه خبرة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل يشعر بنجي بالحب؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لم يكن بنجي لديه القدرة العقلية حتى
ليكون أنانيا، لقد كان حيوان. لقد أدرك العطف والحب رغم إنه لا يعرف مسمياتهم، وكان
هذا الادراك هو سبب خواره عندما شعر بتغير كادي تجاهه التي لم يعد يمتلكها، فهو
كأحمق لم يع حتى اختفائها. هو فقط يعرف ان هناك شئ ما خطأ ترك فراغ كبير تسبب في
حزنه. وسعى لملأ هذا الفراغ. الشئ الوحيد الذي تبقى منها هو نعلها المُهْمّل. وقد
كان هو الحب والعطف بالنسبة له. كان متسخ لانه لم يكن متسق ولان ايضا الاتساخ لا
يعني الكثير له. لم يعد يُفرق بين الاتساخ والنظافة اكثر من الخير والشر. لقد منحه
النعل العطف والحب الذي لم يستطع تسميتهم ولم يعد يذكر لمن هذا النعل على قدر
تذكره للحزن حتى اذا عادت كادي فلن يتعرف عليها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل وردة النرجس التي قُدمت لبنجي
تحمل اي دلالة؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لقد اُعطيت له لصرف انتباهه، انها
مجرد وردة كانت متاحة في الخامس من ابريل. لم يكن هذا متعمدا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل هناك أية مزايا فنية في تصوير
الرواية في القالب الرمزي، مثل الرمزية المسيحية التي استخدمتها في الرواية؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: نفس المزايا التي يجدها النجار في أركان مبنى مربع لانه يريد بناء منزل مربع الشكل. كان الرمز المسيحي هو المناسب
لاستخدامه خاصة في هذه الرواية، مثل المستطيل، فالركن المربع هو الركن المناسب
لبناء مستطيل، منزل قائم الزوايا.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل هذا يعني ان الفنان في امكانه
ببساطة استخدام المسيحية كأداه مثل النجار الذي يستعير المطرقة؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: النجار الذي نتحدث عنه لم يفقد ابدا
هذه المطرقة. كما أن لا أحد خارج المسيحية، أعني في الرواية. ذلك هو الرمز الشخصي
للسلوك، بمعنى ان الشخص يجعل من نفسه شخص افضل من ما تريده نفسه. ايا كان الرمز،
صليب او هلال او ايا كان، فذلك الرمز يُذَكِّر الشخص بواجبه نحو الجنس البشري.
فالرموز المختلفة هي مخططات ضد ما يقيس عليه نفسه ويتعلم عن ماهيته. لا يمكن ان تُعَلَم
المرء كيف يصبح صالحا مثل الكتب التي تعلمه العلوم الرياضية. انها توضح له كيف
يكتشف نفسه، ويطور لنفسه رمز ومعيار اخلاقي ضمن قدراته وتطلعاته. باعطاء مثال فريد
من المعاناه والتضحية والوعد بالامل. فالكُتّاب دائما يرسمون وسوف يرسمون فوق رموز
من الوعي الاخلاقي، لان الرموز لا مثيل لها، الرجال الثلاث في "موبي
ديك" الذين يقدمون ثالوث الضمير: لا يعرفون شيئا، يعرفون ولكن بلا اكتراث،
يعرفون ويكترثون. تم تقديم نفس الثالوث في قصة لظابط طيار شاب يهودي، قال
"هذا شئ رهيب. ارفض تقبله، حتى اذا اضطررت لرفض الحياة لن افعله". اما
الامين العام للمخازن الشيخ الفرنسي فقد قال "هذا رهيب، ولكن يمكننا البكاء
والتحمل"، والعدّاء الانجليزي قال "هذا رهيب، سأتخذ كافة الاجراءات
بشأنه"<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل جاءت القصتان المتباينتان لمجموعتك
القصصية "النخيل البري" بين ضفتي كتاب واحد لهدف رمزي ما؟ هل هما،
كما صرح بعض النقاد، شكل من الطباق الجمالي ام الامر تم بعشوائية فحسب؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا لا، انها قصة واحدة، قصة تشارلي وهاري الذين
ضحوا بكل شئ من اجل الحب ثم خسروا. لم اكن اعرف انهم سيكونوا قصتين منفصلتين حتى
بعد ان بدأت الكتاب. عندما وصلت لنهاية ما هو الان الفصل الاول من الكتاب اكتشفت
فجأة ان هناك شئ ما مفقود ويحتاج الى تأكيد، شئ ما يرتقي بالعمل مثل الطباق
الموسيقي. لذلك كتبت "الشيخ" خصيصا حتى عادت النخيل البري الى أوجها. ثم
توقفت عن الكتابة في "الشيخ" وكتبت من البداية "النخيل البري"
حتى بدأت في التهدل مرة اخرى. ثم أوصلتها للقمة ثانيةَ باضافة جزء اخر لتناقضها،
وهو قصة الرجل الذي وجد حبه ويقضي بقية الكتاب في الهروب منه الى الحد الذي يجعله
يذهب الى السجن طواعية حيث يكون في مأمن. هناك قصتين فقط بالمصادفة وربما بالضرورة.
اما القصة الاساسية فهي قصة شارلوت وهاري.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: الى اي مدى تعتمد كتاباتك على التجربة الشخصية؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا يمكنني القول. لم أقوم بعدها ابدا. لان
"لأي مدى" ليست أمرا مهما. فالكاتب يحتاج ثلاث اشياء: الخبرة، الرصد،
والخيال، اي اثنين منهم وفي بعض الاحيان اي واحدة منهم، يمكنها تعويض نقص الصفات
الاخرى. معي، يبدأ الامر غالبا مع فكرة وحيدة او ذكرى او صورة رمزية. كتابة القصة
ليس الا مسألة عمل للوصول لتلك اللحظة من البدايات، لتفسير لماذا حدث هذا او ما
تسبب به لاحقا. فالكاتب يحاول ان يخلق شخصيات ذات مصداقية ضمن مواقف انتقالية
منطقية في اكثر طريق متنقل يمكنه الحصول عليه. من الواضح انه لابد له من استخدام
البيئة التي يعرفها باعتبارها واحدة من ادواته. واود ان اقول ان الموسيقى اسهل
وسيلة للتعبير منذ ان اُكتشفت بدايةَ في خبرة وتاريخ المرء. ولكن لان الكلمات هي
موهبتي، فلابد ان احاول التعبير من خلال الكلمات عن الموسيقى الصافية التي قد تفعل
ذلك بشكل افضل. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور:: بعض الناس يقولون انهم لا يستطيعوا فهم
كتاباتك، حتى بعد قراءاتها مرتين وثلاث. فماذا تقول لهم؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: اقرأوها للمرة الرابعة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: لقد ذكرت الخبرة والرصد والخيال كأدوات مهمة
للكاتب، وماذا عن الوحي؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: انا لا اعرف شئ عن الوحي لاني لا اعرف ما هو
الوحي، لقد سمعت به ولكني ابدا لم اره.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: لقد ذكرت شيئا عن شغفك بالعنف ككاتب.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: هذا مثل القول ان النجار شغوف
بمطرقته. العنف ببساطة هو احدى ادوات النجار. الكاتب لا يستطيع أن يبني بأداه
واحدة بيد أن النجار يستطيع.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: حدثنا عن بداياتك ككاتب.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: كنت اعيش في نيو أورليانز، حيث كان
امتهان اي شئ ضروري من اجل جني المال للآن والمستقبل. قابلت الكاتب الامريكي شروود
اندرسون. كنا نسير معا عبر المدينة وقت الظهيرة ونتحدث مع الناس. وفي المساء
نتقابل مرة اخرى ونحتسي زجاجة او اثنين من النبيذ بينما هو يتكلم وان استمع. لا
اراه مطلقا اثناء النهار. لقد كان منعزل، يعمل. وفي اليوم التالي نعيد الكره. انا
قررت اذا كانت هذه حياة الكاتب فهذه هي الحياة المناسبة لي. وبدأت بالفعل كتابة
اول كتاب. في البداية وجدت الكتابة شئ ممتع. حتى اني نسيت اني لم ارى مستر اندرسون
لمدة ثلاث اسابيع وجاء هو لبيتي، كانت اول مرة يأتي لي بنفسه، وقال "ماذا
بك؟، هل أزعجك بمقابلتنا؟" فأخبرته اني عاكف على كتابة رواية. قال "يا
الله" ثم مضى. عندما انتهيت وكانت "أجر الجندي" قابلت زوجة اندرسون
في الشارع. سألتني عن الرواية فأخبرتها اني انهيتها. قالت "قال شيروود انه
سيعقد معك صفقة، اذا لم يقرأ الرواية على مضض سيجعل ناشره يقبلها" فقلت
"حسنا" وهكذا اصبحت كاتبا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما هي نوعية العمل التي كانت توفر
لك المال "للآن والمستقبل"؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: ايا كان، ما اجده. قد افعل القليل من
كل شئ، تشغيل القوارب، طلاء البيوت، اساعد في تحريك الطائرات. ابدا لم احتاج
لمبالغ طائلة لأن الحياة حينذاك كانت زهيدة في نيو أورليانز وكل ما كنت اطمح اليه
هو مكان للنوم والقليل من الطعام والتبغ والشراب. كان هناك العديد من المهن التي
في امكاني عملها لمدة يومين او ثلاث وكسب الكثير من المال تكفيني لبقية الشهر. وفقا
لمزاجي فانا متشرد وصعلوك. عدم حاجتي الشديدة للمال جعلتني لا اعمل من اجله. من
العار ان هناك الكثير من العمل في العالم فمن اكثر الاشياء حزنا ان الشئ الوحيد
الذي يمكن للمرء فعله طوال ثمان ساعات في اليوم، يوم بعد يوم، هو العمل. فانت لا
يمكنك ان تأكل او تشرب او تمارس الحب كل هذا الوقت. وهذا هو السبب وراء ان المرء
يصنع نفسه بنفسه واي شخص اخر لا يفعل يصبح تعيس وفي حالة مزرية.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: لابد انك تشعر بالفضل نحو شيروود
اندرسون، ولكن كيف تقييمه ككاتب؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لقد كان اب لجيلي من الكتاب
الامريكيين كما انه وضع تقاليد للكتابة الامريكية وهي التي سيحملها الناجحون منا
على عاتقه. ابدا لم يحظ بتقدير مناسب. كان الكاتب الامريكي ثيودور درايزر بمثابة
اخيه الاكبر والكاتب الامريكي مارك توين اب لكليهما.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ماذا عن الكتاب الاوربيين في ذلك
الوقت؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: اعظم اثنين في ذلك الوقت في رأيي
الروائي الالماني توماس مان والروائي الايرلندي جيمس جويس. لابد ان نتعامل مع "عوليس" على انها الواعظ الانجيلي الامي
الذي يضاهي العهد القديم، بجانب الايمان.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: كيف تلقيت الخلفية الخاصة بك من
الانجيل؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: جدي العظيم موري كان طيبا ونبيل
بالنسبة لاطفال مثلنا. كما انه كان اسكتلندي ليس ورع ولا صارم في نظرنا، كان
ببساطة ذو مبادئ ثابتة. كل صباح كان علينا ان نكون على اهبة الاستعداد لترديد آية
من الكتاب المقدس واذا لم تتلو ايتك الخاصة فانك تحرم من الافطار. ولابد ان تكون آيه
موثوق منها وصحيحة تماما. وفي صباح ما قد تجد فجأة عينه عليك، شديدة الزرقة، شديدة
الطيبة والنبل بيد انها ليست صارمة على قدر قسوتها. وفي الصباح التالي لابد ان
تكون معك آية جديدة. بطريقة ما، تبدأ في اكتشاف ان طفولتك انتهت وقد تجاوزتها الى
العالم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل تقرأ اعمالك المعاصرة؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا، الكتب التي اقراها هي الكتب التي
كنت احبها وعرفتها اثناء شبابي، وبذلك اعود مرة اخرى لاصدقاء قدامى: العهد القديم،
اعمال ديكنز، الكاتب البولندي جوزيف كونراد، وأُُفضل رواية الكاتب الاسباني
ثرفانتس "دون كيخوتة"، فأنا اقرأها كل عام وكذلك الانجيل، كما اقرأ لفلوبير وبلزاك الذي خلق عالم بكر على
طريقته الخاصة، تيار من الدم خلال عشرين كتابا، دستوفسكي، تولستوي، شكسبير. كما اقرأ
للروائي الامريكي هرمان ميلفيل بين الحين والاخر. اما عن الشعر، فاقرأ للشعراء
الانجليز كريستوفر مارلو وتوماس كامبيان وبين جونسون وروبرت هريك وجون دون وجون
كيتس وشيلي، مازلت اقرأ هاوسمان. في الاغلب قرأت كل هذه الكتب لذلك عندما اعود
اليها فانا اقرأ عن شخصية ما او مشهد واحد وكأنني اتكلم او التقي مع صديق لمدة
دقائق معدودة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: وفرويد؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: عندما كنت في نيو اورليانز كان الجميع
يتحدث عن فرويد، ولكني لم اقرأ له قط. ولا شيكسبير فعل. واشك ان ميلفيل فعل ذلك او
حتى موبي ديك.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل قرأت رواية ألغاز قبل ذلك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: قرأت لجورج سيمنون لانه يذكرني بشئ من
تشيكوف.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ما الشخصيات المفضلة لك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: تعتبر سارة جامب من شخصياتي المفضلة،
هي امرأة قاسية عديمة الرحمة وسكيرة وانتهازية ولا يعول عليها لديها جانب كبير سيئ
ولكنها في النهاية شخصية. والسيدة هاريس وفالستاف والامير هال ودون كيشوت وبالطبع
سانشو كما إني دائما شديد الاعجاب بالليدي ماكبث. وبوتوم وأوفيليا وميركتيو، هو
والسيدة جامب تعاملا مع الحياة ولم يطلبوا اي خدمات وابدا لم ينتحبوا. وبالطبع
هاكلبري فين وجيم. لم احب توم سوير بدرجة كبيرة لطبيعته الخشنة الفظة. كما احب سوت
لوفنجوود من كتاب لجورج هاريس ما بين 1940 و1950 في جبال ولاية تينيسي. لم يكن
لديه اوهام عن نفسه وبذل قصارى وسعه وفي اوقات معينة كان جبان وقد عرف ذلك ولم
يشعره ذلك بالخجل. لم يسبق له ان القى باللوم على اي شخص بسبب سوء حظه ولم يفقد
ايمانه بالله ابدا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: هل لديك اي تعليق خاص بمستقبل
الرواية؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: اتخيل ان طالما استمر القراء في قراءة
الرواية سيستمر الكتاب في كتاباتهم وكذلك العكس، ما لم يكن المجلات المصورة والكوميكس جعلت قدرة الانسان على القراءة في طريقها للضمور والادب في طريقه الى
الرجوع الى الكتابات المرسومة في كهوف النياندرتال.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: وماذا عن فن النقد؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: الفنانون ليس لديهم الوقت ليستمعوا
الى النقاد. الذين يريدون ان يكونوا كتاب يستمعوا الى عرض الكتب ومراجعتها، ولكن
الذي يكتب ليس لديه الوقت لذلك. النقاد ايضا يحاولون ان يثبتوا انفسهم "نحن
هنا". فوظيفة الناقد غير موجهه الى الفنان نفسه. الفنان اعمق من الناقد،
بالنسبة للفنان فكتابة شيئا ما، هو ما سيحرك الناقد. اما بالنسبة الى الناقد فان
الكتابة هي ما تحرك اي شخص اخر غير الفنان.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: وبذلك انت لم تشعر قط برغبة في
مناقشة اعمالك مع احد اخر؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا انا مشغول للغاية في الكتابة. اذا
اسعدني المحتوى لا احب ان اتحدث عنه، واذا لم يفعل فالحديث عنه لن يجعله افضل،
فالشئ الوحيد الذي سيجعله افضل هو العمل عليه مرة اخرى. انا لست رجل ادب، انا فقط
كاتب. ولا اجني اي سعادة من متجر الكلام.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: يدعي النقاد ان قرابة الدم هي
المحرك الرئيسي لاعمالك<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: هذا رأي وكما قلت قبل ذلك، انا لا
اقرأ للنقاد. وأرتاب في ان محاولة الرجل الكتابة عن الناس هي اهتمام لقرابة الدم
اكثر منها اهتمام بمظاهرهم واشكالهم، حتى اذا كان ذلك مهم لمساعدته في اكتمال
القصة. اذا ركز الكاتب انتباهه في ما يحتاج للاهتمام به، مثل الحقيقة والاحساس
الانساني، لن يتوفر له الوقت لأي شئ اخر، مثل الافكار والحقائق عن المظاهر او
قرابة الدم. حتى ان الافكار والحقائق، في رأيي انا، لديها صلة ضعيفة بالحقيقة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: يقول النقاد كذلك ان شخصياتك لا
يختاروا بين الخير والشر بشكل واع.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: الحياة لا تهتم بالخير والشر. فشخصية دون
كيشوت كانت تختار بين الخير والشر باطراد وبعد ذلك بدأ يختار في احلامه. لقد كان
مجنونا. لقد ادرك الواقع فقط عندما اصبح مشغولا بالتعامل مع الناس حتى انه لم يعد
لديه الوقت ليفرق بين الخير والشر. مثل هؤلاء موجودون فقط في الحياة فلابد لهم ان
يكرسوا وقتهم ليحيوا. فالحياة حركة والحركة ترتبط بما يجعل المرء متحركا مثل
التطلع والقوة والسعادة. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ألا توضح لنا ما معنى كلامك عن
الحركة فيما يتعلق بالفنان؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: هدف كل كاتب هو كبح الحركة والتي هي
الحياة بوسائل صناعية والابقاء عليها ثابته لمئات السنين لوقت لاحق، وعندما ينظر
اليها شخص غريب تتحرك ثانية وكأنها الحياة. حتى اذا كان المرء فاني، فان السبيل
الوحيد لامكانية الخلود بالنسبة له هو ترك شئ ما خلفه وبذلك يبقى خلوده في حركة
دائمة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: يقول الناقد الادبي مالكوم كولي ان
شخصياتك تذعن لاقدارها.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: هذا رأيه. بعض الشخصيات تفعل وبعضها
لا يفعل، مثل الشخصيات الواقعية. مثلا شخصية لنا جروف في "ضوء في أغسطس"
واجهت نفسها بارادة بارعة. لم يكن بالفعل شئ مهم بالنسبة لها فيما يتعلق بالقدر واذا
ما كان زوجها هو لوكاس بورش ام لا. لقد كان قدرها ان يكون لها زوج وأطفال وهي تعرف
ذلك وقد خرجت واعتنت بهم دون طلب المساعدة من اي شخص. كانت قائد لروحها. واحدا من
اهدأ واعقل الكلام الذي سمعته على الاطلاق كان عندما قالت لبايرون بونتش بلحظة
عميقة في محاولة لصد محاولته اليائسة والمتهورة في الاغتصاب "ألا تخجل؟ ربما
توقظ الطفل." لم ترتبك لحظة، او تخاف او تقلق. انها حتى لم تدرك عدم احتياجها
للرثاء. اخر حوار لها على سبيل المثال "لم اسافر الا لشهر، وانا بالفعل في
تينيسي. يا الهي، يا الهي، الجسد يراوغ".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">عائلة باندرن في "بينما ارقد محتضرا"
واجهت نفسها بإرادة قوية. فالاب فقد زوجته واحس بحاجته لشريكة اخرى فتزوج مرة
ثانية. وبضربة واحدة لن يستبدل طباخ الاسرة فحسب بل حصل على جرامافون ليضفي البهجة
عليهم اثناء استرخائهم. فشل حمل الابنة هذه المرة لتعود الى حالتها الصحية ولكن لم
تثبط عزيمتها. وقررت المحاولة مرة اخرى وحتى اذا فشل الجميع حتى النهاية لم يكن
هذا يمثل شئ بل مجرد طفل.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: كما يقول مستر كولي انك تجد صعوبة
في خلق شخصيات يتراوح عمرها بين العشرين والاربعين، حيث خفة الروح.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: الشخصيات ما بين العشرين والاربعين ليسوا متعاطفين او حساسين او
خفيفين الروح. فالطفل لديه القدرة على ذلك ولكن القدرة نفسها لا تدرك هذا. انها
فقط تعرف بعد ان يكون المرء غير قابل للتعاطف بعد الاربعين. بين العشرين والاربعين
تكون ارادة الطفل قوية وخطيرة ولكنه لم يبدأ التعلم ليدرك ذلك. ولكن البيئة المحيطة والضغوط تجعل تلك القدرات تسير نحو الشر، فالرجل يكون قوي قبل ان
يكون اخلاقيا. كما ان ازعاج العالم يكون بسبب من هم بين العشرين والاربعين. فالناس
حول بيتي الذين يتسببون في توترعرقي، كل من هم على شابهة ميلام وبراينت الذين
قتلوا ايميت تل* وعصابات السود الذين اختطفوا امرأة بيضاء واغتصبوها بعنف، واشباه
هتلر ونابليون ولينين، كل هؤلاء هم نماذج بشرية وللازعاج ولمن تعذبوا بسببهم وكلهم
كانوا بين العشرين والاربعين.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: لقد صرحت للصحف برأيك في مقتل ايميت
تل. هل لديك اي اضافة تقولها لنا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: لا، فقط سأعيد ما قلته قبل ذلك: اذا
كنا نحن كأمريكيين نطمح للبقاء على قيد الحياة سيكون علينا ان نختار وننتخب وندافع
لنكون اول الامريكيين في تقديم للعالم جبهة واحدة متجانسة ومتصلة سواء كانت من
الامريكيين البيض او السود او الارجوانيين او الزرق او الخضر. ربما كان الهدف من
ذلك القتل الخطأ المأساوي والمؤسف في بلدتي المسيسيبي بواسطة اثنان من الامريكان
البيض تجاه صبي اسود حزين هو اثبات لنا ما اذا كنا نستحق البقاء ام لا. لاننا اذا
وصلنا الى ذلك المنحنى في ثقافتنا البائسة الذي هو قتل الاطفال، لا يهم ما هي
الاسباب او اللون، فاننا لا نستحق البقاء ومن المحتمل اننا لن نبقى.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">المحاور: ماذا حدث لك بين "اجر
الجندي" و"سارتوريس"، هذا هو ما جعلك تبدأ ملحمة يوكناباتوفا؟<o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فوكنر: في "اجر الجندي" وجدت ان
الكتابة ممتعة. ولكني اكتشفت بعد ذلك ان ليس فقط لابد لكل كتاب ان يكون لديه تصميم
خاص ولكن كل اعمال او بعض من اعمال الكاتب لابد ان يكون لها تصميم خاص بها. في "اجر
الجندي" و"البعوض" كتبت من اجل الكتابة، لقد كانت حقا ممتعة. بدءا
من "سارتوريس" اكتشفت ان طابعي البريدي الصغير للارض الام يستحق بالطبع
الكتابة عنه ولن اعيش الوقت الكافي ابدا لمعالجة هذا الموضوع. ولذلك خلقت الكون
الخاص بي فأحرك الناس وكأني اله، ليس فقط في المكان ولكن في الوقت ايضا. حقيقة اني
احرك شخصياتي عبر الزمن بنجاح، على الاقل في تقديري، تثبت لي ان نظريتي الخاصة عن
الوقت هي حالة سائلة حيث لا وجود لها الا في لحظة تجسد الافراد. لا يبقى شيئا على
حاله. اذا كان موجودا، لن يكون هناك اي حزن أو أسى. احب ان افكر في العالم الذي
خلقته كشكل من اشكال حجر الزاوية في الكون، فهو صغير مثله، ولكن اذا انتزع من
العالم سيختل. اخر كتاب لي سيكون يوم الخلاص، الكتاب الذهبي، لمقاطعة يوكناباتوفا.
بعدها سأكسر قلمي واضطر الى التوقف. </span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-EG; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ترجمة: أميمة صبحي<br />عن باريس ريفيو - 1956 <o:p></o:p></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-40988607828352871792013-07-09T21:26:00.000+02:002013-11-17T03:23:24.997+02:00ويليام فوكنر: مسؤولية الكاتب عمله فقط<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOPUKkdrPtPGyu92z9ma543J0xGnEaYBhTeLpuEbC5Er7BeDQFMgjNTqRsQxzGTYLrNCdVxHvrLXnxH80WeNJoUUQr98WCxmwmdhzUACC_JpmGN8QNzbyyvf4aAhDtE0LAzfEop1t8C1c/s1600/98_1_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOPUKkdrPtPGyu92z9ma543J0xGnEaYBhTeLpuEbC5Er7BeDQFMgjNTqRsQxzGTYLrNCdVxHvrLXnxH80WeNJoUUQr98WCxmwmdhzUACC_JpmGN8QNzbyyvf4aAhDtE0LAzfEop1t8C1c/s1600/98_1_1.jpg" width="213" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">عندما طلب محرر مجلة </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Paris Review</span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-EG">من ويليام
فوكنر أن يشارك بمعتقداته في سلسلة </span></span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">The Art of Fiction</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> عام 1956، لم يتردد </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">الأديب الأمريكي عن تقديم عدة
نصائح للكاتب المبتدئ الطموح قائلا: "يحتاج الكاتب ثلاث اشياء، الخبرة والرصد
والخيال، أي اثنين منهما، وفي بعض الأحيان أي واحدة منهم، يمكنها دعم نقص الآخريات.
فلابد للكاتب أن يتقن أدوات صنعته". كانت أدوات فوكنر عبارة عن ورق وتبغ
وطعام والقليل من النبيذ. يسأله المحرر " تقصد نبيذ امريكي؟" فيجيبه
فوكنر "لا..ليس تحديدا، أحبذ الاسكوتش أكثر". وفي سؤال آخر "ماذا
تقول للقراء الذين لا يفهمون كتاباتك رغم قراءتها مرتين وربما ثلاث؟".
"أقول لهم اقرأوها مرة رابعة".</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">من المحتمل أن فوكنر كان مشغول في التفكير في روايته "الصخب
والعنف" التي نشرت عام 1929 عندما قال ذلك، تلك الرواية التي تأخذك عبر الأحداث
ذاتها أربع مرات من خلال منظور مختلف لأربع شخصيات مختلفة، ربما تستطيع مع الحظ
والمثابرة ان تجمع السرد. عندما انتهى من كتابتها آخذها فوكنر إلى صديقه ووكيله
الفني بين واسن وقال له :"اقرأ هذه، إنها رواية بنت عاهرة..إنها أعظم ما
سأكتبه يوما". لم تحظ الرواية بشهرة واسعة في البداية ولكن في النصف الثاني
من القرن العشرين بدأ القراء يشاركون فوكنر رأيه: بالنسبة للعديد من القراء فإن
"الصخب والعنف" من أعظم ما كتب فوكنر وتقريبا بالنسبة للجميع فإنها
رواية بنت عاهرة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">المعروف أن عنوان الرواية مأخوذ من مونولوج لماكبث وهو يعبر عن تلك الرواية
"حكاية / يقصها أحمق، مفعم بالصخب والعنف، / مما يعني لا شئ". لقد أستهل
فوكنر الرواية بعقل هذا الـ "أحمق" وهو بينجي الذي يبلغ من العمر 33 عام
ولديه عقل طفل صغير (يصف فوكنر شخصية بنجامين دائما بـ "المتأخر عقليا"،
وهو ما يُعرف الآن بالتوحد. ولكنه في النهاية شخصية خيالية في عمل روائي في عصر
كان المرضى أمثاله غير مدربين على الحياة الإجتماعية. مما يعني أنه لا جدوى من
مناقشة ما خطب بنجي). يستخدم فوكنر أسلوب "تداعي الذاكرة"* الأدبي في
السرد ليوضح طريقة عمل عقل بنجي عبر الوقت: الذاكرة، مواجهة الواقع والعاطفة
والتحولات وإعادة تجميع الأشياء من حوله.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">لم يكن بنجي يفهم ما يدور من حوله وبذلك لا يستطيع أن يكون الراوي لما يراه
من أحداث، فأجبر فوكنر القارئ على التركيز والعمل على معرفة ما يحدث بنفسه ومتى
يحدث من خلال مفاتيح فك الالغاز التي يسقطها بين سطور النص. أنه نوع من أدب
البوليس السري الذي بوسعه أن يقود بعض القراء للجنون، ولكنه أيضا ينطوي تحت نظرية
"البرهان بالتناقض" وهو افتراض أن نظرية ما أو فكر ما خاطئ ومحاول نقضه
في الكتابة نفسها. تتطلب القراءة من القراء أن يستنتجوا المعنى: يحول الفصل الأول
من "الصخب والعنف" الاستنتاج إلى فعل رياضي محض. فيتحرك خلال حوالي 14
دقيقة متباينة عبر ثلاثين عام في ذاكرة بنجي وكل ذلك دون لفت نظر القارئ إلى أن
هناك تحولات تحدث في الزمن.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">في نقاط متعددة من سرد بنجامين، استخدم فوكنر الخط المائل ليؤكد على
ارتباكه. فإرتباك الاحمق المتواصل والواضح بشدة يبدو ظاهريا متماسك ديناميكيا
ومنطقيا، يوضح فوكنر في خطاب "كنت اتمنى ان يكون النشر متطور بشكل كاف ليسمح
بنشر بعض الجمل في الكتب بحبر ملون....اعتقد إني سأحتفظ بالفكرة الى ان تتطور
صناعة النشر الى هذه المرحلة"<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">وفي عام 2012 تحول حلم فوكنر الى حقيقة حيث قاما ستيفن روز ونويل بولك
الباحثين في أدب فوكنر بعمل نسخ محدودة، 1480 نسخة، من روايته بالألوان كما كان
يأمل وقامت بنشره </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">The Folio Society</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>. النسخ تم ترقيمها
باليد وطبعت على ورق فاخر يحتفظ بالألوان مع حافة علوية مذهبة والربع العلوي من
الغلاف مصنوع من جلد الماعز القرمزي المغطى باللون الذهبي.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">ربما يعترض البعض على تحويل هذه التحفة الأدبية لعمل استهلاكي ولكن
بالتأكيد سيقدر الآخرون هذا المجهود المتواصل لإعادة اكتشاف هذه الكنوز في عصر
النشر الإلكتروني. النسخة بلا شك رائعة وستنال اعجاب محبي القراءة والكتب، السؤال
الأقل جمالية هو هل النظام التلويني الذي اتبعه الباحثون كان مفيد في تتبع افكار
بنجي أم كان معيق للفهم. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">بالطبع هذا سؤال لن يستطيع روز وبولك الاجابة عليه بسهولة، بل ويعترفوا ان
طبعتهم المحدودة طرحت سؤال اخر: لنكن اكثر دقة، هل فرض النظام التلويني على النص
حتمية القراءة، بالبعد الثالث، وهذا ما لم يفعله النص الابيض والاسود وانكر حق
القارئ في أنه يتنقل بحرية في اجواء البعد الثاني، الأبيض والأسود واللغة
اللاتينية والخط المائل الذين هم في آن واحد أمر شاق ومبهج. بالطبع يعي الباحثون
هذه الأخطار، ولكنهم اعتقدوا أن الأمر يستحق المغامرة والتجريب. "كل قارئ
سيحتاج أن يقرر من تلقاء نفسه أي نسخة مناسبة له".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">تذكرني قراءة تلك النسخة الملونة برواية الكاتبة الإيرلندية ايريس ماردوخ </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">The
Bell</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> "لم يكن الحديث بتلك الصعوبة
على قدر جنونه". فمحاولة تلخيص "الصخب والعنف" محاولة تجلب الصداع
النصفي، إنها تجربة عابثة لا محالة، حاول التعليق علي كل سطر على السواء بينما
تضفي لون موحد على كل مرحلة زمنية تَعّبُر من خلالها أفكار بنجي، ستشعر كأنك باحث
مختل تنخرط في تجربة ادبية مجنونة من إبداعات الكاتب الارجنتيني بورخيس. وحتى
الان، لا يماثل هوس بورخيس الفني البديع إلا جنون الباحث ألفريد ابيل نحو محاولة
تلخيص والتعليق على رواية لوليتا للكاتب الروسي فلاديمير نابوكوف. إنه من المدهش
والمدمر والمحير والجنون والتنوير جعل قوس قزح يتغلغل في التدفق الزمني لفوكنر.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">وتبقى الصخب والعنف من روايات فوكنر المفضلة، لقد كانت روايته الرابعة،
والثانية التي ذكر فيها مقاطعة يوكنابتاوفا، وهي مقاطعة مُتَخْيّلة ويقال إنه
استوحاها من مقاطعة لافيات بولاية المسيسبي وكان يطلق عليها "مقاطعتي
الملفقة"، وتعتبر تلك الرواية طفرة فنية والتي قد تميز اعماله الاحتفالية
التالية مثل "نور في أغسطس" و"بينما أرقد محتضرا" و"إهبط،
يا موسى" والكتاب الذي اعتبره على رأس جميع اعماله وتحفته الادبية
"أبشالوم أبشالوم!"<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">لم يتوقف فوكنر هنا: كتب على اللأقل ثمان روايات أخرى وتقريبا نصف دزينة من
القصص القصيرة تدور احداثهم في مقاطعة يوكناباتوفا وقد وضع خريطتها اخيرا في
روايته "أبشالوم أباشالوم!"، لقد كتب عن تسلسل نسب عائلات كومبسونس
الارستقراطية وسارتورس وعائلة سنوبس محدثي النعمة في عدة روايات، استطاع ان ينسج
خطب شعرية وتفسيرات وتفاصيل اقدار الثلاث عائلات في قلب عالم إسطوري. انهم يقصوا
علينا تاريخ اضمحلال وتدهور الجنوب الامريكي.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">ولد ويليام فوكنر بإسم ويليام كوثبرت فوكنر في شهر سبتمبر عام 1897 في نيو
ألباني بولاية مسيسيبي ثم انتقلت عائلته الى مقاطعة اكسفورد بنفس الولاية حيث قضى
بقية حياته واستمد منها جيفرسون عاصمة مقاطعته المُتَخْيّلة. عندما كان شابا، عام
1918، حاول الالتحاق بالقوات الجوية ولكنه رُفِضَ لقِصر قامته الملحوظ. ولكنه لم
ييأس وقرر ان يكون رجل انجليزي وسعى للتجنيد في وحدة الاحتياط بالقوات المسلحة البريطانية، فقام بتغيير حروف
اسمه واختلق تاريخ عائلة بريطانية اسطورية لنفسه. ولاسباب غير معلومة لم يحاول
فوكنر ان يستعيد اسمه الاصلي مرة اخرى.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">بالطبع لم يخدم فوكنر اطلاقا في الجيش بشكل حقيقي: ففي عام 1925 نشر اول
اعماله الروائية "أجر جندي" ثم
تبعها بشكل عشوائي رواية "البعوض". كان يرى روايته التالية "رايات
في الرماد" والتي بدأ فيها الكتابة عن مقاطعته المُتَخْيّلة، إنها أفضل أعماله
على الاطلاق ولذلك صدم عندما علم برفض ناشره لها فأجرى عليها تعديلات كثيرة ونشرت
لاحقا باسم "سارتوريس" عام 1928. يقول فوكنر "الخبرة فقط قادتني
الى طفرة "الصخب والعنف"، فلقد نفضت يدي من الناشرين وقررت ان اكتب ما
يحلو لي"<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">بالرغم من أن كتبه قد نالت إعجابا من الكتاب الآخرين إلا إنه كان كاتب
مغمور في بداياته لمدة لا تقل عن عقد كامل حتى نشر "الملاذ" عام 1931
ولقد كانت الأعلى مبيعا حينذاك. ويعود نجاحها الى محتواها الذي يصور العنف الجنسي
من خلال قصة امرأة تم اغتصابها بكوز ذرة ثم تحولت الى عاهرة لاسباب مجتمعية بحتة
بالطبع. ومن الصعوبة تتبع متى بدأ فوكنر طريقه نحو هوليوود، حيث اتفق على تقديم
عدة قصص له لشاشة السينما عام 1949وقتما حصل على جائزة نوبل للآداب. كما حصل على
جائزة بوليترز عن روايتيه اللاتين نُشرا بعد وفاته "حكاية" و"اللصوص"
عام 1962<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">تحكي "الصخب والعنف" قصة انحدار عائلة كومبسون، عندما سأل تلميذ
صغير فوكنر لماذا واجهت عائلة كومبسون هذا الوضع الكارثي؟ أجاب "لأنهم عاشوا
في الستينيات (1860</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">s</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>)". الوقت الذي
تدور به أحداث الرواية من بداية القرن العشرين حتى اخر العشرينيات ولكن بقيت تلك
العائلة غارقة في افكار ومعتقدات بالية توارثتها من الجنوب الامريكي اثناء الحرب
الاهلية الامريكية (1861 – 1865)، مدمرين انفسهم بمحاولاتهم العقيمة للعيش وسط
امتيازات جنسية وعرقية وطبقية بائدة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">تشبه الرواية كثيرا المآسي اليونانية، فتحكي قصة كادي، المرأة المفقودة، من
وجهة نظر ثلاث من اخواتها وهم يعانوا من التيه والفقد ايضا، واخيرا من وجهة نظر
خادمة العائلة السوداء ديسلي. كادي هي مركز القَص الغائب هنا، نقطة تلاقي جميع
الشخصيات ولكنها غير معروفة ولا يُعرف لها طريق مثل الحقيقة تماما. الرواية ايضا
متباينة الطبقات والاساليب، استخدم فوكنر نسيج من الكلمات والصور ليبدع وحدة فنية
تجاوزت كل وجهات النظر المفتتة البادية للعيان.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">قال فوكنر ان تراجيديا فقد كادي وابنتها جاءته لاول مرة كخاطرة على هيئة
صورة لفتاة صغيرة ذات سروال تحتي موحل، وقد احبها كثيرا، "لانها جعلتني حزينا
مكروبا، مثل الام التي احبت ابنها الذي اصبح قاتل ولص اكثر من الاخر الذي اصبح
كاهن". كانت هذه الرواية اكثر رواية شعر فوكنر من خلالها "بالتعاطف نحو
الاخفاق الاكثر نبلا والاكثر عظمة، لم اتمكن من ان اترك السرد يسير في اتجاه
بمفرده ولم اتمكن في نفس الوقت من ان اسردها بالشكل الصحيح، لقد حاولت جاهدا
واعتقد اني احب ان اجرب ثانية رغم اني ربما افشل ثانية".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">في عام 1998 قامت دار النشر </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">Modern Library</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> بتقييم "الصخب
والعنف" كسادس اعظم رواية مكتوبة بالانجليزية في القرن العشرين في قائمة تضم
مائة رواية. ولكن قد لا يعجب فوكنر بهذا التقييم، ففي حواره مع "باريس
ريفيو" قال "انا لا اهتم كثيرا برأي اي شخص في اعمالي او اعمال غيري من
الكتاب، فمعياري التقييمي هو حتمية الشعور بسير العمل بالطريق الذي لابد ان اسلكه
وانا اقرأ لوحة "اغراء سانت انطوني" أو "العهد القديم". وأخيرا
صرح "الكاتب مسئوليته هي عمله فقط، فإذا اضطر الى اغتصاب امه فلن يتردد"
قال ذلك معتقدا ان اذا كان الكاتب يتحول الى قاس عديم الرحمة فذلك هو الثمن الذي
على العالم ان يدفعه.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ<o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">*تداعي
الذاكرة: هو تقنية ادبية تسعى لاظهار وجهة نظر الشخص من خلال صياغة افكاره بصيغة
كتابية إما ان تكون على هيئة <br /><span style="line-height: 115%;">محادثة داخلية غير مترابطة او متعلقة بافعال الشخص.</span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;">كتبت: سارة تشارشويل</span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">ترجمة: أميمة صبحي</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"> </span><br />
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;">نُشر في مجلة الدوحة الثقافية - يوليو 2013</span></span></div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-76136786804577814272013-06-14T06:50:00.001+02:002013-06-14T06:50:56.646+02:00كابوسيات<div style="text-align: right;">
أجلس كل يوم لساعات طويلة أمام شاشة اللاب في إنتظار أن يخرج من الشاشة وحش ما وُلد وترعرع في فضاء الشبكة العنكبوتية ثم فجأة جاع وبدأ ينتقي طعامه بعناية. أو ربما يهاجمني عنكبوت هارب من شبكته، عنكبوت ضخم، فأموت رعبا قبل أن يصل إلى. الأكثر كابوسية من ذلك هو أن، سواء الوحش أو العنكبوت، سيهاجموا وجهي أو صدري. وهذا ما لا يمكنني إحتماله.</div>
<div style="text-align: right;">
من الأفضل إذاً أن أنتظر إنفجار اللاب أو عقلي، أيهما أقرب إلى نفاذ الصير والتعب. لدقائق أتخيل أن عيني هي التي ستبدأ ذلك الإنهيار الوشيك. فأنا لا أنام وفقط أنتظر.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
قد تُفكر أني دونك أحيا، أعمل، أُبدد الأموال هنا وهناك، أرتاح قليلا على كنبتي الزرقاء بين الراحة والراحة. ربما أيضا أملأ البانيو وأسبح داخله في عقلي. قد تُفكر أني مجنونة أنزل ليلا أبحث عن الكلاب التي احبها واجري بينها في شوارع تزداد رحابة بالليل وربما أنبح معهم أيضا وأُضايق السيارات العابرة بسرعة. قد تُفكر أني أجلس داخل الفرن في الليالي الباردة وأُعلق روحي على حبل الغسيل في الليالي الحارة. قد أرقص على موسيقى لا تحبها، قد أصنع طعاما وأخفيه عنك، قد أطل من النافذة عارية وأترك شمس الضحى تغسل جسدي المرهق.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
أنا فقط مُتعبة. لا أفعل شيئا سوى التعب والإنتظار. الأموال في الدرج والشيكولاتة تملأ البراد واللاب فوق قدمي المغطاة بشعر كثيف، كل ما أرجوه أن يهاجم، الوحش او العنكبوت، ذلك الشعر المقزز ويسحبني منه إلى رحابة حياته الإفتراضية لأبقى خلف الشاشة ولكن من الناحية المقابلة.</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-27062083369449703162013-06-02T04:25:00.001+02:002013-06-02T04:26:15.620+02:00كنبة زرقاء تُحلّق من النافذة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
إنتابتني ملل مفاجئ وأنا أبحث عن علبة الذرة المسلوقة، أنا أصلا لا أحبها كثيرا فلماذا كل هذا الجهد في البحث عنها!. تأكدت من وجود كل شئ في مكانه، لا شئ ينقصني سوى تلك العلبة اللعينة، ولكني لن اتوقف عندها أكثر من ذلك.</div>
<div style="text-align: right;">
الُلب الأبيض والسوبر والفزدق في الطبق الأحمر كما هم منذ أمس وبجانبهم كتاب شعر أستمتع فقط بوجوده جانبي، أقرأ كل يوم إلى منتصف القصيدة، إلى أن أشعر بذوباني في متعة الشعر، فأخاف أن أفقد الإحساس به فأتركه.أنه شئ مثل تأخير المتعة حتى النهاية، نهاية اليوم، الأسبوع، العمل، العمر، لا يهم، الأهم هنا أني أعرف أن هناك متعة ما في إنتظاري وهذا بمفرده يجعلني مرتاحة.</div>
<div style="text-align: right;">
اللاب أيضا في مكانه والسوند كلاود على مصرعيه، أختار ما يناسب مزاجي اليوم وأضع الهاند فري في أذني.. وأنفصل. وضعت زجاجة مياه كبيرة وعلبة شيكولاتة باهظة الثمن اتعامل معها مثل تلك القصيدة. سكنت لحظة لأفكر: ماذا أحتاج أيضا للطيران؟.. ربما وسادة صغيرة وغطاء خفيف تحسبا أن يكون الجو بارد في الأعلى.</div>
<div style="text-align: right;">
لم أنس عالية بالطبع، ولكني لم أحب فكرة المخاطرة كثيرا وهي معي. الخوف يُولد لحظة ميلاد طفلك، يستقبله الطبيب أولا ويضعه فوق قلبك ثم يستقبل الطفل ويضعه بجانبك، الخوف دائما أقرب إليك من أطفالك لذلك لم أضمها لأشيائي فوق الكنبة الزرقاء.</div>
<div style="text-align: right;">
الكنبة كبيرة، أجلس فوقها كل ليلة وأغوي الليل. ماذا قد يحتاج ليل أسود وحيد غير ما لدي ليستجيب ويتسامر معي؟ لا اكره الآذان أبدا، ولكني أكره صوته القبيح. ألا يدرك المؤذن على يسار منزلي أن صوته مزعج؟، وذاك على اليمين، ألا يعرف أن صوته يمنعني من الصلاة لسخطي عليه؟</div>
<div style="text-align: right;">
الحائط المقابل للكنبة، لصقت فوقه صور كثيرة تَطُل وتُشرف على الحجرة وتسليني بينما أشحذ الأفكار، حفظت كل أركان إبتسامتي وأعرف إنها حلوة ولكني زهقانة قليلا وأريد أن أكف عن الإبتسام أمام الكاميرات. وهنا اواجه مشكلة أخرى تزعجني: أن بروز عيني يبدو واضحا عندما أكشر، فاعاود الإبتسام مجبورة. كل هذا ليس مهما الآن، ما يهم حقا هو أني قررت الليلة الطيران.</div>
<div style="text-align: right;">
فتحت أبواب النافذة الكبيرة جدا المغلقة دوما. التي إذا أنفتحت دخلت الشمس والهواء و.. عيون الجيران.</div>
<div style="text-align: right;">
إنها الخصوصية يا عزيزي، بالطبع، أُومال؟ </div>
<div style="text-align: right;">
لا يمكن لشَعّرك الساكن أن يطير ولا لجلد أذرعك أن يلمع تحت الشمس. لا مكان لهذا هنا، فالشارع واسع وسع الدنيا ولكن كل النوافذ تطل عليه.. كل الأعين تنتظر لترى ما يخصه ’هو‘ وحده!</div>
<div style="text-align: right;">
كأمرأة/ زوجة/ أم تعيش بمفردها تغتالها الأنفس في كل لفتة، سأطير ليلا وأعود ليلا قبل حتى أن يفكروا فيما سيتفوهوه.</div>
<div style="text-align: right;">
لم يقل لي النجار أن الكنبة الزرقاء في إستطاعتها الطيران، ولكني حدثتها كثيرا عن ماهيته، أخبرتها عن السعادة التي تنتاب كنبة عجوز ضخمة إذا حلقت من نافذة. الكنبة صموت كالعادة ولكنها هزت لي مسنديها مرتين، فعرفت إنها موافقة.</div>
<div style="text-align: right;">
وضعت تحت وسائدها خريطة كبيرة لكل مكان وطلبت منها بهمس أن تفاجئني بشرط، أن نعود قبل الشمس.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
جلست وتشبثت بإحكام، اهتزت الكنبة بعنف وتقلصت كثيرا حتى أن الطبق الأحمر وقع وتبعثر اللب والفزدق في كل مكان</div>
<div style="text-align: right;">
لست نادمة! بوسعي أن أستخدم المكنسة الحديثة جدا عندما أعود. أو ترك النافذة مفتوحة قليلا فيدخل طائر ما ليجد رزقه بجانب الكنبة.</div>
<div style="text-align: right;">
وانطلقنا في الهواء. جارة سمينة كانت في شرفتها، لمحتني كما لمحتني قبل ذلك أُحادث صديق وتساءلت بداخلها عن من يكون، فرفعت لها إصبعي الأوسط من بعيد ولكنها لم تر، لأن طبيب عيون ما قال لها أن عينيها لستا على ما يرام.</div>
<div style="text-align: right;">
نظرت لها من فوق الكنبة المحلقة، وقلت بصوت عال ملأ الشارع بأكمله: </div>
<div style="text-align: right;">
نعم، أنا أخرج من نافذتي ليلا، سرا، حتى أهرب من دواخلكم السوداء، أيها الحمقى الأغبياء المزعجون.</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
ربت على الكنبة بلطف وهمست لها: </div>
<div style="text-align: right;">
سنعود عند العصر، عندما توشك الشمس على الخروج من عنق السماء</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4572024967174246338.post-43988326237272904482013-05-01T21:02:00.000+02:002013-06-02T04:48:50.054+02:00الرجل ذو المقص<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large; font-weight: bold;">إلى عالية</span><br />من كتاب بيتر الفظ للكاتب الألماني هينريك هوفمان</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">الرجل ذو المقص</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjDsxKwmqB1tM3d646g8jYcp8nl379cykHLbgZXG2W54lkUB9DlRVWH4hXvQOL779_9r8x08FXqiq4MrCeMtUmwRSOhcPVDwNh_hMetYu9KicpDm8Zp3C0xo7D3ELdQgvMsLKFAoE4jks/s1600/017+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjDsxKwmqB1tM3d646g8jYcp8nl379cykHLbgZXG2W54lkUB9DlRVWH4hXvQOL779_9r8x08FXqiq4MrCeMtUmwRSOhcPVDwNh_hMetYu9KicpDm8Zp3C0xo7D3ELdQgvMsLKFAoE4jks/s1600/017+(1).jpg" width="142" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div style="background-color: white;">
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">في أحد الايام قالت الأم "عزيزي كونراد، علي القيام ببعض الامور بالخارج وسأتركك بمفردك هنا حتى عودتي. ولكن كن حذرا يا عزيزي ولا تمتص أصبعك حين أكون بالخارج كما أخبرتك من قبل. فالخياط الطويل الضخم ذو المقص يأتي للصبية الذين يمتصوا إبهامهم، وقبل حتى أن يتخيلوا شكله، يُخرّج مقصه الكبير الحاد ويقص إبهامهم، وكما تعلم فإنهم لا ينموا مجددا"</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">بالكاد خرجت الأم، ثم وضع كونراد إبهامه بفمه!</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">انفتح الباب بسرعة، ومتعجلا دخل رجل،</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">كان ضخم، طويل وبأقدام حمراء،</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">الرجل الخياط ذو المقص.</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">هل تروا أيها الأطفال؟ حقا، لقد جاء.</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وبالمقص قطع الإبهام الذي تمتصه.</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">سنيب، سناب، سنيب! المقص يعمل في سرعة</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">وكونراد يبكي طويلا وبحرقة.</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">سنيب، سناب، سنيب! لقد ذهبا في النهاية،</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">إصبعيك ولم يعدا في مكانهما.</span></span></div>
</div>
<div class="ecxMsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; margin-bottom: 1.35em;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">عادت الأم للمنزل: كان كونراد واقفا ويبدو عليه الحزن. رأت الأم يديه، وقالت "لقد عرفت إنه يذهب للأطفال الأشقياء الذين يمتصون إبهامهم"<br /><br />تمت</span></span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;"><span dir="LTR" style="font-size: 15.454545021057129px; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px; line-height: 21.81818199157715px;"></span></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_jgyMoQap0SOGlDu3o9wqKDUBJC0rxmSbjapdlVjbSDsLddxxJjjNZBSe5AgeMP7UmzRJQB7gSKFUJqgfLGqebiFosPA8_CmONN57_XJkRY9m2Al-9NRHT39aNwTG9q1b59ZwklZpHYw/s1600/018-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_jgyMoQap0SOGlDu3o9wqKDUBJC0rxmSbjapdlVjbSDsLddxxJjjNZBSe5AgeMP7UmzRJQB7gSKFUJqgfLGqebiFosPA8_CmONN57_XJkRY9m2Al-9NRHT39aNwTG9q1b59ZwklZpHYw/s1600/018-1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG">اثنان من أقدم الكتب المصورة يتم تقديمهم إلى الان: كتاب </span><span dir="LTR">Struwwelpeter</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG"><span dir="RTL"></span>
والتي تعني بيترالفظ للكاتب الالماني هينريك هوفمان (1809 – 1894)، وقد احتوى على
10 رسوم توضيحية لأحداث قصص قصيرة كلها تقريبا طفولية تحمل رسالة اخلاقية بشكل
مبالغ فيه وقد كتبه هينريك ليقدمه كهدية الكريسماس لإبنه ذو الثلاث سنوات وبعد ذلك
اقنعه صديق له ان يقوم بنشره، فنشره في عام 1845 وقد انتشر الكتاب واصبح ذو شعبية
بين الاطفال عبر اوروبا وتمت ترجمته الى العديد من اللغات وظهرت الترجمة
الانجليزية له لاول مرة عام 1848 الذي قام بها الكاتب الشهير مارك توين تحت عنوان
بيتر القذر. وفي عام 2006 قامت دار النشر </span><span dir="LTR">Fantagraphics Books</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-EG"><span dir="RTL"></span> بنشر اول
نسخة الكترونية كاملة لهذا الكتاب وقد أُعيد نشره باللغة الانجليزية عام 2010.<o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #444444; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 21.8125px;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;">وفي عام 1992تم تحويل احدى قصصه القصيرة الى فيلم قصير بعنوان </span><span dir="LTR" style="line-height: 21.81818199157715px;">Little Suck-a-Thumb</span><span dir="RTL" style="line-height: 21.81818199157715px;"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span dir="RTL"></span>
وهو فيلم قصير يحكي عن اأم تحاول ان تشجع ابنها في التخلص من عادة امتصاص ابهامه. وقد فاز الفيلم بعدة جوائز اوروبية وامريكية. <span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;">وفي عام 1941 تم تصوير ادولف هتلر ببريطانيا بشكل كاريكاتوري ساخر في كتاب بعنوان </span><span dir="LTR" style="line-height: 21.81818199157715px;">Struwwelhitler</span><span dir="RTL" style="line-height: 21.81818199157715px; line-height: 21.81818199157715px;"></span><span lang="AR-EG" style="line-height: 21.81818199157715px;"><span dir="RTL"></span>
او هتلر الفظ في محاكاة للكتاب الاصلي بيتر الفظ. </span></span></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
<span lang="AR-EG"><div style="text-align: right;">
<span style="color: #444444; line-height: 21.8125px;"><br /></span></div>
<span lang="AR-EG" style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px;"><div style="text-align: right;">
<span style="line-height: 21.81818199157715px;">أما الفتاة التي احترقت في إحدى
قصص هنيريك حتى الموت تم استخدامها على ملصق حملة الحزب المسيحي الديمقراطي في الإنتخابات الالمانية في التسعينيات مؤكدين على فستانها الاخضر وشرائط شعرها
الحمراء وحذائها الأحمر كرمز شؤم في إشارة منهم الى الحزب الإشتراكي الديمقراطي
الذي ينافسه في الإنتخابات والذي يستخدم </span><span style="line-height: 21.81818199157715px;">اللون الاحمر بشكل دائم في حملاته والى
حزب الخضر الذي سيأتي بنتائج كارثية لالمانيا.</span></div>
</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXnteEahyphenhyphenRdpXd11T3nO0bsR60Cax6N4LrGn5eOscGcrWPwn0VFXNnGi4p1YqerlIdqvb2Vc9Ls-xQFHTa2tQfIQk7f5eKMRkGQljv1KmSWmEJTS5dpPprt380b7tAmYk2xduO6dtlxEc/s1600/009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXnteEahyphenhyphenRdpXd11T3nO0bsR60Cax6N4LrGn5eOscGcrWPwn0VFXNnGi4p1YqerlIdqvb2Vc9Ls-xQFHTa2tQfIQk7f5eKMRkGQljv1KmSWmEJTS5dpPprt380b7tAmYk2xduO6dtlxEc/s1600/009.jpg" width="142" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px;">
<span lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><span lang="AR-EG" style="font-size: 14pt; line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 21.81818199157715px;"><br /></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px;">
<span lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><span lang="AR-EG" style="font-size: 14pt; line-height: 21.81818199157715px;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 21.81818199157715px;"><br /></span></span></span></div>
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px;">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 21.81818199157715px;">اما الكتاب الثاني الذي بقى حتى الان منذ عام 1902
فهو كتاب "حكاية الارنب بيتر" للكاتبة الانجليزية هيلين بيتركس بوتر
(1866 – 1943) ولكن هذه قصة أخرى.</span></div>
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/XZlxF-bA1mI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<br /></div>
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15.454545021057129px; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://ytimg.googleusercontent.com/vi/3HnP_ABiaU0/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="https://youtube.googleapis.com/v/3HnP_ABiaU0&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="https://youtube.googleapis.com/v/3HnP_ABiaU0&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></span></div>
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px;">
<br /></div>
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px;">
<br /></div>
<div style="color: #444444; line-height: 21.81818199157715px; text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">تقديم: أميمة صبحي</span></div>
</div>
</div>
أميمة صبحيhttp://www.blogger.com/profile/17491475295743076630noreply@blogger.com0